فنتیلاتور صنعتی و تهویه هوای (کنترل آلودگی هوای  کارگاه ) با نگاه ویژه

به صنعت پوشش کاری 

با کاربرد در صنعت آبکاری 

هدف سیستم های تهویه صنعتی

کار اصلی یک سیستم تهویه صنعتی (IV) جلوگیری از قرارگرفتن بیش از حد کارکنان در معرض آلایندهای سمی و آزاردهنده هوای کارگاه است: آلاینده­های مخازن پوشش­کاری (آبکاری) فلزات به طور عمده برای بافت بدن زیان­بار هستند. شکایت کارگران نسبت به تهویه، تحریک آشکار چشم، بینی یا گلوی آن ها به محض ورود به محوطه کار از علائم تهویه ناکافی هستند. تهیه و آزمایش نمونه هوا برای تعیین میزان آلودگی، به خصوص زمانی که با موادی کار می­کنیم که ویژگی­های هشداری کافی ندارند، لازم است. این مواد، موادی هستند که حتی زمانی که مقدارشان از سطح استاندارد بالاتر می­رود، بو یا تحریک جسمی محسوسی ایجاد نمی­کنند. یک سیستم تهویهIV کارامد، شرایط حفظ یک محیط کار ایمن و بهداشتی، در کنار افزایش عمر اجزا و دستگاه­های حساس به خوردگی درکارگاه را فراهم می­آورد.

تجهیزات جدید باید طوری طراحی شوند که بتوانند آلاینده­های هوای محیط کار را از طریق تهویه مناسب کنترل کنند. تجهیزات موجود باید برای شرایط استاندارد محیط کار، مورد آزمایش قرار گیرند. این نوشته نکات اصلی طراحی سیستم تهویه و استفاده از تجهیزات کنترل آلودگی هوا در جهت از بین بردن آلاینده­ها قبل از آزادسازی آن­ها در محیط زیست را تشریح می­کند.

کد تطبیق با قوانین

معیار های کیفیت هوای کارگاه توسط اداره کل فدرال ایمنی و بهداشت کار(OSHA)[2] رونوشتی[4] تالیف انستیتو ملی استاندارد آمریکا (ANSI Z9.1)  و « تهویه صنعتی : کتاب راهنمای اعمال پیشنهادی»[6]. کنترل نشر اکسیدهای نیتروژن حاصل از گرم کردن مخازن نیتریک اسید، بسیار دشوار است. اگر نظارت بر کنترل نشر اکسیدهای نیتروژن (NO_x) توسط صاحب نظران نیروگاه یا مسئولان کیفیت هوا بسیار سختگیرانه پیگیری شود، مجرای خروجیNO_x باید به طور مجزا طراحی شود تا هزینه تصفیه به کم­ترین میزان برسد.

به طور کلی، فواید سیستم­های مجزا نسبت به هزینه کلی تجهیزات جا به جایی هوا و پاکسازی آن و ذخیره هوای تمیز و مشکلات کنترل توزیع هوا، بسیار بیشتر است.  

طبیعت مواد آلاینده

نشر آلاینده­های همه فرآیندهای پوشش­کاری (آبکاری) فلزات یکسان نیست. آلاینده­های هوایی مخازن روباز از جهت نوع، شدت و سمی بودن با توجه به نوع فرآیند متفاوتند. این­ها ویژگی­های تعیین­کننده طراحی تجهیزات تهویه و کنترل آلودگی هوای یک کارخانه (یاکارگاه) هستند.

نوع نشر آلاینده ها برای طراحی یک سیستم تهویهIV بسیار مهم است. آلاینده­هایی که با آن­ها سرو کار داریم به دو شکل احتمال نشر دارند: مه شکل و گازی. معمولا مخازن روباز حاوی محلول­هایی با پایه آبی، قطرات ریز مه مانند منتشر می­کنند که این قطرات قطری در حدود50-5/0 میکرومتر و ساختار شیمیایی یکسانی با محتویات مخزن دارند. آلاینده هایی که به صورت گازها و بخارات مولکولی با قطر کمتر از 001/0میکرومتر، از طریق تبخیر محتویات مخزن به وجود می­آیند. چنین نشرهایی می­توانند شامل هیدروژن سیانید، هیدروژن فلوئورید و هیدروژن کلرید از محلول­های آبی و همچنین حلال­هایی چون متانول، نفتا یا هیدروکربن­های کلردار شده باشد. این نوع از آلایندها توسط روشLEV به دام انداخته می­شوند. این جداسازی زمانی مهم تلقی می­شود که به دام انداختن کامل و موثر توسط خروجی های موضعی دود، انتقال به لوله­های خروجی و جمع­آوری در دستگاه­های کنترل آلودگی هوا در نظر گرفته شوند.

سرعت نشر آلاینده­های هوا تا حدی تعیین­کننده نوع تهویه مورد نیاز است، که این سرعت به فرآیند پوشش­کاری (آبکاری) انجام شده و ویژگی­های خاص هر فرآیند، بستگی دارد. مه از ترکیدن حباب­های سطح مایع به وجود می­آید و از این طریق محلول درون مخزن را به هوا منتقل می­کند. منشا این حباب­ها می­تواند الکترولیز، واکنش­های شیمیایی غیرالکترولیتی و فعالیت­های فیزیکی همچون هوا و تلاطم فیزیکی محتویات حمام­ها باشد.

یکی از نکات مهم جهت تعیین وسایل مورد نیاز اگزوزهای موضعی، میزان سمی بودن آلاینده­هاست. این سمی بودن، خاص ماده شیمیایی نشر شده است. حداکثر محدوده مجاز در معرض آلودگی (PELs[8]) پیشنهادی جهت راهنمایی بیشتر هستند که این مقادیر توسطACGIH مقرر شده­اند. سطوح قابل قبول برای آلودگی هوا بین 50-1/0 قسمت در میلیون (ppm) تغییر می­کنند و این مقادیر بر اساس داده­های قابل دسترس، مبنی بر اثرات ناشی از ترکیبات آلاینده بر سلامت انسان­ها تعیین شده­اند. یک سیستمLEV بر اساس سطوح مجاز یا پیشنهادی آلاینده­ها، طراحی می­شود.

در هنگام طراحی یک سیستم تهویه اگزوز موضعی برای مخازن روباز؛ نوع، سرعت و سمی بودن آلاینده­های نشر شده به دقت مورد توجه قرار گرفته می­شود.

طراحی

طراحی سیستمLEV با هود اگزوز آغاز می­شود. هدف از هود اگزوز[10] را به حداقل رسانده و میزان سطح روبازی که نیاز به کنترل دارد را کاهش می­دهد. بهترین روش برای رسیدن به این هدف استفاده از روکش­هایی است که کل یا قسمتی از سطح را می­پوشانند، یا استفاده از   سازه­های اتاقک مانند بالای سطح مخزن می باشد. محصور کردن سطح همچنین از طریق استفاده از گلوله های شناور در سطح یا عوامل شیمیایی ایجاد کشش سطحی درون مایع، تا حدی قابل انجام است.

وقتی یک ساختار مشخص برای هود انتخاب شد، قدم بعدی در طراحی، محاسبه میزان جریان هوای مورد نیاز در اگزوز است. جریان هوای مورد نیاز اگزوز ها بر اساس هر فرآیند به طور خاص محاسبه می شود.این جریان ها به نوع آلاینده­هایی که نیاز به کنترل شدن دارند، سرعت تغییر شکل آلاینده­ها، دما و ابعاد مخزن بستگی دارد. به طور کلی، جریان هوای اگزوز های دود باید در اندازه­ای باشد که بتواند غلظت هوای کارگاه را در بازه قابل قبولی از نظر سلامت نگه دارد. پتانسیل خوردگی کارگاه و قطعات یکی از موارد مهم در این طراحی است. (به توضیحات مزبور در مورد سرعت­های اختصاصی تهویه هوا برای هر فرآیند مراجعه شود).

ممکن است جریان خروجی ها بیش از حد مورد نیاز برای بهداشت و سلامتی، در جهت حفظ کیفیت محصولات در نظر گرفته شود. همچنین لازم به یادآوری است کهOSHA استفاده و تطابق با جداول استاندارد محاسبه میزان جریان هوا را در صورت تشخیص میزان حضور بیش از اندازه کارکنان در معرض آلاینده­های هوا از حدودPELs، از طریق تهیه و آزمایش نمونههوا را اجباری کرده است. (به استانداردهای عمومی صنعتیOSHA،29 CFR 1910. 94[d] و1910. 1000 مراجعه شود.)

انواع هود

سه نوع اصلی هود برای مخازن روباز، هود شکاف جانبی، هود سایبانی و هود اتاقکی با یک سمت باز، هستند. دو نوع اول زمانی بیشترین تاثیر را دارند که با پرده­هایی تجهیز شوند تا به ساختار نوع سوم نزدیک گردند.

اگزوز جانبی

هود شکاف جانبی در شکل 2 نشان داده شده است. با این که این نوع هود مستعد این است که بیشترین میزان جریان هوا را احتیاج داشته باشد، رایج ترین نوع هود است، چرا که دخالت فیزیکی آن با فرآیند، کم­ترین مقدار ممکن است.

ابعاد شکاف ورودی باید به اندازه­ای باشد که حداقل میزان سرعت ورودی پیشنهادی 2000 فوت {هرفوت 30.48 سانتیمتر} بر دقیقه (fpm) -را برای اطمینان از پخش متعادل جریان در شکاف- تامین کند. سرعت جریان هوا در شکاف به تنهایی سرعت کنترلی به دست آمده در سطح مرزی مخزن را تعیین نمی­کندبلکه هدف اصلی شکاف پخش جریان است. فضای پشت شکاف باید عمقی حداقل دو برابر عرض شکاف داشته باشد تا از پخش کامل جریان در سطح شکاف اطمینان حاصل شود.

در شرایطی که عرض موثر (W) روی قسمتی که باید هوا را بکشد تا کار کند، از 51 سانتی متر بیشتر است، قرار دادن شکاف در هر دو طرف مطلوب­تر است. در جایی کهW از 76 سانتی متر بیشتر است، وجود شکاف در دو طرف الزامی است. اگرW بیش 122 سانتی متر باشد، استفاده از اگزوز جانبی عملی نیست، مگر آن که از تکنیک­های محصورسازی یا سیستم دمنده-مکنده استفاده شود. انواع هودهای شکاف جانبی در شکل های2B و2C آمده­اند. وجود شکاف در دو طرف مخزن، نسبت هوای خروجی مربوط به هر شکاف را کاهش می­دهد، که مطلوب­تر است.

حداقل سرعت جریان برای مخازنی پیشنهاد می­شود که حداقل جریان هوای منقطع خارجی را دارند، به خصوص جریان­های هوایی منقطع خارجی با سرعت کم­ترm/s 254 . هودهای جانبی بسیار به جریان­های هوای منقطع خارجی ایجاد شده توسط پنجره­ها یا درهای باز حساس هستند، به خصوص زمانی که هوای اضافی به صورت مکانیکی به کارگاه وارد نشود. پخش هوای اضافی درون کارگاه نیز ممکن است منبعی از گردش هوای غیرضروری باشد. برای دستیابی به کنترل کافی بر آلاینده­ها، لازم است جریان خروجی به نسبت اندازه افزایش سرعت جریان هوای منقطع خارجی، افزایش یابد.

اگزوز دمنده-مکنده جانبی

به علت مقدار بسیار زیاد هوای مورد نیاز برای تامین سرعت لازم جهت دسترسی به دورترین نقاط مخزن، استفاده از اگزوز جانبی معمولی برای مخازن روباز بسیار بزرگ، کاربردی نیست. در عوض، یک اگزوز دمنده- مکنده، که نمونه‌ی آن در شکل 3 نشان داده شده، قابل استفاده است. این نوع اگزوز ترکیبی از یک هود شکاف جانبی در یک طرف مخزن و یک جفت دمنده هوا در طرف دیگر مخزن، است. دمنده هوا معمولا توسط یک فن مرتبط، که در کارگاه قرار گرفته، مجهز می­شود. لازم به ذکر است هوای فشرده یک منبع گران قیمت برای دمنده هواست که استفاده از آن ضرورتی ندارد.

سیستم­های دمنده- مکنده این قابلیت و مزیت را دارند که به کنترل آلودگی با جریان هوای خروجی کم­تر دست یابند. به خصوص مواقعی که جریان­های هوای منقطع خارجی ایجاد مشکل می­کنند. یک تحقیق جدید نشان می­دهد که در یک مخزن حرارتی122x183 سانتی متر همراه با میله­های آنودی که در آن جریان هوای منقطع خارجی برابرm/s 381/0 است، بازده به دام انداختن آلاینده­ها برابر با97% بوده است و دمنده هوا درون یک شکاف در موقعیتL/s2/21-5/16 طول مخزن قرار می­گیرد و جریان هوای خروجی برابر با50-75 cfm/ft² مساحت مخزن است.

طراحی سیستم­های دمنده- مکنده مبتنی امری تجربی است و این نوع سیستم­ها باید طوری طراحی شوند که بتوان به راحتی آن­­ها را تنظیم کرد تا به نتایج دلخواه دست پیدا کرد. بزرگترین اشکال سیستم­های دمنده- مکنده این است که موانعی چون کار، میله­های آنودی و... ممکن است توده هوا را منحرف کرده و آن را همراه با آلاینده­هایش به درون فضای کارگاه پخش کند، در نتیجه به انعطاف در طراحی سیستم احتیاج داریم. ضوابط طراحی در ویرایش 24ام دفترچه راهنمایACGIH یا دیگر منابع موجود است.

جدول 1. سرعت­های مقایسه­ای جریان هوای خروجی برای انواع مختلف هودها

نکات: مخزن با مساحت 116 سانتی متر مربع

دیگر انواع هود اگزوز

هود سایبانی نوعی هود گیرنده است و بیش از همه برای فرآیندهای گرمایی مناسب است که در آن­ها جریان­های عمودی انتقال گرما آلاینده­ها را به سمت هود حرکت می­دهند. هودهای سایبانی زمانی بهترین عملکرد را دارند که به پرده­های جانبی تجهیز شده باشند تا به ساختار اتاقکی نزدیک شوند. یک هود سایبانی بدون کمک گرفتن از پرده ها برای فرآیندهای سرد پیشنهاد نمی­شود، به دلیل این که جریان­های شدید هوای منقطع به راحتی آلاینده­ها را از هود دور می­کنند.

مقایسه­ی اگزوزها

برای اهداف مقایسه­ای، جدول یک حداقل جریان خروجی پیشنهادی برای یک مخزن تمیزکننده آلکالینی با ابعاد2x5 فوت {152.5x61 سانتیمتر} که در دمای200 درجه فارنهایت (93درجه سانتیگراد) کار می­کند را برای هر نوع هود نشان می­دهد. این جدول تفاوت­های موجود بین جریان­های هوای لازم برای انواع مختلف هودها را متذکر می­شود.

سیستم­های داکت[12] می­باشد، که می­توان آن را از انجمن ملی مهندسی خوردگی واقع در هوستون[14] فن­ها را به سه نوعA وB و C دسته­بندی می­کند که این سه نوع ضد جرقه بوده و برای خروج بخارهای اشتعال­پذیر، همچون حلال­های هالوژن­دار نشده، ضروری هستند.

در صنعت پوشش­کاری (آبکاری) فلزات، که گازها و غبارهای بسیار خورنده توسط سیستم اگزوز بیرون برده می­شوند،PVC وFRP ایده­آل­ترین مواد در دسترس برای قسمت­هایی هستند که در تماس مستقیم با جریان­های اگزوز خواهند بود. در اکثر مواقع کل فن و محفظه آن، البته به جز موتور آن، ازPVC یاFRP تولید می­شود.FRP مقاومت بسیار خوبی در برابر بسیاری از اسیدها، آمونیاک، کلر، سدیم هیدروکسید و دیگر مواد شیمیایی در دماهایی تا 80 درجه فارنهایت(26 درجه ی سانتی گراد) دارد.FRP بر پایه وینیل-استر، به علت استحکام و چکش­خواری­اشبرای چرخ­های فن استفاده    می­شود. محفظه فن معمولا از جنسFRP با پایه پلی استر ساخته می­شود. از آن جایی کهPVC قدرت و استحکامFRP را ندارد، کاربرد آن برای چرخ­های فن به فولاد روکشPVC یا فولاد تقویت شده باPVC، محدود شده است. با این کهPVC مقاومت خوبی در برابر سایندگی دارد، نمی­توان از آن برای اگزوز جریان های هوای شامل حلال­های آلی و بالای 150 درجه فارنهایت{65درجه سانتیگراد} استفاده کرد.این را نیز باید مد نظر داشت کهPVC به مقدار قابل توجهی ارزان قیمت­تر ازFRP است.

تصمیم دیگری که باید در انتخاب فن گرفته شود، استفاده از یک موتور تسمه­ای یا یک موتور مستقیم است. موتور تسمه ای اجازه می دهد که بتوان به راحتی سرعت فن را از طریق تغییر مقاومت سیستم، در محدوده مشخص مخصوص موتور، تغییر داد. قوانین مربوط به فن، نقطه کار جدید را که در آن سرعت فن تغییر می کند، مشخص می‌کند. برای یک سیستم داکت مشخص، جریان به صورت مستقیم با تغییر سرعت فن، فشار ثابت با مجذور سرعت فن و توان مورد نیاز با مکعب{توان3} سرعت فن تغییر می کند.

هنگام تعیین فن اگزوز، مواد سازنده، ویژگی­های عملکرد، فرآیندهای آزمایش دستگاه و هر ویژگی خاص دیگر، مثل مقاومت در برابر جرقه باید مشخص شوند. همچنین باید به استانداردهای کاربردی رجوع کرد. برای مثال استاندارد موجود برای فن­هایFRP،استاندارد هایAmerican Society for Testing and Materials)َُ،ءican Society for Testing and Materialsرد.برای مثال استاندارد موجود برای فن هاب  دیگر،مثل مقاومت در برابر جرق باید مشخص شوند (ASTM) می­باشد که به عنوان“Standard specification for fiber reinforced plastic fans and blowers شناخته می­شود. استانداردهای فن اگزوز AMCA نیز در این مورد کمک می­کنند.

لوازم جانبی که در حالت معمول اجباری به آن ها نیازی نیست مثل درهای تمیز کننده، زه کش­های کف و روکش­های آب و هوایی باید در هنگام خرید فن در نظر گرفته شوند. زه کش کف زمانی مهم است که فن مورد نظر با جریان­های اگزوزی حاوی بخار های تصعید شونده، که ممکن است در محفظه انباشته شوند، کار می­کند. غبارهای تهویه شده حاصل از مخازن آبکاری یا تنظیف کننده­ها درون فن اگزوز انباشته می­شوند و لازم است وارد زه آب شوند.

کشش تسمه باید به صورت منظم چک شود تا از چرخش فن با سرعت مناسب اطمینان حاصل گردد وهمچنین اگرتسمه­ها کهنه یا پاره شوند باید تعویض شوند.

بلبرینگ­های فن باید مرتبا روغن­کاری شده و محل آن­ها تنظیم شود. چرخ فن باید به صورت دوره­ای چک شود، تا در صورت لزوم کثیفی­های جمع شده زدوده شود. هرگونه عدم تعادل ایجاد شده به علت خوردگی باید تصحیح شده تا از آسیب به بلبرینگ­ها جلوگیری شود. موتورهای تسمه­ای به مراقبت بیشتری نیاز دارند.

اگر فن به درستی انتخاب شود، این دستگاه وسیله­ای نیست که به مراقبت زیادی احتیاج داشته باشد.تنها نکته ی قابل ذکر این است که چون خوردگی رایج­ترین علت از کار افتادگی فن است؛ در نتیجه بیشتر مراقبت لازم برای فن باید متوجه بررسی چرخ فن و محفظه آن از جهت بررسی تاثیرات خوردگی باشد.

هوای اضافی

هوای خارج شده از کارگاه از طریق سیستم اگزوزIV باید توسط هوای تمیز جایگزین شود. این عمل می­تواند از طریق فیلتراسیون یا به صورت مکانیکی از طریق سیستم ذخیره هوای اضافی انجام گیرد. در تجهیزات صنعتی مدرن، فیلتراسیون تقریبا هیچ وقت به تنهایی برای جایگزین کردن هوای مورد نیاز کافی نیست. زمانی که هوای اضافی ناکافی است، کارگاه دچار "خفگی"می­شود. این وضعیت باری اضافی متحمل سیستم اگزوز می­کند و می­تواند مقدار هوای اگزوز شده را به مقدار بسیار پایین و غیرقابل قبولی برساند. شار کنترل نشده هوای جایگزین درون محوطه پوشش کاری (آبکاری) ممکن است باعث اشکالاتی در پخش هوا و تنظیم دما در دیگر نقاط نیروگاه شود. فعالیت­های جبرانی انجام شده برای تامین راحتی در نقاط مورد نظر سرانجام منجر به استفاده از انرژی بیش از حد لازم در یک سیستم هوای اضافی ِ درست طراحی شده، می­شود. به این دلایل سیستم­های هوای اضافی برای جایگزین کردن هوای خارج شده توسط اگزوزها بسیار مطلوب هستند.

هوای اضافی معمولا توسط یک فن که روی بام قرار گرفته و مجهز به فیلتر هوایی و روشی برای سرد/گرم کردن هوا است، ذخیره می­شود. گرم کردن هوا توسط شعله مستقیم از طریق گاز ارزانترین راه موجود است. فراورده­های احتراق معمولا باعث نگرانی نیستند، چرا که جریان­های قوی هوا به اندازه کافی غلظت آن­ها را پایین می­آورد. گرم کردن از طریق شعله غیر مستقیم معمولا در واحدهای هوای اضافی گازی انجام می­شود که در این مورد فراورده­های احتراق به بیرون از کارگاه منتقل می­شوند. این واحدها برای واحد های هوای اضافی، حرارتی، سرمایشی یا تهویه­ای کاربرد دارند. بخار نیز یک وسیله انتقال گرمای رایج است. از مشکلات آن می­توان به یخ زدن آن در زمستان و پاسخگویی نسبتا کند آن به تغییرات دما اشاره کرد.

از لحاظ راحتی کارگران، پخش هوای اضافی در کارگاه نیز به همان اندازه مهم است که درست کار کردن سیستم اگزوز اهمیت دارد. در زمستان ها باید از جریان شدید هوا (کوران ) جلوگیری کرد، اما در تابستان ها ایرادی ندارد. می توان با استفاده از یک سیستم بادگیر به این هدف دست پیدا کرد، که باعث انعطاف پذیری کافی در پخش هوا می شود. باید از جریان هوای شدید در خلاف جهت، بر روی مخازن تهویه شده جلوگیری شود، چرا که سبب کاهش تاثیر سیستمLEV می شود.

به جای آن که هوای اضافی به طور100% از هوای بیرون تامین شود، گاهی می توان هوای خارج شده را درون کارگاه دوباره به گردش درآورد. این عمل می تواند مصرف انرژی سیستم تهویه را کاهش دهد، چرا که حرارت دادن یا سرد کردن هوای دوباره به گردش در آمده معمولا لازم نیست. با این حال این روش برای صنایع پوشش کاری (آبکاری) توصیه نمی شود.

بر اساسACGIH، شرایط مورد نیاز برای یک سیستم گردش دوباره ایمن و قابل اطمینان به سرح زیر است :

1. یک سیستم اولیه تمیز کننده هوا طراحی شده برای کاهش تمام آلاینده های هوای دوباره به گردش در آمده به زیر حدTLC
2. یک سیستم ثانویه تمیزکننده هوا با بازده برابر یا بیشتر به صورت سری با سیستم اولیه، یا یک دستگاه کنترل قابل اطمینان برای آنالیز یک نمونه از هوای دوباره به گردش در آمده.
3. یک سیستم هشدار با پیش بینی یک راه فرعی برای خارج کردن هوای دوباره به گردش در امده، در صورت بالاتر بودن غلظت مواد آلاینده از حدود مشخص شده در هوا یا هشدار زمان بازبینی سیستم تمیز کننده هوا.

به علت سختی های نظارت مستقیم و بی وقفه بر آلاینده های هوای خروجی از تنظیف کننده ها، دوباره به گردش در آوردن هوای تنظیف کننده های تر که برای آبکاری و پوشش کاری (آبکاری) فلزات استفاده می شوند، معمولا توصیه نمی شود. بسته های تجاری "گردش دوباره" معمولا کارکرد تنظیف کننده ها را به صورت غیرمستقیم از طریق نظارت بر سرعت آب تمیز ورودی، کاهش فشار و/یاpH محلول تنظیف کننده، بررسی می کنند. یکی از مشکلات دیگر، وارد کردن هوای مرطوب و شرجی به کارگاه از طریق تنظیف کننده های تر است.

با این که گردش دوباره هوا برای صنایع پوشش کاری (آبکاری) فلزات به علت سختی های زیاد و خطر های آن، توصیه نمی شود، ولی در شرایط خاص سیستم گردش دوباره هوا عملی است. اگر لازم باشد کارگران از فرآیندی به طور کامل ایزوله شوند، گردش دوباره هوای خروجی از آن فرآیند ایزوله به همان فرآیند امکان پذیر است. اگر آلاینده های اگزوز فقط از نوع آزاردهنده بوده و سمی نباشند، گردش دوباره ممکن است عملی باشد. برای ذخیره انرژی می توان از گردش دوباره جزئی استفاده کرد تا خطر وارد شدن آلاینده ها به کارگاه به حداقل برسد.

مبدل های حرارتی معمولا برای بازیافت حرارت از اگزوز قبل از تخلیه به کار می روند. به علت طبیعت بسیار خورنده هوای اگزوز، مبدل های حرارتی به ندرت برای اگزوز فرآیند های پوشش کاری (آبکاری) استفاده می شوند. استفاده از روکش های حفاطتی روی دستگاه های انتقال حرارت با محدودیت های زیادی روبرو شده است. هوای اگزوز معمولا در دمای اتاق است، که این مسئله باعث محدود شدن حرارت در دسترس برای بازیافت می شود. هزینه های نگه داری و تعویض قطعات به علت خوردگی این بازیافت را غیرعملی می کند.

سیستم هایLEV و هوای اضافی، هردو نیاز به تخصیص فضای قابل توجهی دارند که در هر دو مورد باید در ارتفاعات و روی بام قرار گیرند. در هنگام طراحی سیستم تهویه باید بسیار به این موارد دقت شود. جلوگیری از دخالت بین انبار و داکت اگزوز به راحتی از طریق نقشه کشی دقیق، طرح بندی و طراحی مناسب انجام پذیر است. به عنوان مثال، قرار دادن واحد هوای اضافی در دورترین نقطه ممکن به تنظیف کننده/فن اگزوز باعث به حداقل رسیدن احتمال رد شدن داکت های بزرگ از روی هم می شود. فاصله بین هر ورودی واحد هوای اضافی و محل تخلیه گاز از اگزوز و جهتشان نسبت به جهت با غالب باید طوری باشد که هیچ گونه آلاینده ای وارد هوای تمیز و در نتیجه وارد ساختمان نشود.

کنترل آلودگی هوا

محدودیتهای تخلیه هوا در چند سال اخیر به علت نگرانی های مربوط به آلودگی هوا بسیار شدیدتر شده اند. مقررات فدرال و ایالتی میزان قابل قبول نشر بسیاری از ترکیبات را کاهش داده اند و این قوانین مرتبا تجدیدنظر می شوند تا منابع آلودگی هوایی بیشتری را تعدیل کنند. منابع مورد نظر محدودیت ها مجبور به کنترل قسمت بزرگی از نشر خود به وسیله دستگاه های کنترل آلودگی هستند. منابع آلودگی دیگر که اختصاصا مورد توجه محدودیت ها نیستند نیز ممکن است لازم باشد میزان انتشار خود به دلیل اثرات موضعی آنها، کنترل شوند. این اثرات می توانند مواردی چون آسیب به دستگاه به علت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هوای تخلیه شده تصفیه نشده، تاثیر انتشار به نواحی به خصوص حساس و تاثیرات شدید به علت محل قرارگیری منبع آلودگی باشند.

تکنولوژی­ها و روش­های کنترل آلودگی هوایی که در ضمن بررسی کنترل نشر آلودگی باید مورد توجه قرار گیرند می­توانند یکی از این سه استراتژی باشند :1.کنترل­های افزودنی، 2.فرمول بندی جدید و یا 3.اصلاح فرآیند. در تعیین درجه کنترل مورد نیاز، هر سه مورد باید به عنوان روش­های کاهش احتمالی در نظر گرفته شوند. معمولا دو روش آخر مورد توجه قرار نمی­گیرند، ولی در نظر گرفتن تمام روش­های کاهشی به نفع کارخانه است.

روش سنتی کنترل آلودگی هوا استفاده از دستگاه­های کنترلی افزودنی است. بعضی از انواع دستگاه­های افزودنی کنترلی کوره­های زباله سوز، کندانسورها، جاذب­های کربنی، تنظیف کننده­ها و فیلتر های پارچه ای هستند. این دستگاه ها در مسیر جریان هوای اگزوز از سوی فرآیند قرار می گیرند و این مزیت را دارند که احتیاج کمی به تغییر در فرآیند اصلی دارند. با این حال این دستگاه ها معمولا هزینه زیادی برای خرید، بکارگیری و نگهداری نیاز دارند و می توانند یک نوع آلودگی (هوا) را به نوعی دیگر از آلودگی (تخلیه آب آلوده یا تولید زباله­های بسیار خطرناک) تبدیل کنند؛ اما، این دستگاه­ها که بعضا آن­ها را "کنترل آخر لوله" می­نامند، در بسیاری موارد ضروری هستند.

نوع مشکل آلودگی، نوع دستگاه افزودنی را مشخص می­کند. در صنایع پوشش­کاری (آبکاری) فلزات، آلاینده­های مورد نظر ترکیبات آلی فرار (VOC ) و غبارهای اسیدی/ قلیایی/ ذرات معلق و بخار ها هستند. منابع رایجVOC ها در پوشش­کاری (آبکاری) فلزات حلال­های موجود در رنگ­ها، روکش­ها و حلال­های پاک­کننده آلی هستند. غبارهای اسیدی/قلیایی درLEV بسیاری از فرآیندهای محلول در آب پوشش­کاری (آبکاری) فلزات وارد می­شوند. همچنین پتانسیل دیگری در انتشار این مواد نیز وجود دارد، مثل ترکیبات سیانید و به مقدار بسیار کم نشر فلزات.

دستگاه­های کنترلی موجود برای هر یک از این مشکلات به دو دسته تقسیم می­شوند-کنترلVOC و کنترل ذرات.

VOC ها، یکی از بزرگترین موارد توجه برای تعدیل آلودگی هوا، نیاز به روش های کنترلی مشکل و پیچیده ای دارند. کوره های زباله سوز و پس سوز ها، مواد آلی را اکسید کرده و به کربن دی اکسید و آب تبدیل می کنند و در بعضی فرآیند های پوشش کاری (آبکاری) دیده می شوند. مشکل از جایی نشئات می گیرد که احتراق به صورت ناقص انجام می گیرد و یا آلاینده هایی جز هیدروکربن های ساده در جریان اگزوز وجود داشته باشند. بسته به نوعVOC در حال کنترل، خود کوره نیز ممکن است نیاز به یک دستگاه کنترلی داشته باشد تا فراورده های نامطلوب احتراق، مثل هیدروژن کلرید در صورت وجود ترکیبات کلردار شده، از بین بروند. مزیت کوره در این است که تحت شرایط مناسب، نگرانی بعدی وجود ندارد. بر عکس، دیگر دستگاه های کنترلVOC آلاینده ها را از بین نمی برند بلکه آن ها را با هدف استفاده مجدد یا از بین بردن جمع آوری می کنند. کندانسورها اینگونه عمل می کنند که جریان هوا را تا جایی سرد می کنند که مواد آلی تبدیل به مایع شده و جمع آوری شوند. جاذب های کربنی جریان آلوده اگزوز را از یک لایه کربن فعال شده {کربن اکتیو} عبور می دهند که مواد فرار را نگه می دارند. سپس کربن توسط حرارت ازVOC جدا شده و مواد آلی جمع آوری می شوند.

فن های دمنده و مکنده در آبکاری 

با توجه به اهمیت تهویه هوا در کارگاه های آبکاری بخاطر مسمومیت و خطرات ناشی از تنفس هوای خروجی از مخازن آبکاری بایستی در این خصوص اطلاعات کافی در دسترس  باشد تا بتوانند از فن های  مناسب برای  خارج کردن هوای کارگاه استفاده کنند.

این شرکت با توجه به تجربه مناسبی که در این خصوص دارد و تا کنون بالای 6 پروژه بزرگ صنعتی را بصورت کامل فنهای دمنده و مکنده مورد نیاز را با توجه به نوع گاز و شرایط فیزیک سالن تولید طراحی و تولید کرده است آمادگی دارد در این خصوص مشاوره ارائه نماید.

برای اطلاعات بیشتر با جلاپردازن تماس بگیرید

021.65734701-3

فن های دمنده و مکنده در آبکاری 

با توجه به اهمیت تهویه هوا در کارگاه های آبکاری بخاطر مسمومیت و خطرات ناشی از تنفس هوای خروجی از مخازن آبکاری بایستی در این خصوص اطلاعات کافی در دسترس  باشد تا بتوانند از فن های  مناسب برای  خارج کردن هوای کارگاه استفاده کنند.

این شرکت با توجه به تجربه مناسبی که در این خصوص دارد و تا کنون بالای 6 پروژه بزرگ صنعتی را بصورت کامل فنهای دمنده و مکنده مورد نیاز را با توجه به نوع گاز و شرایط فیزیک سالن تولید طراحی و تولید کرده است آمادگی دارد در این خصوص مشاوره ارائه نماید.

برای  کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس  بگیرید

021.65734701-3