شنبه تا پنجشنبه : 17 - 8
تهران - شهرک صنعتی باباسلمان
شهریار، شهرک صنعتی باباسلمان، خیابان صنعت

چربیگیری

  • Jp-DE-Al603 چربی گیر آلومینیوم

    دستور العمل چربیگیر آلومینیوم:

    Degreasers of aluminium and its alloy

    Jp-DE-Al603

    مقدمه:

    یکی از مهمترین اعمال در فرایندهای آبکاری، تمیزکاری است. تکنیک‌های تمیزکاری بسته به نوع فرایند و قطعات و همچنین امکان انجام متفاوت هستند. تمیزکننده‌ها دارای ترکیبات و فرمولهای مختلفی هستند. غلظت و زمانچربیگیری بستگی به میزان چربی دارد و میزان غلظت بایستی دائما با اندازه گیری میزان قلیائیت تنظیم شود.مهمترین مشخصه تاثیر گذار بر کلیه روشهای چربی گیری غلظت مواد ، زمان عملیات ، دما و میزان قلیائیت است سختی بالای آب تاثیر بسیار منفی بر فرایند دارد و بنابراین بایستس از افزودنی های مخصوص جهت چربی گیری در آبهای سخت استفاده نمود

    شرایط محلول چربیگیر :

    غلظت: 40-40 گرم بر لیتر

    دما:50-70 درجه سانتیگراد

    زمان: 50-15 دقیقه

     تهیه شده در واحد تحقیق توسعه جلاپردازان پرشیا

    پاییز 96

     

    برای کسب اطلاعات بیشتر با جلاپردازان تماس بگیرید.

    02165734701-3

  • JP-DE-Cu602 چربیگیر مس و برنج و آلومینیوم

     JP-DE-Cu602 چربیگیر مس و برنج

    JP-DE-Cu602 Lubricant for copper 

     

    چربیگری گرم مس و برنج و آلومینیوم

     

    دستور العمل  چربیگیر مس:

    Degreasers of copper and its alloy

    JP-DE-Cu602

    مقدمه:

    یکی از مهمترین اعمال در فرایندهای آبکاری، تمیزکاری است. تکنیک‌های تمیزکاری بسته به نوع فرایند و قطعات و همچنین امکان انجام متفاوت هستند. تمیزکننده‌ها دارای ترکیبات و فرمولهای مختلفی هستند. غلظت و زمانچربیگیری بستگی به میزان چربی دارد و میزان غلظت بایستی دائما با اندازه گیری میزان قلیائیت تنظیم شود.مهمترین مشخصه تاثیر گذار بر کلیه روشهای چربی گیری غلظت مواد ، زمان عملیات ، دما و میزان قلیائیت است سختی بالای آب تاثیر بسیار منفی بر فرایند دارد و بنابراین بایستس از افزودنی های مخصوص جهت چربی گیری در آبهای سخت استفاده نمود.

    شرایط محلول چربیگیر :

    غلظت: 60-40 گرم بر لیتر

    دما:50-70 درجه سانتیگراد

    زمان: 50-15 دقیقه

     

     

     

  • JP-DE-‎ht606 چربیگیر - روغنهای خنک کننده عملیات حرارتی

    دستورالعمل چربیگیربرای روغنهای  خنک کننده

    Instructions of quenching oils degreaser

    JP-DE-‎ht606

    Quench oils are generally considered to be moderate soils, unless the oil has deteriorated significantly. The use of emulsion cleaners is usually dictated by the subsequent operation. In this case, an oily film consisting of a rust preventative is left on the part. Solvent cleaners are used when it is necessary to achieve exceptionally clean parts. Unfortunately, the use of solvent cleaning is declining because of environmental considerations, while the demands for exceptionally clean parts is increasing. Hence, in order to removal of quenching oil which used in heat treatment, Jalapardazan Persia manufacture introduced a new product which not only its cleaning ability is as same as the solvents but also is safe and green. روغنهای خنک کننده که در عملیات حرارتی استفاده می شوند اغلب بعنوان آلودگی های متوسط دسته بندی می شوند مگر اینکه روغنها تحت تغییرات خاص قرار گفته باشند. استفاده از پاک کننده های امولسیونی یک روش عمومی در پاکسازی اینگونه آلودگیها می باشد. در این موارد عموما یک لایه فیلم نازک روغنی ممکن است بر روی سطح قطعه باقی بماند. اگر نیاز به یک سطح کاملا تمیز باشد آنگاه توصیه به استفاده از حلالها می شود که بطور کامل سطح را تمیز می کنند. علی رغم رو به گسترش بودن تقاضا جهت پاکسازی کامل سطح، متاسفانه استفاده از حلالها بدلیل مسائل زیست محیطی کمتر می باشد. از این رو شرکت جلاپردازان پرشیا با توجه به اهمیت مسئله جهت پاک کردن روغنهای خنک کننده مورد استفاده در عملیات حرارتی، تصمیم به ارائه محصول جدیدی(کد) نمود تا ضمن بی خطر بودن اثرات پاک کنندگی مشابه با حلالها را نیز داشته باشد.

    Instruction

    Time      5-10 min

    Temp.     boiling point

    دستور العمل

    زمان          5-10 دقیقه

    دما             رسیدن به نقطه جوش

    Concentration

    90g/l

    غلظت

     90 گرم بر لیتر

    Note

    1-     Degreaser Powder should be dissolved in boiling water until obtain homogenous solution

    2-     Immersion article into the degreaser tank for 5-10 minute

    3-     Immediately immersion into the hot water tank

    4-     Rinsing with cold water 

    توضیحات

    1-    انحلال کامل پودر در آب جوش و بدست آمدن محلول یکنواخت

    2-    قطعه آلود به روغن خنک کننده را در داخل آن قرار داده بعد از 5 الی 10 دقیقه

    3-    قطعه را در خارج کرده و بلافاصله در آب داغ غوطه ور کرده

    4-    و سپس با آب سرد آبکشی نمایید.

    واحد پژوهش و گسترش جلا پردازان پرشیا(JP)    By research and development unit of Jalapardazan Persia          آذر 96                             

    December/2017   

  • JP-DE-St601 چربیگیری گرم فولاد - چربی زدا

    چربی زدای (چربیگیری) گرم جلاپردازان

    jp DG301

    قیمت هر کیلو (تماس بگیرید) ریال

    گالن پلاستیکی 30 کیلویی
    تحویل در کارخانه شرکت 
     

    دستورالعمل کاری نمک چربیگیری گرم آهن

    شرکت جلاپردازان پرشیا

    چربیگیری گرم:

    مقدمه

    یکی از مهمترین اعمال در فرایندهای آبکاری، تمیزکاری است. تکنیک‌های تمیزکاری بسته به نوع فرایند و قطعات و همچنین امکان انجام متفاوت هستند. تمیزکننده‌ها دارای ترکیبات و فرمولهای مختلفی هستند. اما در فرایندهای آّبکاری تمیزکننده‌های قلیایی به خاطر ارزانی و در دسترس بودن و سهولت استفاده نسبت به فرایندهای دیگر بیشترین حجم استفاده را دارند. چربی‌گیر‌های قلیائی معمولا برای سیستم غوطه وری ، پاششی و التراسونیک و در دماهای مختلف فرموله می شوند.
    وجود انواع مختلف فلزات نظیر آهن ، آلومینیوم و مس و... باعث به وجود آمدن فرمولاسیون های مختلف در تولید این مواد شده و در صورت استفاده نابجا از آنها در بسیاری از موارد باعث آسیب به سطح می شود.
    غلظت و زمان چربیگیری بستگی به میزان چربی دارد و میزان غلظت بایستی دائما با اندازه گیری میزان قلیائیت تنظیم شود.مهمترین مشخصه تاثیر گذار بر کلیه روشهای چربی گیری غلظت مواد ، زمان عملیات ، دما و میزان قلیائیت است سختی بالای آب تاثیر بسیار منفی بر فرایند دارد و بنابراین بایستس از افزودنی های مخصوص جهت چربی گیری در آبهای سخت استفاده نمود.تمیزکننده‌های قلیایی به طور ویژه برای فرایندهای مختلف فرموله می‌شوند و دارای ترکیبهای مختلف شامل نمکهای قلیایی، ترکیبات ترکننده و ترکیبات کیلیت کننده (chelating agent)هستند. واژه چربیگیر قلیایی شامل طیف گسترده‌ای از ترکیبات شیمیایی شامل سود، پتاس، فسفاتها، سیلیکاتها و کربناتها می‌شود.

    فرایند چربیگیری گرم غوطه‌وری یک فرایند شدیداَ قلیایی برای زدودن چربی و روغن از سطح قطعات آهنی یا فولادی می‌باشد. حرکت قطعات داخل محلول چربیگیری سبب بهبود عملیات چربیگیری می‌شود.

    ویژگی‎های کاربردی:

    غلظت: 70 تا 100 گرم بر لیتر (بسته به نوع قطعه و میزان چربی روی آن)

    دما: 80 تا 90 درجه سانتیگراد

    زمان: 5 الی 10 دقیقه

    روش ساخت:

    1.       ابتدا نیمی از وان را با آب پر کنید

    2.    مقدار مورد نیاز از نمک چربیگیر را کم کم به آن اضافه نموده و تا انحلال کامل هم بزنید.(چون این ترکیب شدیداَ قلیایی است فرایند انحلال آن باعث ایجاد گرمای زیاد می‌شود لذا از تماس آن با پوست بدن جلوگیری کنید)

    3.       پس از انحلال کامل وان را با آب پر کنید و آن را هم زده تا کاملاَ یکنواخت شود.

    4.       دما را به مقدار مورد نیاز برسانید, وان آماده است.

    نگهدارای و شارژ محلول:

    کاهش حجم محلول ناشی از تبخیر آب بوده و باید با اضافه کردن آب جبران شود ولی نباید با توجه به حجم آب تبخیر شده از مواد چربیگیری به وان اضافه شود. در نگهداری محلول همیشه دقت کنید که دما از میزان حداکثر بالاتر نرود زیرا این عمل منجر به کاهش بازدهی چربیگیر می‌شود. چنانچه چربیگیر نتواند در مدت تعیین شده عمل چربیگیری را انجام دهد باید با استفاده از نمک چربیگیر شارژ شود. شارژ محلول به دو صورت تجربی و تیتراسیون انجام می‌گیرد. در روش تجربی اپراتور با توجه به مقدار قطعه و میزان چربی آن وان را به صورت تجربی شارژ می‌کند. در روش تیتراسیون محلول چربیگیری بوسیله اسیدکلریدریک تیتر شده و میزان کمبود مواد به آن اضافه می‌شود.

    البته باید در نظر داشت که پس از مدت زمان کارکرد طولانی محلول چربیگیر بوسیله ناخالصی‌های وارده همراه قطعات و محصولات واکنشهای چربیگیری اشباع می‌شود و کارایی خود را از دست می‌دهد. در این موارد محلول باید به طور کامل تعویض شده و محلول جدید ساخته و مورد استفاده قرار گیرد.

    رفع عیوب احتمالی:

    نقص

    علت

    تصحیح

    سرعت چربیگیری خیلی پایین است

    1- غلظت چربیگیر خیلی کم است

    2-دما خیلی پایین است

    1-محلول را انالیز کرده و ترکیب محلول را شارژ کنید

    2- دما را تا 80-90˚cافزایش دهید

    ایجاد خوردگی روی فلز پایه

    1-جنس ماده اولیه

    1-فلز پایه را کنترل کنید که از گروه فلزات نرم(آلومینیوم، روی و...) نباشد

    چربیگیری غیر یکنواخت و ضعیف

    1-نوع چربی و روغن

     

    2-غلظت چربیگیر کم است

    3-دما پایین است

    1-فلز پایه را جهت شناسایی روغن پایه و امکان تمیز کاری آن را بوسیله چربیگیری بررسی کنید

    2-محلول را انالیز کرده و ترکیب محلول را شارژ کنید

    3-دما را تا 80-90˚cافزایش دهید

     

    تماس با جلاپردازان پرشیا 65733152

    سفارش آنلاین محصولات شرکت جلاپردازان پرشیا

     

  • JP-PH-Pd405 فسفاته و چربیگیری همزمان

    JP-PH-Pd405
    محلول فسفاته و چربیگری همزمان


    این محصول در سال 1394 توسعه یافته و در حال بهبود خواص در واحد فنی شرکت میباشد

    این محلول همزمان با چربیگیری امکان فسفاته کردن قطعات را به کاربران میدهد. کاربرد این محلول بصورت غوطه وری و اسپری و مالشی میباشد ولی با توجه به ماهیت محلول بیشتر اسپری در مورد تجهیزات بزرگ که قابلیت غوطه وری شدن را با توحه به اندازه بزرگ انها ندارند.و نیز روش مالشی بیشتر در کارگاه های کوچک که نیاز به رنگ کاری قطعات بزرگ دارند قابلذ استفاده میباشد. در این حالت قطعات مورد نظر با محلول فسفاته و چربیگری همزمان بصورت دستی.لیف کیشی شده و بعد ان با اب دمای محیط شستشو شده و پس از خشک شدن رنگ روی ان اعمال میگردد.

    برای کسب اطلاعات فنی بیشتر با شرکت تماس بگیرید

  • آنالیز چربیگیری گرم

    دستورالعمل کنترل کیفی چربی گیری مناسب آبکاری (الکتریکی و گرم) 

    بررسی پودر چربی گیری خریداری شده

    ابتدا مقداری از ماده چربی گیری (الکتریکی یا گرم) را برداشته، سپس 5 گرم از آن را در یک بشر حل کرده و در بالن 100 میلی لیتری ریخته، به حجم رسانیده شود. این محلول بسان محلول 50 گرم بر لیتر است. سپس مقدار لازم از محلول برداشته می شود و بر اساس دستورالعمل، آنالیز می شود.

    اگر مقدار نمک محلول چربیگیری، همان مقدار 50 گرم بر لیتر بدست آمد بدین معناست که نتیجه قابل قبول است. به علت اشتباهات انسانی حدود 5 الی 10 درصد خطا قابل قبول می باشد.

     

     

    آنالیز چربیگیری گرم

    مواد شیمیایی مورد نیاز:

    ·        اسید کلریدریک 1 مولار (89 سی سی کلریدیک آزمایشگاهی مرک 36% در 1000 سی سی اب مقطر)

    ·        محلول کلرید باریم (100 گرم بر لیتر)

    ·        معرف فنول فتالئین (1 گرم در 1000 سی سی اتانول)

    تجهیزات مورد نیاز:

    ·        ارلن مایر 300 میلی لیتری

    ·        پیپت 10 میلی لیتری

    ·        استوانه مدرج 50 میلی لیتری

    روش انجام آزمایش

    1. ·        10 میلی لیتر از محلول را توسط یک پیپت داخل ارلن مایر 300 میلی لیتری بریزید. (در دمای 20 درجه سانتیگراد)
    2. ·        حدود 50 میلی لیتر آب مقطر اضافه نمایید
    3. ·        50 میلی لیتر محلول کلرید باریم بیافزیید
    4. ·        3-2 قطره معرف فنول فتالئین اضافه نمایید
    5. ·        بوسیله اسید کلریدریک 1 مولار محلول را تیتر نمایید تا رنگ آن از صورتی به بی رنگ تبدیل گردد. 

    محاسبه  غلظت چربیگیری بر حسب گرم در لیتر:

    غلظت نمک چربیگیری بر حسب گرم برلیتر AK مساوی 7.28  * حجم مصرفی اسید کلریدریک 1 مولار

     gr/lit degreaser = Titrant*7.28

     

     

     

                                            

  • استاندارد ACGIH VS-70-20 ساخت مخازن کم حجم چربیگیر

    استاندارد ACGIH VS-70-20 ساخت مخازن کم حجم چربیگیر 

     

    استاندارد ساخت مخازن و مقدار کمی چربی حلال

    also provide : 1. separate flue for combustion products
    2. for cleaning operation , appropriate respiratory protection is necessary.
    3. for pit units , the pit should be mechanically ventilated.
    4. for further safeguards see VS-501.1
    note : provide downdraft grille foe parts that cannot be removed dry : Q=50 cfm/ft2 grille area

    همچنین ارائه: 1. دودکش جداگانه برای محصولات احتراق
    2. برای عملیات تمیز کردن، دستگاه تنفسی مناسب ضروری است.
    3. برای ذرات معلق، تهویه مکانیکی و جداسازی انها ضروری است.
    4. برای کسب اطلاعات بیشتر سند استاندارد VS-501.1 را ببینید 
    توجه داشته باشید: ارائه پنجره مشبک قطعات دشمن downdraft که نمی تواند حذف شود خشک: Q = 50 CFM / منطقه جلو پنجره FT2

     

     

    ACGIH VS-70-20 نحوه ساخت مخازن کم حجم چربیگیر با استفاده از استاندارد 

    .جهت اگاهی و استفاده علاقمندان موجود میباشد         

    برای دریافت متن کامل استاندارد با ما تماس بگیرید.      65734701 الی 3

  • تعیین محتوای قلیائیت و مقدار کل چربی در صابون­ها

    تعیین محتوای قلیائیت و مقدار کل چربی در صابون­ها

    چکیده: محصولات پاک کننده نقش ضروری را در زندگی ما ایفا می­کنند. آنها با از بین بردن موثر و ایمن آلودگی­ها، میکروبها، گردو غبار و غیره به ما کمک می­کنند تا زندگی سالمتر و بهتری داشته باشیم. صابون مخلوطی از نمک سدیم اسیدهای چرب گوناگون است. قلیائیت کل و مقدار کل چربی دو پارامتر بسیار مهم در تعیین کیفیت یک صابون می­باشند.

    لغات کلیدی: صابون، محتوای قلیای آزاد، مقدار چربی کل، صابونی شدن، صابون شستشو

    1-    مقدمه

    صابون درواقع نمک سدیم یا پتاسیم انواع اسیدهای چرب است که حاصل فرایند صابونی شدن یا واکنش هیدرولیز روغنها و چربیهاست. اصولا برای خنثی کردن اسیدهای چرب و تبدیل آنها به به نمک­های مربوطه از سدیم کربنات یا سدیم هیدروکساید استفاده می­شود. عمده ترین اسیدهای چرب مورد استفاده در صنایع شوینده و صابون سازی عبارتند از: همانند استئاریک، پالمیتیک، میریستیک، لوریک و اولئیک اسیدها. ویژگیهای شیمیایی صابون به چندین عامل وابسته است: قدرت و خلوص قلیا، نوع روغن مورد استفاده، تکمیل واکنش صابونی شدن و عمر صابون. این خواص شیمیایی عبارتند از: میزان رطوبت، مقدار اسید چرب کلچربی+سود               گلیسرول+نمک سدیم اسید چرب

    صابون یک سورفکتانت آنیونی است که بدلیل اثر پاک کنندگی که دارد مورد استفاده قرار می­گیرد. اگرچه واکنش فوق بصورت یک مرحله­ای نمایش داده شده است، اما در واقع یک واکنش دو مرحله­ای است. ابتدا و در مرحله اول، پیوند استری شکسته می­شود و گلیسرول تبدیل به الکل می­شود. درمرحله دوم اسید حاصله در حضور سود به نمک اسیدی تبدیل می­شود. در گروه کربونیل یکی از اکسیژنها بواسطه بار منفی که دارد، سدیم با بار مثبت را به سمت خود جذب می­کند.   

     

    واکنش مربوط به تری گلیسیرید 01

     

    واکنش مربوط به هیدرولیز تریگلیسرید (چربی)

    چربیها و روغن­های استفاده شده در صابون عموما منشا حیوانی یا گیاهی دارند. هر چربی یا روغنی مخلوطی از چندین تریگلیسرید است. در مولکول تری گلیسیرید، سه مولکول اسید چرب وجود دارد که به یک مولکول گلیسیرین متصل می­باشند. انواع گوناگونی از تری گلیسیریدها وجود دارد. اسیدهای چرب اجزای روغن ها و چربی ها هستند که در ساخت صابون مورد استفاده قرار می­گیرند.

    محتوای قلیائیت

    قلیای مورد استفاده در ساخت صابون را می­توان از خاکتر گیاهان تهیه نمود ولی امروزه می­توان قلیای مورد نیاز بصورت یک محصول تجاری تهیه نمود. قلیاهایی که عموما برای نمکهای محلول مورد استفاده قرار میگیرند قلیاهای فلزاتی چون سدیم و پتاسیم هستند. مهمترین این قلیاها سدسم هیدروکساید و پتاسیم هیدروکساید می­باشند. صابونهای پتاسیمی در مقایسه با صابونهای سدیمی به مراتب نرم تر می­باشند. در حالیکه صابونهای سدیمی جامد می­باشند، صابونهای پتاسیمی بدلیل نرمتر بودن بعنوان صابونهای مایع، خمیر ریش مورد استفاده قرار می­گیرند. ترکیب کربوکسیلاتهای سدیم یا پتاسیم موجود در صابون مستقیما به درصد اسید چرب متصل به تری گلیسیرید مربوط می­شود. صابونهای حاصل از روغنهای جامد عموما سخت بوده و محتوای نمک سدیمی یا پتاسیمی بالاتری دارند. روغن­های گیاهی بدلیل داشتن اسیدهای چرب غیر اشباع صابونهای نرمی ایجاد می­کنند. مطابق استاندارد Bureau از هند (BIS)، یک صابون با کیفیت باید محتوای قلیایی کمتر از 5% داشته باشد در حالیکه طبق ایزو این میزان باید زیر 2% باشد.

    مقدار چربی کل

    مقدار چربی کل (TFM) یکی از مهمترین ویژگیهای کیفی صابون است و بصورت مقدار چربی کل که عموما بصورت اسید چرب است و می­توان آن را توسط اسید معدنی همانند HCl از نمونه جداسازی کرد، تعریف می­شود. اصولا از پارامتر TFM برای بیان سختی و میزان کیفیت صابون استفاده می­شود. اسید چرب در صابونهای مخصوص شستشوی بدن عموما نباد TFM کمتر از 78% داشته باشند اما در مورد صابونهای مورد استفاده در صنایع بدلیل صرفه جویی در هزینه تولید از پرکنندهایی استفاده می­شود که باعث می­شود این عدد حتی کمتر از 50% هم باشد. امروزه در اکثر کشورها صابون با حداقل TFM از نوع صابون درجه یک و با حداقل TFM 65 درجه 2 طبقه بندی می­شود و پایین ترین کیفیت صابون مربوط صابون درجه 3 با TFM 50 می­شود. هرچه TFM یک صابون بالاتر باشد قدرت کف کنندگی آن بیشتر و پاک کنندگی بهتری برای پوست دارد. 

    بخش تجربی:

    مواد: نمونه صابون، کلروفرم، سدیم هیدروکساید، متیل اورانژ، سدیم کربنات، نیتریک اسید

    نکته: سود را با استفاده از محلول استاندارد اگزالیک اسید استاندارد می­کنیم و سپس با استفاده از این سود استاندارد شده نیتریک اسید را نیز استاندارد می­کنیم.

     

    تعیین قلیاییت کل در نمونه صابون:

    برای تعیین قلیائیت کل حدود 5 گرم از صابون (m) را در 100 میلی لیتر آب داغ حل کرده و چند قطره متیل اورانژ به آن اضافه میکنیم. سپس با کمک بورت قطره قطره اسید سولفوریک یا اسید هیدروکلریک 1 نرمال اضافه میکنیم تا تغییر رنگ محلول از نارنجی به قرمز و از لحظه تغییر رنگ محلول حدود 5 سی سی اسید مازاد نیز به محلول اضافه میکنیم و حجم اسید را یادداشت می نماییم (V0). این محلول را حرارت می­دهیم به شدت هم میزنیم تا لایه روغنی روی سطح آب تشکیل شود. مخلوط را به یک قیف دکانتور منتقل کرده  و سرد می­کنیم. با اضافه کردن 50 سی سی پترولیوم اتر فاز روغنی و آبی را کامل از هم جدا میکنیم. با باز کردن شیر دکانتور فاز آبی را خارج میکنیم و مجددا فاز آبی را با پترولیوم اتر شستشو می­دهیم. و این فرایند را سه بار تکرار میکنیم. یک روش دیگر هم این است که مخلوط را بعد از تشکیل شدن فاز روغنی بر روی سطح  اب داغ کاملا سرد کرده به نحوی که روغن کاملا منجمد شود. به این ترتیب با باز کردن شیر دکانتور فاز ابی خارج می­شود و برای اطمینان از باقی نماندن هیچگونه روغنی در فاز آبی آن را با 50 سی سی کلروفرم شستشو می­دهیم. سپس فاز آبی را توسط سود 1 نرمال در حضور معرف متیل اورانژ تیتر میکنیم و حجم مصرفی سود را یادداشت می­کنیم (V1).  

    محاسبات:

    0.040 * (V0T0-V1T1) * 100/M

    در این رابطه:

    m= جرم نمونه صابون بر حسب گرم

    V0= حجم اسید مصرفی برحسب میلی لیتر

    V1= حجم سود مصرفی برحسب میلی لیتر

    T0= نرمالیه دقیق اسید

    T1= نرمالیته دقیق سود

    تعیین محتوای چربی کل

    پترولیوم اتر را که در مرحله تعیین قلیائیت جمع آوری کرده بودیم با دقت به یک ظرف با وزن معلوم منتقل می­کنیم. در صورت نیاز می­توان محلول را با کاغذ صافی فیلتر هم کرد. سپس تمام پترولیوم اتر را در نهایت احتیاط و با استفاده از یک حمام آب تبخیر می­کنیم. باقی مانده را در 20 سی سی اتانول حل کرده، چند قطره معرف فنول فتالئین اضافه می­کنیم و با استفاده از محلول هیدروکسید پتاسیوم اتانولی (محلول پتاسیوم هیدروکسید در اتانول)1 نرمال تا ظهور رنگ صورتی تیتر می­کنیم. حجم مصرفی در این مرحله یادداشت شود. سپس محلول اتاولی با کمک حمام آب گرم تبخیر کرده تا کاملا خشک شود برای خشک شدن بهتر کمی استون به آن اضافه کرده وتوسط حمام اب گرم آن را خشک می­کنیم. نهایتا باقی مانده را درون آون 103 درجه سانتی گراد گذاشته و تا زمانیکه تغییر وزنی مشاهده نشود خشک شدن ادامه می­یابد. سپس برای جلوگیری از جذب رطوبت ظرف را در یک دسیکاتور خنک می­کنیم.

    [m1 - (V * T * 0038) ] * 100/ m0

    در این رابطه:

    m0= جرم نمونه صابون بر حسب گرم

    m1= جرم صابون پتاسیومی خشک شده بر حسب گرم

    V= پتاسیم هیدروکسید اتانولی مصرفی برحسب میلی لیتر

    T= نرمالیه دقیق پتاسیم هیدروکسید اتانولی

                             


    [1] - total fatty acids

  • چربی زدایی با بخار با حلال کلردار - English

    VAPOR DEGREASING WITH CHLORINATED SOLVENTS

     
     
    BY JAMES A. MERTENS
     
     
     
    cleaning, pretreatment & surface preparationTHE DOW CHEMICAL CO., MIDLAND, MICH.Degreasing is an essential part of the modern production process, particularlyin industries fabricating or assembling metal parts including aircraft, appliance,automotive, electronics, and railroad manufacturers. The process is widely usedto remove oils and oil-borne soils, such as chips, metal fines, and fluxes, from
    objects that have been stamped, machined, welded, soldered, molded, or diecast.Parts ranging from tiny printed-circuit assemblies to diesel motors canall be safely, completely, and quickly cleaned with modern vapor degreasingtechniques, in most cases more effectively than with aqueous or semiaqueousprocesses, particularly when a high level of cleanliness is required.Vapor degreasing is ideal for reaching into small crevices in parts with convolutedshapes to remove stubborn soils. Parts degreased in chlorinated solventvapors come out of the process dry; there is no need for an additional drying stage,as in aqueous and semiaqueous processes.The chlorinated solvents trichloroethylene, perchloroethylene, and methylenechloride are the solvents most commonly recommended for the vapor degreasing
    process for the following reasons:
    • The chlorinated solvents have high solvency for organic materials, aswell as good chemical compatibility with a wide range of materials (e.g.,metals, glass, plastics, elastomers, etc.), so that parts consisting of several
    materials can be effectively cleaned in these solvents.
    • They are virtually nonflammable in most end-use conditions (consultMSDS) because they have no flash point as determined by standard testmethods.
    • They have low latent heat of vaporization, resulting in relatively lowenergy requirements.
    • They have relatively high stability and are noncorrosive. Further, vapordegreasing grades of the chlorinated solvents contain stabilizing additivesthat prevent the buildup of corrosive material and inhibit the formation
    of oxidation products.
    • Because the vapors of the chlorinated solvents are heavier than air theycan be contained relatively easily in degreasing equipment.
    • The chlorinated solvents can be readily recycled, thus reducing waste andpermitting high solvent “mileage” in a continuous degreasing operation.
    • The latest generation of vapor degreasing equipment permits fullyenclosed operation, thus virtually eliminating the loss of solvent vaporsto the environment.
     
    PRINCIPLES OF VAPOR DEGREASING
    The traditional vapor degreasing process is carried out in either a batch or anin-line degreaser. The standard batch degreaser is an open-top tank into whichthe dirty parts (the “work”) are lowered (see Fig. 1). Solvent in the bottom of
     
    the tank is heated to produce vapor, and since the vapor is heavier than air itremains in the tank. Cooling coils below the lip of the tank create a cool zone,which forms the upper boundary of the vapor zone.On contact with the cooler work the vapor condenses into pure liquid solvent,which dissolves the grease and carries off the soil as it drains from the parts intothe reservoir of solvent below. The cleaning process continues until the workreaches the temperature of the vapor, at which point condensation ceases andthe work is lifted out of the vapor, clean and dry.The degreasing process may be supplemented by adding a spray lance to theopen-top degreaser so that hard-to-remove soils can be flushed off by the operator.In addition many degreasers also contain one or several immersion tanksbelow the vapor zone so that parts can be lowered into liquid solvent — often ina tumbling basket — before being raised into the vapor for final rinsing.If scrubbing is required to remove heavy oil deposits and solid soils, ultrasoniccleaning can be added by installing transducers in the degreaser. Whenultrasonic energy is transmitted to a solution, it produces cavitation — the rapidbuildup and collapse of thousands of tiny bubbles, which impart a scrubbing
    action to the surface of soiled parts.Although the vapor generally stays below the cool zone of an open-topdegreaser there is always some solvent loss. Drafts in the area around thedegreaser will cause solvent vapor to be pulled out. Parts loading causes lossesas work to be cleaned disturbs the solvent/air interface. In addition cleanedFig.
     
    1. Typical batch open-top vapor degreaser.
    107
    parts may also carry solvent with them when removed from the degreaser. Upto 70% of the solvent in a traditional open-top degreaser can be lost throughthese factors over a year. Consequently, procedures are called for to minimizethis loss, in order to provide a working environment in which vapor exposure isbelow the levels permitted by Occupational Safety and Health Administration(OSHA) regulations and an industrial environment, which meets requirementsset by the EPA. These procedures are outlined below.In-line vapor degreasers include several types of conveyorized equipment — large,automatic units, which can handle a large volume of work and are enclosed toprovide minimal solvent loss. These units include the monorail, cross-rod, andvibratory degreasers.The monorail conveyorized degreaser uses a straight-line conveyor to carry
    parts into the degreaser, lower them into the vapor zone, raise them into a coolingzone, and finally out of the degreaser. This process is ideal when productionrates are high and large parts to be cleaned can be suspended from hooks orhangers.The cross-rod conveyorized degreaser is generally used for processing smallparts in baskets, trays, or even mesh cylinders. In this equipment the parts are
    placed in the degreaser and removed from it at the same opening, while the conveyorcarries the work through immersion dips, vapor zones, and drying zones.The vibratory degreaser is a patented unit. In this process the work is dipped insolvent then rises on a vibrating spiral elevator trough through a counterflowingrinse of clean solvent distillate, a vapor zone, and finally a drying section.Although these units are enclosed there is still some solvent loss through theopenings where work enters and leaves the equipment, and through the jointsand seams of the equipment.
     
    CHARACTERISTICS OF CHLORINATED SOLVENTS
    For many years 1,1,1-trichloroethane (methyl chloroform or MCF) was the solventof choice for vapor degreasing because of its status as a non-VOC; it was notclassed as a VOC compound under federal regulations because it does not contributeto the generation of ground-level ozone and the consequent productionof urban smog. This situation changed drastically at the end of December 1995,
    when MCF was phased out of production for all uses except chemical feedstock,under the provisions of the U.S. Clean Air Act and the international MontrealProtocol, due to its action as a depleter of stratospheric ozone.
    This led to a misunderstanding in many quarters that all chlorinated solventswere coming under a ban. In fact corporate edicts in some companies requiredtheir manufacturing divisions to cease using chlorinated solvents for degreasingas soon as practicable. This unfortunate misunderstanding has led a numberof companies to experiment with a variety of alternate cleaning technologies.The fact is, chlorinated solvents are still very viable products and remain oneof the best choices for surface cleaning and vapor degreasing. Trichloroethylene,perchloroethylene, and methylene chloride are not regulated for ozone-depletingpotential (ODP). In fact these three solvents have been approved under the U.S.Environmental Protection Agency’s Significant New Alternatives Policy (SNAP)as replacements for 1,1,1-trichloroethane. When the EPA published its SNAP
    ruling for ozone depleting substances on March 18, 1994 (see Federal Register 59FR 13044-13161), it gave industry the official go-ahead to consider the three
    chlorinated solvents as acceptable alternatives to 1,1,1-trichloroethane in surface
    cleaning as well as other applications.This policy also pointed out that worker exposure and environmental emissionsof these solvents should be controlled properly and in accordance withother workplace, environmental, and consumer regulations established by theEPA and other agencies. The policy is particularly applicable, however, in caseswhere nonflammability is a critical prerequisite for safety and where effects onpersonal health and the environment are reduced to a minimum by engineeringand operating design.Each of the three chlorinated solvents has its own advantages for specificapplications, based on its physical profile (see Table I for physical properties).Trichloroethylene (TCE) is a clear, heavy liquid (12.11 lb/gal) with excellentsolvency. Long recognized for its cleaning power, TCE boils at 189oF (87oC)and freezes at -124oF (-86.7oC). The high density of TCEs vapor (4.53 times thatof air) assures low vapor loss and easy recovery from vapor degreasing systems.TCEs aggressive solvent action works well on the oils, greases, waxes, tars,
    lubricants, and coolants generally found in the metal processing industries. Itis especially effective in removing difficult soils such as semicured varnish orpaint films, heavy rosins, and buffing compounds.
    Perchloroethylene (PCE or perc, also called tetrachloroethylene) is a clear, colorlessliquid with a distinctive, somewhat ether-like odor. It has the highest boilingpoint (250oF, 121.1oC) and freezing point (-9oF, -22.8oC), weight (13.47 lb/gal),and vapor density (5.76 times that of air) of the chlorinated solvents.The high boiling point of PCE makes it especially effective in removinghigh-melting pitches and waxes and for cleaning grossly contaminated parts.The high temperature of PCE vapors also permits complete and thoroughdrying of work by vaporizing moisture entrapped in porous metals, deeplyrecessed parts, and blind holes.
    Methylene chloride (MEC, also called dichloromethane) is a powerful and ver-Table I: Physical Properties of Chlorinated Solventsa
    Properties Trichloriethylene Perchloroethylene Methylene Chloride
    Chemical formula C2HCI3 C2Cl3 CH2CI2
    Molecular weight 131.4 165.8 84.9
    Boiling point 189oF 250oF 103.5oF
    87oC 121.1oC 39.7oC
    Freezing point –124oF –9oF –139oF
    –86.7oC –22.8oC –95oC
    Specific gravity 1.456 1.619 1.32
    Density (lb/gal) 12.11 13.47 10.98
    Density (kg/L) 1.456 1.619 1.32
    Vapor density 4.53 5.76 2.93
    Viscosity 0.54 0.84 0.41
    Flash point None None None
    Flammable limits 8-9.2% None 14-22%
    (volume of solvent in air) (saturation)
    Kauri butanol value 129 90 136
    Solubility (g/100g)
    Water in solvent 0.04 0.0105 0.17
    Solvent in water 0.10 0.015 1.70
    satile chlorinated solvent known for its high solvency capabilities. MEC has thelowest boiling point (103.5oF, 39.7oC) and freezing point (-139oF, -95oC) of thechlorinated solvents, as well as the lightest vapor density (2.93 times that of air)and weight (10.98 lb/gal). Because of its low boiling point MEC is often used fordegreasing sensitive parts such as thermal switches and thermometers, whichwould be damaged by high temperatures. It is also chosen when parts must benear room temperature after cleaning for immediate handling or for tolerancetesting and measurements.
    These three solvents are widely used in surface cleaning, particularly in thevapor degreasing process. They are also used in cold cleaning, both dip and wipemethods, but the need to keep workplace vapor levels and environmental vaporlosses low, in accordance with federal, state, and local regulations, limits theiruse in cold processes.
     
    HEALTH CONSIDERATIONS
    Health effects from exposure to chlorinated solvents have been studied extensively.Exposure to vapor concentrations within recommended guideline levelswill not result in any known adverse effects on most people. Acute overexposureto vapors, however, may cause anesthetic or narcotic effects (solvent drunkenness)and death at high enough concentrations. Central nervous system effectsand liver and/or kidney effects can result from chronic overexposure.Proper ventilation when using chlorinated solvents is essential. Because chlorinatedsolvent vapors are heavier than air, high concentrations can accumulatein poorly-ventilated and low-lying areas, such as pits, causing dizziness, unconsciousness,and eventually death.The chlorinated solvents have been subjected to a great many animal tests aswell as epidemiological studies on humans to determine their health profile andso far the available scientific data indicate that they are not human carcinogens.On the basis of animal tests, however, the chlorinated solvents, like manyother chemicals, have been given cancer classifications by different agencies.The U.S. EPA classes all three solvents as B2, “Probable Carcinogen,” while theAmerican Council of Governmental Industrial Hygienists (ACGIH) classes PCEand MEC in Category A3, “Animal Carcinogen,” and TCE in Category A5 “notsuspected as a human carcinogen.” All three solvents are listed under California’sProposition 65 as “Known to the State of California to cause cancer.”
    On the international scene the International Agency for Research on Cancer(IARC) places TCE and PCE in Group 2A, “probably carcinogenic to humans”and MEC in Group 2B, “possibly carcinogenic to humans.” The German MAKcommission lists PCE and MEC in Category IIIB, “possible carcinogen” and TCEin Category IIIA, “human carcinogen.”
    WHAT REGULATIONS APPLY
    Users of chlorinated solvents for parts cleaning are aware of the regulationsaffecting the use, handling, transportation, and disposal of these solvents.They are regulated at the U.S. federal level under the Clean Air Act, the CleanWater Act, Occupational Safety and Health Administration (OSHA) rulings,the Resource Conservation and Recovery Act (RCRA), and the ComprehensiveEnvironmental Response Compensation and Liability Act (CERCLA), as well asunder state and local regulations aimed at controlling emissions.Fortunately, these regulations are manageable because a great deal of assis-
    Regulation Trichloroethylene Perchloroethylene Methylene Chloride 1,1,1-Trichloroethanea
    Ozone depletion (CAAA, Montreal Protocol)
    VOC (Votatile Organic Compounds)
    state-to-state differences
    Permits
    CAA Title V
    HAP (Hazardous Air Pollutants NESHAP
    Clean Water Act
    OSHA
    PEL (Permissible Exposure Limit)
    RCRA (Resource Conservation and
    Recovery Act Hazardous Waste)
    CERCLA (Superfund reportable quantities)
    No
    Yes
    <100 tpy marginal1
    <50 tpy serious
    <25 tpy severe
    <10 tpy extreme
    Yes
    10 tpy or combination of
    25 tons HAP
    Yes
    Yes
    Yes
    50 ppm5
    Worker right to know
    Training
    Record keeping
    Reporting
    Yes
    <100 kg: Cond. exempt
    100-1,000 kg: Small
    quantity generator
    >1,000 kg: Large quantity
    generator
    Yes
    100 lb Reportable quantity
    spill
    No
    No2
    Yes
    10 tpy or combination of
    25 tons HAP
    Yes
    Yes
    Yes
    25 ppm6
    Worker right to know
    Training
    Record keeping
    Reporting
    Yes
    <100 kg: Cond. exempt
    100-1,000 kg: Small
    quantity generator
    >1,000 kg: Large quantity
    generator
    Yes
    100 lb Reportable quantity
    spill
    No
    No3
    Yes
    10 tpy or combination of
    25 tons HAP
    Yes
    Yes
    Yes
    25 ppm7
    Worker right to know
    Training
    Record keeping
    Reporting
    Yes
    <100 kg: Cond. exempt
    100-1,000 kg: Small
    quantity generator
    >1,000 kg: Large quantity
    generator
    Yes
    100 lb Reportable quantity
    spill
    Yes
    No4
    Yes
    10 tpy or combination of
    25 tons HAP
    Yes
    Yes
    Yes
    350 ppm
    Worker right to know
    Training
    Record keeping
    Reporting
    Yes
    <100 kg: Cond. exempt
    100-1,000 kg: Small
    quantity generator
    >1,000 kg: Large quantity
    generator
    Yes
    100 lb Reportable quantity
    spill
    a1,1,1-Trichlorothane included for comparison.
    1In areas of the country classed as having marginal smog problem up to 100 tpy emissions are allowed to a facility. Allowable emissions are lower in areas with more serious problems.
    2Perchloroethylene listed as exempt February 7, 1996, Federal Register, 4588.
    3Methylene chloride listed as exempt July 8, 1977, Federal Register, 35314
    41,1,1-trichloroethane listed as exempt July 8, 1977, Federal Register 35314
    5This limit in OSHA’s 1989 rule has been overturned. dow continues to use these 1989 PELs in MSDS and labels.
    6This limit in OSHA’s 1989 rule has been overturned. dow continues to use these 1989 PELs in MSDS and labels.
    7Currently challenged by industry ACGIH recommends 50 ppm, and Dow supports this limit.
    tance is available to help companies reach full compliance.The following are the federal regulations governing the chlorinated solvents(see Table II). The Clean Air Act Amendments (CAAA) of 1990 legislated the phaseoutof 1,1,1-trichloroethane as an ODS as of December 31, 1995.VOC regulations under the Act apply to TCE and limit its emissions, particularlyin ozone-nonattainment areas, in order to reduce smog formation. Exactrequirements vary by state but generally include obtaining a permit allowing aspecific amount of VOC emission from all sources within a facility.The CAAA also calls for MEC, PCE, and TCE to be regulated as hazardousair pollutants (HAPs), but a complete set of regulations has not yet been issuedfor their control. EPA has, however, issued National Emission Standards forHazardous Air Pollutants (NESHAP) for solvent cleaning with chlorinated solvents(Federal Register, Vol. 59, No. 231, 61801-61820). Other NESHAPs have beenissued governing dry cleaning with PCE and the use of MEC in aerospace manufactureand rework, while NESHAPs governing the use of chlorinated solventsin wood furniture manufacture and asbestos brake cleaning are still awaited.Clean Water Act. The Federal Clean Water Act defines chlorinated solvents astoxic pollutants and regulates their discharge in to waterways.The Occupational Safety and Health Administration (OSHA) has set permissibleexposure limits (PELs) for chlorinated solvents based on an 8-hour time-weightedaverage (TWA). The PEL for MEC is 25 parts per million (ppm), for PCE 100ppm, and for TCE 100 ppm.OSHA also specifies a minimum element of training for people working withthe solvents. This includes how to detect the presence or release of a solvent, thehazards of the solvent, and what protective measures should be used.OSHA’s Hazard Communication (HAZCOM) standard regulates the labelingof all hazardous chemicals. Labels must contain a hazard warning, the identityof the chemical, and the name and address of the responsible party. Guidelinesare provided by an OSHA compliance document [OSHA Instruction No. CPL-2-2.38 C (1990)] and by the American Standards Institute (ANSI) publicationon precautionary labeling (ANSI Z129.1-1994).Under the federal Resource Conservation and Recovery Act (RCRA), wastes containingchlorinated solvents from solvent cleaning operations must be consideredhazardous waste. Generators, transporters, and disposers of such hazardouswaste must obtain an EPAID number.According to the Comprehensive Environmental Response, Compensation andLiability Act (CERCLA or Superfund), if are portable quantity of a chlorinatedsolvent is released into the environment in any 24-hr period, the federal, state,and local authorities must be notified immediately. Reportable quantities are1,000 lb of MEC and 100 lb of PCE or TCE.This is only a checklist of regulations. It is important to confer with yourenvironmental consultant or your legal counsel to determine just how theseregulations apply to your business.Other sources of help and advice are also available. For example the CAAA mandateda Small Business Ombudsman under EPA and a Small Business AssistanceProgram (SBAP) in each state. State SBAPs provide a Small Business Ombudsmanand a Technical Assistance Director to facilitate communications between the EPAand small businesses and to provide information on new and existing environmentalregulations and policies. To qualify as a small business, a company must havefewer than 100 employees and must not be “dominant in its field.” The federal
    Small Business Ombudsman provides literature and a toll-free hot-line to answerquestions. Primary assistance for a business comes from the state SBAP office, anda small business can find out who to contact on a state level by calling the federalSmall Business Ombudsman’s hotline: 1-800/368-5888.The Halogenated Solvents Industry Alliance (HSIA), a trade association ofproducers of chlorinated solvents, provides legislative and regulatory news forthe solvent industry, sponsors research on chlorinated solvents, and presentsinformation from research to the EPA and other solvent regulators. Users ofchlorinated solvents can obtain information from this organization, as well asliterature on the use of the solvents and how to comply with regulations, by callingHSIA at 202/775-0232.Help is also available from the producers of chlorinated solvents. Producersand distributors are required by law to provide a MSDS, containing completeinformation on safety and handling, to all customers. In addition many producersalso supply other forms of assistance.
     
    PROCEDURES FOR REDUCING EMISSIONS
    Emission standards for chlorinated solvent degreasing operations are nowgoverned by EPA’s NESHAP for new and existing halogenated solvent cleaningoperations. These standards cover both vapor degreasing and cold cleaningwith TCE, PCE, and MEC, as well as with chloroform. The goal of the NESHAPregulation is an overall reduction in solvent emissions of 50 to 70% of currentnationwide emissions.The NESHAP provides a number of control procedures for reducing solventemissions from equipment. Operators of batch vapor degreasers and in-linecleaning machines may choose from a series of combinations of two or three ofthe procedures, which include:
    • Freeboard ratio of 1.0: The height of the freeboard above vapor level mustbe equal to the width (shorter dimension) of the degreaser.
    • Freeboard refrigeration device: This is a refrigerated system that supplementsor replaces the traditional water cooling system and creates a coldair blanket above the vapor zone.
    • Reduced room draft: Wind speed above the freeboard must not exceed50feet per minute (15.2 m/min).
    • Working-mode cover: This is defined as any cover or machine design thatshields the cleaning machine from outside air disturbances during theparts cleaning cycle.
    • Dwell: This refers to the time in which cleaned parts remain in the freeboardarea above the vapor zone after cleaning. The EPA defines properdwell time as 35% of the time required for the parts to cease dripping in
    the vapor zone.
    • Superheated vapor (vapor temperature maintained 10oF above the boilingtemperature of the solvent): This promotes more thorough drying ofthe work before it is removed from the degreaser.
    • Carbon adsorption equipment in the ventilation system connected withthe degreaser.In addition vapor degreasing operators must employ an automated hoist orconveyor that carries parts at a controlled speed of 11 fpm or less through thecomplete cleaning cycle.Each of these procedures used alone will reduce solvent loss by a respectableamount while combining two or three procedures reduces loss even further. Forexample creating a freeboard ratio of 1.0 in an open-top degreaser will reduceloss by 30 to 40% over the traditional process. Combining an increased freeboardratio with superheated vapor or reduced room draft increases the control levelto 60%. And in most cases, if a user combines three of the procedures, this willbring the control up to 70%. Table III illustrates how these incremental improvementscan be brought about.Many companies have found it cost effective to adopt one of the new degreasers,which have no air/vapor interface. These sealed and virtually emissionlessunits were first introduced in Europe to meet the stringent environmental
    regulations of some countries (see Fig. 2).Typically these degreasers perform the cleaning operation in a sealed chamberinto which solvent is introduced after the chamber in closed. Solvent vapor isintroduced as the final rinse and all vapors are exhausted after each cycle andpassed into a solvent recovery system. With the sealed chamber control of solventloss exceeds 90%; in other words virtually no solvent escapes.Programmed automated operation permits a variety of cleaning programsincluding cold or warm solvent dipping, as well as vapor degreasing. Solventrecovery cycles make use of advanced methods of carbon adsorption and hot air
    desorption. The manufacturer of one such unit, a “closed open-top degreaser”with a large cleaning chamber, claims that solvent emission losses average less
    Fig. 2. Totally enclosed vapor degreaser can meet stringent environmental regulations.than 100 lb/yr. Solvent concentrations in the work area of the “closed open-top”unit average between 5 and 10 ppm, well below the permissible exposure limitsset by OSHA for the chlorinated solvents.Although these “emissionless” units can be costly, a number of plants in theU.S. have found them economical because they provide excellent compliancewith safety and environmental regulations,conserve solvent, save floor space,and provide excellent parts cleaning performance. Several brands of these “emissionless”
    degreasers are available in North America today.Most producers and distributors of chlorinated solvents provide support forsolvent users. The Responsible Care initiative of the Chemical Manufacturers
    Association, to which all solvent producers subscribe, and the ResponsibleDistribution code of the National Association of Chemical Distributors require
    members to share product stewardship information, safety training, and regulatorydata with customers. When selecting a supplier be sure to review what kind
  • چربیگیری با امولسیون و حلال و آماده سازی سطح - قسمت4 پاکسازی

    آماده سازی سطح پیش از آبکاری

    (قسمت چهارم مقدمه ای بر پاکسازی توسط حلال و چربیزدایی توسط بخار حلالهای امولسیون شونده و پاک کننده های امولسیونی)

    Surface Preparation of Metals Prior to Plating

     (part 4: introduction toSOLVENT CLEANING & VAPORDEGREASING EMULSIFIABLE SOLVENTS & EMULSION CLEANERS)

    F. پاکسازی توسط حلال و چربیزدایی توسط بخار

    حلالهای آلی مورد استفاده در پاکسازی سطح عموما از نوع هیدروکربنهای کلرینه شده غیر اشتعال زا از قبیل: تری کلرو اتیلن (تری کلر)، پری کلرو اتیلن (پرکلر) و 1،1،1تری کلرواتان (اتیلن کلروفرم) می باشند. اکثر حلال های آلی به علت سمیت، اشتعال پذیری، اثر بخشی کافی بعنوان محلول پاک کننده اولتراسونیک یا از نظر سهولت بازیابی غیر قابل قبول می باشند. خواص مورد نیاز یک حلال آلی جهت استفاده بعوان پاک کننده عبارتند از :

    1 پاک کننده موثر برای انواع آلودگیهای آلی.

    2. غیر خورنده باشد.

    3 اشتعال ناپذیر باشد.

    4. سمیت آن پایین باشد.

    5. بوی ملایم یا متوسط داشته باشد.

    6. در دمای محیط خشک شود.

    7. سطح را بدون تشکیل پیوند با آن ترک کند.

    8..سطح را بدون برجای گذاشتن هیچ نوع ماده مخربی برای اوزن(ODP)، ترکیبات هالوژنه شده، آب، کتونها، ترکیبات آروماتیک یا هر یک از 189 ترکیب لیست شده توسط سازمان هوای پاک ایالات متحده آمریکا بعنوان  آلاینده های خطرناک هوا  

    SOLVENT CLEANING & VAPOR DEGREASING

    Th eorganic solvents used for cleaning applications are the non-flammable chlorinated hydrocarbons: trichloroethylene (Trichlor), perchloroethylene (Perchlor) and 1,1,1 trichloroethane (Ethyl chloroform) 54-56.Most organic solvents are considered unacceptable for reasons of toxicity, flammability, effectiveness as ultrasonic mediums, or ease of recovery. required solvent properties as follows:

    1. Effective cleaner for variety of organic soils.

    2.Noncorrosive.

    3. Nonflammable.

    4.Low toxicity.

    5.Mild or moderate odor.

    6.Dries on ambient temperature.

    7.Leaves no bondable surface.

    8.Leaves no compounds with ODP, halogenated compounds, water,

    ketones, aromatics or any of the 189 compounds listed by the US Clean

    Air Act as Hazardous Air Pollutant.

    برخلاف پاک کننده های آبی، پاکسازی توسط حلالهای پاک کننده برپایه انحلال آلودگی، روغن، چربی، واکس، مواد آسفالتی، رزینها و صمغ­ها است. آنها برای پاکسازی سطوح سخت کلیه فلزات، شیشه و برخی پلاستیکها استفاده می­شوند. هنگامی که در دستگاههای بخارشوی از این حلالها استفاده می شود، از فرم های مهار شده یا پایدار آنها استفاده می شود زیرا این حلال­ها تا حدودی سمی هستند و سرعت تبخیر بالایی دارند. این به این دلیل است که آنها ممکن است توسط تقطیر بازیابی شوند و کنترل اتوماتیک این عوامل باید انجام شود.

    Unlike aqueous cleaners, the solvent cleaners function by dissolving soil: oil, grease, wax, asphaltic materials, resins and gums.  They are used for hard surface cleaning of all metals, glass and certain plastics. Since these solvents are also relatively toxic and possess rapid evaporation rates when they are used in vapor degreasing equipment, the inhibited or stabilized forms are used. This is because these may be recovered by distillation and automatic control of these factors must be exercised.

    با این وجود، این حلالها می­توانند در مخازن طراحی شده برای چربی زدایی، به عنوان آخرین راهکار برای موارد حساس به دما و یا برای مواردی که آلاینده از نوع مواد خاصی هستند استفاده ­شوند. در مواردی که بعد از پاکسازی ممکن است حلال آلوده به مواد انحلال پذیر شده باشد، حلال آلوده می­تواند در یک دستگاه تقطیر کمکی، تقطیر و بازیابی شود. اتیل کلروفرم(H3C-CCl3) به دلیل سمیت نسبتا کمتری که در مقایسه با تری کلر یا پرکلر دارد معمولا بعنوان حلال ارجح غیر فرار در کاربردهای چربیزدایی استفاده می شود.

    These solvents may be used however, in properly designed degreasing tanks, as a last resort either for temperature sensitive applications or for those applications where particulate matter is the major contaminant. In the event that removal of solvent soluble residue is also involved, the contaminated solvent may be reclaimed by distillation in an auxiliary still.  Because of its low toxicity in comparison to Trichlor or Perchlor, ethyl chloroform (H3C-CCl3) is commonly selected for solvent cleaning in non-vapor degreasing applications.

    اگرچه فعالیت شیمیایی یک فلز در انتخاب روش پاکسازی مهم است، اما این عامل عملا در مورد روش بخار حلال وجود ندارد، زیرا حلال آلی نه قابلیت دارد اچینگ و نه اثر لکه بخشی دارد. بنابراین، وقتی سایر فاکتورها با این روش پاکسازی سازگار باشند، پاکسازی با بخار حلال یک گزینه طبیعی برای پکسازی انواع مواد است. بدلیل اینکه پاکسازی توسط حلال تاثیر مکانیکی روی قطعه ندارد لذا شکل و شکنندگی قطعه در چربی زدایی توسط بخار حلال مورد توجه قرار نمیگیرد. این روش نفوذ خوبی در قسمتهای عمقی قطعه دارد. جایی که آلودگی سنگین است و یا قطعه به حدی سبک است که تخلیه بخارات را محدود می کند، غوطه وری و یا پاشش حلال مایع را می توان قبل از شستشو با بخار، در داخل یک دستگاه چربی زدائی،  انجام داد.  از آنجا که چربیگیری بخار ممکن است بر مبنای اتوماتیک انجام شوند، اغلب هنگامی که بهره وری بالا مدنظر است، این روش ترجیح داده می شود.

    Although one must neither recognize the chemical activity of a metal in the selection of a cleaning procedure, this factor is virtually non-existent in solvent vapor degreasing, since neither etching nor staining of the part will be experienced. Thus, when other factors are compatible to this method of cleaning, solvent vapor degreasing is a natural choice in cleaning a variety of materials. Neither the shape nor the fragility of a part is considering being a governing factor in vapor degreasing since the parts may be cleaned thoroughly without being subjected to a mechanical action. This method will realize good penetration even in the deepest recess. Where the soil is heavy or the part is so light as to limit the amount of flushing by vapors, immersion and/or spraying with liquid solvent can be performed within a degreasing unit prior to the vapor rinse. Since vapor degreasing may be performed on an automated basis, it is frequently preferred when high productivity is involved.

    عملیاتی که به دنبال مرحله پاکسازی انجام می شود خود یک فاکتور انتخاب است. بدین ترتیب، چربی زدایی با بخار برای مواردی قبل از بازررسی یا پردازش متعاقب که نیاز است تا قطعه خشک باشد یک روش ایده­ال است.در مواردی که قطعه کار در عملیات بعدی خیس می شود، به عنوان مثال، زمانی که قطعه باید در مرحله بعد آبکاری شود، به طور مرتب چربی زدایی با بخار برای صرفه اقتصادی حذف آلودگی و به حداقل رساندن آلودگی از محلول­های بعدی آماده سازی استفاده می شود.توالی مراحل پاکسازی که در چربی زدایی با بخار استفاده می شود، شامل بخار شویی و آبکشی با بخار و خشک کردن است.آماده سازی اولیه با بخار شویی در ناحیه بخار بالای بخاری جوش انجام می شود. این مسئله ویژگی مزایای ذوب شدن در درجه حرارت بالا وعمل انحلال به علاوه غلظت سودمند آلاینده های درشت را در قسمت چربی زدایی کننده ارائه می دهد.

    The operation that is to follow the cleaning step is also a selection factor. Thus, vapor degreasing is ideally suited to the cleaning of work prior to inspection or subsequent processing where the work is best handled dry. Where the work is to be wetted in the next operation, i.e., part will be plated, vapor degreasing is frequently used to remove soil economically and to minimize contamination of subsequent treating solutions. The normal cleaning sequence used in vapor degreasing consists of vapor clean, plus vapor rinse and dry. The initial vapor cleaning treatment is conducted in the vapor zone over the boiling sump. It offers the advantage of elevated temperature melting and dissolving actions plus the beneficial concentration of gross contaminants in one section of the degreaser.

    سپس برای حذف گریس، روغنها و مواد خاص، پاکسازی در حلالی که پیوسته تقطیر می شود انجام می شود. حذف مواد خاص از حلال توسط فیلتراسیون متناوب یا پیوسته انجام می شود.دمای مخزن حرارتی حلال زير دماي جوش آن نگهداري مي شود تا اثر ثانویه تراکم حلال خالص را بر روي قطعه کار پس از برداشت آن از چربی زدا انجام دهد. برای این آماده سازی، قطعه در بخار داغ معلق می ماند تا زمانیکه دمای آن به به دمای بخار برسد، سپس از مواد پاک کننده بصورت یک قطعه خشک تمیز بیرون می آید.سرعت خروج بسیار آهسته، 3 فوت در دقیقه، باید برای جلوگیری از عبور بخار در هوا و اطمینان از اینکه هیچ حلال مایع در قسمت باقی مانده است، استفاده می شود.

    Cleaning is next conducted in continuously distilled solvent for the final removal of greases, oils and particulate matter. Removal of particulate matter from the solvent is effected by either intermittent or continuous filtration. The temperature in the sump is maintained thermally well below the boiling temperature of the solvent to effect a second condensation of pure solvent on the work piece upon its withdrawal from the degreaser. For this treatment, the part is suspended in the hot vapor until it attains the vapor temperature, thus emerging from the degreaser as a clean dry part. Very slow exit speed, 3 ft/min, must be used to prevent vapor from escaping into air, and to ensure that no liquid solvent remains on the part.

    انتخاب یک حلال چربی زدای تبخیر شونده بر اساس خواص فیزیکی آلاینده، حلال و بسترهای مربوطه انجام می­شود. برای مثال پرکلر بطور خاص در مواردی استفاده می شود که برای زدودن واکسهای با دمای ذوب بالا احتیاج به حلالهای دما بالا باشد.از طرف دیگر، تری کلر بیشتر از دو حلال دیگر مرسوم است زیرا با درجه حرارت پایین تر، امکان پرداخت بیشتر را می دهد؛ از این رو، هزینه عملیاتی پایین تر است.برای عملیات خاص حساس به دما، استفاده از کلروفرم اتیل به دلیل دمای پایین آن (oC74 یاoF165) موجه است.

    The selection of a vapor degreasing solvent is made based on the physical properties of the soil, the solvent and the substrates involved. For example, Perchlor is specifically used where high temperature solvency is required as in the removal of high melting point waxes.  Trichlor on the other hand is the more popular of the two solvents because it offers greater solvency at a lower operating temperature; hence, a lower operating cost. For certain temperature sensitive operations, the use of ethyl chloroform may be justified because of its lower boiling temperature (740C/165oF).

    در مواردی که حلالیت خاصی مد نظر است، مثلا در مورد قطعات مونتاژ شده پلاستیکی یا اجزای رنگ شده، توصیه می شود از تری کلرو-تری فلورواتان استفاده شود. با توجه به نقطه جوش پایین (oC 48 یاoF 118)، مقدار پایین بوتانول (مقدار بوتانول کوری یک واحد بین المللی اندازه گیری استاندارد برای قدرت یک حلال هیدرو کربنی است و  با تستASTM D1133 استاندارد سازی شده است. نتیجه این تست یک شاخص بدون بعد است که معمولا بصورت"Kb value" بیان می شود). تنش سطحی پایین ((19.6 dynes/cm) و سمیت کم (ppm 1000) استفاده از این حلال نیاز ما به حلالهای کلرینه شده معمولی را مرتفع می سازد. فارغ از حلال انتخاب شده، امکان حذف آلودگیهای محلول در آب وجود ندارد. برای حذف این نوع الودگیها باید از یک حلال امولسیون یا یک پاک کننده آبی قبل یا بعد از چربی زدایی با بخار استفاده شود.

    Where selective solvency is a requirement, as in the cleaning of assembled devices containing plastic or painted components, the use of trichloro-trifluoroethane is recommended. Its low boiling point (480C/118 oF), low Kauri Butanol value (31)( The Kauri-butanol value ("Kb value") is an international, standardized measure of solvent power for a hydrocarbon solvent, and is governed by an ASTM standardized test, ASTM D1133. The result of this test is a scaleless index, usually referred to as the "Kb value".) low surface tension (19.6 dynes/cm) and low toxicity (1000ppm) combine to fulfill a need not met by the chlorinated solvents. Regardless of the solvent selected, none will remove water-soluble contaminants. These must be removed in a solvent emulsion or in an aqueous cleaning treatment before or after vapor degreasing.

    عمومیت چربی زدایی با بخار ناشی از پاکسازی با حلال است و مبتنی بر این واقعیت است که عملیات خشک کردن بعد از آن حذف می شود. این مورد اخیر بویژه زمانی که قطعات بسیار پیچیده هستند و باقی ماندن آب در برخی قسمتهای غیر قابل دسترس مشکل زا است بسیار مهم می باشد.

    The popularity of vapor degreasing originates from the rapid solvent cleaning action achieved and the fact that subsequent drying operations are eliminated. The latter is particularly important for intricately shaped parts where the presence of residual water cannot be tolerated. Vapor degreasing by itself does not usually insure that the part is sufficiently clean for the final electroplating step.

    حلال­های امولسیون شونده و پاک کننده­های امولسیونی

    به نظر می رسد در مقایسه با سایر روشهای پاکسازی همچون پاکسازی توسط حلال، چربی زدایی با بخار و فرایندهای پاکسازی با محلول های قلیایی تمایل کمتری به روش پاکسازی توسط پاک کننده های امولسیونی وجود دارد. این مسئله ممکن است ناشی از فقدان آگاهی از ویژگی های این طبقه از مواد پاک کننده و مزایای به دست آمده از آنها باشد، به ویژه هنگامی که از آنها بعنوان یک پیش تمیز کننده در حذف آلودگیهای سخت پاک شونده استفاده می شود.

    EMULSIFIABLE SOLVENTS & EMULSION CLEANERS57,58

    There appears to be some reluctance toward the use of emulsion-type cleaners, as compared to the more widely accepted methods of solvent cleaning, vapor degreasing, and alkaline cleaning procedures. This may be due to a lack of knowledge of the characteristics displayed by this class of cleaning materials and the advantages gained, particularly when it is used as a pre-cleaner in the removal of stubborn contaminants.

    دو نوع پاک کننده امولسیونی مجزا وجود دارد. یک نوع که امولسیون پایدار است و یک محلول تک فاز است، در حالی که دیگری پاک کننده امولسیون دوفازی نامیده می­شود. نوع دوم، همانطور که از نام آن پیداست، یک محلول دو فازی است که در آن دوفاز نه بطورکامل و نه بطور دائمی در دیگری امولسیون نشده است. در مورد پاک کننده های امولسیونی پایدار، اگر به لحاظ فنی همه چیز مرتب باشد، می توان از یک تقسیم بندی دیگر برای هردو استفاده کرد، پاک کننده های حلالی امولسیون کننده و پاک کننده های امولسیونی هر دو در دسترس هستند. هردو این پاک کننده های پایدار امولسیونی با وجود تفاوت جزئی که دارند اما عموما یکسان در نظر گرفته می شوند.اساسا، فرمول هردو یکسان است، اما یک پاک کننده امولسیونی است که با آب رقیق می شود، در حالی که پاک کننده حلالی امولسیون کننده بدون افزودن آب استفاده می شود.به طور کلی، حلال امولسیون کننده و پاک کننده امولسیون به شیوه ای مشابه عمل می کنند. با این حال، اثر پاک کنندگی با افزایش نسبت مقدار آب کاهش می یابد.

    There are two distinct types of emulsion cleaners. One is the stable emulsion that is a single-phase solution type, whereas, the other is termed a diphase emulsion cleaner. The latter type, as its name implies, is a two phase solution type in which neither phase is completely or permanently emulsified in the other. Within the class of stable emulsion cleaners, if we are to be technically correct, a further division may be made in that both, emulsifiable solvent and emulsion cleaners are available. Both of these stable emulsion types are frequently considered synonymous; however, there is a difference, even though it is very slight. Basically, both are of the same formulation, but an emulsion cleaner is one that is diluted with water, whereas, the emulsifiable solvent cleaner is used without the addition of water. In general, the emulsifiable solvent and the emulsion cleaner will perform in a similar manner. However, the effectiveness of the cleaner is reduced in proportion to the water content of the mixture.

    i. پاک کننده امولسیونی حاوی آب، یک امولسیون کننده و یک هیدروکربن نفتیکه عموما کروزن است می باشد. محصولات شیمیایی حاوی حلال و امولسیفایری هستند که پیش از مصرف در نسبتهای متفاوت به آب افزوده می شوند.  امولسیفایر عموما یک الکل نوع بالا یا یک عامل مرطوب کننده است. با افزایش عامل فعال سطحی می توان اثر بخشی محلول را افزایش داد. عموما محلول را به نسبت 1 به 10 با آب رقیق سازی می کنند. هنگامی که محلول پاک کننده بعنوان محلول اولتراسونیک استفاده می شود، آب شیر ابتدا باید کاملا گاززدایی شود. سپس کنسانتره به آب اضافه شده تا رقت مورد نظر حاصل شود. پاک کننده های امولسیونی مورد استفاده در دماهای بالاoC 50-70 ترجیحا بهتر است بعد از اتمام عملیات با آب گرم شستشو داده شوند. این پاک کننده ها بخوبی محلولهای اولتراسونیک عمل می کنند با این تفاوت که در محلولهای اولتراسونیک رسیدن به یک شرایط ثابت و یکنواخت دشوار است.  

    i.Emulsion cleaners contain water, an emulsifier and a petroleum hydrocarbon, typically kerosene. The commercial products contain the solvent and emulsifier who is added to water in varying proportions prior to use. Emulsifier is usually a higher alcohol or wetting agent. Additional effectiveness may be obtained by addition of surface active agent. The normal dilution is one part concentrate to ten parts water. When used as an ultrasonic medium, the tap water makeup is first thoroughly degassed. The concentrate is then added to effect the desired dilution. The emulsion cleaners are used at an elevated temperature of 50-70 oC (~120-160 oF) and are preferably followed by a hot water rinse. These cleaners function well as ultrasonic mediums yielding bath uniformity difficult to achieve in either aqueous or solvent media alone.

    پاک کننده­های امولسیونی به منظور تلفیق اثر پاک کننده ای پاک کننده های حلالی و پاک کننده های آبی برای رسیدن به هردو قابلیت شویندگی و انحلال پذیری فرموله شده اند. به همین منظور، آنها برای پاک کردن آلایندهای سختی که حذف آنها با سایر آلاینده ها به تنهایی دشوار است، بسیار مناسب و قابل استفاده هستند. باقی مانده پاک کننده امولسیونی روی قطعه در واقع یک لایه نازک روغنی است که بطور موقت باعث محافظت از خوردگی سطح فلزی زیرین خود می شود. وجود این باقی مانده روغنی، یک مزیت مشخص برای تمیز کردن (متوسط) است، اما همین باقی ماندن بخشی از پاک کننده بر روی قطعه باعث ممانعت از استفاده این نوع پاک کننده های امولسیونی برای عملیات پاکسازی نهایی می شود.

    Emulsion cleaners are formulated to combine the functions of both aqueous cleaners and solvent cleaners to yield a cleaner that possesses both detergency and solvency powers. For this reason, they are very well suited for the removal of gross contaminants that are otherwise difficult to remove in a single cleaning treatment. The cleaner residue from an emulsion cleaner is a thin oily residue that offers temporary rust protection to the parts after this cleaning operation. The presence of this oily residue is a distinct advantage for in-progress (intermediate) cleaning, but its presence serves to prohibit the use of emulsion cleaners for final cleaning operations.

    ii. در پاکسازی حلال قابل امولسیون شونده، برخلاف پاک کننده­های امولسیونی، در فرمولاسیون آب وجود ندارد. آب در فرایند پاک کنندگی وارد نمی شود. با این وجود، در عملیات آبکشی با فشار از آب استفاده می شود که به حذف آلودگیهای با چسبندگی کم و حلال امولسیون شونده منجر می شود.  این اثرات به واسطه فرمولاسيون حلال امولسیون امکان پذیر است.

    ii. In the emulsifiable solvent cleaning, unlike with the emulsion cleaners, no water is involved. Water does enter into the cleaning operation. However, it is used in the subsequent pressure rinsing operation, which serves to emulsify and remove both the loosened soil and the emulsifiable solvent. These effects are made possible by virtue of the emulsifiable solvent formulation.

    حلال های امولسیون شونده تجاری ممکن پیش از مصرف در بصورت نشده یا رقیق شده با حلال های هیدروکربنی آپروتیک (حلال هایی که هیدروژن متحرک دارند مانند الکل ها یا آمینها) استفاده شوند. از آنجایی که محلول حاصل بر پایه حلال است، لذا هرد و مسئله اشتعال پذیری و سمیت آنها باید مد نظر باشد. هنگام استفاه از مواردی که برپایه هیدروکربنهای نفتی هستند توسط پاک کنده های اولتراسونیک باید احتیاط های لازم لحاظ شود زیرا نقطه اشتعال این حلال ها کاربرد آنها را محدود می کند.

    The commercial emulsifiable solvents may be used in the undiluted condition or diluted with the appropriate type of hydrocarbon solvent prior to use. Since the resultant solvent assumes the characteristics of the solvent base, both flammability and/or toxicity must be considered. Those based on petroleum hydrocarbons must be treated with caution when used as ultrasonic cleaners, as the flash points of the emulsifiable solvent are being the limiting factor.

    استفاده از حلال های قابل امولسیون شونده برپایه حلال های کلرینه شده غیر قابل اشتعال برای استفاده در اولتراسونیک قابل قبول تر است، زیرا این امکان وجود دارد تا پیش از استفاده از آنها به عنوان محلول مورد استفاده اولتراسونیک بدون خطر آتش سوزی بصورت حرارتی گاززدایی  شوند.همان ملاحظاتی که در رابطه با سمیت حلال هایemulsifiable باید درنظر گرفته شود درمورد استفاده از حلال های هیدروکربن کلرینه شده نی صادق است.

    The use of emulsifiable solvents based on the non-flammable chlorinated solvents is more acceptable for ultrasonic applications, since these may be thermally degassed prior to use as an ultrasonic medium without the danger of fire. The same considerations in respect to toxicity apply to the emulsifiable solvents as for the chlorinated hydrocarbon solvents.

    هنگامی که پاکسازی به منظور آماده سازی قطعه جهت آبکاری انجام می شود لازم است برای حذف لایه روغنی تشکیل شده روی سطح قطعه از پاکسازی قلیایی د ر ادامه استفاده شده سپش آکاری انجام گیرد.

    When cleaning prior to plating, alkaline cleaning should always be used after emulsion cleaning to remove thin oil film left by the emulsion.

       

    54. P.M. Peck, Met. Finish., 96(4)36(1998).

    55. J.B.  Durkee, Prod. Finish., June 1984, pp.58 .

    56. P.D. Skelly: Cold and Heated Solvent Cleaning Systems, in: “Handbook of Precision Cleaning”, B.

    Kanegsberg ed., CRS Press, Boca Raton, FL (2001), pp.265-272.

    57. Emulsion Cleaning  in : “Surface Engineering”, Vol.5, pp.49-54, ASTM International, Material Park,

    Oh,(1994).

    58. D. Myers, “Surfactant Science and Technology”, Chapter 6 (Emulsions), VCH Publishers, NY (1988).

    تهیه شده در واحد پژوهش و گسترش جلاپردازان پرشیا (JP)

    آذر 96

    Prepared by research and development unit of jalapardazan (JP)

    December 2017

  • چربیگیری فسفاته همزمان

    چربیگیری فسفاته همزمان

    تیم تحقیق و توسعه شرکت جلاپردازان پرشیا 95.07.06  

    چکیده

    در این کار سعی شد تا به محلولی دست یابیم تا هر سه فرایند چربیگیری فسفاته وپسیو کردن همزمان را انجام دهند.چالش های پیش رو در اولین قدم کنار هم قرار دادن ترکیبات با خواص متفاوت در کنار هم و در نهایت کارایی بالای محصول میباشد.پس از انجام مطالعات حلال و امولسیفایر مورد نظر طراحی گردیده شد. در مرحله بعد طراحی یک ترکیب پسیو کننده سازگار باترکیب مد نظر بوده که بتوان خاصیت پسیو کنندگی را نیز به محلول اضافه نمود.در نهایت محلولی بدست امد که قادر بود سه فرایند مد نظر را هم به روش غوطه وری وهم به روش اسپری کردن در دمای محیط انجام دهد.

    مقدمه:

    پوشش فسفاته به منظور آماده سازي سطوح آهني، استيل، استيل گالوانيزه يا آلومينيوم مي باشد كه توسط يك محلول رقيق اسيد فسفريك و مواد شيميايي ديگر صورت مي گيرد. سطح فلز با محلول اسيد واكنش شيميايي داده و يك سطح محافظت كننده از كريستالهاي فسفات بر روي لايه ايجاد مي كند. بسته به نوع مواد، وضعیت سطح قطعات، عملیات مکانیکی و شیمیایی قبل از فسفاته کاری، ترکیبات حمام فسفاته و همچنین شرایط کار فسفاته کاری متفاوت می شوند.

    سيستمي كه پوشش فسفات را ايجاد مي كند با توجه به اندازه و شكل سطحي كه پوشش بر روي آن ايجاد مي شود، تعيين مي گردد. پوشش دهي قطعات كوچك مانند پيچ، مهره، ميخ و... در حوضچه هاي محلول فسفات انجام مي پذيرد. در برخي از صنايع مانند يخچالسازي از سيستم اسپري و در بدنه اتومبيل از سيستم ديپ اسپري استفاده مي شود. صفحات استيل را مي توان با عبور دادن از محلول فسفات يا به روش اسپري پوشش دهي كرد.

    بر طبق آمار، بيشترين استفاده از پوشش فسفات به عنوان پایه رنگ است. پوشش فسفات، مقاومت فلز و نیز قبول رنگ بر روی سطح فلز را زیاد می کند. موارد استفاده به عنوان پایه رنگ در صنایع اتومبیل سازی، لوازم خانگی، قطعات خودرو، صنایع فلزی، روشنایی و غیره می باشد. پوششهاي فسفات همچنين به منظور فراهم نمودن موارد زير استفاده مي شود:

    1-    یک لایه مقاوم به عنوان پايه روغن

      2-  شکل دهی سرد: در مواردی که بایستی لوله های فولادی بدون درز ساخته شوند از پوشش فسفات بهترین استفاده را می توان نمود. تبدیل سازی یک سطح فولادی به سطحی با پوشش فسفات این امکان را در اختیار می گذارد که سطح از یک حالت روان و صاف برخوردار گردد. این لغزندگی سطح از جوش خوردن و کشیدن در پاره ای از موارد جلوگیری به عمل آورده و در تولید تأثیر می گذارد. پوشش فسفات روی از نوع سبک تا متوسط در موارد کشش فولاد استفاده می گردد. قسمت فسفاته شده قبلاً بایستی توسط صابون، روغن یا امولسیونی از روغن و اسید چرب پوشش داده شود. پوشش فسفات روی از تماس مستقیم دو سطح فلز در حال سردشدن جلوگیری به عمل می آورد.

       3- روانکاری سطوح در تماس مستقیم: برای جلوگیری از سایش بین دو فلز وجود یک لایه روغنی و چرب بین آنها لازم است. در مواردی که این سایش زیاد نباشد می توان روش فسفاته کردن را به جای استفاده از روغن به کار برد. قدرت نفوذ پوشش فسفات در فلز و نیز خواص مشترک آن با روغن چرب و یکپارچه بودن آن ازمزایایی است که این روش را قادر می سازد که به جای یک لایه ضخیم از روغن در سطح فلزات استفاده شود.

       4- جلوگیری از خوردگی و نگهداری: تبدیل سطح فلز به سطحی که دارای پوشش فسفات می باشد باعث به وجود آمدن خاصیت ضد رطوبت برای آن فلز می شود. میزان حفاظتی که پوشش فسفات بر روی هر فلز ایجاد می کند بستگی مستقیم به ضخامت و مقدار آن و همچنین نسبت مستقیم با وزن مخصوص، نوع و اندازه کریستال ایجاد شده دارد. پوششهاي متنوعی از لحاظ ضخامت و روش تمیز کردن قبل از عملیت فسفات می توانند تهیه شوند. این نوع تولید بستگی به تماس بین محلول فسفاته و سطح فلز و میزان درجه حرارت محلول دارد. این عملیات را می توان برای فلزاتی صاف و ناهموار انجام داد.

       5- عایق سازی الکتریکی

    فسفاتها بر سه قسم اند:

    الف ) فسفات آهن

        پوشش فسفات آهن به صورت بسیار نرم و ریز بر روی سطح فلز ایجاد می گردد و رنگ آن نیز تا آبی قوس و قزحی است. این فسفات به عنوان پایه ای جهت رنگ کاربرد دارد. از این فسفات به دو روش اسپری و غوطه وری می توان استفاده کرد. روش اسپری کاربرد بیشتری دارد. حد قابل قبول پوشش جهت فسفات آهن بین 0.2 تا 0.8 گرم بر متر مربع است. مزیت مهمی که فسفات آهن در مقایسه با سایر فسفات ها دارد این است که می توان از محلول فسفات و چربیگیر به طور همزمان استفاده کرد. این مورد در سیستمهایی که از لحاظ مخازن و مراحل شستشو مشکل دارند، استفاده می شود.

    ب ) فسفات روي

        فسفات روی دارای کاربرد فراوان در صنایع مختلف می باشد و از نوع کریستال سنگین زبر تا انواع کریستالی نرم و میکروسکوپی متغیر بوده و انواع رنگهای آن از خاکستری روشن تا خاکستری تیره است. این نوع پوشش هم به صورت غوطه وری و هم به صورت اسپری مورد استفاده قرار می گیرد. میزان پوشش بین 1 تا 5 گرم بر متر مربع خواهد بود. ولی در سیستم غوطه وری این مقدار 2 تا 10 گرم بر متر مربع است. فسفات روی بسته به نوع محلول در دمای 25 تا 70 درجه قابل اجرا است.

    ج ) فسفات منگنز

        فسفات منگنز بیشترین مصرف را در قطعات داخلی موتور دارد و جهت روانکاری و کاهش اصطکاک استفاده می شود. رنگ این پوشش خاکستری متمایل به سیاه است. مدت زمان لازم جهت پوشش دادن بین 15 تا 30 دقیقه در نوسان است. میزان پوشش بین 5 تا 20 گرم بر متر مربع از سطح فلز می باشد. در این نوع پوشش معمولاً نوع ریز و سفت آن بر نوع درشت و سست ترجیح داده می شود، ولی بستگی به نوع کار و عملکرد دارد. در بسیاری از حالات کریستالها به دلیل عملیات مقدماتی ریزتر می گردند.

        جهت آماده سازي فلزات آهني و روان سازي سطوح كاربرد دارد. از ديگر مزاياي استفاده از اين ماده مي توان به كاهش اصطكاك و افزايش مقاومت به خوردگي اشاره نمود.

    يك طبقه ديگر از فسفاتها فسفات دي كاتيونيك مي باشد كه اين نوع، داراي قدرت چسبندگي بسيار بالا است و مانع خوردگي قطعات مي گردد.

    فسفات تري كاتيونيك نموده كه دامنه كاربرد وسيعي دارند. اين محصولات براي فلزات آهن، روي، آلومينيوم و... فرموله شده است كه پايه اي براي رنگ به خصوص رنگهاي پودري وED مي باشد.

    خواص فسفات تری کاتیونیک عبارتست از:

       -  به علت تری کاتیونیک بودن کاملاًسازگار با رنگ الکتروستاتیک است و در محیط قلیایی تجزیه نمی شود.

       - رسوب کم و دوام زیاد

      -  استفاده در دمای محیط و کاهش هزینه اقتصادی

       - حذف کنترلهای مربوط به دما

    چالشی که در این کار مطرح بود اعمال چربی گیری فسفاته همزمان بر روی قطعاتی بود که به روغن های صنعتی اغشته شده بودند.جنس این قطعات اهن بوده بنابراین عملکرد فسفاته منگنز مطرح می باشد.

    مرحله اول ترکیب کردن یک حلال هیدروکربنی همراه محلول فسفاته بود، این دو محلول غیر قابل امتزاج هستند بنابراین برای ترکیب این دو از یک ماده امولسیون کننده استفاده میشود .

    بر این اساس محلول فسفاته و چربی گیر همزمان شامل موارد زیر باید باشد:

    1)      حلال چربیگیر شامل امولسیون در یک محلول اسیدی

    2)      محلول فسفات شامل یک تسریع کننده

    در این چالش بدنبال متدی بودیم تا بتوان ضمن فسفاته کردن سریع سطح به طور موثر و مفیدی بتواند آلودگی های سطح مانند چربی های زیاد، گریس ها، اکسیدهای فلزی، گرد و خاک و غیره را در دمای اتاق بدون تمییزسازی اولیه پاک کند. و همچنین قابلیت استفاده به صورت مالشی روی سطح فلزات و یا اسپری کردن روی سطح فلزات و یا قوطه ور کردن فلزات در آن را دارا باشد.

    از طرف دیگر دنبال آماده سازی محلولی پایداری هستیم که فشار بخار محلول پاییی داشته بوده و به راحتی با آب سرد  هم امتزاج پذیر باشد .از طرف دیگربا توجه به الودگی روغنی بسیار بالای قطعات به جستجوی محلولی هستیم که بتوان در آن حلال های هیدروکربنی را داشته باشیم در عین حال که یک نسبت مناسب از آب را در آن داشته باشیم تا اسید فسفریک در آن غلظت لازم را داشته باشد و محیط بسیار اسیدی نباشد. در نهایت روش بدست امده بر سطح آهن و روی یا آلیاژهای آن ها می تواند به طور همزمان هم چربیگیری و هم فسفاته انجام دهدو مقاومت مناسبی از خوردگی در آنها ایجاد کند.که در این روش یک امولسیون از یک حلال چربیگیر در یک محلول اسیدی فسفات های قلیایی استفاده شد.

    در مرحله بعد بدنبال یافتن راهی بودیم تا علاوه بر فسفاته چربیگیری همزمان عمل پسیو کردن قطعات را نیز همزمان انجام دهیم با افزودن ترکیبات معدنی جدید به محلول قبل ترکیب جدیدی ایجاد گردید که قادر به انجام این فرایند میباشد. در این روش ازتسریع کننده هایی استفاده گردید که به عنوان تسریع کننده ی اکسید شدن پوشش فسفات از آهن دو ظرفیتی به آهن سه ظرفیتی می باشد و نقش یک تسریع کننده را دارا می باشد.

    متدانجام کار

    در این کارمحلول را باید طوری ساخت که بتون حلال های هیدروکربنی را در آن حل کرد طوری که در آن نسبت مناسبی آب هم وجود داشته باشد که اسید فسفریک موجود در آن غلظت مناسب داشته باشد و محیط زیادی اسیدی نباشد.

    انتخاب حلال از بین برنده چربی:

    حلال هایی ترجیح داده می شوند که دمای فرآیند فشار بخار کمی داشت باشد  و فرار نباشد از طرفی هم نقطه جوش خیلی بالا نداشته باشد که در این صورت به سطح می چسبند و از فرآیند جلو گیری میکنند.( در حلال هایی که مورد بررسی قرار گرفته اند آنهایی که نقطه جوش 130 تا 300 دارند مناسب اند.)

    حلال های با خاصیت چربی زدایی نرمال و در این محدوده ی نقطه جوش که با محلول اسیدی فسفات سازگار هستند می توانند در این روش مورد استفاده قرار گیرند.

    مثال های از این دست:

    1)      هیدرو کربن های آروماتیک: مثل نفتا

    2)      هیئرو کربن های آلیفاتیک: مثل پارفین (کرسین)

    برای نگهدازی حلال  های چربی زدا  در محلول اسیدی در حالت پایدار امولسیونی در طول فرآیند به یک عامل امولسیون ساز نیاز است.

    مواد غیر یونی به علت داشتن قابلیت امولسیون کردن حلال آلی در اسیدی به عنوان  عامل امولسیون کننده بیشتر استفاده میشود.

    فرآیند چربیگیری و فسفاته همزمان در دماهای بالا بهتر عمل میکند اما پوشش می تواند بر روی سطح زینک در دمای اتاق هم نشیند.

    پس از تهیه این محلول با فرمولاسیون مخصوص بخود هم میتوان از روش غوطه وری وهم از روش اسپری کردن استفاده نمود.این محلول دارای این ویژگی میباشد که در دمای محیط کارایی بالایی داشته ونیازمند اعمال دما برای انجام فرایند مورد نظر نمی باشد.

    بحث ونتیجه گیری:

    با توجه به اهداف ذکر شده محلول نهایی باید قادر می بود ترکیبات اسیدی وچربیگیری را همزمان داشته باشد.پس از طراحی حلال وامولسیون کننده مناسب پوشش فسفاته بر روی قطعاتی که از قبل مرحله چربیگیری را طی نکرده بودند ایجاد شد.در مرحله بهد سعی گردید تا علاوه بر فسفاته عملیات پسیو کردن نیز صورت گیرد که با مطلعات انجام شده ترکیب تسریع کننده مناسبی که با فرمولاسیون محلول سازگاری داشته باشد پیش بینی واستفاده شد و سر انجام به محلولی دست یافتیم که هر سه فرایند فسفاته چربیگیری وپسیو کردن همزمان را انجام می دهد.

  • چربیگیری گرم تئوری

    تئوری با نگاه جلاپردازان 

    چربی گیر ها و تمیز کننده ها:

    بدون توجه به نوع چربیگیر، همه پاک کننده‌ها  چربیها و مواد روی قطعات را با یک یا چند روش زیر انجام می‌شود.

    1-         فرآیند انحلال(solvent action): در این مکانیزم پاک کننده مواد و چربی را در خود حل می‌کند.

    2-         صابونی کردن(saponification): در فرایندهای با قلیاییت بالا، چربیها و مواد روغنی با فرایندهای شیمیایی به صابون تبدیل شده و با شکل حلال در آب در می‌ایند.

    3-         پاک کنندگی(detergency): عوامل ترکننده فعال سطحی با کاهش کشش سطحی چربیهای سطح، باعث افزایش قدرت نفوذ و کندن چربی از سطح فلز شده و فرایند تمیز کاری را بهبود می‌دهد.

    4-         امولسیون کنندگی(emulsification): سوسپانسیون کردن ذرات روغن در فاز آبی که باعث شستشوی ساده‌تر  روغن از سطح می‌شود. این فرایند در حضور سورفکتانت کامل می‌شود.

    5-         غیرلخته سازی (deflocculation): در این فرایند چربی یا روغن سطحی به ذرات ریز تبدیل شده و به صورت سوسپانسیون در محلول در آمده و فرایند تمیزکاری ساده تر می‌شود.

    بدون توجه به فرایند چربیگیری دو گروه مواد وجود دارد که باید از سطح قطعه در فرایند چربیگیری از سطح قطعه پاک شود. یک گروه چربی‌ها و واکسها و روغنهای سطحی هستند و گروه دیگر ذرات جامد شامل رنگدانه‌ها و کثافات سطحی هستند.

     

    روشهای تمیزکاری:

    1-         حلالهای فرار: این مواد معمولاَ شامل حلالهای پتروشیمی کلردار، با برخی مواد جاذب هستند که چربیها را به خوبی در خود حل می‌کنند. این مواد خیلی زود کثیف شده و کارایی خود را از دست داده و باید تعویض شوند. بنابراین این روش گران قیمت است. از طرفی این روشها محدودیت های دیگری نیز دارند. این محدودیتها شامل آتش گیری و خطرات زیست محیطی و سمیت بالا می‌باشند.

    2-         چربیگیری با بخار: مواد مورد استفاده در این روشها شامل حلالهای کلردار هستند که فقط روغنها را پاک می‌کنند. قطعه در یک محفظه قرار داده می‌شود که دارای بخارات حلال است. برای پاک کردن چربیهای دیگر برخی مواقع به شکل اسپری نیز استفاده می‌شود. اما خطرات سمیت و آتشگیری نیز از محدودیتهای این روش هستند.

    3-         تمیزکاری امولسیونی: این عمل با استفاده از حلالهای آلی محلول در آب انجام می‌شود. با استفاده از اثرات سورفکتانت تمام روغنها پاک می‌شوند. این روش کارایی بالایی داشته و می‌تواند با اضافه کردن مواد قلیایی بر کارایی آن اضافه شده است.

    4-         تمیزکاری قلیایی: نمکهای قلیایی شامل سود، سیلیکات و فسفاتها، با هم و با نسبت معین و عوامل فعال سطحی، یک تزکیب بسیار مناسب برای تمیزکاری فلزات است. با انحلال در آب گرم این نوع چربیگیرها بیشتر چربیها را در خود حل می‌کنند. این روش ارزانترین و کاراترین فرایند در حجمهای زیاد است.

    5-         پاک کنندگی اسیدی: اسیدهای مورد استفاده در این فرایند بیشتر اسیدهای معدنی مورد استفاده قرار گرفته و با افزایش عوامل تر کننده تمیزکاری به خوبی انجام می‌گیرد. البته این روش بیشتر شامل فرایندهای زنگ بری می‌باشد.

    6-         تمیزکاری مکانیکی: ابزارهای مورد استفاده در این تکنیک شامل برخی فرچه‌های سیمی، کاغذهای سمباده و فرچه های پلاستیکی هستند.

     

    انتخاب تمیزکننده:

    یکی از مهمترین اعمال در فرایندهای آبکاری، تمیزکاری است. تکنیک‌های تمیزکاری بسته به نوع فرایند و قطعات و همچنین امکان انجام متفاوت هستند. تمیزکننده‌ها دارای ترکیبات و فرمولهای مختلفی هستند. اما در فرایندهای آّبکاری تمیزکننده‌های قلیایی به خاطر ارزانی و در دسترس بودن و سهولت استفاده نسبت به فرایندهای دیگر بیشترین حجم استفاده را دارند. پارامترهایی که باید در انتخاب نوع چربیگیر لحاظ شود به شرح زیر است:

    1-                 نوع فرآیند و سازگاری با ترکیب پاک کننده

    2-                 دسترس بودن

    3-                 امکان انجام و کاربرد

    4-                 نوع قطعه

    5-                 کارایی

    6-                  قیمت

     

    تمیزکننده‌های قلیایی:

    چربی گیر های قلیائی معمولا برای سیستم غوطه وری ، پاششی و التراسونیک و در دماهای مختلف فرموله می شوند.
    وجود انواع مختلف فلزات نظیر آهن ، آلومینیوم و مس و... باعث به وجود آمدن فرمولاسیون های مختلف در تولید این مواد شده و در صورت استفاده نابجا از آنها در بسیاری از موارد باعث آسیب به سطح می شود.
    معمولا این چربی گیر ها در دمای 50 الی 90 درجه سانتیگراد و زمان 5 الی 20 دقیقه کار میکننده و بهترین غلظت پیشنهاد شده 3 الی 10 درصد است . غلظت و زمان بستگی به میزان چربی دارد و میزان غلظت بایستی دائما با اندازه گیری میزان قلیائیت تنظیم شود.بازدهی چربی گیر های پاششی علاوه بر اینکه به دمای محلول بستگی دارد تامین فشار 1.4 الی 2 بار میتواند راندمان آن را افزایش دهد.بهترین دما 50 الی 65 درجه سانتیگراد و زمان پاشش 3 دقیقه است
    در وانهای التراسونیک معمولا از چربی گیرهای قلیائی با قدرت متوسط استفاده میشود غلظت این چربی گیر ها 2 الی 5 درصد و زمان لازم برای تکمیل فرایند چربی گیری 3 الی 7 دقیقه است.
    مهمترین مشخصه تاثیر گذار بر کلیه روشهای چربی گیری غلظت مواد ، زمان عملیات ، دما و میزان قلیائیت است سختی بالای آب تاثیر بسیار منفی بر فرایند دارد و بنابراین بایستس از افزودنی های مخصوص جهت چربی گیری در آبهای سخت استفاده نمود.

    این تمیزکننده‌ها به طور ویژه برای فرایندهای مختلف فرموله می‌شوند و دارای ترکیبهای مختلف شامل نمکهای قلیایی، ترکیبات ترکننده و ترکیبات کیلیت کننده (chelating agent)هستند.

    ترکیبات تر کننده باعث کنده شدن روغن از سطح و ایجاد یک امولسیون شده که در آن روغن به صورت قطرات یا ذرات در محلول ایجاد می‌شود. یک طرف این ترکیبها در آب محلول بوده و یک طرف آن در روغن.نتیجه این عمل ایجاد امولسیونی از روغن در آب بوده و در نتیجه فرایند چربیگیری ساده تر می‌شود. گرما به شدت روی عملکرد این ترکیبات با کاهش ویسکوزیته و افزایش فعالیت ترکیب، اثر گذر است.

    واژه چربیگیر قلیایی شامل طیف گسترده‌ای از ترکیبات شیمیایی شامل سود، پتاس، فسفاتها، سیلیکاتها و کربناتها می‌شود. این مواد دارای نقشهای زیر در ترکیبات چربیگیر می‌باشد:

    سود:

    ·                     قلیاییت بالا

    ·                     صابونی کردن چربی و روغن

    ·                     به همراه عامل فعال سطحی جهت پخش روغن و واکسها عمل می‌کند

    ·                     خنثی کننده باقیمانده اسیدها

    ·                     برای فلزات نرم (آلومینیوم، روی و...) مناسب نمی‌باشد

    سیلیکاتها:

    ·                     قلیاییت متوسط

    ·                     تمیزکننده خوب

    ·                     خنثی کننده باقیمانده اسید

    ·                     حمله شیمیایی روی فلزات نرم

    فسفاتها:

    ·                     قلیاییت متوسط

    ·                     پاک کننده

    ·                     مناسب برای فلزات نرم

    ·                     سختی گیری آب

    کربناتها:

    ·                     قلیاییت متوسط

    ·                     خنثی کننده باقیمانده اسید

    ·                     مناسب برای فلزات نرم

    ·                     دارای خاصیت بافری و تثبیت pH

     

    ترکیبات کیلیت کننده نیز دارای دو عملکرد می‌باشند

    1-                 سختی گیری آب و ایجاد محیط مناسب برای شستشو و تمیزکاری

    2-                 نگهداری آهن و فلزات دیگر در محلول و جلوگیری از رسوب آنها روی قطعه

     

     

    تماس با جلاپردازان 6573315209194004061و 65734701

    سفارش مواد برخط (آنلاین) به جلاپرداران پرشیا

  • روش فسفاته کردن و چربیگیری سطح فلز به صورت همزمان

    روش فسفاته کردن و چربیگیری سطح فلز به صورت همزمان

     

    در بسیاری از صنایع فلزی حذف چربی ها و ترکیبات قیر مانند، مواد مورد نیاز، اکسید های فلزی و مانند آن برای به کاربردن یک پوشش محافظ برای جلوگیری از

    خوردگی و رنگ کردن سطح بخش هایی از فلزات مورد نیاز است. تا کنون چربیگیری و فسفاته کردن به صورت دو مرحله ی مجزا به کار گرفته می شدند که ابتدا مرحله ی چربیگیری و شستشو انجام می شود سپس عمل فسفاته کردن انجام می شود. بزرگترین خواسته ی صنعت تبدیل این دو مرحله ی مجزا به یک مرحله است و

jala-logo4.png
شرکت جلاپردازان پرشیا
تولیدکننده محصولات و تجهیزات آبکاری
خدمات آبکاری، پوشش دهی و مشاوره
تهران - شهرک صنعتی باباسلمان
02165734701 - 02165734702
ایمیل: service@jalapardazan.com

جستجو