راهنمای استاندارد برای اندازه گیری ضخامت پوشش فلزی آبکاری شده بوسیله آزمون Dropping (ASTM B55)
- آموزش آبکاری
- بازدید: 106108
راهنمای استاندارد برای اندازه گیری ضخامت پوشش فلزی آبکاری شده بوسیله آزمون Dropping (ASTM B55)
1-هدف
1-1 با استفاده از این آزمون dropping میتوان ضخامت پوششهای آبکاری شده از جنس فلزاتی چون روی، مس، کادمیوم و تیتیانیوم را اندازه گیری کرد.
نکته 1: قابل ذکر است که در بسیاری شرایط این روش اندازه گیری ضخامت به اندازه روش استفاده از ضخامت سنج قابل اطمینان و یا مناسب نیست. در موارد مورد نیاز، پیشنهاد میشود روشهای (B499, B504, B568) ملاحظه شود.
1-2 این استاندارد ادعا نمیکند کلیه نگرانیهای ایمنی را درنظر گرفته است. این مسئولیت خود کاربر است که به هنگام انجام تست تمام مسائل ایمنی را مطابق با قوانین درنظر گرفته و شرایط ایمن کار را فراهم کند.
2-مراجه مورد استفاده:
2-1 استانداردهای ASTM:
B487Test Method for Measurement of Metal and Oxide Coating Thickness by Microscopical Examination of Cross Section
B499Test Method for Measurement of Coating Thicknesses by the Magnetic Method: Nonmagnetic Coatings on Magnetic Basis Metals
B504Test Method for Measurement of Thickness of Metallic Coatings by the Coulometric Method B568Test Method for Measurement of Coating Thickness by X-Ray Spectrometry
D1193Specification for Reagent Water
3-خلاصهای از آزمون dropping
آزمون dropping درواقع شامل استفاده قطره قطره از یک محلول خورنده با سرعت ثابت بر روی سطح آبکاری شده است و اندازه گیری زمان مورد نیاز برای نفوذ درون پوشش و دیده شدن بستر بدون پوشش (بعبارتی زمان مورد نیاز برای از بین رفتن کامل پوشش آبکاری شده) است که این زمان متناسب با ضخامت پوشش در نظر گرفته میشود.
4-اهمیت و کاربرد
4-1 عموما ضخامت پوشش تاثیر بسزایی بر روی عملکرد آن دارد.
4-2 این فرایند درمواقعی که روش دقیقی جهت تعیین ضخامت در دسترس نیست، میتواند بصورت تقریبی معیار خوبی از ضخامت پوشش مورد بررسی باشد. برای بررسیهای دقیقتر میتوان از آزمونهای B487, B499, B504, B568 استفاده کرد.
4-3 در این تست فرض میشود شرایط خاصی که انحلال پوشش توسط عامل خورنده تحت آن صورت میگیرد، همواره یکسان است.
5-فاکتورهای موثر بر روی دقت روش:
5-1 فاکتورهایی که در زیر اشاره میشوند، دقت اندازه گیری ضخامت پوشش توسط این روش را تحت تاثیر قرار میدهند:
5-1-1 تمیز کردن سطح: هر نوع جسم خارجی روی سطح از جمله لاک، چربی، محصولات خوردگی و پوششهای تبدیلی که باعث تداخل در آزمون اندازهگیری میشوند را پیش از انجام تست باید پاکسازی کامل نمود. لکهها و پوششهای تبدیلی را اغلب با سمباده زنی ملایم توسط یک پاک کن مداد که نرم و تمیز باشد، میتوان پاک کرد.
5-1-2 غلظت محلول تست: اگر از محلولهای با غلظتهای متفاوت در انجام تست استفاده شود حتما در تخمین ضخامت پوشش دچار خظا خواهیم شد مگر اینکه سایر فاکتورهای موثر همزمان و متناسب با غلظت محلول تنظیم شوند. باید درنظر گرفته شود که محلول تست را نمیتوان بعد از استفاده مجدا مورد استفاده قرار داد.
5-1-3 دما: اندازه ضخامت اندازه گیری شده مستقیما به دمای انجام تست بستگی دارد و در هنگام گزارش ضخامت پوشش، بعنوان تابعی از دما، باید مشخص گردد که در چه دمایی این تست انجام گرفته است. نمونههای مورد آزمایش قبل از انجام آزمون باید با محیط همدما شوند.
5-1-4 سرعت قطرات: فاکتور ضخامت همچنین بعنوان تابعی از سرعت افتادن قطرات محلول تست نیز میباشد. فاکتورهای موثر بر روی ضخامت که در بخش 10 آورده شدهاند برای نرخ سرعت 100 قطره بر دقیقه میباشند و بین 95 تا 105 قطره در دقیقه متغیر میباشند.
5-1-5 زهکشی محلول: فاکتورهای ضخامت که در بخش 10 آورده شدهاند تنها در شرایطی که محلول تست بسرعت تخلیه شود قابل اطمینان هستند که برای این شرایط محلول باید از یک صفحه صاف با زاویه 45 درجه نسبت به افق زهکشی شود. این آزمون نمی تواند بر روی یک سطح افقی یا در یک موقعیتی که امکان زهکشی سریع وجود ندارد انجام بگیرد.
5-1-6 اندازه قطرات: تفاوت در اندازه قطرات میتواند بر روی سرعت نفوذ محلول در پوشش موثر باشد. اندازه روزنه دستگاهی که قطرات از آن خارج میشوند باید با ابعادی که در شکل 1 آورده شده است مطابقت داشته باشد و همیشه تمیز نگاه داشته شود.
5-1-7 لایه آلیاژ: وجود لایه آلیاژ در سطح مشترک پوشش-بستر ممکن است باعث ابهام در تشخیص نقطه پایانی تست شود و بدلیل وجود آلیاژ، اندازه گیری ضخامت حتما با یک عدم قطعیت همراه خواهد بود.
5-1-8 تشخیص نقطه پایانی: نقطه پایانی ( زمانی که پوشش از بین رفته و بستر ظاهر میشود) با یک تغییر در ظاهر سطحی که قطرات روی آن میافتند شناسایی میشود. این مسئله یک قضاوت شخصی است و بسته به ترکیب پوشش- بستر و میزان آلیاژی که ممکن است وجود داشته باشد، هیچگاه بطور مشخص قابل تعریف نمیباشد. برای کاهش این خطاها میتوان از استاندارد کردن روش آزمون استفاده کرد. برای این منظور یک ضخامت معین را توسط سایر روشهای استاندارد ضخامت سنجی کرده و مجددا آن را با این روش مورد ارزیابی قرار میدهیم که به این ترتیب میتوان خطاهای شخخصی و خطای روش را تعیین نمود.
5-1-9 ترکیب پوشش: آزمونهای dropping که در این مقاله تشریح میشوند اساسا برای پوششهای خالص در نظر گرفته میشوند. فاکتورهای ضخامت که در در بخش 10 آورده شدهاند، انتظار میرود با تغییرات ناخالصی در ترکیب پوشش متغیر باشند، as might result from code position of an alloying component.. اثرات خاص حاصل از ناخالصیها یا براق کنندهها یا سایر عوامل افزودنی میتواند بر روی فاکتورهای ضخامت قابل ملاحظه باشند. عدم قطعیت حاصل از این منابع میتواند توسط استاندارد کردن روش توسط سایر روشهای استاندارد به حداقل برسد.
6- دستگاه وری:
6-1 شکل 1 یک نمونه از دستگاه مورد استفاده برای آزمون dropping را نشان میدهد. دستگاههای معادل بعنوان یک عملگر سلنوئیدی با یک قرائت گر دیجیتالی بصورت تجاری در دسترس هستند.
شکل 1 نمایش شماتیک از قیف تست dropping
A: لوله شیشهای با دو سر باز که از یک طرف بیرون از قیف است و سر دیگر آن غوطه ور در داخل محلول تست (c) موجود در قیف است.
B: درپوش پلاستیکی که برای ممانعت از ورود هوا از طرفین، اتصال محکمی بین لوله A و قیف C ایجاد میکند.
C: قیف جدا کننده
D: لوله پلاستیکی با سوراخ عریض(75 تا 125 میلی متر طول) یا بستهای شیشهای مهروموم شده.
E: لوله مویین (با 140 میلی متر طول و 0.64 میلی متر عرض).
F: لوله پلاستیکی یا بستهای شیشهای آب بندی شده
G: سوزن شیشهای مویین (با مخروط 12.7 میلی متر و قطر خارجی 3.5 میلی متر)
H: نمونه
I: جمع کننده محلول استفاده شده
7- معرفها و مواد:
7-1 خلوص معرفها: برای کلیه محلولهای مورد استفاده در تست باید از مواد شیمیایی با خلوص بالا استفاده شود.
7-2 خلوص آب: آبی که برای آماده سازی محلولهای تست استفاده میشود باید آب معرف باشد که مشخصات آن در آزمون D1193 آورده شده است.
8- محلولهای تست:
8-1 محلول برای کادمیوم و روی:
کرومیک اسید (CrO3) 200 g/l
سولفوریک اسید 96% با دانسیته 1.84 50 g/l یا 27 ml/l
8-2 محلول برای کادمیوم تنها:
آمونیوم نیترات 110 g/l
هیدروکلریک اسید 37% با دانسیته 1.19 10ml/l
8-3 محلول برای روی تنها:
آمونیوم نیترات 100 g/l
نیتریک اسید 70% با دانسیته 1.42 55ml/l
8-4 محلول برای تیتانیوم:
تری کلرو استیک اسید (CHCl3 COOH)100 g/L
8-5 محلول برای مس:
هیدروکلریک اسید 37% با دانسیته 1.19 200ml/l
آنتیموان تری اکساید(Sb2O3)20g/L
گلاسیال استیک اسید(99.7 % CH3 COOH) 250 mL/L
کلرید آهنIII (FeCl3.6H2O) 450 g/L
نکته: برای سهولت آماده سازی، آنتیموان تری اکساید را در هیدروکلریک اسید حل کرده، 150 میلی لیتر آب و استیک اسید گلاسیال را اضافه کنید. سپس کلریدد آهن را در چند نوبت و هربار بخش کمی از آن را اضافه کنید و درنهایت با آب به حجم یک لیتر برسانید.
9- فرایند:
سطح قطعه را تمیز کرده و اجازه دهید تا محلول و قطعه به دمای محیط برسند. سپس نمونه را به نحوی نگاه دارید که سطح مورد بررسی با افق زاویه 45 درجه بسازد و حدود 13 میلی متر پایینتر از سوزن دستگاه باشد. سرعت خروج محلول تست به نحوی تنظیم شود که با نرخ 100 قطره بر دقیقه قطرات خارج شوند. زمان مورد نیاز برای انحلال پوشش در نقطهای که قطرات میافتند ثبت شود.
10- محاسبه ضخامت:
10-1 برای بدست آوردن ضخامت پوشش، زمان مورد نیاز برای انحلال پوشش را در فاکتور ضخامت مناسب (عدد مربوطه که در زیر داده شده است) ضرب کنید.
10-2 فاکتورهای ضخامت که در زیر آورده شده است اساسا مربوط به پوششهای خالصی است کخ در بخش (5-1-9) بحث شد و حلولها مطابق بخش 8. تهیه شدهاند و با نرخ 100 قطره بر دقیقه از یک سوزن مویین با ابعاد مشخص شده در شکل 1بر سطح نمونه میافتند.
کادمیوم (محلول کرومیک اسید): 0.35 µm/s
روی (محلول کرومیک اسید) 0.26 µm/s
کادمیوم (محلول نیترات) 0.25 µm/s
روی (محلول نیترات) 0.25 µm/s
تیتانیوم 0.25 µm/s
مس 0.13 µm/s
10-2-1 دو فاکتور ضخامت اول برای کادمیوم و روی در محلول کرومیک اسید در دمای 24°C قابل اطمینان هستند و تست حتما باید در این دما اندازه گیری شود. فاکتورهای ضخامت در سایر دما ها در شکلهای 2 و 3 آورده شدهاند.
10-2-2 در مورد چهار فاکتور ضخامت آخر بازه دمای قابل اطمینان بین 20 تا 30 درجه سانتی گراد است.
11-تکرار پذیری و دقت:
تکرار پذیری برای یک اپراتور واحد 62 قطره (معادل 1.2 ثانیه) و یا 65٪، هر کدام بزرگتر است تخمین زده می شود. (عبارت به زبان اصلی به رنگ قرمز برای درک بهتر مطلب قرار داده شده است).
11.1 The reproducibility for a single operator is estimated to be 62 drops (equivalent to 1.2 s) or 65 %, whichever is greater.
11-2 بطور کلی دقت در این روش ممکن است به دلیل عدم قطعیت مورد بحث در بخش 5 و بطور قابل ملاحظه ای کمتر از تکرارپذیری باشد، و دقت در این روش مستقیما به کنترلهای اعمال شده بر متغیرهای بستگی دارد. برای داشتن دقت حداکثری، روش تست باید توسط روشهای استاندارد دیگر استانداردسازی شود. بعضا میتوان برای شناسایی بهتر نقطه پایانی، یک ماده شیمیایی را به محلول اضافه کرد. برای مثال پتاسیم فری سیانید ((K3 Fe(CN)6 بعنوان شناساگر به محلول شناسایی روی که در بخش 8-3 شرح داده شد اضافه میگردد.
شکل 2 نمودار تعیین ضخامت پوشش روی بوسیله تست Dropping کرومیک اسید
شکل 3 نمودار تعیین ضخامت پوشش کادمیوم بوسیله تست Dropping کرومیک اسید