«اتباع بیگانه» نمیتوانند در ایران مشغول بکار شوند، مگر اینکه: 1-داراری «ویزای ورود» و حق کار «مشخص» باشند. 2-مطابق قوانین و آیین نامه های مربوط، «پروانه کار» دریافت کنند. در صورت بکارگیری اتباع غیر مجاز علاوه بر مجازات کارفرما، هنگام بروز حادثه امکان استفاده از مزایای بیمه وجود ندارد.
شرایطی که وزارت کار و امور اجتماعی میتواند برای «اتباع خارجی» پروانه کار صادر یا آن را تمدید کند، عبارتند از: 1-حداقل «ده سال مداوم» در ایران اقامت داشته باشند. 2-دارای همسر ایرانی باشند. 3-مهاجران کشورهای بیگانه به شرط داشتن «کارت مهاجرت» و «موافقت» وزارت امور خارجه و وزارت کشور
پروانه کار حداکثر برای «یک سال» صادر یا تمدید میشود. اگر رابطه استخدامی تبعه بیگانه با کارفرما قطع شود، هریک از آنها موظف است موضوع را ظرف 15 روز به وزارت کار و امور اجتماعی اطلاع دهند. در صورت نیاز، وزارت کار و امور اجتماعی، اخراج تبعه بیگانه را از مراجع ذی صلاح درخواست میکند
در کارگاههایی که به مدت محدود برای انجام کار معین(راهسازی و مانند آن) دور از مناطق مسکونی ایجاد میشوند، کارفرما باید سه وعده غذای مناسب و ارزان(صبحانه، نهار و شام) برای کارگران فراهم نماید، حداقل یک وعده باید گرم باشد. در این کارگاهها به تناسب فصل، محل و مدت کار، باید خوابگاه مناسب برای کارگران ایجاد شود
مرجع رسیدگی به اختلافات کارگری و کارفرمایی «هیئتهای تشخیص» هستند. هیئت تشخیص متشکل است از: 1- یک نفر نماینده وزارت کار و امور اجتماعی 2- یک نفر نماینده کارگران به انتخاب کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان 3- یک نفر نماینده مدیران صنایع به انتخاب کانون انجمنهای صنفی کارفرمایان
اگر هیئت تشخیص، رای به اخراج کارگری بدهد، وی میتواند نسبت به این تصمیم به «هیئت حل اختلاف» مراجعه و اقامه دعوی نماید. رای هیاتهای تشخیص 15 روز پس از تاریخ ابلاغ لازم الاجرا است. اگر یکی از طرفین به رای اعتراض داشته باشد، آن را کتبا به هیات حل اختلاف تقدیم مینماید. رای هیات حل اختلاف، قطعی و لازم الاجرا است
«بیکار» کسی است که بدون اراده بیکار شده و آماده به کار باشد. بیمه شدگانی که به علت تغییرات ساختار اقتصادی «بیکار موقت» شناخته شوند، هم مشمول بیمه بیکاری هستند. قابل توجه اینکه بازنشستگان، از کار افتادگان کلی، صاحبان حرفه ها و مشاغل آزاد، بیمه شدگان اختیاری و اتباع خارجی مشمول «بیمه بیکاری» نخواهند شد.
شرایط استفاده از بیمه بیکاری: 1- بیمه شده باید حداقل 6 ماه سابقه پرداخت حق بیمه را داشته باشد. 2- ظرف 30 روز از تاریخ بیکاری با اعلام به واحدهای کار و امور اجتماعی محل، آمادگی خود را برای اشتغال به کار اعلام نماید. 3- در صورت لزوم در دوره های آموزشی اجباری شرکت کند
جمع مدت پرداخت بیمه بیکاری از زمان آغاز آن برای افراد مجرد حداکثر سی و شش ماه و برای متاهلین یا افراد سرپرست خانوار حداکثر پنجاه ماه بر اساس سابقه پرداخت حق بیمه میباشد. افراد بالای پنجاه و پنج سال، اگر مجددا مشغول به کار نشوند، میتوانند تا رسیدن به سن بازنشستگی تحت پوشش بیمه بیکاری باقی بمانند
افراد تحت سرپرستی عبارتند از: 1- همسر(زن یا شوهر) 2- دختر تا زمانی که ازدواج نکرده و شاغل نباشد. 3- پسر کمتر از هجده سال تمام؛ یا بیشتر از آن به شرط از کار افتادگی یا اشتغال به تحصیل 4- پدر و مادر پیر یا از کار افتاده 5- خواهر و برادر صغیر یا بیمار مقرری بیمه بیکاری از پرداخت مالیات «معاف» است
* در موارد زیر مقرری «بیمه بیکاری» قطع خواهد شد: 1- شروع به کار مجدد کارگر بیکار 2- خودداری بیمه شده بیکار از قبول شغل تخصصی خود یا شغل مشابه پیشنهادی 3- «از کار افتادگی» یا «بازنشستگی» بیمه شده هنگام استفاده از مقرری بیمه بیکاری 4- بازگشت فرد بیکار به کار قبلی
مدت پرداخت «مقرری بیکاری» برای افراد «مجرد» با احتساب «سابقه پرداخت بیمه» در صورتی که دارای شرایط قانونی باشند: 1- از 6 تا 24 ماه پرداخت: شش ماه مقرری 2- 25 تا 120 ماه پرداخت: دوازده ماه مقرری 3- از 121 ماه تا 180ماه: 18 ماه 4- از 181ماه تا 240 ماه: 26 ماه 5- بیشتر از241 ماه: 36ماه
مدت پرداخت «مقرری بیکاری» برای افراد «متاهل» با احتساب «سابقه پرداخت بیمه» در صورتی که دارای شرایط قانونی باشند: 1- از 6 تا 24 ماه پرداخت: 12ماه مقرری 2- 25 تا 120 ماه پرداخت: 18ماه مقرری 3- از 121 ماه تا 180ماه: 26 ماه 4- از 181ماه تا 240 ماه: 36 ماه 5- بیشتر از241 ماه: 50 ماه
غرامت دستمزد بیمه شده ای که دارای همسر یا فرزند باشد یا سرپرستی پدر یا مادرش را به عهده داشته باشد، سه چهارم آخرین مزد یا حقوق روزانه او خواهد بود. غرامت دستمزد بیمه شده ای که همسر یا فرزند نداشته یا سرپرستی پدر و مادرش به عهده او نباشد، دو سوم آخرین مزد یا حقوق روزانه او است.
غرامت دستمزد بیمه شده ای که همسر یا فرزند نداشته یا سرپرستی پدر یا مادرش به عهده او نباشد، دو سوم آخرین مزد یا حقوق روزانه او خواهد بود مگر اینکه بیمه شده به هزینه سازمان تأمین اجتماعی بستری شود که در اینصورت غرامت دستمزد معادل نصف آخرین مزد یا حقوق دریافتی او خواهد بود