1- عدم ترسیب یکنواخت

2- بی رنگ شدن

3- زبری

4- عدم چسبندگی

5- پوشش ضعیف

6- ضخامت نامناسب

اگر قطعات با ارزش باشند، مرمت و احیا آن با آب برداری و آبکاری مجدد امکان پذیر است. فلزات گرانبها نظیر رادیوم، طلا و نقره به حدی نفیس هستند که حتی احیا مقادیر بسیار اندک نیز ارزشمند است. در صنعت مدار چاپی، فلزات مقاوم مانند قلع یا سرب-قلع به صورت انتخابی از سطح تماس آب برداری می شوند. آب برداری باید در نهایت دقت و در مقدار مورد نیاز برای پروسه اصلی آبکاری انجام شود.

اسید های مورد استفاده باید به میزانی قوی باشند که توانایی کندن رسوب را داشته باشد و در عین حال هیچ گونه آسیبی به فلز پایه نرسانند. فعالیت شیمیایی اسید موردنظر اغلب با محدود کردن حضور آب در سیستم متوقف می شود. این مرحله هم با استفاده از اسید های غلیظ نظیر سولفوریک، استیک و یا فسفریک اسید که میزان آب کمی دارند و هم با اضافه کردن مواد آلی نظیر گلیسیرین به اسید به جای آب کامل می شود.

عوامل کیلیت ساز که مخصوص آب برداری فلز است، ممکن است جهت جلوگیری از ترسیب مجدد فلز آب برداری شده با غوطه وری به محلول اضافه شوند.

روش های شیمیایی و الکتروشیمیایی بسیاری جهت آب برداری انتخابی پوشش های فلزی وجود دارند (جدول I). آب برداری غوطه وری (شیمیایی) رسوب ها را با انحلال از بین می برد، در حالیکه آب برداری آندی (الکترولیتی) یون های فلزی را روی کاتد ها پوشش می دهد. آب برداری غوطه وری به دلایل متعددی ترجیح داده می شود:

1- اشکال پیچیده به صورت یکنواخت آب برداری می شوند.

2- تجهیزات کمتری مورد نیاز است.

3- عمیات ساده ای دارد.

4- رک مورد نیاز نیست.

5- جریان الکتریسیته مورد نیاز نیست.

6- کنش ناپذیری کمتری رخ می دهد.

تجهیزات آب برداری تخصصی همه ترسیب ها از شرکت های تولیدکننده معتبر مختلف قابل خریداری هستند.

Reference: Metal finishing 2011