شنبه تا پنجشنبه : 17 - 8
تهران - شهرک صنعتی باباسلمان
شهریار، شهرک صنعتی باباسلمان، خیابان صنعت

نیکل

  • استاندارد ISO 1456/2 پوشش معدنی فلزی الکتریسیته و دیگر پوشش ها:پوشش نیکل،نیکل / کروم،مس /نیکل / کروم


    استاندارد ISO 1456/2 پوشش معدنی فلزی الکتریسیته و دیگر پوشش ها:پوشش نیکل،نیکل / کروم،مس /نیکل / کروم

    1- دامنه استاندارد پوشش معدنی الکتریسیته
    2- منابع اصلی استاندارد
    3- تعاریف و اصطلاحات پیرامون پوشش معدنی فلزی الکتریسیته و دیگر پوشش ها:پوشش نیکل،نیکل به علاوه کروم،مس نیکل به علاوه کروم
    4- اطلاعاتی که باید خریدار خدمات پوشش به ابکار بدهد. شامل :
    اطلاعات ضروری
    اطلاعات اضافی
    اطلاعات عمومی برای پوشش
    5- تعیین مشخصات اطلاعات
    تعداد خدمات پوشش
    نوع پوشش مس
    نوع پوشش نیکل
    انواع و ضخامت کروم
    6- اطلاعات مورد نیاز مانند:

    شکل ظاهری
    ضخامت پوشش
    پوشش نیکل دو و سه لایه
    میزان چسبندگی
    مقاومت در برابر خوردگی در CASS، Corrodkote و آزمون اسپری نمک
    الزامات آزمون STEP
    شکل پذیری
    گرمایش و تسکین استرس قبل از پوشش
    درمان هیدروژن تردی برجسته
    ارائه نمونه


    استاندارد ISO 1456/2 پوشش معدنی فلزی الکتریسیته و دیگر پوشش ها:پوشش نیکل،نیکل / کروم،مس /نیکل / کروم

    .جهت اگاهی و استفاده علاقمندان موجود میباشد

             

    برای دریافت متن کامل استاندارد با ما تماس بگیرید.      65734701 الی 3

  • عیب یابی الکترولس نیکل - سئوال وجواب - English

    troubleshooting, testing & analysis
    TROUBLESHOOTING ELECTROLESS NICKEL
    APPLICATIONS


    BY JAMES WETHERALD, TECHNICAL SALES REPRESENTATIVE, ELECTROLESS

    NICKEL DIVISION OF RONATEC, C2C, INC., CARLSBAD, CALIF.

    Q: I have been told that passivating 13-8ph material prior to electroless nickel plating willcause problems with adhesion. Is this true, and if so, why?

    A:I am very familiar with electroless nickel plating over stainless steel. I havealways passivated with HCL prior to plating. I would like to see a Woods nickelstrike used between passivation and electroless nickel plating. If you are tryingto activate bare stainless in the electroless nickel tank, you will need to use anelectrolytic start for a few seconds so the stainless surface will begin plating.

    Q:Can a gold pattern with isolated features on a ceramic substrate (Pd activated) beelectroless nickel plated and pass tape test?

    A: Please note that you cannot plate EN top of gold. Gold, like lead, is a poisonto EN and it is not autocatalytic. Putting palladium on top of gold may make itplate, but adhesion will be poor.

    Q: Could you point me to a method for determining the % phosphorous in a thickness testpanel from the electroless nickel process?

    A: 1. Analyzing phosphorus percent with ICP and AA are very inaccurate due tointerferences and the form that phosphorus is in (phosphides). We haveboth seen very low and very high (chemically impossible) phosphoruslevels from these methods.

    2. X-ray analysis also gives inconsistent values due to the localizednon-uniform distribution of the nickel phosphide complexes at thesurface-meaning two local areas could have a higher and one lower phosphoruscontent, when the average of the Ni-P matrix is somewhere inbetween those two values.

    3. All major EN suppliers have found that there is only one consistent wayto analyze phosphorus percent. Using a spectrophotometer, the lightabsorbance of phosphorus is measured, which has a linear relationshipto the percent of phosphorus in the deposit. This method is accurate andrepeatable.

    Q: I am trying to find out the proper way to activate Thermcon 83 prior to placing partin an electroless nickel tank. The material is 25% copper and 75% tungsten. Do you haveany suggestions?

    A: I am assuming you are using a RoHS-compliant electroless nickel (doesn’thave lead or cadmium)?Tungsten can be tricky, and my experience has been limited with it whencombined with copper. With that said, copper should act as a conductoronce “set off ” so I would suggest either an electrolytic strike (Woods) prior toyour electroless nickel tank or electrolytically charging the electroless nickel byrunning negative current to the part and positive current to the solution with asmall rectifier for 15 seconds (maybe less).Just a quick note on electroless nickel over 100% tungsten: It should beactivated with a diluted percentage of palladium chloride. We are not doing sohere as we have 25% copper in the substrate.

    Q: We have a sink that is hand hammered copper, plated with nickel and brushed. Weare experiencing a problem with the sink discoloring and turning black. It can be cleanedand polished, but the black returns. I understand this comes from a problem in the platingprocess. Can you help me understand that?

    A: I have actually faced this exact issue in the past. (I am assuming that youare referring to electroless nickel when you mention nickel?) A great way toresolve it is by using an electroless nickel with a slightly higher phosphorouscontent.It sounds like you are using either a low phosphorous or “low-medium”phosphorous electroless nickel on these sinks. What is happening is that the lowpH(a.ka. acidness) of the water or tomato juice – or whatever else you are puttingin the sink – is reacting with the low-phos of the electroless nickel, causingit to turn black. By increasing the phos content to over 7% you should be ableto eliminate the problem. Either way, the plating process sounds fine – you justneed a bath with higher phos content.

    Q: We are having pitting/porosity issues with our high-phos electroless nickel process. Afterextensive testing, we found the pitting begins after 0.004" of deposit. This is a problem whenwe need to build up to around 0.020" . I feel like we’ve tried everything. Do you have anysuggestions on how to stop this?

    A: Please check the following: pH, temp, Ni concentration, and plating rate.Assuming that you are using a standard semi-bright, high-phos electrolessnickel, I would like to see your temp dropped to 183°F, pH at 4.7, and nickelconcentration at 100% of manufacturer’s recommendation. This will slow yourplating rate, which will help increase high build without stressing the surface.We might even let the pH drop to 4.5 later.It is also possible that you have contamination in the bath or in your pretreatment.Please check for nitric in the electroless tank with nitric test strips (makesure they are not old). Also, shut off all agitation to the pretreatment baths(including rinse tanks), wait 5 minutes, and check for oil slicks at the solutionsurface. If you have oil, you will have pits. Try “spray rinsing” to avoid the rinsetanks and see if this helps as a test.Also check your concentrations while plating. It sounds like the pitting is happeningat around the first hour mark. Do you replenish while in production? Ifnot, you are plating too much of the wetter out of the bath while plating. Youshould be replenishing while in production for thicknesses which require over 1hour of plating. TIP: Make sure you add the “A” or nickel component first, thenthe “C” or hypo/stabilizer component.If the substrate is aluminum: Are you using a caustic or acid-based etch? Iwould recommend an acid etch for most high build/high-phos applicationsto avoid porosity at the part’s surface, which can lead to hydrogen “leakage” ataround 1 hour of plating.

    Q:What is the ideal post-plating treatment over high phosphorus EN plated regions ( apartfrom local removal of phosphorus) that need to receive tin-copper solders? Should regionspecificbronze plating be tried?

    A: A fluoride pickle is always recommended before soldering an EN coating.However, an RMA (rosin mildly active) flux will allow you to solder to anyphosphorus type EN. Fresher plated EN is also preferred, if given the choice, toreduce oxidation of the nickel surface.

    Q: I have a question about mid-phosphate electroless nickel: How many hours (salt spraytest) are required to pass with 15 micron thickness? We are plating over aluminum 6061,and we require 48 hrs of salt spray test to pass. Note: Any white spots on the component willbe rejected after salt spray test.

    A: The standard for most mid-phos electroless nickel is 100hr salt spray protectionwith 1mil of thickness. Over 6061 aluminum, you should not see anywhite spots after testing. Note: not all electroless nickels are created equal. Pleasecontact me if you need information on a product that is guaranteed pass your48 hour test (standard for the aerospace connector industry).

    ABOUT THE AUTHOR

    James “Jim” Wetherald serves as a technical sales representative for the ElectrolessNickel Division of Ronatec, C2C, Inc., based in Carlsbad, Calif. He works closelywith direct customers and distributors addressing issues with a “hands-on” approach.Jim graduated from San Diego State University with degrees in Integrated FinancialSystems and Applied Mathematics, and has studied chemical engineering andJIT systems management. Ronatec works with facilities across the United States,Mexico, Canada, China, Brazil, Thailand, and Ireland. Ronatec operates warehousingfacilities in eight convenient locations, providing shipping on a same-day basis. For more information, please call (760) 451-9081 or visit www.ronatecchemical.com

     

    محصولاتی که در این مقاله مورد استفاده قرار گرفت

    banner NE 1 2

  • ISO 4527:2003تعیین درصد فسفر، نیکل الکترولس

     بهترین روش، پوشش دهی فویل آلومینیومی با حمام نیکل فسفر الکترولساست، که بعدا آن را در سود سوز آور حل کرده و درصد فسفر را به روش حجمی تعیین کرد.

     

    معرف ها برای آنالیز حجمی فسفر:

    معرف آمومنیوم مولیبدات :

    محلول آ: 15 گرم آمونیوم هپتا مولیبدات در 80 میلی آب مقطر حل شده 6 میلی آمونیاک 0.88 به آن اضافه شود، سپس در یک بالن 100 به حجم رسانیده شود.

    محلول ب: 24 گرم آمونیوم نیترات در 10 میلی آب حل شود به آن 33 میلی اسید نیتریک غلیظ اضافه شود. و در بالن 100 به حجم رسانیده شود.

    سپس دو محلول آ و ب را با هم مخلوط کرده و به طور مداوم هم زده شود.

    سود 0.1 مولار

    فنول فتالین الکلی

    اسید نیتریک 0.1 مولار

     

    تهیه محلول نمونه :

    ü       مقدار 0.2 گرم از رسوب نیکل فسفر در 50 میلی لیتر اسید نیتریک غلیظ حل شود .

    ü      در زیر هود محلول به آهستگی گرم شود سپس جوشاندن آن تا زمانی که دود قهوه ای رنگ دیگر تشکیل نشود.

    ü      رقیق کردن محلول تا 100 میلی با آب مقطر، جوشاندن و سپس افزودن 25 میلی محلول پتاسیم پر منگنات (0.1mol/lit)

    ü      جوشاندن به مدت 5 دقیقه

    ü       افزودن محلول نیتریت سدیم 2% به صورت قطره قطره تا زمانی که دی اکسید منگنز رسوب داده شده دوباره حل شود.

    ü      جوشاندن به مدت 5 دیقه سپس سرد شدن تا دمای اتاق

    ü      ریختن محلول بداخل یک بالن 250 میلی و به حجم رساندن محلول

     

    آنالیز حجمی:

    ریختن 10 میلی از محلول نمونه آماده شده به داخل بالن 250 و تا حجم 100 به آن آب اضافه شود

     گرم کردن محلول تا دمای 40-45 درجه سانتی گراد نه کمتر و افزودن 50 میلی از معرف آمونیوم مولیبدات و همزدن مداوم

     بستن در بالن و به مدت 30 دقیقه به آن استراحت داده شود و سپس فیلتر کردن محلول

     شسستن رسوب فیلتر با نیترات پتاسیم 1% تا وقتی که عاری از اسید شود

     رسوب بدست آمده را داخل ارلن ریخته و 50 میلی آب به آن اضافه کرده

     افزودن 10 میلی سود مولار  تکان دادن تا رسوب حل شود

     اضافه کردن معرف فنول فتالیین

     تیتر کردن با اسید نیتریک مولار تا بیرنگ شدن شناساگر

    سپس وزن فسفر بر حسب درصد با عبارت زیر بدست می آید:

    Wp=25(VNaOH-VHNO3)*13.14 =(10-VHNO3*337.25)

                      Msample                           msample

    که در آن :

    Wp: وزن فسفر بر حسب درصد

    Msample: وزن نمونه یر خسب میلی گرم

    VHNO3: حجم اسید نیتریک بکار رفته

    VNaOH: حجم سود بکاررفته

     

    محصولاتی که در این مقاله مورد استفاده قرار گرفت

    banner NE 1 2

  • JP ZNNI 90 محلول فسفاته روی نیکل

    کپشن

    محلول فسفاته روی نیکل JP ZNNI 90

    قیمت هر کیلو (تماس بگیرید) ریال

    گالن پلاستیکی 30 کیلویی
    تحویل در کارخانه شرکت 
    کلیک کنید---> دستورالعمل کاری فسفاته روی نیکل
    کلیک کنید---> تئوری پوشش از نگاه جلاپردازان
    کلیک کنید---> آنالیز کیفی پوشش فسفاته
    کلیک کنید---> توالی فرآیند فسفاته روی نیکل

     

    ویژگی های فسفاته روی JP ZNNI 90

    1.        ایجاد رسوب با کریستالهای  متوسط در سطح قطعه

    2.        ایجاد رسوب یکنواخت و منسجم در سطح گوشه های کار مانند سطوح صاف دیگر

    3.        لایه فسفاته با ضخامت 7-3 میکرون

    4.        رنگ رسوب خاکستری مایل به تیره

    5.        کارایی بالا  و تولید لجن با حجم پایین

    6.        کاهش هزینه مصرف مواد

    7.        این محلول 32.27 متر مربع به ازای هر لیتر(یا 22.1 متر مربع به ازای هر کیلوگرم) پوشش میدهد

    8.        قابلیت شارژ محلول به صورت پیوسته یا روزانه(که در هر دو صورت لایه فسفاته ایجاد شده یکنواخت و مشابه است )

    9.        حذف آسان الودگی با رسوب گیری ساده محلول

    10.    عدم حساسیت به دما

    11.    عدم حساسیت به مقدار شارژ بیش از حد

    12.    سازگاری در موارد استفاده به همراه انواع دیگر از مواد فسفاته

     ویژگی های کاربردی:

    1.        مدت زمان فسفاته کاری:5-3 دقیقه

    2.        دما:80-65درجه سانتیگراد

    3.        pH:2.5

    4.        اسید آزاد:5.2

    5.        اسید کل:26.2

    6.        چگالی:1.40

     

     

     021.65733152 برای کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید

    سفارش برخط (آنلاین) مواد به جلاپردازان

  • jp-NE-S-101 پوشش نیکل - سیلیکون کارباید sic

    پوشش کامپوزیتی نیکل-SiC

    jp-NE-S-101

    پوششهای کامپوزیتی زمینه فلزی به عنوان مواد پیشرفته مهندسی به حساب آمده که به دلیل خواص منحصربه فرد ازجمله سختی بالا، مقاومت به سایش قابل توجه ومقاومت به خوردگی

    بسیارمناسب اخیراً مورد توجه بسیاری ازمحققین قرارگرفته اند. دراین میان پوشش های کامپوزیتی زمینه نیکل تقویت شده با ذرات سرامیکیAl2O3وSiCبه عنوان یکی ازپوششهای پرکاربرد صنعتی

    به عنوان جایگزین مناسبی برای پوششهای کروم سخت به حساب میآیند. باتوجه به مقاومت به سایش بالا و ارزان بودن پودرسرامیک ، کامپوزیتهای Ni-SiCبه بیشترین حد بررسی قرار گرفته است

    برای حفاظت ازقطعات اصطکاک تجاری موفق بوده است.

    درصنعت،به ویژه درتولید شیرآلات صنعتی درخط انتقال لوله که درآن مقاومت به سایش بسیار اهمیت دارد،( محتویات لوله باعث خوردگی و سایش میشود) بنابراین باید پوشش اعمال شده هم

    مقاوم به خوردگی وهم ضد اصطکاک باشد. پوشش کامپوزیتی نیکل سیلیکون کارباید مطمینا مقاومت به خوردگی و خاصیت ضد اصطکاکی بسیار بالایی دارد و انتخابی درست برای پوشش دهی در

    این صنایع است. این دو خصوصیت باعث شده جایگزین موثرتری بجای پوشش های دیگر مانند کروم یا کاربید تنگستن باشد.

    پوشش کامپوزیتی یک کلاس جدید در پوشش است که عمدتا برای کاربردهای مکانیکی و تریبیولوژیکی استفاده می شود .

     

    خواص ضد خوردگی برای حضور نیکل:

    خواص ضد سایش و تریبیولوژیکی برا حضور سیلیکون کارباید. ترکیبی از کربن و سیلیکون،یکی از مواد دیر گداز است که بصورت خام در طبیعت یافت نمیشود و بصورت مصنوعی ساخته میشود.

     

    ویژگی این پوشش کامپوزیتی:

    مقاومت بالا دربرابر خوردگی (سخت تر از کروم سخت) مقاوم در برابر اسید(HCl) تنش پوشش خیلی کم است و ترک خوردگی اتفاق نمی افتد. حتی در ضخامت بالا به خاطر وجود SiC، قدرت پرتاب

    بسیار بالا، دوست محیط زیست و در زمان کوتاه ضخامت بالا میدهد بسیار مقرون بصرفه است.

     

    اعمال پوشش کامپوزیتی:

    ساخت پوشش کامپوزیت میتواند ازطریق رسوب الکتروشیمیایی مواد ماتریس (به عنوان مثال فلز، آلیاژ،نیمه هادی،اکسید، پلیمر) ازیک محلول حاوی ذرات معلق به دستآورد : اکسیدها، کاربیدها،

    نیتریدها، پودرفلز وS.A.به زبان ساده تر فرآیند شامل ذرات سیلیکون کارباید در سایز میکرون، معلق در محلول نیکل متناسب با این فرآیند است.

     

     

    خدمات جلاپردازان پرشیا:

    خدمات جلاپردازان دراعمال این پوشش کامپوزیتی بر سطوح فولادی، چدن و تمامی آلیاژهای آلومینیوم میباشد.

     

    sicنیکل

     

     

    پوشش های کامپوزیتی زمینه فلزی به عنوان مواد پیشرفته مهندسی به حساب آمده که به دلیل خواص منحصر به فرد از جمله سختی بالا ، مقاومت به سایش

    قابل توجه ومقاومت به خوردگی بسیار مناسب اخیراً مورد توجه بسیاری از محققین قرارگرفته اند. درای نمیان پوشش های کامپوزیتی زمینه نیکل تقویت شده با

    ذرات سرامیکیAl2O3وSiC به عنوان یکی ازپوشش های پرکاربرد صنعتی به عنوان جایگزین مناسبی برای پوشش های کروم سخت به حساب میآیند. باتوجه به

    مقاومت به سایش بالا و ارزان بودن پودر سرامیک، کامپوزیت هایNi-SiC به بیشترین حد بررسی قرارگرفته است برای حفاظت از قطعات اصطکاک تجاری موفق

    بوده استپوشش کامپوزیتی یک کلاس جدید در پوشش است که عمدتا برای کاربردهای مکانیکی و تریبیولوژیکی استفاده می شود .

    خواص ضد خوردگی برای حضور نیکلخواص ضد سایش و تریبیولوژیکی برا حضور سیلیکون کارباید.

     

     

    sic پوشش کامپوزیتی نیکل

    .برای کسب اطلاعات بیشتر با جلاپردازان پرشیا تماس بگیرید

    02165734701-3

     

     

    Prepared by research and development unit of jalapardazan (JP)

    تهیه شده در واحد پژوهش و گسترش جلاپردازان پرشیا (JP)

    Collecting and editing: Engineer T.E

    Bachelor of Chemistry, Azad University

    گرد آوری و تدوین : مهندس ت. ا 

    لیسانس شیمی دانشگاه آزاد

  • JP-Ni(SO3NH2)2-50 محلول نیکل سولفامات

    Nickel Sulphamate 50% Solution

    محلول نیکل سولفامات 50%

    WHAT IS NICKEL SULFAMATE?

    Nickel sulfamateis the nickel and differs from Nickel sulfate salt.Nickel Sulfamate is widely used as the main bath constituent in the electroforming industry as it produces nickel deposits with a very low internal stress.

    نیکل سولفامات چیست؟

     نیکل سولفامات یکی از نمکهای نیکل است و با نیکل سولفات کاملا متفاوت است. نیکل سولفامات بطور گسترده بعنوان یکی از اعضای اصلی حمام الکتروفرمینگ جهت ترسیب نیکل با تنش درونی بسیار پایین استفاده میشود.

    Crystallized forms of nickel sulfamate have had much less commercial acceptance than the purified concentrated liquids. نیکل سولفامات در دو حالت کریستالی و محلول عرضه می شود که حالت کریستالین آن در مقایسه با حالت محلول آن از محبوبیت کمتری برخوردار است.

    WHY NICKEL SULFAMATE PLATING?

    1-      Low Intrinsic Stress

    2-     Good Ductility

    3-     High Current Density

    4-     Good Heat-Resistant Properties

    5-     Excellent for Electroforming

    6-     Alloying Characteristics

    7-     Simplicity

    Hence, Jalapardazan Persia announces as only company in Iran which supplies very high purity nickel sulphamate concentrated solution.

    چرا آبکاری نیکل سولفامات؟

    1-     تنش درونی پایین

    2-     انعطاف پذیری خوب

    3-      دانسیته جریان بالا

    4-     خواص مقاومت حرارتی بالا

    5-     عالی جهت الکتروفرمینگ

    6-     خواص خوب آلیاژی

    7-     ساده بودن فرایند

    از این رو شرکت جلاپردازان پرشیا مفتخر است اعلام دارد بعنوان تنها تولید کننده محلول کنسانتره نیکل سولفامات با خلوص بسیار بالا در ایران می باشد.

    Prepared by research and development unit of jalapardazan (JP)

    December 2017

    تهیه شده در واحد پژوهش و گسترش جلاپردازان پرشیا (JP)

    آذر 96

  • آبکاری پالادیم و آلیاژ پالادیم- نیکل ازنگاه متال فینیشینگ2011

    آبکاری پالادیم و آلیاژ پالادیم- نیکل ازنگاه متال فینیشینگ2011

    (ترجمه ارسالی ویرایش نشده)

    پالادیم با سیستم های گوناگونی آبکاری می شود که عموما به عنوان روشهای آمونیاکی، کیلیت شده یا اسیدی توصیف می شود. در این بین تعداد زیادی از روشهای آمونیاکی هستند، که پالادیم به صورت کمپلکس آمین حضور دارد، مانند پالادوزآمین کلرید،Pd(NH3)4 Cl2، یا دی آمینو دی نیتریت،Pd(NH3)2 (NO2)2، که به طور معمول به نام نمکP شناخته می شوند. بعضی فرمولاسیونهای  مربوطه در زیر آمده است:

    نمکP/ سولفامات

    Pd(NH3)2 (NO2)210-20g/L

    آمونیوم سولفامات                 100 g/ L

    آمونیوم هیدروکسید  با         7.5-8.5   pH

    دما                                   25-35°C

    چگالی جریان                  0.1-2.0 A/dm2

    آندها پلاتینه شده

    پالادوزآمین کلرید

    Pd(NH3)4 Cl210-20g/L

    آمونیوم کلرید         60-90g/L

    آمونیوم هیدروکسید  با   8.0-9.5 pH

    دما                  25-50°C

    چگالی جریان    0.1-2.5 A/dm2

    لایه نشانی پالادیم  به میکرو ترک های ناشی از هم رسوبی هیدروژن خیلی حساس است. به همین دلیل مهم است که آبکاری تحت بازده جریان تا حد ممکن بالا انجام  می شود.براقیت ویژه و سیستم سورفکتانت موجود باعث افزایش گستره ی چگالی جریان بالا می شود  تا آهنگ لایه نشانی به دست آید.

    الکترولیت آمونیاکی منحصرا در دماpHبالاتر باعث لکه دار شدن مس و آلیاژ مس می شود. محلول آبکاری کردن پالادیم به طور اختصاصی توسعه یافته است. در بیشتر موارد محلول آبکاری کردن نیکل کافی ست.

    محلول آبکاری پالادیم کی لیت شده شامل پالادیم به فرم کمپلکس آلی فلزی ست.  این محلول ها در گستره ی pH 7-5  و تقریبا در همه ی موارد به طور اختصاصی تهیه می شوند. جزئیات لازم ممکن است از تولید کنندگان به دست آید.

    محلول اسیدی آبکاری پالادیم  برای تهیه لایه ضخیم  با تنش بسیار پایین مورد استفاده قرار می گیرد. سیستم های این چنینی معمولی بر پایه ی کلرید هستند، هم چنین به طور اختصاصی محلول سولفات مشخص شده با سولفیت گزارش شده است. بعضی فرمولاسیونهای  مربوط به سیستم های کلرید در زیر آمده است:

    کلرید اسید

    PdCl250g/L

    آمونیوم کلرید30 g/L

    هیدروکلریک اسید باpH0.1-0.5

    دما      40-50°C

    چگالی جریان  0.1-1.0 A/dm2

    آندها، پالادیم خالص

    لایه های تشکیل شده از سیستم اسید کلرید به سمت نیمه براقهستند. بازده جریان بین% 100-97 است. خود محلول آبکاری به آلودگی مس حساس است که می تواند جایگزین پالادیم شود. آبکاری با چنین محلولی باید با پالادیم یا با طلا زده شود.

    آبکاری پالادیم- نیکل

    پالادیم به راحتی به فرم آلیاژ با سایر فلزات در می آید و با فرمولاسیون های آلیاژی متعددی آبکاری می شود. مهمترین نوع تجاری آن پالادیم نیکل است که به صورت آلیاژ همگن و یکنواخت لایه نشانی می شود با ترکیب درصد وزنی پالادیم در گستره ی 90%-30%. شیوه های فعلی برای این آلیاژ تقریبا شامل  85%-75% وزنی پالادیم ست.

    فرمولاسیون مناسب برای این آلیاژها در این گستره در زیر آمده است:

    Pd(NH3)4 Cl218-28 g/L(فلز پالادیم8-12g/L)

    کلرید آمونیوم                60g/L

    کلرید نیکل تغلیظ شده  45-75ml/L ( فلز نیکل8-12 g/L)

    آمونیوم هیدروکسید باpH7.5-9

    دما       30-45°C

    چگالی جریان  0.1-2.5 A/dm2

    آندها پلاتینه شده

    آلیاژ پالادیم- نیکل لایه نشانی شده حساسیت کمتری از پالادیم خالص نسبت به ترک خوردن ناشی از کاهش هیدروژن دارد. اما حساسیت بیشتری از پالادیم خالص نسبت به ترک های تنشی ناشی از تغییر شکل دارند. مانند سیستم آبکاری پالادیم خالص افزودنی های مختلفی برای براقیت و کنترل تنش وجود دارد.

    آبکاری پلاتین

    محلول آبکاری برای لایه نشانی پلاتین به طور عمومی مشابه پالادیم است. هر چند یون های پالادیم در محلول دوظرفیتی هستند در حالی که یون های پلاتین ظرفیت های 2 و 4 را نشان می دهند. یونهای با ظرفیت 2 پلاتین می تواند در آند اکسید شده و ظرفیت 4 را بگیرد به ویژه در محلول های قلیایی. بعضی مواقع کاهش بازده جریان مانند اکسیداسیون می تواند منجر به ترقی می شود، گاهی مواقع نمی شود. به همین دلیل مفید است که قسمت حاوی محلول آبکاری آندی جدا شود.

    دی نیتروپلاتینیت سولفات، اسید سولفوریک

    برای آبکاری مستقیم پلاتین بر روی تیتانیوم برای تهیه آندها فرمولاسیون دی نتیروپلاتینیت سولفات توسعه یافته است:

    H2Pt(NO2)2SO45g/L

    سولفوریک اسید باpH2               

    دما                                      40°C

    چگالی جریان0.1-1 A/dm2

    آندها پلاتین

    کلروپلاتینیک اسید

    فرمولاسیون اسید جایگزین بر پایه ی کلروپلاتینیک اسید است.

    H2PtCl620g/L

    هیدروکلریک اسید  300 g/L

    دما          65°C

    چگالی جریان      A/dm20.1-2

    آندها پلاتین

    کلروپلاتینیک اسید، آمونیاکی

    در کلروپلاتینیک اسید یونهای 4 ظرفیتی بیشتر از 2 ظرفیتی هستند، مانند دی نیترو پلاتینیت سولفات. فرمولاسیون آبکاری بر پایه ی کلروپلاتینیک اسید می تواند درpH خنثی تا قلیایی تهیه شود:

    H2PtCl610g/L

    آمونیوم فسفات     60g/L

     آمونیوم هیدروکسید باpH 7.5-9

    دما             65-75°C

    چگالی جریان  0.1-1 A/dm2

    آندها پلاتینه شده

    فرمولاسیون قلیایی می تواند به طور مستقیم بدون استفاده از پیش آبکاری برای آلیاژهای پایه نیکل اعمال  شود. حمام های اسیدی به پیش آبکاری، ترجیحا طلا، بر روی بیشتر پایه های فلزی نیاز دارند.

    آبکاری رودیم

    حمام های الکترولیت مختلفی برای آبکاری رودیم پیشنهاد شده است که تنها حمام های موجود برای مقاصد تجاری شامل (1) فسفات برای لایه های خیلی سفید و صیقلی (2) سولفات برای لایه های با درخشندگی معمولی و صنعتی (3) مخلوص فسفات- سولفات برای لایه های تزیینی معمولی.

    آبکاری تزیینی

    صنایع جواهر سازی و ظروف نقره مصرف کننده های اولیه آبکاری رودیم تا همین اواخر بودند. با اینکه  هر دو حمام فسفات و سولفات لایه های سفید براق را حاصل می کنند حمام فسفات برای لحیم ظریف جواهرات ترجیح داده می شود، به خصوص قبل از استفاده از آبکاری نیکل براق. نیکل سرد همیشه لحیم های ظریف را پوشش نمی دهد، و الکترولیت اسیدی به لحیم حمله کرده و آنرا حل می کند. سرب در حمام رودیم لایه های کدر و نازک می دهد و ظاهر نهایی سفید آنرا خراب می کند. فسفریک اسید نسبت به سولفوریک اسید به لحیم حمله ی کمتری می کرد، بنابراین رودیم فسفات ترجیح داده می شود. بعد از زیر سازی با نیکل براق بیشتر صنایع به سولفات تغییر می دهند زیرا می تواند در رودیم تغلیظ شده کمتری به کار انداخته شود. محلول فسفات سولفات برای به دست آوردن رنگ کمی سفیدتر یا براق تر مورد استفاده قرار می گیرد.

    میزان آبکاری رودیم بر روی جواهرات سفارشی0.000002 تا0.000005اینچ است  که بر اساس ترکیب حمام زیر در مدت 20 ثانیه تا 1 دقیقه در ولتاژ 6 ولت به دست آید.

    حمام فسفات رودیم

    رودیم به صورت تغلیظ شده با فسفات       2g/L

     فسفریک اسید ( با خلوص85%)          40-80g/L

    آندها، پلاتین/ پلاتین اندود شده

    دما                                                  40-50°C

    سرعت چرخش از صفر تا معمولی

    چگالی جریان                                    2-10 A/dm2

    حمام سولفات رودیم

    رودیم به صورت تغلیظ شده با سولفات   2 g/L

    سولفوریک اسید ( با خلوص95%)      25-80g/L

    آندها، پلاتین/ پلاتین اندود شده

    دما                                               °C40-50

    سرعت چرخش از صفر تا معمولی

    چگالی جریان2-10 A/dm2

    حمام فسفات- سولفات رودیم

    رودیم به صورت تغلیظ شده با فسفات           2g/L

    اسید سولفوریک ( با خلوص95%)         25-80g/L

    آندها، پلاتین/ پلاتین اندود شده

    دما                                                 40-50°C

    سرعت چرخش از صفر تا معمولی

    چگالی جریان                2-10 A/dm2

    تانک های حاوی این حمام ها باید از جنس شیشه، پیرکس، پلاستیک یا پلاستیک اندود شده با استیل باشد. اگر از جنس پلاستیک استفاده می شود باید یک یا دوبار با اسید سولفوریک یا اسید فسفریک5% 24 ساعت قبل از افزودن رودیم شسته شود. در هنگام مخلوط محلول جدید باید از آب مقطر یا آب دیونیزه استفاده شود و اسید باید باد دقت به آب با افزوده شود و قبل از اینکه رودیم تغلیظ شده اضافه شود خوب مخلوط شود. این عوامل از رسوب رودیم جلوگیری می کند.

    آبکاری رودیم انجام می شود و بیرون کشیده می شود. به دلیل گرانی رودیم اولین شستشو بعد از آبکاری باید بعد از بیرون کشیدن به صورت ایستا در یک ظرف شیشه ای یا تانک پلاستیکی انجام شود. آب از دست رفته محلول آبکاری باید با این محلول بعد از شستشو جایگزین شود به این ترتیب مقداری از رودیم که شسته شده بود به محلول اصلی بر می گردد. هر چند با این کار هنوز 25-30% از رودیم آبکاری شده از بین می رود. بنابراین رودیم باید با سرعت5g/18 تا20 آمپر ساعت در آبکاری لحظه ای دوباره پر شود. چون شستشوی جواهرات زیاد است سولفوریک یا فسفریک اسید محلول آبکاری باید دوباره با سرعت5ml/18تا20 آمپر ساعت پر شود. این سرعت پر شدن میانگین است در صورت امکان باید توسط آنالیزگر چک شود.

    نیکل براق به عنوان پایه برای آبکاری رودیم زینتی ترجیح داده می شود زیرا یک پایه براق برای رودیم ایجاد می کند و همچنین از محلول رودیم در برابر حمله بستر های برنج، مس، استیل، سرب یا قلع محافظت می کند. تمام این فلزات بر روی رنگ و لکه دار شدن و مقاومت در برابر خوردگی، همچنین قدرت پوشش دهی محلول رودیم تاثیر منفی میگذارند. نیکل یکی از فلزاتی ست که حداقل تاثیر منفی را روی محلول رودیم دارد. حمام ها می توانند غلظت1 تا2 g/Lرا تحمل کنند و پوشش رضایت بخشی ارائه دهند. روش رضایت بخشی برای خالص سازی محلول آبکاری رودیم آلوده شده وجود ندارد.

    آبکاری ظروف تزئینی

    معمولا میزان پرداخت آبکاری ظروف تزئینی0.000003 تا0.000005 اینچ است. حمام  رودیم سولفات مختلفی برای این کار استفاده می شود. لازم است که غلظت فلز کاهش و غلظت اسید افزایش یابد تا از لحاظ زیست محیطی مناسب باشد  و لایه نشانی رضایت بخش شود. قسمتهای مختلف ظرف لازم است که کاملا به آهستگی آبکاری شود و تمام قسمتها در معرض محلول آبکاری قرار گیرند. ضمانت می شود که تمام قسمتها با ضخامت مشابه تا قبل از رسیدن به ضخامت0.000005اینچ لایه نشانی شوند. کاهش سرعت آبکاری توسط کاهش چگالی جریان ( یا ولتاژ) توصیه نمی شود زیرا ممکن است باعث عدم پیوستگی لایه نشانی بر روی پایه نیکل براق شود. بنابراین سرعت آبکاری بهتر است با کاهش بازده جریان کاتدها از طریق افزایش غلظت اسید و کاهش غلظت رودیم کاهش یابد. فرمولاسیون نوعی برای آبکاری ظروف زینتی طبق زیر پیشنهاد می شود:

    رودیم به صورت تغلیظ شده با سولفات     1g/L

    اسید سولفوریک ( با خلوص95%)         80g/L

    آندها، پلاتین / پلاتین اندود شده

    دما                          45-50°C

    چگالی جریان               0.5-2 A/dm2

    آبکاری الکتریکی/ صنعتی رودیم

    پدیدار شدن صنعت الکتریکی در سال 1950 و 1960 استفاده های قابل ملاحظه ای از آبکاری الکتریکی رودیم را برای مقاصد مختلف به وجود آورد، اما به طور ویژه برای اتصالات کشویی و چرخشی، سوییچ های مدارهای چاپی و جابجاگرها، و سوییچ های فرکانس بالا و لوازم جانبی مورد استفاده قرار می گرفت.

    تجهیزات زیادی برای آبکاری0.00002 تا0.0002 اینچ بر روی نیکل یا گهگاه نقره وجود دارد. آبکاری با محلول زیر انجام می شود:

    فلز رودیم به صورت سولفات، تغلیظ شده      5g/L

    سولفوریک اسید ( با خلوص95%)            25-50ml/L

    آندها، پلاتین/ پلاتین اندود شده

    دما                                                    45-50°C

    چگالی جریان                                   1-3 A/dm2

    بازده جریان با چرخش محلول70-90%و بدون چرخش50-60%

    به بخش قبل تحت عنوان آبکاری تزئینی برای دستیابی به دستورالعمل برای آبکاری بشکه قبل از استفاده توجه شود. ترجیح بر این است برای جلوگیری از گرم شدن موضعی  محلول از طریق غوطه وری هیتر یا المنت  از آبگرمکن پوششی استفاده می شود. افزایش دما بالای 160 درجه فارنهایت حتی به مدت کوتاه باعث تغییرات شیمیایی محلول می شود که می تواند باعث افزایش دائمی تنش پوشش شود. این تنش می تواند باقی بماند حتی اگر دمای حمام به  گستره ی درست خود برگردانده شود.

    به دلیل گران بودن محلول توصیه می شود از  غلظت  تا حد ممکن پایین رودیم برای به دست آوردن ضخامت آبکاری و پرداخت مورد نظر استفاده شود. اگر آبکاری0.0002 اینچ یا بالاتر است لازم است که غلظت رودیم بین 7 تاg/L10 باشد.

    دوباره پر کردن محلول بر پایه ی آمپر ساعت آبکاری و بازده جریان کاتدی ست. البته بهترین تشخیص بر عهده آنالیزگر است هر چند به طور تقریبی پر کردن مجدد5g رودیم برای هر5 تا10آمپر ساعت آبکاری است. مقادیر واقعی بستگی به ضخامت میانگین آبکاری در چگالی جریان مورد استفاده دارد.

    بازده جریان کاتدی حتی در هنگام چرخش محلول کاملا پایین است و حباب های هیدروژن تمایل دارند بچسبند و عیوب را بر جای بگذارد. این تاثیر می تواند از طریق افزایش1% محلول لوریل سولفات سدیم به حمام کاهش یابد. سرعت افزایش باید1 تا5ml از محلول1% در هر گالن حمام آبکاری باشد.

    آبکاری بشکه های صنعتی

    نه تنها به دلیل گرانی رودیم بلکه به دلیل سختی زیاد بیرون کشیدن بشکه های آبکاری شده پیشنهاد می شود که از غلظت پایین فلز استفاده شود. پوشش دهی در گستره ی  یک میلیون اینچی  می تواند با مقدار کم1g/L رودیم انجام شود. برای لایه های ضخیم تر باید از غلظت های به نسبت بالاتر استفاده شود. لایه های با ضخامت0.0002 اینچ با غلظت2 1/2g/L به دست می آید،0.00005 اینچی با غلظت کمتر از31/2g/L،0.0001 اینچی با غلظت کمتر از4g/L، و لایه های با ضخامت0.0002 اینچی با غلظت بالای5 g/L. اگر حفره ها در بشکه خیلی کوچک است و قسمتها دارای مساحت سطح زیادی هستند، لازم است که از غلظت بالاتری استفاده شود.

    به هر حال فرمولاسیون برای آبکاری بشکه ها مشابه است:

    فلز رودیم به صورت تغلیظ شده با سولفات         2.5-5g/L

    اسید سولفوریک                                         20m/L

    آندها، پلاتین/ پلاتین اندود شده

    بشکه ها به صورت افقی و غوطه ور

    دما                                                      45-50°C

    چگالی جریان              0.5-2 A/dm2

    مراقبت های محلول رودیم

    آلودگی محلول رودیم عامل بیشتر مشکلات آبکاری رودیم است. اصلی ترین آلاینده ها عبارتند از (1) آلاینده های آلی (2)نمکهای پایه رودیم (3) کمپلکس های رودیم (4) غیر آلی مانند آهن، سرب/ قلع، مس، طلا/ نقره، و نیکل.

    بیشترین آلودگی های عمومی مواد آلی مانند خاک، گرد و غبار، چسب نوارهای پوششی، رنگهای متوقف کننده و مواد مدار خارجی، مواد آلی ناشی از شستشوی نادرست مخزن پلاستیکی ست. این مواد به راحتی توسط سیستم بسته کربنی از بین می رود. کربن مورد استفاده باید کمترین مقدار را در محلول اسیدی باقی مانده داشته باشد. مهم است که از فیلتر دارای جدار سیلیسی استفاده نشود. اگرتمیز کردن کربنی به تنهایی کافی نباشدراه حل دوم تمیز کردن باکربن طراحی شده برای حذف زنجیرهای بسیارکوتاه از مولکولهای آلی ممکن است لازم باشد. راه حل کربنی به راحتی تنش شکنندگی و پوسته شدن لایه را از بین می برد. همچنین این روش می تواند برای از بین بردن لکه های ناشی از انگشت یا لکه های لایه نشانی استفاده شود.

    نمکهای پایه رودیم از یک محلول رودیم رسوب می کند و اگرpH حمام بالای 2 برود می تواند آلاینده باشد. اسیدیته محلول باید کنترل شود و هرگز نباید به زیر25ml/L برود. اگر آبکاری به صورت نرمال در چگالی جریان25A/ft2 انجام شود اسیدیته باید بالا نگه داشته شود. میزان اسید سولفوریک در حداقل میزان50ml/L عموما رضایتبخش است. فسفریک اسید برای حمام های آبکاری صنعتی پیشنهاد نمی شود.

    آلودگی و افزایش تنش توسط کمپلکسهای ناخواسته رودیم ، همانطور که اشاره شد، اگر محلول بیش از حد گرم شود می تواند اتفاق بیفتد. محلولهای رودیم به طور غیر مستقیم گرم شوند و به صورت ترمواستاتیک کنترل شود.

    آلودگی های غیر آلی معمولا توسط فلزات پایه یا آبکاری پایه ایجاد می شود. الکترولیت اسید سولفوریک گرم خیلی خورنده است، و در هنگام کار نباید اجازه داده شود که بدون جریان داشتن با مخزن در تماس باشد. ترجیحا در هنگام کارقبل از اینکه وارد مخزن رودیم شود باید به قطب منفی منبع تغذیه متصل شود. گاهیاوقاتبهیکنوارکاتدیمعلق یا،درموردآبکاریبشکه،گیرهباتریکاتدیوسیمبرای اتصال به بشکه،قبل از اینکه درون مخزن فرو برده شود، نیاز است.

    مس، آهن، قلع، و مس، با وجود نشان دادن تاثیر براقیت مختصر در گستره قسمت در میلیون، می توانتد باعث ایجاد تنش های زیادی در لایه های ضخیم رودیم شوند. این فلزات حتی می توانند باعث لکه دار شدن و کدری و کنده شدن آبکاری می شوند.

    بیشتر ناخالصی های فلزی، به صورت تئوری، می توانند از محلول رودیم توسط پتاسیم فروسیانید رسوب داده شوند. هر چند در عمل این روش خیلی سخت، زمان بر است و زیاد موفق نیست به خصوص با محلول های که برای آبکاری لایه های ضخیم استفاده می شوند. بهترین روش پیشگیری از آلودگی های فلزی ست.

    پارامترهای مهم در کاهش تنش و شکنندگی لایه های رودیم عبارتند از:

    1. افزایش غلظت فلز رودیم
    2. افزایش غلظت سولفوریک اسید
    3. افزایش دما
    4. کربن درمانی حمام
    5. کاهش آلودگی های غیر آلی

    حمام های ویژه رودیم با تنش کم موجود است که حاوی میزان بسیار کم سلنیم و ایندیم است. همچنین تنش و ترک های همراه تنش تقریبا به طور کامل از بین می رود، حمامها شبیه حمامهای سولفات مرسوم تهیه می شوند.

    مترجم : مهندس اکرم معصومی

  • آبکاری نیکل از نگاه متال فینیشینگ 2014

    آبکاری نیکل از نگاه متال فینیشینگ 2014


    آبکاری نیکل دراصل نشاندن لایه ای از نیکل روی یک جسم میباشد.این فرایند شامل حل شدن یک
    الکترود )اند( وته نشین شدن نیکل فلزی بر روی الکترود دیگر )کاتد( میباشد.در این روش جریان مستقیم
    بین اند)مثبت( و کاتد )منفی( اعمال میشود. هدایت الکتریکی بین الکترودها توسط یک محلول ابی از
    نمک نیکل ایجاد می گردد.
    زمانی که نمک نیکل در اب حل شود نیکل در محلول بصورت یون دوظرفیتی موجود می باشد )یون بابار
    مثبت + Ni2 ( .زمانی که جریان برقرار میشود یونهای نیکل 2ظرفیتی با دو الکترون واکنش می دهند و به
    نیکل فلزی 0 Ni در کاتد تبدیل میشوند. عکس این فرایند در اند رخ میدهد و نیکل فلزی بصورت یون دو
    ظرفیتی حل میشود.
    واکنش الکتروشیمیایی در ساده ترین فرم بصورت زیر میباشد:
    - Ni0
    چون یون های نیکلی که در کاتد تخلیه بار میشوند توسط یون های نیکل در اند جایگزین میشوند فرایند
    ابکاری نیکل میتواند برای دوره زمان طولانی بدون توقف ادامه پیدا کند.


    محاسبه ضخامت نیکل


    میزان نیکلی که در کاتد نشانده شده است توسط حاصلضرب جریان بر حسب امپر و زمان بر حسب ساعت
    تعیین می گردد.تحت شرایط ایده ال ،شار جریان 2.62 A برای یک ساعت می تواند 2.62 گرم نیکل را ته
    نشین کند) 560.1 g/A-hr (. اگر مساحت منطقه ابکاری شده مشخص شده باشد میانگین ضخامت نیکل
    ترسیب شده قابل محاسبه میباشد.برای مثال اگر 2.62 گرم نیکل بر روی 5 ft2 رسوب داده شود ضخامت لایه
    رسوب داده شده 060052 اینچ میباشد.)ضخامت برابر است با وزن نیکل تقسیم برحاضلرب مساحت در
    دانسیته نیکل.استفاده از ثابت واحدها مهم است.دانسیته نیکل 06322 lb/in3 است.(
    چون در صد کوچکی از جریان درکاتد صرف تخلیه بار یونهای هیدروژن میشود راندمان ته نشین شدن
    رسوب نیکل کمتر از صد در صد میباشد.این حقیقت در مورد محاسبه وزن و ضخامت نیکل ترسیب شده
    باید بر جسم مورد نظرباید موردتوجه قرار گیرد. جدول 5 شامل اطلاعاتی درمورد رسوب نیکل بر پایه کاتدی
    با راندمان 61 ..درصد میباشد.جدول شامل ضخامت رسوب ،وزن بر واحد مساحت،دانسیته جریان ، ومدت
    زمان ابکاری میباشد. برخی از فاکتور های مورد نیاز در انجام محاسبات ابکاری نیکل در جدول 2 داده شده
    است.
    راندمان اند معمولا صد در صد است. زیرا راندمان اند از راندمان کاتد به چند دلیل بیشتر است،یون های
    نیکل انباشته شده ودر نتیجه PH ظرف مورد استفاده افزایش می یابد.خارج کردن محلول نیکل ابکاری شده
    ممکن است سبب رفع نیکلهای فلزی ساخته شده در محلول شود،اما گاهی اوقات لازم است درصدی از
    محلول از ظرف ابکاری برداشته شده و توسط محلول اصلی جایگزین شود. pH محلول معمولا توسط افزایش
    اسید کنترل میشود.


    توزیع فلزی


    مطلوب این است که لایه ای با ضخامت یکسان از نیکل بر روی سطوح برای رسیدن به سطحی یکدست
    دست پیدا کنیم که این نیازمند کمترین مقدار ضخامت در پوشانندگی سطح در نقطه ای خاص از سطح
    میباشد می باشد.مقدار فلز رسوب کرده بر روی سطح مورد نظر ابکاری متناسب با جریانی است که به سطح
    می رسد.مناطق فرو رفته سطح مقدار کمتری از جریان را دریافت میکنند.دانسیته جریان وبالطبع سرعت
    نشست فلز در مناطق فرو رفته نسبت به سطح جسم کمتر میباشد.پوشش سطح با ترسیب الکتریکی در
    . مناطق فرورفته نازک و در مناطق برجسته ضخیم میباشد شکل 5
    ضخامت رسوب در کاتد وتوزیع پوشش را می توان توسط طبقه بندی وقرار دادن اجزا در محلول وبا استفاده
    از حفاظ واندهای کمکی بدست اورد.اجزای کار را میتوان برای بدست اوردن کمترین مشکلات طراحی
    کرد.ممکن است در یک قطعه خاص به ضخامت بیشتری از میزان معمول نیکل رسوب داده شده نیاز پیدا
    شود .
    فرایند آبکاری نیکل مورد استفاده در موارد نظر زینتی ،مهندسی و فرم دهی الکتریکی همانند واکنش
    الکتروشیمیایی میباشد.وزن نیکل ترسیب شده در کاتد که توسط قوانبن طبیعی کنترل میشود محاسبه
    ضخامت نیکل رسوب کرده را امکان پذیر میکند.این محاسبات باید با میزان تغییرات در راندمان کاتد در
    هرفرایند خاص تنظیم شود. .معمولا میزان راندمان کاتد بین 3.%تا 9.% برای اغلب فرایندهای ابکاری نیکل
    میباشد.برخی از کاتدها در فرایند ابکاری نیکل براق سریع نامیده میشوندکه ممکن است راندمان کمتری
    داشته باشند.ضخامت حقیقی در هر نقطه اط جسمی که داری شکل میباشد به شار جریان وابسته است.در
    طول انجام کار لازم است که ضخامت ترسیب در قطعات اندازه گیری شده وتنظیمات مورد نیاز در مورد
    طبقه بندی ،حفاظت برای رسیدن به ضخامت مورد نیاز در رنج مورد نظر کنترل شود.


    ابکاری نیکل زینتی


    توسعه محلول های ابکاری براق ونیمه براق نیکل ،ترسیب نیکل چند لایه ،ایجادمنفذ در حد میکرو ،شکاف
    های درحد میکرو کروم در نتیجه دست یابی به پیشرفت های بزرگ در پوشش دهی توسط ابکاری نیکل
    میباشد.پوشش های زینتی مدرن نیکل کروم درخشان وبا ماندگاری بالاهستند. –


    ابکاری درفرایندهای زینتی


    محلول های مورد استفاده برای ابکاری زینتی حاوی مواد افزودنی الی هستند که باعث بهبود ترسیب نیکل با
    درخشانی زیاد ،نیمه درخشان و کدر)زنگ زده( میشود.اجزا اصلی سازنده سولفات نیکل ،نیکل کلراید،
    وبوریک اسید با همان هدف مورد نظر در محلول واتس بکار میروند.
    سولفات نیکل منبع اصلی برای تولید یونهای نیکل است،کلرید نیکل فرایند تجزیه اند رابهبود میبخشد
    وهدایت الکتریکی محلول را افزایش می دهد بوریک اسید به صافی ویکدستی وافزایش ترسیب کمک میکند.
    ضد خوردگی های انیونی یا عوامل ایجاد خیسی برای کاهش حفره های ناشی ازچسبندگی حباب های
    هیدروژن در صفحه های موجود مورد نیاز است.عوامل ایجاد نمناکی غیر کفی که کشش سطحی کمتری
    دارند برای محلولهای هوا دهی شده مناسب هستند.
    ترکیبات و شرایط اعمال داده شده در جدول 3 برای محلول واتس برای محلولهای ابکاری نیکل زینتی
    معمول است اما رنج گسترده ای از غلظتها برای سولفات نیکل وکلرید نیکل موجود می باشد.از انجایی که
    اغلب فرایندهای ابکاری نیکل زینتی به ترکیب وشرایط انجام کار وابسته هستند حدود توصیه شده باید
    کاملا بکار گرفته شوند.


    محلول های نیکل درخشان


    محلول های نیکل درخشان حداقل حاوی دو عامل افزودنی الی هستند که مکمل یکدیگر بوده ورسوبات
    نیکل با درخشانی فراوانی ایجاد میکنند.
    یک نوع ازمواد ارایه دهنده رسوب با جلای اینه ای بوده اما قادر به نگه داشتن رسوب باظاهر اینه ای در
    حین افزایش ضخانت رسوب نمیباشد.این گروه بیشتر شامل ترکیباتی مانند اسید سولفونیک بنزن و بنزن
    تری سولفونیک اسید ،بنزن سولفانامید وسولفانامیدهایی مانند ساخارین است.حضور گروه سولفون و یک
    پیوند اشباع نشده سبب میشود که سولفونها ماهیت بحرانی داشته باشند.فرایند جذب عوامل افزودنی ناشی
    از پیوندهای اشباع نشده است .ترکیبات الی فرایند الکتروشیمیایی را در کاتد کاهش می دهند و این پدیده
    بعلت کاهش وایجاد پیوند در سولفوروتبدیل ان به سولفاید است. رسوبات نیکل کاملا براق معمولا شامل
    060 تا 0652 %سولفور هستند. .
    نوع دوم ممکن است بصورت عوامل اصلاح کننده باشند برای اینکه با افزایش ضخامت ترسیب سطح نرمتری
    را ایجاد می کنند. انها دارای ترکیبات بدون سولفور بوده ووان حاوی ترکیبات الی حاوی گروه های غیر
    اشباع وبطورمعمول شامل مقادیرکمی از مواد کربناتی میباشد.مثال معمول براق کننده
    فرمالدهید،کومارین،اتیلن سیانو هیدریل وبوتین دیول میباشد.


    نیکل نیمه درخشان


    محلولهای نیکل نیمه درخشان حاوی سولفات نیکل ، کلرید نیکل ،اسید بوریک و عوامل بهبود دهنده
    میباشد.فرایند اصلی مورد استفاده کومارین بعنوان یک افزودنی اصلی می باشد.فرایندهای بدون نیاز به
    کومارین )موادمعطر(در حال حاضر در دسترس میباشند.در این فرایندها رسوبات بصورت نیمه درخشان
    میباشند. رسوبات در فرایند نیمه درخشان بصورت نرم بوده وساختار ستونی شکل دارند برخلاف ظاهر
    نواری شکل رسوبات کاملا درخشان .
    محلولها برای تسهیل در امر صیقل دادن وسمباده کشی بهبود پیدا کرده اند.رسوبات نیکل نیمه درخشان
    براحتی سطح صیقلی اینه ای را ایجاد می کنند. برای حذف عمل صیقل دادن میتوان ترکیبی از ترسیب
    نیکل براق ونیمه براق استفاده کرد. تجربه نشان می دهد که پوشش چند لایه نیکل مقاومت بشتری برابر
    خوردگی نسبت به پوشش یک لایه باهمان ضخامت نیکل دارد.


    پوشش چندلایه وتک لایه نیکل


    پوششهای تک لاییه وچندلایه نیکل بعنوان پوشش زینتی مقاوم در برابر خوردگی استفاده میشوند. رسوبات
    تک لایه درخشان نیکل در برابر خوردگی کم مقاوم هستند. پوششهای دولایه مشخصا برای نگهداری در
    برابر خوردگیهای شدید وبسیار شدید استفاده میشوند. در پوشش دو لایه لایه نیکل اول از یک وان نیمه
    براق ترسیب میشود.سپس لایه دوم از یک وام درخشان رسوب داده میشود.همچنین ممکن است پوشش سه
    لایه جهت نگهداری در برابر خوردگی شدید و بسیارشدید استفاده شود.در این حالت ،لایه نازکی از سولفور
    نیکل درخشان بین لایه اولی که نیکل نیمه درخشان بوده ولایه بالایی که نیکل درخشان میباشد رسوب
    داده میشود. لایه بسیار نازک باید شامل حدود 50 %از کل ضخامت نیکل پوشش داده شده باشدو همچنین
    باید شامل بیشتراز 0651 %سولفور باشد)در مقایسه با . 060 تا 0650 % معمول در رسوبات کاملا براق(.
    پوشش چندلایه نیکل ایجاد حفاظت تکامل یافته ای میکند زیرا لایه فعال درخشان حاوی سولفور نیکل
    لایه داخلی بدون سولفور را حفاظت میکند .برای بدست اوردن بهترین میزان محافضت در برابر خوردگی این
    نکته ضروری است که لایه نیمه درخشان نیکل حاوی کاربید سولفور نباشد.


    میکروکروم منقطع


    ترسیب الکتریکی کروم در روی نیکل چندلایه در مصارف زینتی برای جلوگیری از سیاه شدن نیکل در
    معرض هوا بکار میرود.ضخامت لایه پوشش داده شده کروم در مقایسه با نیکل دارای ضخامت کمتری
    میباشد زیرا ترسیب الکتریکی کروم ذاتا براق نیست واگر لایه نگهدارنده نداشته باشد با افزایش ضخامت
    کنده میشود.مطالعات در مورد میزان کارایی در برابر خوردگی نیکل چندلایه بعلاوه پوشش کروم معمول
    نشان دهنده یک تمایل به تشکیل یک یا دوچاله خوردگی نسبتابزرگ است که میتواند بسرعت به فلز پایه
    نفوذ یابد.عقیده بر این است که این امر بدلیل وجودکمی تخلخل در لایه بالایی متشکل از کروم میباشد.با
    مطالعه وبررسی به این نتیجه میرسیم که ترسیب الکتریکی کروم بدون منفذ باید مقاومت در برابرخوردگی
    5 پدیدامدند از زمانیکه مشاهده شد .. رابهبود بخشد. فرایندهای ابکاری کروم بدون منفذ حدودا از سال 0
    لایه کروم در حین استفاده بدون منفذ باقی نمی ماند
    سایر مطالعات نشان میدهد که تشکیل رسوبات کروم با تخلخل بالا یا ترک در مقیاس میکروسکوپی قابل
    انتظار است.این مسله سبب میشود که بهبودترسیب کروم به روش ناپیوسته بامقادیر کم به دو صورت باشد:
    منافذ میکرو و ترک خوردگی میکرو.دراین رسوبات فرایند خوردگی را با توزیع تعداد زیادی از سلولهای
    کوچک در سطح پوشش بهبود می یابد. فریایند خوردگی بصورت یکنواخت در سراسر سطح اتفاق می
    افتدبجای اینکه خوردگی در یک یا دو حفره تجمع پیدا کند بنابراین سرعت نفوذ خوردگی در حفره ها
    کاهش می یابد.استفاده از ابکاری نیکل دولایه با ضخامت 20 میکرومتر به همراه کروم میکرو ترک دار یا
    میکرو حفره دار در مقابله با خوردگی های شدید حدود. 5 سال کارایی دارد.
    علاوه بر این کلیات مورد نیاز ،استانداردها در مورد ضخامت لایه نیکل کروم برای شرایط متفاوت حفاظت –
    دستور عملهای متفاوتی دارند.دستورالعمل مورد نیاز برای ترسیب نیکل کروم با استاندارد – ASTM B 456 و ISO 1456 ( در جدول 1 اورده شده است.هر عدد نمایانگر میزان متفاوت

    مقاومت در برابر خوردگی


    های محیطی می باشد :عدد 1نشان دهنده بیشترین و عدد 5نشان دهنده کمترین مقامت است.اعداد دسته
    بندی داده شده در ستون دوم جدول مشخص کننده خصوصیات ترسیب مورد نیاز برای رسیدن به میزان
    حفاظت مورد انتظار است.
    برای مثال شماره دسته Fe/Ni 35d مشخص می سازد که این ترسیب برای برای پوشش استیل (Fe) می
    تواند حفاظت بسیار زیادی داشته باشدبصورت ترسیب نیکل دولایه ) d ( ضخامت 31 میکرومتر به همراه یک
    لایه رویی از کروم با میکرو منفذ (pm) با ضخامت 063 میکرومتر است.
    نوع ترسیب نیکل توسط علایم ذکر شده مشخص میشود : b ترسیب الکتریکی براق نیکل d: ترسیب دو یا
    چندلایه نیکل p:ترسیب الکتریکی نیکل بصورت مات و زنگ زده )کدر( یا نیمه براق وغیر صیقلی s: ترسیب
    الکتریکی نیکل سیاه براق یا نیمه براق.این علایم برای کروم بدین صورت میباشد: r: ترسیب معمول کروم
    mp : کروم با میکرومنفذ mc : کروم با میکرو ترک
    استانداردها اطلاعات اضافی مورد نیاز برای رسیدن به کیفیت مورد نظر در ابکاری زینتی نیکل کروم را –
    در اختیار می گذارند.بر این اساس ، استانداردهای قابل دسترس که بیان کننده تجربه چندین سال بررسی
    خوردگی ها میباشد،نشان میدهد که ترسیب چندلایه نیکل نسبت به ترسیب تک لایه نیکل مقاومت
    بیشتری در برابر خوردگی دارد.پوشش منقطع میکرو کروم حفاظت بیشتری نسبت به پوشش معمول کروم
    ایجاد میکند.و میزان حفاظت درترسیب الکتریکی نیکل کروم در مصارف زینتی مستقیما با ضخامت نیکل –
    بکار برده شده متناسب است.هدف مورد نظر در ایجاد بهبو نهایی کیفیت بدون بکارگیری تکنیک های
    استاندارد حاصل نمی شود.


    مهندسی آبکاری نیکل


    بدلیل خواص مفید فلز از ترسیب الکتریکی نیکل در صنعت ومهندسی نیز استفاده میشود.ترسیب نیکل بکار
    گرفته شده برای کاربردهای ذکر شده بدلیل بهبود بخشیدن به خواص صطح می باشد ، مانند مقاومت در
    برابر خوردگی ، سختی ،پوشانندگی وخواص مغناطیسی .همچنین ظاهر پوشش مهم بوده وسطح ابکاری باید
    بدون نقص باشد.درخشان بودن و شبه اینه ای بودن رسوبا ت که در قبل ذکر شده است مورد نیاز نیست.


    مهندسی فرایندهای ابکاری


    شرایط و ترکیبات معمول برای برای الکترولیت های مناسب برای کاربردهای مهندسی در جدول 3 اورده
    شده است.بعلاوه ، الکترولیتهای مورد استفاده برای ابکاری صنعتی ، شامل تمام کلریدها ،سولفات کلرید، –
    نیکل سخت ،فلوبورات وابکاری الیاژنیکل کبالت توسط – Brow و Knapp توضیح داده شده است.


    خواص مکانیکی


    خواص مکانیکی که ناشی از ترکیب شیمیایی وشرایط وان ابکاری می باشد در جدول 3 نشان داده شده
    است. قابلیت کشش ترسیبات نیکل از 250 تا 5590 MPa وسختی از 510 تا 290 DPN با تغییر
    الکترولیت وشرایط کار می تواند قابل تغییر باشد.
    نحوه انجام کار مشخصا بر خواص مکانیکی ترسیب الکتریکی نیکل اثر دارد.شکل 2و 3 اثرات pH ،دانسیته
    جریان ودما را بر خواص رسوبات نیکل بدست امده از وان واتس رانشان میدهند.اطلاعات بیشتر در مورد
    اینکه چگونه میتوان خواص رسوب الکتریکی نیکل را میتوان کنترل کرد در دسترس میباشد.
    خواص مکانیکی ترسیب الکتریکی نیکل برای رسیدن به پوشش دهی مورد نظر با دما تغییر میکند .این
    مسله در شکل 1 نشان داده شده است.قابلیت کشش ، بازده کشش و شکل پذیری ترسیبات نیکل با استفاده
    از میزان کمی از دمای بالاتر از 220 درجه بدست می ایند. ترسیبات نیکل ناشی از محلولهای سولفامیت در
    دماهای پایین قویتر از ترسیب از وان واتس است.


    مقاومت در برابر خوردگی


    مهندسی ترسیب نیکل متناوبا در صنایع شیمی ، نفت ،غذا ونوشیدنی برای جلوگیری از خوردگی در جهت
    حفظ خلوص وجلوگیری از الودگی محصولات بکارگرفته میشود. بصورت یک قانون کلی، شرایط اکسایش
    خوردگی نیکل در محلولهای شیمیایی را تسهیل می کند ،در حالی که شرایط کاهش باعث به تاخیر افتادن
    خوردگی میشود.همچنین نیکل این توانایی را دارد که توسط ایجاد یک لایه فیلم اکسیدی خود را در برابر
    خوردگی محافظت کند.هنگامیکه یک لایه فیلم تشکیل شد ودر یک محل خاص توسط برخی از محلولهای
    کلریدی داغ از بین رفت ، این امکان وجود دارد که در نیکل منافذی ایجاد شود.در کل ، نیکل در برابر
    محلولهای خنثی وقلیایی مقاوم میباشد ، اما در برابر اسیدهای معدنی بدین صورت نیست.
    مقاومت در برابر خوردگی در کاربردهای مهندسی با بهینه کردن میزان ضخامت نیکل کنترل میشود. میزان
    ضخامت نیکل به میزان محافظت در برابر خوردگی ناشی از عوامل محیطی وابسته است.برای محافظت در
    برابر میزان بیشتر خوردگی ضخامت بیشتری نیاز میباشد.در مصارف مهندسی عموما ضخامت لایه نیکل 91
    میکرومتر است.


    ابکاری نیکل وطول عمر....
    شکنندگی هیدروژن


    استیلهایی با مقاومت وتنش بالا در مقابل شکنندگی هیدروژن در طول فرایند نرمال ابکاری بسیار حساس
    میباشند. چون فرایند ابکاری کارایی بالایی دارد ، بعید است اثرات خرابی هیدروژن در نتیجه ابکاری نیکل
    رخ دهد بر ثانیه ایجادگردد. قبل از اینکه استیل ابکاری شوددر هر حال ممکن است نیاز شودتا استیل در
    معرض اسید یا باز قرار گیرد.در طول انجام این فرایند، وجود میزان بیشتری از هیدروژن ممکن است در
    استیل های حساس ایجاد شکنندگی هیدروژنی کند. استیل های حساس به شکنندگی هیدروژن برای از
    بین بردن هیدروژن باید تحت حرارت قرار بگیرند. زمان مورد نیاز بسته به نوع استیل و میزان هیدروژنی که
    باید جدا شود ممکن است بین 2تا 22 ساعت بطول بینجامد. محدوده دمایی 201 درجه بوده ودمای دقیق
    به الیاژ وابسته است.


    تشکیل الکتریکی نیکل


    تشکیل الکتریکی نیکل در واقع ترسیب الکتریکی میباشد که به منظور حفاظت محصولات فلزی مورد
    استفاده قرار میگیرد.این فرایند شامل ابکاری محصولات بجای سمباده کشی میباشد. این یک تکنولوژی مهم
    بوده که پیوسته در حال رشد میباشد.


    روشهای معمول


    ترکیبات ،شرایط انجام کار و خواص مکانیکی رسوبات الکترولیتها مرسوم مورد استفاده برای ترسیب
    الکتریکی )نیکل واتس وسولفامت معمول ( درجدول 3 داده شده است. محلولهای نیکل سولفامیت معمولا
    بسیار رایج بوده بخار اینکه رسوبات ناشی از این روش نسبت رسوبات ناشی از محلولهای وات تحت تنش
    کمتری میباشند،سرعت بالای ترسیب امکان پإیربوده وضخامت رسوب کمتر تحت تاثیر تغییرات در دانسیته
    جریان است.با داشتن محلولی در حد امکان خالص وکمترین میران کلرید ممکن تنش داخلی رسوبات ناشی
    از نیکل سولفامید را میتوان در حد صفر نگه داشت.محلولهای واتس بسیا مقرون بصرفه هستند.


    روشهایی با سرعت بالاوتنش کم


    محلولهای نیکل سولفامید تغلیظ شده برای ایجاد ترسیب الکتریکی با سرعت بالا وتنش کم در رسوباتی که
    در انها از کاهنده های تنش الی استفاده نشده است توصیه شده است که میتواند معرفی کننده سولفورباشد.
    در این محلولهایی غلظت نیکل سولفامید 110 تا 10 . گرم بر لیتر،غلظت نیکل کلراید 1 تا 51 گرم بر لیتر
    وغلظت بوریک اسید از 30 تا 20 گرم بر لیتر میباشد.این محلول در pH 2، دمای 520 تا 5.0 فارنهایت و =
    دانسیته جریانی به میزان 200 A/ft2 عمل میکند.سرعت بالا در فرایند ابکاری توسط غلظت بالای نیکل
    امکان پذیر است.زمانی که شرایط ذکر شده در وان بدرستی ایجاد شد،کنترل تنش داخلی در حد صفر امکان
    پذیر است .جدول..
    پس از خالص سازی با کربن به منظور حذف الاینده های الی ، و اماده سازی اولیه الکترولیتهای مراحل انجام
    کار شامل : 5 الکترولیز با 061 A/dm2 در اند وکاتد به میزان 50 A-hr/L 2: الکترولیز 061 A/dm2 در اند و
    062 A/dm2 در کاتد به میزان 30 A-hr/L . ممکن است صفحات شیاردار استیل بعنوان کاتد استفاده
    شود.زمانیکه محلول تحت شرایط گفته شده قرار گرفت ،رسوبی براق تحت دانسیته جریان 1 A/dm2 و
    22± دمای 0.درجه باید ایجادشود و فشار داخلی که توسط کنتراکتومتر مارپیچی یا سایر وسایل باید 52
    مگاپاسکال باشد.
    برای کنترل تنش داخلی و شرایط دیگر در حین انجام کار،محلول متناوباتوسط دانسته جریان پایین
    الکترولیز میشود از طریق فرایند چرخه ای در یک مخزن کوچک جدا.این مخزن جانبی باید 50 تا 20 درصد
    از حجم مخزن اصلی راداشته بوده وکل محلول باید 2 تا 1 بار در ساعت سیرکوله شود. برای اینکار اندها در
    مخزن جانبی باید غیرفعال بوده درحالیکه اندها در مخزن اصلی باید کاملا فعال باشند.این کار به منظور
    کنترل پتانسیل اند در مخزن کمکی است تا تنها یک عامل کاهنده تنش که میزان سولفور نیکل را افزایش
    نمی دهد تولید شود.استفاده از یک اند فعال در مخزن اصلی سبب اکسیداسیون سولفامیت در این قسمت از
    سیستم میشود.
    حالتی با تنش صفر را میتوان توسط دما و دانسیته جریان داده شده درجدول .بدست اورد. همچنین سرعت
    ابکاری در جدول مشخص شده است. برای مثال در دمای 50C با 8A/dm2 تنش تقریبا صفراست. برای
    ترسیب نیکل در 32A/dm2 در فشارصفر دما تا 70C باید افزایش یابد. با وجود ظاهر پیچیده این فرایند ،از
    این روش بصورت بسیار موفقت امیزی برای تولید دیسک های فشرده استفاده می گردد با توجه به اینکه
    تخت بودن استمپر بسیار بحرانی است و ایجاد لایه بسیارنازک نیکل الکتریکی توسط چرخش متناوب در در
    استوانه های دوار صورت می گیرد.
    تنش داخلی در رسوبات ناشی از محلولهای سولفامید تحت تاثیر واکنش در اند است.زمانی که یک اند نیکل
    تحت تاثیر یک پتانسیل بالا حل میشود، کاهنده های فشار بر اثر اکسیداسیون انیون های سولفامید اند
    تولیدمیشوند. استفاده از نیکل خالص در مخزن کمکی ونیکل فعال در مخزن اصلی برای کنترل ماهیت
    ومیزان کاهنده های تنش تولید شده در وان با سرعت بالا می باشد.


    کنترل کیفیت


    بهبود در میزان کیفیت برای فعالیت تمام صنایع مورد نیاز است که این شامل ابکاری نیکل هم میشود.
    تضمین کیفیت شامل دست یالی به محلولهای خالص نیکل ابکاری وکنترل خواص رسوب میباشد. برخی –
    از این موارد در اینجا ذکرشده است.


    خالص سازی محلولها


    وانهای آبکاری نیکل از نمک های حاوی ناخالصی های الی وغیر الی تهیه میشوند که باید قبل از استفاده
    این ناخالصی ها از بین برده شوند. وان های قدیمی رفته رفته بر اثر انجام ابکاری الوده میشوند، این الودگی
    ناشی از ترکیباتی که اجازه داده میشود در وان بوده ،از محصولات خوردگی ناشی از تجهیزات کمکی وسایر
    منابع میباشد. این عوامل در حفظ خلوص وانها برای دست یابی به محصول با کیفیت مهم میباشد.
    ماکزیمم میزان غلظت ناخالصی مجاز در محلولهای ابکاری نیکل در جدول 9 اورده شده است. شرایط
    الکترولیتی عنوان شده در جدول بصورت شرایط مقدماتی شناخته میشوند ، شامل قرار دادن یک کاتد شیار
    دار بزرگ در محلول وابکاری تحت دانسیته جریان پایین میباشد برای 2 و 2 A/ft2 . مس ، سرب و استفده از
    برخی سولفورها تحت شرایط 2 A/ft2 جدا میشوند در حالیکه اهن و روی در 2 A/ft2 جدا میشوند.به این
    دلیل کاتد های شیا دار توصیه میشوند چون میتوانند رنج گستر ده ای از جریان را میدهند. در
    شرایط 2 A/ft2 ناخالصی ها باید پس از اینکه شرایط 2 A-hr/gal اعمال شد از محلول جدا شوند برای
    A/ft 5 اعمال 5 A-hr/ga میتواند کافی باشد.
    ایجاد ph بالا نیازمند انتقال محلول نیکل به یک مخزن کمکی میباشد. برای رسیدن به ph بالای 162 مقدار
    کافی کربنات نیکل افزوده میشود. حدودا 061 تا 560 ml/L از پراکسید هیدروژن 30 % افزوده میشود. وان
    هم خورده شده و برای 2 ساعت گرم نگه داشته میشود.پس از تنظیمات PH محلول فیلتر شده و به وان
    ابکاری اصلی برگردانده میشود.ممکن است محلول پس از ان توسط دانسیته ضعیف جریان الکترولیز شود تا
    رسوب به کیفیت قابل قبول برسد.
    زمانیکه الودگیهای الی جدا میشوند،قبل از انکه PH بالابرده شود کربن فعال اضافه میشود.حدودا 5تا 3 گرم
    بر لیتر از کربن فعال به مخزن کمکی اضافه میشود.سپس کربنات نیکل و پراکسید هیدروژن اضافه
    میگردد.سپس محلول فیلتر میشود.خالص سازی الکترولیتی بدین روش حاصل میگردد.


    کنترل خواص نیکل ترسیب شده


    روشهای اندازگیری ضخامت ،چسبندگی ومقاومت در برابر خوردگی نیکل ترسیب شده موارد مورد نیاز در
    کنترل کیفیت می باشد.خواصی مانند تخلخل ،شکل پذیری ،قدرت کشش ،فشار داخلی ،سختی ومقاومت
    پوشش برای کنترل کیفیت ابکاری الکتریکی مهم میباشند.روش اندازه گیری برخی از این خواص در ادامه
    گفته میشود.


    ضخامت


    معمولا میکرومتر برای اندازه گیری ضخامت پوشش در نقطه خاص بکار گرفته میشود هنگامیکه ضخامت
    رسوب بیش از 521 میکرومتر باشد.
    روش های دیگر برای تعیین ضخامت رسوبهای الکتریکی توسط استاندارد ASTM بیان میشود. ASTM standard B 487 بیان کننده روشی بر اساس ازمایشهای متالوگرافی از سطح مقطع جسم ابکاری شده
    است.با تست های دیگر شامل اندازه گیری مغناطیسی (ASTM B530) وکولومتریک (ASTM B 504) ضخامت اندازه گیری میشود.


    تست STEP


    تست هم زمان ضخامت وپتانسیل الکتروشیمی مشابه روش کولومتری برای بدست اوردن ضخامت میباشد.
    با استفاده از الکترود مرجع در مدار پتانسیل الکتروشیمی مواد حل شده قابل اندازه گیری است.این تست
    برای اندازگیری کیفیت در ترسیب چندلایه نیکل بکار میرود.برای مثال زمانی که پوشش چند لایه نیکل
    انجام میشود تغییر زیادی در پتانسیل رخ میدهد .اختلاف پتانسیل باکل مقاومت در برابر خوردگی نیکل
    چندلایه متناسب است.این تست استاندارد شده (ASTM B 764) و برای ابکاری اتوماتیک استفاده میشود.


    تست تخلخل وخوردگی


    ازمودن منطقه پوشش داده شده بعد از غوطه ور کردن در اب گرم به مدت 2تا 1ساعت برای ایجاد زنگ یکی
    از تکنیک های بکار رفته برای مطالعه خوردگی ورق استیل میباشد.تعداد حفره های زنگ زده در ناحیه مورد
    تست معیار سنجش برای قبول یا رد قطعه می باشد. شکل بهبود یافته این تست بصورت غوطه وری در اب
    مقطر بمدت 1 ساعت است که اب مقطر با دی اکسید کربن اشباع شده یا یا اب مقطر حاوی 061 % وزنی از
    سدیم کلراید در دمای 82-85C است.
    تستهای متنوع اسپری نمک برای شبیه سازی محیط دریا استفاده میشود.این تست ها معمولا برای پوشش
    نیکل کروم یا نیکل بر روی مواد اهنی وغیر اهنی استفاده میشود. تست های اسپری نمک همچنین بعنوان –
    تست های کنترل کیفیت پر سرعت بکار می روند که در ادامه این تست استاندارد بیان میشود: اسپری نمک
    (ASTM B 117) ; اسپری نمک اسید استیک – (ASTM B 267) ; اسپری مس اسید استیک –
    (CASS Test:ASTM B 368)
    تست فروکسیل تست دیگر تخلخل است که برای بررسی پوشش بر فلز اهن است وشامل تشکیل رنگ ابی
    نیلی در داخل حفره ها میباشد. تنها متد رضایت بخش جهت بدس اوردن عملکرد نسبی پوشش های
    متفاوت تست حفاظت است. بنابراین توجه کافی باد در تفسیر نتایج انجام گیرد.یک طول عمر حفاظت مورد
    قبول برای ضخامت هاو نوع پوشش خاص بدست امده که نمونه های دیگر با این مقایسه میشوند.


    سختی


    اندازه گری سختی شامل دندانه دار کردن سطح )یا سطح مقطع برای پوشش ( رسوب است.دندانه ها هندسه
    دارای خاص هستند . در این حالت پوشش صنعتی نیکل ،تعیین سختی معمول متد ویکر با ایجاد فشار بر
    روی یک نقطه از سطح توسط الماس تحت بهره برداری از پیش تعیین شده است)معمولا 500 گرم(. شکل
    بدست امده لزوما با خواص اصطکاکی مواد مقاومت در برابر پوشش یا سایش مرتبط نمی باشد.اندازه گیری
    سختی میکرو پوشش ابکاری در ASTM B 578 بیان شده.


    تنش داخلی


    میزان تنش داخلی موجود در رسوباتبا ابکاری بر روی یک طرف از نوار نازکی فلز پایه واندازگیری ونیروی
    موردنیاز برای خم کردن نوار تعیین میگردد. یک روش عمومی اندازگیری شامل ابکاری سطح خارجی یک
    نوار مارپیچ و اندازه گیری تغییرات حاصل از انحنا است. روش دیگر بر اساس ایجاد خم در دیسک های نازک
    فلز است.این تد در استاندارد ASTM B636 توضیح داده شده.


    شکل پذیری


    اغلب تست های بکار رفته میران شکل پذیری سطح ابکاری شده موجود میباشند.دو تست خمشی در
    ASTM B 489 و B490 بیان شده.هر دوی این تستها نیازمند مقدار کمی تجهیزات هستند.روش دیگر
    برای اندازگیری شکل پذیری تعیین میزان کشیدگی در ماشین تست کشیدگی است. روش خاص برای فویل
    نازک ابکاری مورد استفاده بعنوان تست تحدب هیدرولیک شناخته میشود. یک تست تحدب مکانبکی نیز در
    دسترس است.


    چسبندگی


    در کل چسبندگی بین پوشش نیکل و فلز پایه باید بیشتراز قدرت کششی ماده ضعیفتر است.در نتیجه زمانی
    که نیرو برای انجام تست اعمال میشود سبب کشیده شدن پوشش از روی فلز پایه شده وجدایی در ماده
    ضعیفتر در مرز بین پوشش نیکل وفلز پایه اتفاق می افتد.تعداد زیادی تست اندازه گیری موجود است مانند
    چکش خواری ،سنباده کشی، وتغییرشکل.تست های کمی همچنین درمتون امده اند.بدست اوردن
    چسبندگی خوب نیازمند ایجاد پیوند سالم بیم پوشش وماده است. یک پیوند متالوژی سالم نیازمند اماده
    سازی سطح قبل از ابکاری است. انتخاب سایش با سنگ ،صیقل دادن و شرایط انجام کار برای فلزات پایه
    مختلف متفاوت است وبه سطح اولیه فلز ارتباط دارد.انجام فعالسازی شامل صیقل دهی وتمیز کردن در
    جدول 2 امده است.استانداردهای ASTM اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار میدهند. پلاستیک های غیر
    هادی ومواد دیگر را میتوان با فلزی کردن مواد ابکاری کرد تکنیک (ASTM B 727) .


    مواد آند نیکل


    پیشرفتهای زیادی در خصوص مواد اند نیکل و استفاده انها به وقوع پیوسته است. بیشترین کارهای اولیه در
    5 بود. امروزه استفاده از سبدهای توپر اند تیتانیوم کشیده شده یا سوراخ .. مورد سبدهای اند تیتانیوم در 0
    شده به همراه نیکل با سایز کنترل شده در ابکاری نیکل استفاده میشود.استفاده از اند سبدی تیتانیوم از این
    جهت ارجحیت دارد که برای ابکار مزایای زیادی دارد.در ابتدا تشکیل نیکل می تواند سبب از بین رفتن
    کمترین میزان یون نیکل در منبع باشد. پر کردن دوباره اند اسان وبصورت اتوماتیک امکان پذیر است.
    فرم های متعددی از نیکل در سبدها مورد استفاده قرار میگیرند.اینها شامل کره های نیکل الکترولیتیک یا
    مستطیل ویا دکمه ای شکل هستند که شامل میزان کنترل شده ای از سولفور می باشند. گلوله های نیکل
    تولید شده بافرایند پالایش گاز وگلوله های مشابه حاوی مقدار کمی سولفور مورد استفاده قرار میگیرد.
    قبلا سبد های اند تیتانیو اماده میشدند با، ساختن و قالب بندی معمول.اینها هنوز استفاده میشوند اما قبل
    5 موجود نبودند.ساخت وقالب بندب مواد اند شامل رول کردن میله ها ای حاوی 0651 %اکسیژن .. از 0
    بود.نیکل رول شده تقریبا 0620 کربن و 0621 %سیلیکون دارد.میله های قالب بندی شامل تقریبا 0621 %کربن
    و 0621 %سیلیکون میباشند.اندهای کمکی حل شونده عموما بلبرینگ های کربن سیلیکون با قطر کم هستند.
    بجز مواد حاوی سولفور به حضور یونهای کلرید در وان اند نیکل برای حلالیت کافی نیاز است.یاتاقان های
    کربن رول شده یا قالب زده شده در ph=4.5 بکار میروند و یاتاقان اکسیژن ،میله های اند دپلار و رول شده
    زمانیکه کلریدها در محلول حضور دارنددر ph بالاتر از 261 قابل استفاده است.

  • آبکاری نیکل چند لایه

        خوردگی[1] چیست؟

    خوردگي فرايندي است كه در طي آن، فلز از طريق واكنش الكتروشيميايي با محيط اطرافش در مجاورت رطوبت(آب) به عنوان الكتروليت، در نقش قطب خورده شونده و يا آند الكترون خود را از دست داده و سطحش به مرور زمان خورده شده و از بين مي­رود. بنابراين ميتوان گفت كه انتقال الكترون بين فلز و محيط اطرافش عامل اصلي خوردگي مي­باشد.      

    آبكاري[2] چيست؟

    در فرآیند آبکاری، يك لايه فلزي كه نقش محافظت كننده از فلز پايه را دارد بر روي سطح ماده اصلي ترسيب مي­گردد كه اين لايه ترسيبي، فلز پايه را ازمحيط اطرافش جدا ساخته و مانع از انتقال الكترون بين فلز و محيط اطرافش مي­گردد.

    روشهای محافظت از فلز پایه

    محافظت از فلز پايه به دو روش صورت ميگيرد

      پوشش سد مانند[3]      

      پوشش فدا شونده[4]  

    در محافظت به روش پوشش سد مانند،لايه ترسيب شده بر روي  فلز پايه از نظر پتانسيل الكتروشيميايي مثبت­تراز فلز اصلي بوده و يا به عبارتي پتانسيل خوردگي  فلز اصلي نسبت به پوشش ترسيبي،بيشتر بوده و در نتيجه به محض ايجاد حفره در پوشش، خوردگي در فلز اصلي آغاز ميگردد.فلز نیکل نشانده شده بر روی آهن مثالی از این روش می­باشد که درآن به محض ایجاد حفره در پوشش نیکل، خوردگی در آهن به عنوان قطب خورده­شونده(فعالتر) آغاز می­گردد.                         

                

    در محافظت به روش پوشش فدا شونده، لايه ترسيبي نسبت به ماده پايه داراي پتانسيل خوردگي بيشتري بوده و بنابراين به جاي فلز اصلي، اين پوشش است كه دچار خوردگي  مي­گردد.آبکاری فلز روي برسطوح آهنی، مثالي از اين نوع روش محافظت مي­باشد كه در آن فلز روي نسبت به آهن فعالتر بوده در نتيجه دچار خوردگي شده و تا زماني كه پوشش فلز روي براثر خوردگي بطور كامل از بين نرفته است   

    آهن بصورت دست نخورده باقي ميماند.

     

    بررسي ضخامت لايه ترسيبي و اثر آن در خوردگي

    يكي از مهمترين عوامل در عملكرد خوردگي يك پوشش، ضخامت آن پوشش است، همچنين بررسيهاي انجام شده نشان مي­دهد كه هر چقدر سطح اوليه صافتر و يكنواخت تر باشد لايه ترسيب شده بر روي چنين سطحي عملكرد بهتري را از نظر خوردگي از خود نشان مي­دهد.

    شرايط درخواست مشتري براي آبكاري تزيئني[5]

    خواصی که پوششی تزیینی نیکل همراه لایه کرومی نیاز دارند تا بتوانند در پنج نوع شرایط کاری مختلف[6] کارایی خوبی ارائه دهند در استانداردASTM- B456آمده است:

    SC 1  شرایط کاری ملایم(وسایل داخلی خودرها)

    SC 2 شرایط کاری متوسط (شیر آلات حمام)

    SC 3 شرایط کاری سخت (وسایل بیمارستان)

    SC 4 شرای کاری خیلی سخت (قطعات بیرونی خودروها)

    SC 5 شراط کاری خیلی دراز مدت

    انواع آبکاری نيكل

    پوشش­هاي نيكلبسته به نوع كاربردشان مي­توانند به صورت تك لايه ، دو لايه ، سه لايه و چهارلايه بر روي فلز اصلي ترسيب گردند. مطالعات نشان مي­دهد كه پوششهاي چند لايه[7] مقاومت خوردگي  قابل توجهي را از خود نشان داده كه در نتيجه باعث محافظت از سطح ماده اصلي و حفظ شكل ظاهري آن مي گردد. از نظرهزينه نيز، به دليل آنكه ضخامت كلي نيكل چند لايه و تك لايه تقريبا يكسان است بنابراين تفاوت چنداني در افزايش هزينه ها مشاهده نمي شود.

    كارايي پوشش از نظر خوردگي

     بالا بودن پوشش از نظر مقاومت خوردگي به اين حقيقت مربوط ميشود كه تركيب لايه هاي نيكلي ضريب فعاليت الكتروشيميايي مختلفي دارند اگر پتانسيل خوردگي رسوبات مختلف در يك الكتروليت اندازه گيري شود، همانطور كه طبق نمودار زير ملاحظه مي شود پتانسيل انحلال رسوب براق نيكل بيشتر از رسوب نيمه براق آن است. وقتي كه رسوب براق و نيمه براق نيكل (به صورت فويل جدا شده از فلز پايه) در يك الكتروليت با هم تماس الكتريكي پيدا مي كنند الكترونهاي نيكل براق به نيكل نيمه براق انتقال مي يابند. اندازه اختلاف پتانسيل خوردگي بين دو لايه براق و نيمه براق نيكل طبق نمودار،100-200 mV ميباشد. مطابق نمودار،لايه آستري حاوي گوگرد زياد، داراي اختلاف پتانسيل الكتروشيميايي آندي15-40 mV نسبت به لايه براق نيكل ميباشد. همانطور كه در نمودارمشاهده ميشود لايه نيكلي ريز متخلخل، داراي پتانسيل خوردگي مثبت­تري نسبت به لايه براق نيكل بوده و اختلاف پتانسيل كاتدي معادل10-40 mV بين اين دو لايه وجود دارد.       

    پوشش تك لايه نيكل[8]       

    پوشش تك لايه براق نيكل كه در محلولهاي حاوي افزودني هاي آلي توليد ميشود داراي خصوصييات زير ميباشد:                                                                                         

    به دليل حضور مقداراندک گوگرددرمواد افزودني آلي كه بصورت همزمان با پوشش فلزي رسوب مي نمايد باعث ميگردد كه اين رسوب از نظر  الكتروشيميايي نسبت به پوششهاي نيمه براق نيكل فعالتر باشدكه در نتيجه آن، مقاومت خوردگي پوشش تك لايه نيكل، نسبت به پوششهاي چند لايه آن كمتر ميباشد.                                                                                                           

    پوشش تك لايه براق نيكل به ضخامت 40 ميكرون، مقاومت خوردگی معادل 22 ساعت طبق آزمایش [9]CASSاز خود نشان میدهد. بخشي از مولكولهاي مواد افزودني ممكن است همراه نيكل رسوب كرده و موجب سخت و دانه ريز شدن پوشش گردند.    

    شکل 

    همانطور كه در شكل ملاحظه مي شود به محض اينكه لايه كروم براق خراش بردارد (چون كروم در مجاورت هوا رويين شده و مثل يك فلز نحيب رفتار مي­كند، با نيكل يك جفت موثر آندي و كاتدي به وجود مي آورد كه در آن نيكل، الكترود حل شونده واقع ميشود) خوردگي نيكل زير، به شدت شروع خواهد شد و خوردگي شياري به سرعت در نيكل نفوذ خواهد نمود، در اين لحظه در فلز پايه ظاهر شده، بنابراين ميتوان گفت كه رسوب براق نيكل ، يك پوشش سد مانند را بر روي فلز پايه ايجاد ميكند وبه محض گسترش خوردگي در پوشش براق نيكل، فلز پايه هم    شديدتردچارخوردگي مي­گردد.                                                                                         

    پوشش نیکل دو لايه[10]

    پوششهاي نیکل دو لايه از دو لايه براق و نيمه براق نيكل تشكيل شده اند كه مطابق توضيحات داده شده در قسمت قبلي، رسوب براق نيكل پتانسيل خوردگي بيشتري نسبت به رسوب نيمه براق آن دارد. در سيستم سه لايه نيكل مات، نيكل براق و كروم، لايه وسط يعني نيكل براق از همه فعالتر بوده و در نتيجه ميل خوردگي بيشتري نسبت به ساير لايه ها دارد. مطابق شكل زير به هنگام ايجاد خراش در لايه كرومي، لايه نيكل براق آند واقع شده و بنابراين لايه زيرين كه نيكل نيمه مات
    مي­­باشد در مقابل خوردگي حفاظت مي­گردد. همانطور كه در شكل ملاحظه مي­شود خوردگي شياري[11] نمي­تواند تا فلز پايه ادامه پيدا كند و فقط در لايه میانی، نیکل براق، گسترش خواهد یافت.                                                                          

    مطابق شكل در سيستمهاي پوشش دو گانه، ضخامت لايه نيمه براق نيكل در حدود 3/2 ضخامت كل پوشش نيكل و 3/1 ضخامت كلي پوشش مربوط به رسوب براق نیکل میباشد. 

    داده هاي عملي از تستCASS نشان ميدهد كه مقاومت خوردگي سيستمهاي پوشش دو گانه با ضخامت 40 ميكرون،5.1تا 2 برابر پوششهاي تك لايه نيكل با همان ضخامت بوده كه اين بدان معناست كه در پوششهاي دو لايه شروع خوردگي بعد از 33 تا 44 ساعت آزمايشCASSصورت مي گيرد.                                                                                                                

    در سيستمهاي پوشش دو گانه نيكل، به دليل خوردگي لايه براق نيكل كه لايه زیرين مي­باشد در ادامه پس از مدتي با كم شدن سطح لايه براق نيكل، پوشش حاصله ظاهري دندانه دار پيدا مي­كند.

    شکل

    پوشش سه لايه نيكل[12]

    سيستم پوشش سه گانه نيكل، بترتيب از لايه زيرين شامل لايه­هاي نيكل نيمه براق، نيكل براق ونيكل ريز حفره ميباشد.همانطور كه در قبل توضيح داده شد پتانسيل انحلال رسوب نيكل براق بيشتر از رسوب نيمه براق و نيكل ريز حفره مي­باشد، با اين وجود نيكل ريز حفره به عنوان لايه نهايي، قبل از آبکاری کروم، بر روي سطح رسوب داده مي­شود.دليل این امر آن است كه در لايه نيكلي ريزناپيوسته،چون تعداد زيادي ترك يا ريز حفره در رسوب وجود دارد و ميزان نفوذ حفره­هاي خوردگي به داخل لايه­هاي نيكلي با تعداد ريز ناپيوستگيهاي موجود بر روي سطح آن نسبت معكوس دارد (در هر سانتي متر مربع سطح، 10000ريز حفره وجود دارد.) بنابراين جريان خوردگي در تعداد زيادي ريز سلهاي خوردگي توزيع گشته و به دليل كوچك بودن سايتهاي خوردگي، مقدار خوردگي در لايه براق نيكل شديدا كاهش يافته وپوششي بدون نقص ظاهري بدست می­آيد. اين بدان معناست كه جريان خوردگي تا لايه نيكل ريز ناپيوسته ادامه مييابد و در نتيجه خوردگي شياري كه باعث انحلال رسوب براق نيكل (و پوششي با ظاهر دندانه دار ميگردد) از بين مي­رود. شايان ذكر است اگر ضريب فعاليت الكتروشيميايي لايه نيكل ريز ناپيوسته بيشتر از پوشش براق نيكل بود، پوشش نيكل ريز حفره به عنوان قطب خورده شونده (آند)  دچار خوردگي شده و اين جريان تا پوشش خورنده (نيكل براق) ادامه مي­يافت و در نتيجه رسوبي با نقص ظاهري بدست مي­آمد.                                                                                              

    پوشش چهار لايه نيكل[13]

    اين نوع پوشش از 4 لايه تشكيل شده كه بترتيب از لايه زيرين عبارتند از: لايه نيمه براق نيكل، لايه­هاي مياني كه بترتيب شامل رسوب نيكلي حاوي گوگرد زياد و رسوب براق نيكل ميباشد و لايه رويي كه شامل پوشش نيكل ريز حفره ميباشد. در سيستمهاي پوشش 4 گانه، تغييرات شگرفي در  بهبود عملكرد خوردگي پوشش بوجودآمده، بطوريكه شروع خوردگي در اين نوع سيستم بعد از 88 تا 120 ساعت آزمايشCASS آغاز مي­شود. مطابق شكل زير به محض ايجاد حفره در لايه براق نيكل، جريان خوردگي در لايه زيرين آن يعني رسوب نيكل حاوي گوگرد زياد (به دليل فعالتر بودن اين لايه از نظر خوردگي) بصورت جانبي گسترش مي­يابد.                                                                                                                                                  

     

    نتایج آزمایش مقاومت خوردگی (  (CASSپوششهای تک لایه و چند لایه نیکل با ضخامت 40 میکرون

    فاکتورهای موثر در بهبودمقاومت مکانیکی و خوردگی پوششهای چند لایه­ای­ نیکل

    برخی از پوششهای نیکلی دارای خاصییت براقي[14] و پر کنندگی[15] بهتری نسبت به سایر پوششهای نیکلی می باشند و در صنعت به پوششهاي نيكلي داغ معروف هستند. براق كننده­ها در اين گونه    

    حمامهاي آبكاري، موادي مثل پيريدين و يا تركيبات مشتق يافته از آنها مي­باشند. ولي اينگونه پوششهاي نيكلي داغ براي كاربردهاي OEM مناسب نيستند. دليل اين امر آنست كه در اينگونه رسوبات به دليل افزايش تنش داخلي و كاهش خاصيت چكش خواري، رسوب ترك خورده و در نتيجه باعث ايجاد عملكرد منفي در مقاومت خوردگي پوششهاي با ماندگاري طولاني ميگردد.     

    نتايج اوليه آزمايش خوردگي تسريع شده CASS كيفيت پوشش چندان ضعيفي را از نظر مقاومت خوردگي گزارش نمي­دهد ولي تركهاي ناشي از تنشهاي كششي در طولاني مدت، باعث ايجاد نقصهاي ميداني[16] در رسوب ميگردد.

    مرجع » مجموعه مقالات شرکت مک درمید --- تهیه کننده : اقای زاهدانی



    [1].Corrosion

    [2]. Plating

    [3]. Barrier coating

    [4]. Sacrificial coating

    [5]. Decorative plating

    [6]. Service Condition

    [7]. Multilayer deposits

    [8]. Single layer

    [9]. Copper Accelerated Acetic Acid Salt Spray

    [10]. Duplex Nickel

    [11]. Laterally Corrision

    [12]. Triple Nickel

    [13]. Quad Nickel

    [14]. Brithness

    [15]. levening

    [16]. Field failures

  • آنالیز حمام قلیایی نیکل روی

    آنالیز حمام قلیایی نیکل روی

     

     

    1-7روی فلزی

    1-  2 میلی لیتر   نمونه را با پیپت درون ارلن مایر 500 میلی لیتر ی بریزید.

    2-  100 میلی لیتر  آب مقطر اضافه کنید.

    3-  25 میلی لیتر  محلول بافر آمونیاکی اضافه کنید.

    4-  5/0گرم سیاه اریوکرومT اضافه کنید.

    5-  10 میلی لیتر  فرمالدهید 10% اضافه کنید.

    6-  با EDTA 1/0 مولار تا تغییر رنگ ازارغوانی به آبی تیتر کنید.

    محاسبات:

    میلی لیتر  EDTA1/0مولار مصرف شده × FC × 269/3= g/l روی (0)

     

    2-12- سود سوزآور  

    1-  5 میلی لیتر   نمونه را با پیپت درون ارلن مایر 250 ÷ی بریزید.

    2-  25 میلی لیتر  باریم کلرید 10% خالص (آزمایشگاهی)  اضافه کنید.

    3-  2 تا 3 قطره فنول فتالئین اضافه کنید.

    4-  با اسید سولفوریک یک نرمال تا تغییر رنگ از صورتی به سفید تیتر کنید.

    محاسبات:

    میلی لیتر   H2SO4 یک نرمال مصرف شده × FC × 0/8= NaOH g/l

     

    3-12 نیکل فلزی

    تجزیه نیکل باید با جذب اتمی مشخص شود.

     

    برای کسب اطلاعات بیشتر  با جلاپردازان تماس بگیرید

    02165734701-3

  • آنالیز حمام نیکل

    آنالیز حمام نیکل

     

     آنالیز حمام نیکل الکترولیتی

    1-3- فلز نیکل

    1-2 میلی لیتر از نمونه را با پیپت درون بشر 200 میلی لیتر ی بریزید.

    2-50 میلی لیترآب مقطر اضافه کنید.

    3-10 میلی لیترآمونیوم هیدروکسید خالص (آزمایشگاهی)اضافه کنید.

    4-یک گرم مورکساید اضافه کنید

    5-باEDTA 0.1  مولار تا بنفش شدن رنگ تیتر کنید.

    محاسبات:

    حجمEDTA 0.1 مولار  بر حسب میلی لیتر  ×Fc × 2.9345 = نیکل(0) g/l

     

     

    2-1             کلرید نیکل 

    1-2 میلی لیتر از نمونه را با پیپت درون ارلن مایر 250 میلی لیتر ی بریزید.

    2-50 میلی لیتر آب مقطراضافه کنید.

    3-10 میلی لیترسدیم کرمات خالص (آزمایشگاهی) 10% اضافه کنید.

    4-با نیترات نقره 0.1 نرمال تیتر کنید تا رنگ قهوه ای قرمز پدیدار شود

    محاسبات:

    حجمAgNO3 مصرف شده  بر حسب میلی لیتر  ×Fc × 5.943 =g/l NiCl2.6H2O

     

    3-1             اسید بوریک

    1-2 میلی لیتراز محلول حمام را با پیپت درون ارلن مایر250 میلی لیتری بریزید.

    2-5 قطره بروموکرزول ارغوانی اضافه کنید.

    3-میزان اسیدیته را با افزودن سدیم هیدروکسید 1/0 نرمال تا رنگ آبی تنظیم کنید.

    4-10 میلی لیتر سوربیتول 70% خالص (آزمایشگاهی) اضافه کنید.

    5-با سدیم هیدروکسید 0.1 نرمال تا رسیدن به رنگ آبی تیتر کنید.

    محاسبات:

    حجمNaOH  0.1 نرمال مصرف شده  بر حسب میلی لیتر  ×Fc × 3.092 =g/l H3BO3

     

     

    4-3 سولفات نیکل

    محاسبات:

    مقدار گرم بر لیتر سولفات نیکل هفت آبه برابر است با 

     [(0.247×g/l NiCl2.6H2O)- (0)Ni g/l]×4.79= NiSO4.7H2O g/l

     

  • آنالیز یون نیکل در حمامهای الکترولس و حمام الکترولیتی

    دستورالعمل 9006-01-02

    آنالیز یون نیکل در نیکل الکترولس و همچنین  در وان نیکل الکترولیتی به شرح زیر است 

     

    وسایل و مواد لازم

    1.        پیپت 5 میلی لیتری

    2.        ارلن مایر 250

    3.        بورت

    4.        محلول EDTA.0.0578  مولار  (21.6گرم EDTA4Na     در بالن یک لیتری با اب مقطر به حجم رسانده شود)

    5.        امونیاک غلیظ

    6.        محلول شناساگر موراکساید(یک گرم مورکسید در 100 سی سی اب مقطر)

    7.        اب مقطر

     

    روش انجام آزمون

    1.        5 میلی لیتر از محلول نمونه را به کمک پیپت داخل ارلن مایر بریزید

    2.        به محلول ارلن 100 میلی لیتر اب اضافه کنید

    3.        مقدار 5 میلی لیتر محلول امونیاک غلیظ اضافه کنید

    4.        2-3 قطره از محلول شناساگر موراکساید به ارلن اضافه کنید

    5.        حال محلول اماده شده را بوسیله EDTA0.0578 نرمال تا تغییر رنگ از زرد تا بنفش تیتر کنید

    6.        محاسبه

    حجم مصرفی بورت *  0.58 = g/l غلظت یون نیکل 

     

    در خصوص محاسبات نیکل بیشتر بدانیم و بیشتر بخوانیم 

    1.برای تهیه محلول 0.05 مولار EDTA  دو سدیمی با وزن مولی 372.05 مقدار  گرم،Na2EDTA.2H2O در یک لیتر آب مقطر حل کنید. نمک سدیم یاتان دی آمین تترا استیک اسید

     2. برای تهیه محلول 0.05 مولارEDTA چهار سدیمی با وزن مولی 475 گرم مقدار23.5 گرم،Na4EDTA.2H2O در یک لیتر آب مقطر حل کنید.

     

    EDTA4Na + Ni{EDTA} = Ni{EDTA}2 + Na2SO4

    475 + 262 

    نحوه محاسبه ضریب ثابت 

    مولاریته تیترانت با 22.6 گرم میشود 0.05 مولار

    مقدار نمونه 5 سی سی

    جرم اتمی نیکل 58.69 گرم

    پس

    M1V1=M2V2

    0.05*V1= X*5

    V1= (0.05/5)*58.69 = 0.5869 

     

    محصولاتی که در این مقاله مورد استفاده قرار گرفت

    banner NE 1 2

  • ابکاری الیاژی روی- نیکل

    آبکاری الیاژی روی- نیکل

    تیم تحقیق و توسعه شرکت جلاپردازان پرشیا

      

    چکيده

    خصوصیت مهم پوشش های آلیاژی روی -نیکل مقاومت خوردگی مناسب د رمحیط های شیمیایی مختلف همراه با خواص مکانیکی مطلوب می باشد. به منظور بهینه کردن خواص خوردگی این پوشش ها لازم است شرایط فرایند آبکاری الکتریکی د رراستای ایجاد ترکیب شیمیایی مورد نظر ، مورد بررسی قرار گیرد. د راین پژوهش ابتدا به انتخاب ترکیب حمام آبکاری پرداخته شد و پس از تعیین ترکیب بهینه حمام آبکاری، اثر پارامترهای فرایند آبکاری شامل دانسیته جریان ، دما ، تلاطم، و فاصله بین آند و کاتد بر ترکیب شیمیایی و ظاهر پوشش مورد بررسی قرار گرفتند. در نهات ترسیب الیاژی نیکل - روی در محیط اسیدی انجام گرفت. این پوشش به پسیواسیون کروماته خیلی خوب جواب داده وبراحتی توانستیم کروماته زرد، سفید ومشکی را بدست بیاوریم.با توجه به اینکه پوشش های آلیاژی نسبت به پسیو کردن بسیار حساس میباشند این نکته را میتوان از مزایای این محلول دانست.

     

    هدف

    پوشش دهي الکتريکي فلز روي به عنوان يکي از روش هاي پوشش دهي فلز روي بر قطعات فولادي در کنار روش هاي ديگر، نظير گالوانيزه غوطه وري گرم، سالهاست که شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته است. برخي محدوديت ها در خواص و عملکرد اين پوشش ها نظير مقاومت خوردگي، سختي، انعطاف پذيري و مقاومت در برابر محيط هاي شيميائي خاص باعث معرفي و بکارگيري آلياژهاي روي، بويژه با عناصر فلزي نظير آهن، کبالت و نيکل پيش شده است. توسعه فناوري و حيطه استفاده از اين نوع پوشش هاي آلياژي همواره رو به گسترش بوده است. امروزه از اين نوع پوشش ها بطور وسيعي در صنعت ساخت قطعات خودرو و اتصالات استفاده مي شود و بدين ترتيب دست يابي به مقاومت خوردگي بيشتر، سختي و انعطاف پذيري بالاتر و حفظ مقاومت خوردگي حتي پس از عمليات حرارتي و عمليات شکل دهي و نيز شفافيت بهتر و کيفيت و شکل ظاهري مطلوب، همراه با انواع پوشش هاي تکميلي کروماته در قالب پوشش هاي آلياژي روي – نيکل، روي – کبالت و روي – آهن ميسر شده است. پوشش روی نیکل نسبت به گالوانیزه روی خالص، حفاظت در برابر خوردگی بهتری را ایجاد می کند.از آنجا که حفاظت در برابر خوردگی این نوع از پوشش حتی پس از عملیات حرارتی نیز بسیار پایدار است، لذا برای پوشش دهی قطعاتی که در محفظه موتور و تحت حرارت قرار میگیرند کاربرد دارد.مقاومت به سایش بالای این پوشش آن را برای استفاده در قسمت زیر اتومبیل مناسب می سازد. به این دلایل، پوشش آلیاژی روی-نیکل به طور فزاینده ای در صنعت خودرو مورد نیاز است. در نهات ترسیب الیاژی نیکل - روی در محیط اسیدی انجام گرفت. این پوشش به پسیواسیون کروماته خیلی خوب جواب داده وبراحتی توانستیم کروماته زرد، سفید ومشکی را بدست بیاوریم.با توجه به اینکه پوشش های الیاژی نسبت به پسیو کردن بسیار حساس میباشند این نکته را میتوان از مزایای این محلول دانست.

    مقدمه

    پوشش فلز روي (Zn) براي محافظت فولاد از چند راه مورد استفاده قرار مي‌گيرد:

    1. بوسيله تجهيزات الکتريکي ـ شيميايي: پوشش‌دهي الکتريکي
    2. از يک حمام فلزي مذاب: گالوانيزه غوطه‌وري گرم(Hot dip galvanizing)
    3. از پاشش يک فلز مذاب : فلز پاشي
    4. در شکل پودري: پوشش مکانيکي
    5. در قالب پوشش گرد رنگ: رنگ پاشي

    پوشش روي در قطعات خودرو عمدتا به صورت گزينه اول يعني پوشش‌دهي الکتريکي انجام مي‌شود. روي توسط مکانيسم فداشوندگي (Scarification)  بدليل داشتن تمايل شيميايي بيشتر به ترکيب با اکسيژن، اکسيد شده و با رسوب محصولات خوردگي ناشي از خوردگي روي، از ادامه خوردگي فولاد جلوگيري بعمل مي‌آورد.

    در دهه‌هاي گذشته کادميم نقش روي را ايفا مي‌کرد و پوشش کادميم بطور وسيعي در صنايع مورد بهره‌برداري بود. اما بدليل بارز شدن مشکلات مربوط به آلودگي و سمي بودن کادميم، بتدريج پوشش روي خالص جايگزين کادميم گرديد و به عنوان يک عمليات رايج صنعتي در پوشش دادن قطعات متعدد صنعتي و نظامي بکار گرفته شد. دو نکته در مورد فرآيند پوشش‌دهي الکتريکي روي خالص براي قطعات فولادي وجود دارد:

    1. در مورد پوشش‌دهي قطعات فولادي با استحکام بالا بدليل جذب هيدروژن از حمام آبکاري و بروز پديده تردي هيدرون (Hydrogen embitterment)، لازم است همواره عمليات هيدروژن‌زدائي صورت گيرد.
    2. براي افزايش خاصيت مقاومت به خوردگي پوشش و امکان دسترسي به ظاهر زيباتر و متنوع، معمولا از يک پوشش تکميلي مانند کروماته يا فسفاته بعد از عمليات پوشش‌دهي استفاده مي‌شود.

    پوشش‌هاي آلياژي روي

    پوشش‌هاي آلياژي روي (Zinc alloy coatings)   بجاي روي خالص، از دهه ۱۹۸۰  ميلادي در ژاپن و اروپا بکار گرفته شد و در دهه اخير نيز در آمريکا مورد توجه قرار گرفت. دلايل عمده روآوري به اين پوشش‌ها عبارتست از:

    1. دست‌يابي به حد بيشتر مقاومت خوردگي پوشش همزمان با کاهش ضخامت آن
    2. تثبت يک جايگزين مناسب براي پوشش سمي کادميم

    گرچه در مقايسه با روي خالص، کنترل ترکيب حمام آبکاري در پوشش‌دهي آلياژهاي روي حساس‌تر است و بدليل استفاده از عناصر آلياژي هزينه بيشتري دارد اما افزايش مقاومت خوردگي در عين کاهش ضخامت پوشش و در نتيجه افزايش عمر و بهبود عملکرد پوشش، هزينه‌ها را جبران مي‌سازد. توسعه صنايع خودروسازي، الکترونيک و هوا ـ فضا از عواملي بود که گسترش کاربرد پوشش‌هاي آلياژي روي را باعث گشت. امروزه حمام‌هاي آلياژي روي نه تنها حفاظت خوردگي بهتري را بدست مي‌دهند بلکه سبب افزايش انعطاف‌پذيري، سختي و روانکاوي پوشش نيز مي‌شوند. پوشش فداشونده‌اي که از آلياژهاي روي بدست مي‌آيد محصول خوردگي با حجم کمتري نسبت به روي خالص توليد مي‌کند.

    اساس فرآيند پوشش‌دهي آلياژي روي توانائي در پوشش‌دهي همزمان دو فلز است که با تغيير غلظت يوني فلزات و در نتيجه تغيير اکتيويته آنها ميسر مي‌شود. اگر پتانسيل احياء دو فلز مورد نظر به هم نزديک باشد با تنظيم عواملي همچون شدت جريان، دما،PH و غلظت يون‌هاي فلزي مي‌توان عمليات را انجام داد. استفاده از عوامل کمپلکس‌ساز (Complexer) نظير سيانيدها، سولفاميدها، هيدروکسيدها و مواد آلي ديگر که مي‌تواند با اضافه شدن به محلول حمام آبکاري، تجزيه شده و با ترکيب شدن با يون فلزي، يون‌هاي پيچيده توليد کند راه مطلوبي در اين زمينه است.

     انواع پوشش‌هاي آلياژي روي

    • آلياژ روي ـ سيکل: Zn/Ni
    • آلياژ روي ـ آهن: ‌Zn/Fe
    • آلياژ روي ـ کبالت: Zn/Co
    • آلياژ قلع ـ روي: Sn/Zn

    انتخاب نوع پوشش آلياژي به الزامات عملکردي قطعه و انتظاراتي که از پوشش مورد نظر وجود دارد برمي‌گردد. آلياژ کردن روي عموما با فلزات گروه هشتم جدول تناوبي يعني آهن، کبالت و نيکل صورت مي‌گيرد که نجيب‌تر از فلز روي هستند و بنابراين با آلياژ شدن با فلز روي، سرعت خوردگي آلياژ نسبت به روي خالص کمتر مي‌شود و حفاظت خوردگي بهتري فراهم مي‌آيد. البته در هر قطعه داراي پوشش، سرعت واقعي خوردگي به ترکيب آلياژ، يکنواختي رسوب، محيط کارکرد قطعه، نوع پوشش تبديلي و ماده پايه پوشش بستگي دارد.

    عمده‌ترين مورد استفاده پوشش‌هاي آلياژ روي که با روش پوشش‌دهي الکتريکي بکار مي‌رود و به آن گالوانيزه سرد نيز گفته مي‌شود قطعات خودرو است. ۲۰ تا ۳۰ درصد بقيه کارکرد مربوط به صنعت هوا ـ فضا و الکترونيک است.

    پوشش آلياژي روي ـ نيکل

    اين پوشش‌ها سابقه بسيار بيشتري نسبت به بقيه پوشش‌هاي آلياژي روي دارند، علاوه بر آنکه از لحاظ مقاومت خوردگي نيز درصدر پوشش‌هاي آلياژي روي هستند. از ويژگي‌هاي مهم اين نوع پوشش خاصيت شکل‌پذيري (Formability)  قطعه فولادي پوشش داده شده است؛ يعني پس از عمليات حرارتي و انجام عمليات شکل‌دهي، مقاومت خوردگي قطعه تا حد بسيار خوبي حفظ مي‌شود، به همين دليل در پوشش‌دهي قطعاتي مانند اتصالات پيچ و مهره، قطعات سيستم ترمز و سيستم سوخت‌رساني بکار مي‌رود. سختي 300 ـ 250 ويکرزي پوشش باعث پديد آمدن مقاومت به سايش بسيار خوب در قطعه مي‌شود. مقاومت در برابر گرما، نور ماوراء بنفش و سيالات هيدروليکي و سوخت‌ها از جمله ويژگي‌هاي ديگر اين نوع پوشش‌هاست. به همين دليل در قطعات زير کاپوت (under-the-hood) خودرو که در معرض گرما هستند کاربرد وسيعي دارند. کاربرد پوشش‌هاي آلياژي  روي ـ نيکل در صنعت اتصالات و پيچ و مهره و قطعات رزوه‌دار نيز رو به توسعه است. با توجه به اينکه اين پوشش‌ها در تماس با آلومينيوم، خوردگي گالوانيکي از خود نشان نمي‌دهد، در صنايعي که شامل بدنه‌هاي آلومينيومي است کاربرد زيادي دارند. از لحاظ قيمتي، پوشش‌هاي آلياژي روي ـ نيکل گرانترين پوشش‌هاي آلياژي روي به شمار مي‌آيند. پوشش‌هاي آلياژي روي ـ نيکل، هم از حمام‌هاي قيليائي و هم حمام‌هاي اسيدي پوشش داده مي‌شوند که ترکيبات و خواص متفاوت پوشش را پديد مي‌آورند. براي افزايش مقاومت به خوردگي پوشش، افزايش قدرت چسبندگي رنگ يا ساير پوشش‌هاي آلي، افزايش خاصيت روانکاري و پديد آمدن ظاهري خوشايند و متنوع از پوشش‌هاي تبديلي نظير کروماته، در انواع رنگ‌هاي مختلف زرد، روشن، برنزي، قوس و قزحي و مشکي استفاده مي‌شود.

    از مزایای دیگر این فرایند :

    ایجاد پوشش یکنواخت آلیاژی روی نیکل با درصد نیکل 15-10 %

    عدم خوردگی گالوانیزه هنگام مونتاژ شدن با آلومینیوم.
    مقاومت بیشتر در برابر تنشهای حرارتی.

    مناسب برای قطعات با ژئومتری پیچیده.

    حمام مورد نیاز برای ترسیب الیاژی نیکل -روی دو دسته موجود می باشد:

    1-حمام های قلیایی

    2-حمام های اسیدی

     حمام‌هاي قليائي پوشش روي ـ نيکل

    رسوب حاصل از پوشش بدست آمده از حمام‌هاي قليائي روي ـ نيکل حاوي کمتر از ۱۰ درصد نيکل          (۹ـ۶ درصد) است. فرمولاسيون اين حمام‌ها هرگز قادر به توليد آلياژهاي روي با نيکل بيشتر از ۱۲ درصد نيست. بازده پوشش‌دهي حمام قليايي ۴۰ـ۲۰ درصد است. سرعت پوشش‌دهي در اين حمام‌ها کمتر است اما ترکيب يکنواخت‌تري از پوشش بدست مي‌آيد. در اين حمام‌ها الکتروليت اصلي سود سوزآور (Caustic soda)  شامل محلول زينکاتNa2Zn(OH)4 است. از عوامل کمپلکس‌ساز و از همه بهتر آمين‌هاي آليفاتيک استفاده مي‌شود. همين امر باعث کاهش بازده الکتريسيته و در نتيحه کاهش سرعت رسوب‌گذاري مي‌شود. همزدن محلول نيز ضخامت لايه نفوذي را کاهش مي‌دهد. هر چه دما بيشتر باشد، بدليل نازک‌تر شدن لايه نفوذي، رسوب فلز غيرفعال‌تر بيشتر مي‌شود. اين امر باعث افزايش سرعت جوانه‌زني و ريزتر شدن دانه‌بندي مي‌شود. گرچه افزايش سرعت رسوب‌گذاري احتمال بروز ناصافي در سطح را بيشتر مي‌کند. دماي مطلوب پوشش‌دهي در اين حمام‌ها ۲۹ درجه سانتيگراد است. هر چه دما بيشتر باشد پوشش تيره‌تر و هر چه دما کمتر باشد رسوب نازک شيري رنگ مي‌شود. مقدار روي در اين حمام‌ها 12 ـ5/7 گرم در هر ليتر الکتروليت است.

     حمام‌هاي اسيدي پوشش روي ـ نيکل

    رسوب حاصل از پوشش بدست آمده از حمام‌هاي اسيدي روي ـ  نيکل حاوي ۱۵ـ۱۰ درصد نيکل و بقيه فلز روي است. با افزايش مقدار نيکل تا ۱۸ درصد مقاومت خوردگي نيز افزايش مي‌يابد اما اگر مقدار نيکل بيشتر شود غيرفعال شدن (passivation)، سطح بيشتر مي‌شود و خواص فداشوندگي و حفاظت خوردگي رو به نزول مي‌رود.  بعلاوه هنگامي که مقدار نيکل زياد مي‌شود غيرفعال‌سازي پوشش کروماته مشکل و حتي غيرممکن مي‌شود و کاهش مقاومت خوردگي را در پي دارد. حمام‌هاي اسيدي حاوي سولفات و کلرايد هستند و عوامل کمپلکس‌سازي نظير کلريد آمونيم نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرند. در روش‌هاي سنتي و قديمي، از آندهاي مجزاي روي و نيکل استفاده مي‌شود که به يکسوکننده‌هاي (rectifier)  مجزا متصل هستند. در فناوري‌هاي جديد از يک يکسوکننده و آندهاي روي استفاده مي‌شود در حالي که نيکل به شکل يک افزودني به حمام اضافه مي‌شود.

    متد کار

    برای دست یابی به این ترسیب الیاژی محلول های متفاوتی بکار گرفته شد .نکته حائز اهمیت این بود که پوشش حاصله دارای رنگ ظاهری و بافت مناسب باشد .بنابراین علاوه بر اینکه به دنبال ترکیب مناسب برای حمام باشیم بدنبال راهکاری بودیم تا بتوانیم راحت ترین شرایط اعمال را داشته باشیم .در نهایت حمام بکار گرفته شده در این کار در دسته حمام های اسیدی بوده و پی اچ این محلول در حدود 3 میاشد.این فرایند در دمای محیط صورت میگیرد.این محلول حاوی نمک های روی و نیکل وهمچنین عامل کمپلکس دهنده می باشد.کنترل پی اچ این وان رانیز میتوان توسط اسید سولفوریک انجام داد.نکته مهم در ترسیب پوشش های الیاژی میزان گرم از هر نوع فلز میباشد.با مطالعات انجام شده نهایتا به نسبت مورد نظردست یافتیم.

    مانند هر فرایند ترسیبی اماده سازی قطعه قبل ازاعمال فرایند بسیار مهم میباشد .این پوشش مانند پوشش گالوانیزه به مراحل چربیگیری و اسید شویی بسیار حساس میباشد بنابراین مراحل انجام فرایند را میتوان بدین گونه طراحی نمود:

    1-چربیگیری

    2-اسیدشویی

    3-ترسیب الکتریکی

    4-پسیواسیون

    که پس از انجام هر مرحله قطعه شستشو داده میشود.

    از نکات مورد توجه این بود که پس از ترسیب بتوان از محلول های پسیو کننده معمول جهت پسیواسیون این پوشش استفاده کرد. این پوشش به پسیواسیون کروماته خیلی خوب جواب داده وبراحتی توانستیم کروماته زرد، سفید ومشکی را بدست بیاوریم.با توجه به اینکه پوشش های الیاژی نسبت به پسیو کردن بسیار حساس میباشند این نکته را میتوان از مزایای این محلول دانست.محلول های پسیواسیون مورد استفاده حاوی یون کروم میباشند که متناسب با رنگ محصول مورد نظرمیتوان  از نمک فلزات واسطه استفاده کرد.این ترکیبات قادرند پوششی یکنواخت با محافظت بالا در برابر خوردگی از خود نشان دهند.از دیگر مزایای این نمک های مورد استفاده در محلول پسیو کننده طراحی شده پایداری بالا ومقاومت در برابر تجزیه شدن میباشد.

    نتیجه گیری

    حمام بدست امده برای ترسیب الیاژی روی -نیکل اسیدی بوده ودر دمای محیط اعمال میشود.پس از ترسیب از محلول های کروماته معمول جهت پسیواسیون استفاده گردید که پوشش های کروماته زرد،سفید ومشکی حاصل گردیدند.در محلول های پسیواسیون از نمک های متناسب با نوع ترسیب استفاده شد تا در نهایت بالاترین کیفیت در رنگ ظرهری ومقاومت در برابر خوردگی قطعه حاصل گردد.

  • استاندارد ISO 1456 پوشش فلزی- پوشش کامپوزیتی نیکل کروم و مس /نیکل کروم

    استاندارد ISO 1456 پوشش فلزی- پوشش کامپوزیتی نیکل کروم و مس /نیکل کروم


    1- دامنه استاندارد پوشش مس و نیکل کروم
    2- مراجع استاندارد
    3- اصطلاحات و تعاریف پیرامون پوشش فلزی- پوشش کامپوزیتی نیکل کروم و مس /نیکل کروم

     4-اطلاعاتی که باید خریدار خدمات پوشش به ابکار بدهد 
    ..ا4.1. اطلاعات ضروری نظیر روش انجام تست چسبندگی / روش انجام تست خوردگی / طراحی قطعه / نقاط حساس قطعه و ..
     
    5- شماره استاندارد شرایط کاری قطعه:   1 عادی 2 متوسط 3شدید 4 خیلی شدید و  5 فوق العاده شدید 
    6- تعیین شرایط خدمات

    7- خدمات مورد نیاز برای پوشش
    8- نمونه ارائه شده

    استاندارد  ISO 1456   با موضوعپوشش فلزی- پوشش کامپوزیتی نیکل کروم و مس /نیکل کرومجهت اگاهی و استفاده علاقمندان موجود میباشد.             

    برای دریافت متن کامل استاندارد با ما تماس بگیرید.      65734701 الی 3

  • استاندارد ISO 2361 پوشش کامپوزیتی نیکل روی بسترهای مغناطیسی وغیرمغناطیسی/اندازه گیری ضخامت پوشش

    استاندارد ISO 2361 پوشش کامپوزیتی نیکل روی بسترهای مغناطیسی وغیرمغناطیسی/اندازه گیری ضخامت پوشش

    محتوی این استاندارد : 


    1- دامنه و زمینه استاندارد
    2- مراجع استاندارد
    3- متن اصلی استاندارد ISO 2361 پوشش کامپوزیتی نیکل بر روی بسترهای مغناطیسی و غیر مغناطیسی - اندازه گیری ضخامت پوشش - روش مغناطیسی

    4- عوامل موثر بر دقت اندازه گیری
    5- ابزار کالیبراسیون
    6- روش آزمون
    7- دقت مورد نیاز در انجام آزمون

    استاندارد ISO 2361 پوشش کامپوزیتی نیکل بر روی بسترهای مغناطیسی و غیر مغناطیسی - اندازه گیری ضخامت پوشش - روش مغناطیسی

    جهت اگاهی و استفاده علاقمندان موجود میباشد.             

    برای دریافت متن کامل استاندارد با ما تماس بگیرید.      65734701 الی 3

  • استاندارد آبکاری نیکل کروم روی مواد پلیمری پلاستیکی ملی 8242

    استاندارد ملی شماره 8242

    پوششهايفلزي-آبکاريالکتريکينيکلوکرومرويسطوحموادپليمريپلاستيکي- الزامات

    Metallic coating- Electroplated coating

    of nickel plus chromium on plastics materials-

    Requirements

    کميسيوناستاندارد"پوششهايفلزي-آبکاريالکتريکينيکلوکرومرويسطوحموادپليمريپلاستيکي "

    رئيس                                                   سمتيانمايندگي

    منصوري،يعقوب(دکترايشيمي)  --دانشگاهمحققاردبيلي

    اعضاء

    آقاييلشکري،وحيد(کارشناسارشدمتالورژي)  --شرکتکليداورنگ

    ابراهيمفر،رضا(کارشناسشيمي)  --ادارهکلاستانداردوتحقيقاتصنعتي --آذربايجانشرقي

    الفتشنبغازان،عليرضا(کارشناسارشدمهندسشيمي)   ادارهکلاستانداردوتحقيقاتصنعتي -آذربايجانشرقي

    خسروي،محمد(کارشناسارشدمتالورژي)  -شرکتريختهگريتراکتورسازيتبريز

    عمرانيخواه،جليل(کارشناسارشدشيمي) -شرکتکلرپارس

    دبير

    قديميکلجاهي،فريده(کارشناسارشدشيمي)  -ادارهکلاستانداردوتحقيقاتصنعتي -آذربايجانشرقي

    دويستوسيوچهارميناجلاسيهکميتهملياستانداردمکانيکوفلزشناسي

    مورخ 20/6/84

    رئيس --سمتيانمايندگي

    مصحفي،زهرا(کارشناسارشدشيمي)  --عضوهيئتعلميدانشگاهاميرکبير

    اعضاء

    آقاييلشکري،وحيد(کارشناسارشدمتالورژي)  --شرکتکليداورنگ

    الهياري،حسن(کارشناساقتصادصنعتي) --سازمانحمايتازحقوقمصرف کنندگانو --توليدکنندگان

    دلفي،حسين(کارشناس)  -نمايندهمديريتمکانيکوفلزشناسي  -موسسهاستاندارد

    سرابي،علياصغر(دکترايمتالورژي) -عضوهيئتعلميدانشگاهاميرکبير

    عقيلي،همايون(کارشناس)  -نمايندهمعاونتتحقيقاتصنايعفلزي --موسسهاستاندارد

    قديميکلجاهي،فريده --(کارشناسارشدشيمي)  --ادارهکلاستانداردوتحقيقاتصنعتي --آذربايجانشرقي

    منصوري،يعقوب(دکترايشيمي) --عضوهيئتعلميدانشگاهمحققاردبيلي

    موسوي،ليلا(کمککارشناس)  --کمککارشناسنمايندهمديريت هماهنگي -تدويناستاندارد

    نواني،محمد(کارشناسارشدمتالورژي) --دفترمنابعالکتريکيوفلزي

    نوروزي،سعيد(دکتري) --مشاورونمايندهرياستموسسهاستاندارد

    وصالي،رضا(کارشناس)  --قائممقاممديرعاملمرکزپژوهش متالورژيرازي

    دبير

    نوروزيزاده،حميرا(کارشناس) --نمايندهمديريتهماهنگيتدوين استاندارد

    پيشگفتار
    استاندارد "پوشش¬هاي فلزي- آبکاري الکتريکي نيکل وکروم روي مواد پليمري پلاستيکي "كه توسط كميسيون فني مربوطه تهيه وتدوين شده ودردويست وسي وچهارمين جلسه كميته ملي استاندارد مکانيک وفلز شناسي مورخ 20/6/84 مورد تصويب قرارگرفته است،اينك به استناد بند يك ماده سه قانون اصلاح قوانين ومقررات مؤسسه استاندارد وتحقيقات صنعتي ابران مصوب بهمن ماه٣٧١بعنوان استاندارد ملي ايران منتشرمي¬شود.
    براي حفظ همگامي وهماهنگي با تحولات وپيشرفت هاي ملي وجهاني درزمينه صنايع،علوم وخدمات،استانداردهاي ملي ايران درموقع لزوم وتجديد نظرخواهدشد وهرگونه يشنهادي كه براي اصلاح ياتكميل اين استانداردها ارائه شود،در هنگام تجديد نظردركميسيون فني مربوطه مورد توجه قرارخواهدگرفت بنابراين براي مراجعه به استانداردهاي ملي ايران بايدازآخرين تجديد نظرآنهابهره گيري كرد.
    درتهيه وتدوين اين استاندارد سعي شده است كه ضمن توجه به شرايط ونيازهاي جامعه،درحدامكان بين اين استاندارد و استاندارد ملي كشورهاي صنعتي پيشرفته هماهنگي ايجاد شود. منبع وماخذي كه براي تهيه اين استانداردبه كاررفته به شرح زيراست :

    ISO 4525, 2003: Metallic coating- Electroplated coating of nickel plus chromium onplastics materials

    مقدمه

    پوشش­هايفلزي-آبکاريالکتريکينيکلوکرومرويسطوحموادپليمريپلاستيکي

    روش سنتي آماده سازي پلاستيک ها براي آبکاري شامل الکتروترسيب١لايه مس اسيدي چکش خوارقبل از آبکاري با نيکل وکروم ،جهت برآورده کردن الزامات چرخه حرارتي مي باشد. حذف مس وجايگزين کردن آن با نيکل چکش خوار يک روش جديد جهت تسهيل بازيافت پلاستيک هاي آبکاري شده درپايان عمرمحصول مي باشد. نيکل وکروم به آساني مي تواند از پلاستيک جداشده وبه طور مستقيم درتوليد فولاد زنگ نزن بکاررود درحالي که پوشش هاي توام مس ونيکل وکروم به دليل اثرات مضر مس برروي خواص فولاد به جداسازي وحذف کامل مس نيازدارند. اگرچه روش سنتي هنوزبه طورگسترده بکار مي رود،لکن درحال حاضردراروپاصنايع خودروولوله­هاي ساختماني،نيکل چکش خواررابه دليل منافع حاصل ازبازيافت،جايگزين زيرپوشش هاي مس کرده اند. اين روش هادرتجديد نظراين استانداردمورد توجه قرارگرفته اند. درصورتي که مقاومت چرخه حرارتي يک الزام باشد،اين استاندارد ويژگي هاي پوشش نيکل آبکاري شده وکروم تزئيني برسطح مواد پلاستيکي رابا زيرپوشش مس يانيکل،مجازمي­کند.
    پيشرفته اي جديد درآماده سازي پلاستيک هابراي آبکاري ماننداستفاده ازکاتاليزورهاي پالاديوميوني، حذف ترسيب بدون جريان برق وخورنده هاي کروميک /سولفوريک اسيد،حتيضروري­تراز دستورالعمل هاي لازم جهت فرآيندهاي آبکاري است. آماده سازي مناسب سطح براي دستيابي به کارکرد رضايت بخش پوشش آبکاري شده برروي موادپلاستيکي لازم است.
    درمورد مصنوعات پلاستيکي که با تکنيک هاي ويژه که شامل يک تغييرفازاست (نظير--قالب­گيري) توليد مي شوند ،لازم استفر آيند آبکاري حداقل٢٤ساعت بعدازتوليد صورت گيرد.

    ١هدفودامنهکاربرد

    هدفازتدوينايناستاندارد،تعيينالزاماتپوشش­هايآبکاريشدهتزئينينيکلبهانضمامکروم،در حضورياغيابزيرپوششهاي٤مسبررويموادپليمريپلاستيکيمي­باشد . ايناستاندارداستفادهاز زيرپوششمسيانيکلچکشخوار٥رابرايتامينالزاماتچرخهحرارتيمناسبمجازميکند. ايناستانداردبرايپوششهايموادپلاستيکيکهدرمهندسيبهکارميروند،کاربردندارد.

    ٢مراجعالزامي

    مدارك الزامي زيرحاوي مقرراتي است كه درمتن اين استاندارد به آنهاارجاع داده شده است بدين ترتيب آن مقررات جزئي ازاين استاندارد محسوب مي­شود درمورد مراجع داراي تاريخ چاپ وياتجديد نظر،اصلاحيه ها وتجديدنظرهاي بعدي اين مدارك موردنظرنيست معهذابهتراست كاربران ذينفع اين استاندارد،امكان كاربردآخرين اصلاحيه ها وتجديدنظرهاي مدارك الزامي زيررامورد بررسي قراردهند درمورد مراجع بدون تاريخ چاپ ويا تجديدنظر ،آخرين چاپ وياتجديد نظرآن مدارك ارجاع داده شده موردنظر است .

    استفادهازمراجعزيربرايكاربردايناستانداردالزامياست :

    2-1  ISO 1463:2003 Metallic and oxide coatings- Measurement of coating thickness- Microscopical method

    2-2ISO 2064:1996 Metallic and other inorganic coatings- Definitions and conventions concerning the measurement of thickness

    2-3  ISO 2080:1981 Surface treatment, metallic and other inorganic coatings Vocabulary

    2-4ISO 2177:2003 Metallic coatings-Measurement of coating thickness- Coulometric method by anodic dissolution

    2-5  ISO 2361:1982 Electrodeposited nickel coatings on magnetics and nonmagnetic substrates-Measurement of coating thickness-Magnetic method

    6-2ISO 3497:2000 Metallic coatings- Measurement of coating thickness- X-ray spectrometric methods

    2-7  ISO 3543:2003 Metallic and non-metallic coatings – Measurement of thickness – Beta backscatter method

    2-8ISO 4519:1980 Electrodeposited metallic coatings and related finishes Sampling procedures for inspection by attributes

    2-9ISO 8401:1986 Metallic coatings-Review of methods of measurement of ductility

    2-10ISO 9227:1999 Corrosion tests in artificial atmospheres – Salt spray tests

    2-11ISO 10289:1999 Methods for corrosion testing of metallic and other inorganic coatings on metallic substrates- Rating of test specimens and manufacturedarticles subjected to corrosion tests

    2-12ISO 16348: 2003 Metallic and other inorganic coatings- Definitions and conventions concerning appearance

    2-13ASTM B764-94, Standard Test Method for Simultaneous Thickness and Electrochemical Potential Determination of Individual Layers in MultilayerNickel Deposit (STEP Test)

    ٣اصطلاحاتوتعاريف

    درايناستاندارد،اصطلاحاتو /ياواژه­­هاينوشتهشدهدراستانداردبندهاي2-2، 2-3 و  2-13 مورد استفادهميباشد.

     ٤آگاهي­هايلازمجهتآبکاري

    4-1آگاهي­هاياساسي

    هنگاميکهقطعاتسفارشدادهشدهطبقايناستانداردمليدرمعرضآبکاريقرارمي­گيرند،خريداربايد آگاهيهايزيررابهصورتمکتوب(درقراردادياسفارشخريدياروينقشهمهندسي)ارائهکند.

    4-1-2طرح(بند٦راملاحظهکنيد)

    4-1-2شکلظاهريموردنيازمانندروشني،ماتيارنگيبودن؛همچنيننمونه­ايکهموردتاييدخريدار استبايدتوسطخريدارتهيهشدهوبرايمقايسهطبقبند7-٢مورداستفادهقرارگيرد.

    4-1-3سطوحاصليکهبايددرنقشهقطعاتونمونههايتهيهشدهبهطورمناسب  علامت­گذاري شوند.

    4-1-4قسمت­هاياضافيازسطحاصليکهلازماستضخامتموضعيدرآن­هااعمالشود.

    4-1-5موقعيتسطوحاصليبراياثرمحل­هايتماس،موقعيکهايناثرهااجتنابناپذيرمي­باشند(بند7-2راملاحظهکنيد).

    4-1-6آيازيرپوشش­هايمسيانيکلبايدبرايفراهمکردنالزاماتچرخهحرارتيبکارروند(بندهاي7-3، 7-6 و 7-8)؛

    4-1-7آياآزمون­هايخوردگيبهطورمدامانجاممي­گيرنديابهصورتچرخه­اي(بند 7-7 را ملاحظه کنید)؛

    4-1-8 این که آیا آزمون­های خوردگی و حرارتی (بندهای 7-6 و 7-7) باید بهطور جداگانه روی آزمونه­ها انجام گیرد یا به طور متوالی با استفاده از همان نمونه­ها (به بند 7-8 مراجعه کنید) و این که آیا نمونه­ها باید با روش شبیه­سازی حین آزمون نصب یا جدا شوند (پیوست الف)

    4-1-9همهالزاماتآزمونSTEP(به بند 7-9  مراجعهکنيد)

    4-1-10روش­هاينمونه­برداريوسطحموردقبول (بهبند٨مراجعهکنيد)؛

    4-1-11طرحنوعپلاستيککهبايدآبکاريشود (به بند 7-1 مراجعهکنيد)؛

    4-2آگاهي­هايتکميلي

    آگاهي­هايتکميليزيرممکناستدرموقعمناسبتوسطخريدارارائهشود.

    الف)محدوديت­هايگسترهعيوبمجازسطح،حاصلازقالبگيري (به بند 7-1 مراجعه کنید).

    ب) گسترهعيوبمجازرويسطوحفرعي

    ٥ عددشرايطکاري

    عددشرايطکاريبايدتوسطخريداربرايتعييندرجهحفاظتمورداستفادهقرارگيردکهبستگيبهشدت شرايطيکهيکمحصولدرحينآزمونتحملمي­کندداشتهوبراساسدرجه­بنديزيرمورداستفادهقرار مي­گيرد.

    ٥فوقالعاده سخت
    ٤خيلي سخت
    ٣سخت
    ٢متوسط
    ١ملايم
    شرايط نوعي مورداستفاده که درآنهاعددهاي شرايط کاري مختلف مناسب مي باشند درپيوست ب آورده شده است.
    ٦طرح
    6-1 کليات
    منظورازطرح مشخص کردن نوع وضخامت هاي پوشش هايي است که براي هر شرايطکاري مناسب بوده (جدول١ملاحظه کنيد) وشامل موارد زيراست:
    الف) عبارت "پوشش آبکاري شده" ،شماره اين استاندارد ملي که به دنبال آن يک خط تيره قرارمي گيرد؛
    ب) حروف PL مشخص کننده يک ماده پلاستيکي که به دنبال آن علامت(/) آورده شده است.
    پ) علامت شيميايي Cu برای زیرپوشش مس (با علامت شیمیایی Niبرای زیر پوشش نیکل)، زيرزير پوشش های مس يانيکل فقط زماني بايد حذف شوند که بنابه اظهارخريدارلزومي براي مقاومت چرخه حرارتي وجودنداشته باشد.
    ت) عددمشخص کننده کمينه ضخامت موضعي براي زيرپوشش مس(يانيکل) برحسب ميکرومتر؛
    ث) حرف کوچک مشخص کننده نوعزيرپوشش مس يانيکل ) به بند٦-2 مراجعه کنيد)؛
    ج) علامت شيميايي Ni براي نيکل؛
    چ)عددمشخص کننده کمينه ضخامت موضعي براي پوشش نيکل برحسب ميکرومتر؛
    ح) حرف مشخص کننده نوع پوشش نيکل (به بند 6-3 مراجعه کنید)
    خ) علامت شيميايي Cr براي کروم
    د) حرف ياحروف مشخص کننده نوع وضخامت پوشش يالايه کروم (به بند 6-5 مراجعه کنيد).

    جدول۱- پوششهاي روي مواد پلاستيکي

     
     
    لایه  نوع پوشش نیکل

    ازدیاد طول ویژه

    (درصد)

    مقدار گوگرد

    درصد جزء وزنی

    ضخامت به عنوان درصدی از ضخامت کل نیکل
    دولایه سه لایه
    لايهزيرين(s) <٠/٠٠٥ ٦٠ تا
    لایه میانی (لایه با گوگرد زیاد) - > 15/0 - ١٠
    لايهبالايي(b) - 04/0> و 15/0< 10 تا 40 ٣٠

    ۱. روش آزمونبراياندازهگيريدرصدازديادطولويژه(ياچکش­ خواري)درپيوستپمشخص شده است.

    ٢مقاديرگوگردبراي نشان دادن نوع محلولآبکاري نيک لبه کارمي­رود. هيچ     روش ساد­اي براي اندازه­ گيري مقدار گوگرددرنيکل ترسيب شده روييکقطعه پوشش داده شده وجودندارد.بااين وجود،اندازه­ گيري­هاي دقيق روي کنمونهآزمونکهبهطورويژهتهيهشدهاستممکنمي­باشد (پيوستتراملاحظهکنيد).

    ٣معمولاتشخيصنوعواندازه­گيرينسبتلايه­هاينيکلباآزمون­هايميکروسکوپيقسمتصيقليشدهوخورده شده یک قطعه کهمطابقاستانداردبند 2-1 تهيهشدهباشديابهوسيله STEP ممکنميباشد.

     

     

    عدد شرایط کاری طرح پوشش جزئی برای پوشش های مس و انضمام نیکل و کرم طرح پوشش جزئی برای پوشش های نیکل به انضمام کروم
    5 PL/Cu 15a Ni30d Cr mp(or mc) PL/Ni20dp Ni20d Cr mp(or mc)
    4
    PL/Cu 15a Ni30d Cr r
    PL/Cu 15a Ni25d Cr mp(or mc)
    PL/Ni20dp Ni20d Cr
    PL/Ni20dp Ni20d Cr mp(or mc)
    3
    PL/Cu 15a Ni25d Cr r
    PL/Cu 5a Ni20d Cr mp(or mc)
    PL/Ni20dp Ni15b Cr r
    2
    PL/Cu 15a Ni15b Cr r
    PL/Cu 15a Ni10b Cr mp(or mc)
    PL/Ni20dp Ni10b Cr r
    1 PL/Cu 15a Ni7b Cr r PL/Ni20dp Ni7b Cr r
    6-٢انواع زيرپوشش مس يانيکل
    نوع زيرپوشش مس بايد باعلامت زيرمشخص شود:
    a براي مس چکشخوار ترازکننده سطح الکتروترسيب شده ازمحلول هاي اسيدي.
    نوع زيرپوشش نيکل بايدباعلامت زيرمشخص شود:
    dp براي نيکل ستوني چکشخوارالکتروترسيب شده ازمحلول هاي ويژه پيش آبکاري
    يادآوري نوعني کل لازم براي مقاومت چرخه حرارتي ممکن است به وسيله آبکاري واتزيامحلول نيکل سولفامات عاري ازافزودني هاي آلي يا براقکننده هاوهمچنين ازفرمولاسيون مخصوص که ارايه کنندگان فرآيند آبکاري عرضه می کنند، بدست مي آيد. براي اطلاعات تکميلي پايداري،مراجع ]5-3[ پيوست ها را ملاحظه کنيد.
    6-٣انواع نيکل
    نوع نيکل به کاررفته براي زيرپوشش هاي مسي يانيکلي بايدباعلامت هاي زيرمشخص شود:
    b براي نيکل ترسيبي درشرايط کاملا براق
    s براي نيکل کدريا شبه براق که نبايد به طورمکانيکي صيقلي شده باشد؛
    d براي پوششهاي نيکل دوياسه لايه که،ويژگيهاي آن درجدول٢ارائه شده است.
    6- ٤پوشش هاي دووسه لايه
    ويژگي هاي پوشش­هاي نيکلي دووسه لايه درجدول۲خلاصه شده اند.

    جدول۲- ويژگي هاي پوشش هاي نيکلي۲و۳لايه
    لایه نوع پوشش نیکل
    ازدیاد طول ویژه
    (درصد)
    مقدار گوگرد
    درصد جزء وزنی
    ضخامت به عنوان درصدی از ضخامت کل نیکل
    دولایه سه لایه
    لايه زيرين(s) >٨ <٠/٠٠٥ ٦٠≥ تا
    لایه میانی (لایه با گوگرد زیاد) - > 15/0 -
    ١٠≤
    لايه بالايي(b) - 04/0> و 15/0< 10 تا 40 ٣٠≥
    ۱. روش آزمون براي اندازه گيري درصد ازدياد طول ويژه(ياچکش­خواري)درپيوست مشخص شده است.
    ٢مقاديرگوگرد براي نشان دادن نوع محلول آبکاري نيکل به کارمي رود. هيچ روش ساده اي براي اندازه گيري مقدار گوگرددرنيکلترسيبشدهروييکقطعهپوششدادهشدهوجودندارد.بااينوجود،اندازه­گيري­هايدقيق روي يک نمونه آزمون که به طورويژه تهيه شده است ممکن مي باشد (پيوست تراملاحظه کنيد).
    ٣معمولاتشخيص نوع واندازه گيري نسبت لايه هاي نيکل باآزمون هاي ميکروسکوپي قسمت صيقلي شده وخورده شده یک قطعه که مطابق استانداردبند 2-1 تهيه شده باشديابه وسيله STEP ممکن ميباشد.
    6- ٥انواع وضخامت پوشش کروم
    انواع وضخامت هاي پوشش کروم بايدباعلامت­هاي زيرکه بعدازعلامت شيميايي ،Cr،قرارمي گيردبه شرح زيرمشخص شود.
    r : کروم منظم (متداول) داراي کمينه ضخامت موضعي3/0 میکرومتر؛
    mc –کروم ريزترک –که داراي بيش از ٢٥٠ترک درسانتيمتردرهرجهت باشد ويک شبکه بسته روي تمام سطح اصلي تشکيل دهد وبايک يازروش هاي مشخص شده درپيوست اندازه گيري شودوداراي 3/0 ميکرومترباشد. دربعضي فرآيندها ممکن است ضخامت بزرگ ترکروم (حدود 8/0 میکرومتر) براي به دست آوردن الگويترکل ازباشد،دراين حالت،کمينه ضخامت موضعي بايددرپوشش به شکل(8/0) Cr mc نشان داده شود.
    mp کروم متخلخل با منافذکمينه١٠٠٠٠درسانتيمترمربع زماني که بايک ياز روش هاي مشخص شده درپيوست ثتعيين مي شودوداراي کمينه ضخامت موضعي 3/0 ميکرومترمي­باشد. تخلخل­هابايدباچشم غيرمسلح يابينايي اصلاح شده،قابل رويت باشد.
    يادآوري١– کروم متخلخل اغلب باترسيبکرومروييک لايه نيکل نازک ويژه که حاوي ذرات نارساناي خنثي می­باشد، حاصل می­شود. لایه نیکل مخصوص روی نیکل نوعd يا b اعمال مي شود.
    یادآوری 2- درحالتي که کروم ازنوع ريزترک (mc) یا ريزسوراخ (mp) باشد، ممکن است پسازيک دوره کارکرد جلاي پوشش کاهش يابد. که براي بعضي کاربردها مناسب نيست. اين تمايل باافزايش کمينه ضخامت پوشش کروم تا٥/0 ميکرومتردرهرحالتي که کروم ريزسوراخ (mp) یا ریز ترک دار (mc) درجدول١مشخص شده است کاهش يابد.
    6-6 مثاليازشناسه
    پوشش آبکاري شده روي پايه اي پلاستيکي ( PL) داراي کمينه ضخامت١٥ميکرومترمس اسيدي براق(Cu15a) و کمينه١٠ميکرومترنيکل براق ( Ni10b) به انضمام کمینه 3/0 میکرومتر کروم ریز ترک یا ریز سوراخ [Cr mp (mc)] بايدبه طريق زيرمشخص شود.
    پوشش آبکاري شده(يا PL/Cu 15a Ni 10b Cr mp (mc
    پوشش آبکاري روي پايه پلاستيکي (PL) داراي ضخامت کمينه٢٠ميکرومترنيکل چکش­خوار (Ni 20 dp) وکمينه٢٠ميکرومترنيکل٢لايه (Ni20d )به انضمام کمينه 3/0 ميکرومترکروم ريزتخلخل ((Cr mp بايدبه شرح زيرمشخص شود.
    پوشش آبکاري PL/Ni20d Cr mp
    براي مقاصد سفارشي علاوه برويژگي هاي محصول جملات واضح درموردسايرويژگي هاي لازم جهت کارکردمحصول ويژه باشد. (بند٤راملاحظه کنيد).
    ٧الزامات
    7-١زيرآيند
    موادپلاستيکي بايدقابليت آبکاري داشته باشند وبايدطوري فرموله شده باشندکه پوشش هاي فلزي توانايي سازگاري بااين استاندارد ملي براي زماني که پوشش هابه طورصحيح به کارمي روند (به بند مراجعه کنيد) داشته باشند.
    عيوب درسطح پلاستيک هاي قالب گيري شده نظيرساچمه اي شدن،اثرات بيرون راني،پليسه،اثرات راهگاه،خطوط جدايش،بازشدگي وسايرموارد مي تواند تاثيرنامطلوب برروي شکل ظاهري ونحوه پوشش دهي روي مواد پلاستيکي داشته باشد. بنابراين ازمسئوليت آبکاري کننده درموردعيوب پوشش حاصل از به کاربردن پلاستيک هاي قالبگيري شده چشم پوشي مي شود،مگراينکه آبکاري کننده قالبگير هم باشد. همچنين بهتراست ويژگي هاي پوشش قطعات آبکاري،شامل محدوديت هاي مناسبي درميزان رواداري سطح معيوب حاصل ازقالبگيري باشد (به بند4-2 الف مراجعه کنيد).
    7-2 شکل ظاهري
    روي سطح اصلي نبايدعيوب قابل رويت واضح نظيرتاول زدگي،حفره ها،ناهمواري،ترک­ها،محل هاي آبکاري نشده،زنگزدگي يابيرنگ شدگي وجودداشته باشد. گستره عيوب که ممکن است روي سطح فرعي موجودباشدبايدتوسطخريدارمشخص گردد. هرجاکه نشانه هاي تماس روي سطوح اصلي غيرقابل اجتناب باشند،موقعيت آن بايد توسطخريدارمشخص گردد. شکل ظاهري بايديکنواخت وداراي رنگت وافق شده باشد.نمونه هاي تاييدشده دست سازبايد براي مقايسه مورداستفاده قرارگيرد (به بند۴-1 ب) واستانداردبند 2-12 مراجعه کنید.
    7-٣ضخامت زيرپوشش مس يانيکل
    کمينه ضخامت موضعي زيرپوشش مس بايد١٥ميکرومتروکمينه ضخامت موضعي زيرپوشش نيکل بايد٢ ميکرومترباشد (به بند٤-1 ج و جدول ١مراجعه کنيد).
    7- ٤ضخامت موضعي
    ضخامت يک پوشش مشخص شده طرح بايدکمينه ضخامت موضعي باشد. کمينه ضخامت موضعي پوشش الکتروترسيبي بايددرهرنقطه ازسطح اصلي که مي تواند باساچمه اي به قطر٢٠ميليمترتماس حاصل کند،اندازه گيري شود .ضخامت پوشش هاي الکتروترسيبي بايدبايک يازروش هاي داده شده در پيوست ج اندازه گيري شود.
    7- ٥چکش خواري
    کمينه مقدارچکشخواري براي مس،نيکل dp ونيکل شبه براق موقعي که باروش داده شده درپيوست پ آزمون مي شود،بايد٨ درصدباشد. درميان سطح محدب نمونه هاي آزمون شده هيچ ترکي نبايد موجود باشد. ترک هاي لبه کوچک نبايد منجربه عيب شود.
    7- ٦چرخه حرارتي
    آزمون چرخه حرارتي،براي ارزيابي ميزان چسبندگي مي باشدوتاثيرفرآيندآماده کردن پلاستيک براي آبکاري رانشان مي دهد. نوسانات زياد دما به هنگام اننخاب عددشرايط کاري والزامات چرخه حرارتي بايددرنظرگرفته شود. محدوده هاي مناسب دما براي هرعددشرايط کاري درجدول الف - ١آورده شده است.
    پس ازسه چرخه آزمون چرخه حرارتي مشخص شده دربندالف - ٣،قطعه هاي پوشش داده شده نبايد هيچ گونه عيوب قابل رويت باچشم غير مسلحيا ديداصلاح شده نظيرترک، تاول زدگي،حفره،فرورفتگي يا کج شدگي ازخودنشان دهند.
    يادآوري استفاده ازآزمون چرخه حرارتي نيازبه آزمون چسبندگي جداگانه راحذف مي کند.
    7- ٧آزمون خوردگي تسريع شده
    قطعات پوشش داده شده بايدباآزمون خوردگي CASS که دراستانداردبند 2-10 مشخص شده است، حداقل٢٤ساعت پس ازآبکاري، وبه مدتي که درجدول چ - ١بيان شده است درعددشرايط کاري ويژه موردآزمون قرارگيرد.
    يادآوري مدت زمان آزمون خوردگي که درجدول چ - ١نشان داده شده است وسيله اي براي کنترل پيوستگي وکيفيت پوشش هاست والزام ارابطه اي بامدت عمري اکارکردقطعه تکميل شده درعملکردواقعيت ندارد.
    زمان اشاره شده درجدول چ - ۱يابايد مداوم باشد وياشامل دوره زماني مناسب۸يا۱۶ساعته با دوره هاي استراحت بين۱تا۱۶ساعت طبق توافق خريداروآبکارباشد.
    درجه بندي حفاظتي بايدطبق استانداردبند٢-11 براي هريک ازقطعات آزمون شده نسبت داده شوند به طوري که ميزان جلوگيري پوشش نيکل به انضمام کروم ازخوردگي زيرپوشش مس ونيکل ونمايان شدن زيرآينده اي پلاستيکي باشد. ممکن است درجه بندي تکرقمي منحصرابرپايه وضع ظاهري قسمت هاپس ازآزمون خوردگي تعيين شود. براي پيرويازاين استانداردملي،درجه بندي ظاهري نبايدکمتراز٨ساعت پس ازآزمون خوردگي باشد.
    يادآوري- تخريب پوشش براي آزمون برخي پوشش هاقابل انتظاراست.
    7- ٨چرخه حرارتي ترکيبي وآزمون خوردگي تسريع شده
    ممکن است آزمون خوردگی با آزمون چرخه حرارتی برای اجزایی که با الزامات عدد شرایط کاری 5، 4 و 3 آبکاری می شوند ترکیب شود. برای قطعات آبکاری شده با عدد شرایط کاری 5 و 4 سه چرخه لازم است و برای آنهایی که با عدد شرایط کاری 3 آبکاری می­شوند دو چرخه لازم می­باشد.
    عیوب قطعات پوشش داده شده پس از هر چرخه، از چرخه ترکیبی حرارتی با چرخه خوردگی که مطابق پیوست چ آزمون شده­اند باید بررسی شوند.
    يادآوري-استفاده ازچرخه حرارتي ترکيبي وآزمون خوردگي،جايگزين آزمون هاي جداگانه تعريف شده دربند7-6 و 7-7 مي شوند.
    7-9 الزامات آزمونSTEP
    درصورتي که توسطخريدارمشخص شود،اختلاف پتانسيل الکترود بين لايه هاي مجزاي نيکل بايدبراي پوشش هاي چند لايه بروش آزمون STEP که دراستانداردبند 2-13 توضيح داده شده است،اندازه گيري شود. درپوشش هاي نيکل سه لايه،اختلاف پتانسيل STEP بين لايه نيکل خيلي فعال ويژه ولايه نيکل براق درمحدوده۱۵الي۳۵ميلي ولت است ولايه خيلي فعال هميشه فعالتر(آندي) ازلايه نيکل براق است. اختلاف پتانسيل STEP بين لايه نيکل نازک،بلافاصله زيرکروم (به عنوان مثال شامل ريزتخلخل ياريزترک دارشدن) ولايه نيکل براق۵تا۳۰ميلي ولت بوده ولايه نيکل براق هميشه فعالتر(آندي)ازلايه نيکل نازک بکاررفته قبلازکروماست.
    يادآوري- هرچندکه مقادير جهاني STEP تصويب نشده اندبرخي توافق هادرمحدوده خواسته شده وجوددارد. براي مثال،اختلاف پتانسيل STEP بين لايه نيکل شبه براق وبراق درمحدوده١٠٠تا٢٠٠ميلي ولت مي باشد ولايه نيکل شبه براق بهترازلايه نيکل براق کاتدي است.
    ٨نمونه برداري
    روش نمونه برداري بايدازروش داده شده دراستاندارد2-8انتخاب شود. سطوح قابل قبول بايدتوسط خريدارمشخص شوند (به بند 4-1- خ مراجعه کنید).
    ٩روش هاي آزمون
    به استثناي روش هاي داده شده درپيوست ث وپيوست ج،تمام روش هاي آزمون نبايد زودتراز۲۴ساعت پس ازآبکاري انجام گيرند.

    پيوست الف
    آزمون چرخه حرارتي
    (الزامي)
    الف. ١ دستگاه ها
    دستگاه بايدشامل محفظه عايقگرمايش وسرمايش هواي جاري باقدرت کافي براي تامين وکنترل دماي ازپيش تنظيم شده باشد.
    يادآوري-دومحفظه مي تواندجداسازي شده يابه نحوي ساخته شودکه متشکل ازيک محفظه باشد.
    کنترل کننده وثبت کننده مورداستفاده درکنترل محفظه کاليبراسيون وثبت بايدبادقت١± درجه سلسيوس دماي تنظيم شده راداشته باشد. تمام نقاط موجوددرمنطقه کاري محفظه آزمون بايددرمحدوده٣± درجه سلسيوس دماي تنظيم شده باقي بماند. جريان هواجهت حصول سرعت يکنواختي گرمايش وسرمايش بايد درطي آزمون درتمام قسمت هاکنترل شود.
    الف. ٢ فاصله زماني پس ازآبکاري
    فاصله زماني بين تکميل عمليات آبکاري وآزمون چرخه حرارتي برروي نتايج تاثيرمي گذارد. اين زمان بايد 2± ٢٤ساعت باشد.
    الف. ٣ روش اجراي آزمون
    ممکن است قطعات به صورت نصب نشده ياشده که باروش شبيه سازي که توسطخريدارمشخص شده است،درمحفظه قرارگيرد. محفظه باقطعاتي که بايدآزمون شوند،پرمي شود. جايگيري قطعات دردرون محفظه،باذکرشماره واندازه قطعات ثبت مي شود. محدوده دماي چرخه حرارتي بايدمطابق باعددشرايط کاري مشخص شده ازجدول الف. ۱انتخاب شود.
    يک چرخه حرارتي کامل بايدشامل قرارگرفتن قطعه هادراتاقک بادماي اتاق(5± 20درجه سلسیوس) و گرم کردن اتاقک تاآخرين حد،ياقراردادن قطعه هابه طورمستقيم درداخل اتاقک درحددماي نهايي و اجراي مرحله الف تا ت باشد.
    الف) قطعه هارابه مدتي ک ساعت دربالاترين دماقراردهيد.
    ب)دماي قطعه هارابه دماي٣±20 درجه سلسيوس برساني دودر این دما به مدت یک ساعت (این کار معمولا با خارج کردن قطعات از اتاقک انجام می­گیرد) نگهداری کنید.
    پ)قطعه هابه مدتي کساعت درپايين ترين دماقراردهيد.
    ت) دماي قطعه هارابه دماي٣±٢٠درجه سلسيوس برسانيدوآنهارابه مدت٣٠دقيقه دراين دما نگهداري کنيد.

    جدول الف. ١– محدوده دمايي چرخه حرارتي
    عدد شرایط کاری محدوده دما(درجه سلسیوس)
    بالا پایین
    5 85 40-
    4 80 40-
    3 80 30-
    2 75 30-
    1 60 30-

    پيوست ب
    مثالهايي ازشرايط مناسب براي عددشرايط کاري مختلف
    (اطلاعاتي)
    ب. ١عددشرايط کاري٥
    فضاي بيرون درشرايط بسياربسيارسخت براي مدت زمان طولاني(بيش از۵سال)براي پوشش هاي تزئيني موردنيازاست.
    ب. ٢عددشرايط کاري٤
    فضاي بيرون درشرايط بسيارسخت
    ب. ٣عددشرايط موردکاري٣
    شرايط بيرون،جايي که گاهگاهي به وسيله باران ياشبنم مرطوب مي شود.
    ب. ٤عددشرايط کاري٢
    شرايط داخل،جايي که احتمال تراکم وجوددارد.
    ب. ٥عددشرايط کاري١
    شرايط داخل دراتمسفرگرم وخشک

    جدولالف١– محدودهدماييچرخهحرارتي

     

    عدد شرایط کاری محدوده دما(درجه سلسیوس)
    بالا پایین
    5 85 40-
    4 80 40-
    3 80 30-
    2 75 30-
    1 60 30-


    پيوست پ
    آزمون چکش خواري

    (الزامي)

     

    پ. ١آماده کردن قطعه آزمون

    قطعه آزمون آبکاري شده به طول١٥٠ميلي­متر،عرض١٠وضخامت١ميلي متررابه روش زيرتهيه کنيد.
    صفحه برنجي نرم راکه درازاوپهناي آن درحدود٥٠ميليمتربيشترازقطعه آزمون نهايي باشد صيقلي کنيد. يک طرف صفحه رابا لايه اي ازنيکل(ويامس) به ضخامت٢٥ميکرومتردرهمان شرايط ودر همان حمام که قطعات مربوطه آبکاري مي شوند،بپوشانيد.
    قطعه مورد آزمون راازصفحه آبکاري شده بوسيله گيوتين ببريد. لبه هاي بلند قطعه آزمون راکمينه درطرفي که آبکاري شده است بادقت سوهانکاري کنيد.
    پ. ٢روشکار
    قطعه آزمون آبکاري شده رابافشارثابتي روي تيغه اي که قطرانحناءسرآن5/11 ميليمتراست ازدوطرف خم کنيدتا دوانتهاي قطعه آزمون بهحالت موازي بايکديگرقرارگيرد. اطمينان حاصل کنيدکه قطعه آزمون درطول مدت خم کردن باتيغه درتماس باشد.
    پ. ٣ارزيابي
    چنانچه درسطح محدب پوشش قطعه هاي آزمون هيچگونه ترکي وجودنداشته باشد،درصدازديادطول پوشش بزرگتراز۸مي باشد که ازفرمول زيرمحاسبه مي گردد:
    که درآن:
    E ازديادطول برحسب درصد؛
    T ضخامت کل فلزپايه و رسوب برحسب ميليمتر
    D قطرتيغه برحسب ميليمتراست.
    براي محاسبه E بايدواحدهايي کساني براي T و D مورداستفاده قرارگيرد.
    براي مقايسه،پوشش وضخامت کل قطعه هاي آزمون بايديک سان باشد.
    اين روش يک روش مطابق باروش تعريف شده دراستانداردبند٢-٩است.
    پيوست ت
    اندازه گيري مقدارگوگرددرنيکل الکتروترسيب شده
    (الزامي)
    ت. ١ اندازه گيري با روش احتراق وحجم سنجي محلوليدات
    مقدارگوگرد موجود درنيکل الکتروترسيب شده بايددرصورت لزوم به وسيله احتراق آزمايه نيکل در حضوراکسيژن دريک کوره القايي اندازه گيري شود. دي اکسيدگوگرد حاصله توسط محلول اسيدي شده پتاسي ميديد /نشاسته جذب مي شود. سپس بامحلول پتاسي ميداتکه به طورتازه نسبت به فولاد بامحتواي معلوم گوگرد براي جبران تغيير روزانه دربازيابي گوگرد دي اکسيد استاندارد شده است تيترمي شود.
    اين روش براي نيکل الکتروترسيب شده حاوي گوگرد بيان مي شود،درمحدوده۰۰۵/0 درصدتا۵ / 0 جزءوزني کاربرددارد.
    يادآوري- دستگاه­هاي تجاري دردسترس مي باشندکه بااستفاده ازآشکارسازي زيرقرمزوهدايت حرارتي مقدار دي اکسيدگوگرد حاصل ازاحتراق رااندازه گيري مي کنندوبااستفاده ازکامپيوترمقدارگوگرد رامستقيما نشان مي دهند.
    ت. ٢ اندازه گيري بااستفاده ازتشک يل سولفيد وحجم سنجي يدات
    مقدارگوگرددرنيکل الکتروترسيب شده بايدبااستفاده ازتبديل گوگردموجوددرنيکل به هيدروژن سولفيد دراثرواکنش با هيدروکلريدريک اسيد حاويه گزاکلروپلاتينيک اسيدمحلول،به عنوان تسريع کننده انحلال اندازه گيري شود. هيدروژن سولفيدتشکيل شده باروي سولفات آمونياک يواکنش مي دهد. روي سولفيد تشکيل شده بامحلول پتاسيم يدات حجمي استاندارد،تيترمي شود. نتايج براساس پتاسيم يدات به عنوان استاندارد اوليه بيان ميشوند.
    پيوست ث
    تعيين ترک وتخلخل درپوشش هاي کروم
    (الزامي)
    ث. ١کليات
    معمولاريزترک هابه وسيله بررسي هاي ميکروسکوپي مستقي بدون آماده سازي قابل تشخيص هستند. با وجوداين،روش ترسيب مس(به بند ث . ٣مراجعه کنيد) به عنوان وسيله اي براي آشکارکردن ترک هادر بررسي هاتوصيه مي شودوبراي آشکارکردن ريزتخلخل هاضروري است.
    ث. ٢بررسي ميکروسکوپي براي تعيين ترک هابدون آماده سازي
    سطح مورد نظررابراي تشخيص ترک ها درزيرنورمنعکس شده به وسيله يک ميکروسکوپ نوري با بزرگنمايي مناسب بررسي کنيد. ازريزسنج چشمي ياوسيله مشابه يبراي تعيين فاصله اي که ترک ها شمارش مي شونداستفاده کنيد. براي اندازه گيري طولي راانتخاب کنيدکه کمينه٤٠ترک شمارش شوند.
    ث. ٣روش ترسيب مس براي تعيين ترک هاوتخلخل ها (آزمون مس سولفات)
    ث. ٣,١اساس کار
    الکتروترسيبم سازي ک محلول اسيدي مس سولفات باچگالي جريان کمياولتاژ پايين فقط درروي لايه زيرين نيکل که ازطري قترک ها،تخلخل­هاوسايرناپيوستگي­هاکه درمعرض محلول قرارگرفته است اتفاق مي افتد. اين روش ممکن است به عنوان يک روش سريع براي بررسي چشمي يکنواختي ترک هايا تخلخل هايابراي شمارش آنهابه کاررود. درحالت اخيربايد ازيک ميکروسکوپ استفاده شود.
    ث. ٣.٢روش کار
    بهترين موقع استفاده ازاين آزمون بلافاصله پس ازاتمام عمل آبکاري است. چنانچه هرگونه تاخيري روي دهد،آزمون هراقبل ازآزمون چربي زدايي کنيد. ازچربي زدايي الکتروليتي خودداري کنيد. آزمون هرابه عنوان کاتد به مدتي ک دقيقه درداخل حمامي که حاوي٢٠٠گرم درليترمس سولفات٥آبه و٢٠گرم درليتر سولفوریک اسید (سولفوریک اسید با چگالی 84/1 گرم در لیتر) با دمای 5 ±20 درجه سلسيوس نگهداريد و با جریان 30 آمپر بر متر مربع پوشش دهید.
    لازم است آزمون هوآند قبل ازآن که درمحلول آبکاري غوطه ورشوند به جريان برق متصل شوند.
    درمواردي که آزمون چندروزپس ازآبکاري کروم انجام مي شود،براي کمک به ظهورترک هاوتخلخل ها، آزمون هرادرمحلول١٠تا٢٠گرم درليترنيتريک اسيد (باچگالي نسبي٤/1 گرم برليتر) به مدت٤دقيقه دردماي٦٥درجه سلسيوس قبل ازپوشش دادن مس غوطه ورکنيد .اندازه گيري رابراي طولي انجام دهيد که درآن کمينه٤٠ترکيا کمينه٢٠٠تخلخل شمارش شده باشد.
    پيوست ج
    روش هاي آزمون تعيين ضخامت
    (الزامي)
    ج. ١روش هاي مخرب
    ج. ١,١روش ميکروسکوپي
    ازروش مشخص شده دراستانداردبند۲-۱استفاده کنيد،درصورت لزوم ازمحلول خورنده نيتريک اسيد/ استيک اسيد گلاس يالکه دراين استاندارد مشخص شده است يااسيدي که درپوشش هاي مس به انضمام نيکل به کارمي روداستفاده کنيد (يک قسمت محلول نيتريک اسيد باچگالي۴/1 گرم درليتروپنج قسمت استيک اسيد گلاسيال).
    يادآوري- استفاده ازخورنده هاتشخيص واندازه گيري ضخامت لايه هاي مختلف در پوشش هاي دووسه لايه رامقدور مي سازد.
    ج. ١.٢روش هاي کولومتري
    روش هاي کولومتري اشاره شده دراستانداردبند۲-۴ممکن است براي اندازه گيري ضخامت پوشش هاي کروم،ضخامت کلي نيکل وضخامت مس درهرنقطه ازسطح اصلي که بتواند باگلوله اي به قطر۲۰ ميليمترتماس حاصل کندمورداستفاده قرارمي گيرد. ممکن است کمينه ضخامت موضعي موردنيازبراي قسمت هاي اضافي سطح اصلي توسط خريدارمشخص شود.
    ج. ٢روش هاي غيرمخرب
    ج. ٢.١روش مغناطيسي(فقط براي پوششهاي نيکل کاربرددارد)
    ازروشمشخص شده دراستانداردبند۲- ۵استفاده کنيد.
    يادآوري- اين روش به تغييرات نفوذ پذيري پوشش هاحساس است.
    ج. ٢. 2 روش اشعه برگشتيβ(فقطدرصورت عدم وجودزيرپوشش هاي مس کاربرددارد)
    ازروش مشخص شده دراستانداردبند٢- 7 استفاده کنيد.
    يادآوري- اين روش ضخامت کلي پوشش شامل زيرپوشش مس را-درصورتوجود-اندازه مي گيرد .بااين وجود ضخامت اين زيرپوشش مي تواندبااستفاده ازاين روش وتلفيق آن بااستانداردبند٢- 4 براي پوشش هاي نيکل وکروم ياتلفيق آن با روش مشخص شده دراستانداردبند٢- 5 براي پوشش هاي نيکل،ازپوشش بيروني ترتشخيص داده شود.
    ج. ٢.٣روش طيف سنجي بااشعهX
    ازروش مشخص شده دراستانداردبند٢-٦استفاده کنيد.
    ج. ٣گزارش آزمون
    گزارش آزمون بايدشامل آگاهي هاي زيرباشد:
    الف)روش آزمون مورداستفاده دراندازه گيري ضخامت،شامل اشاره به اين استانداردملي وپيوست ب.
    ب) شرايط ويژه آزمون
    پ)خلاصه اي ازنتايج آزمون ضخامت.
    ت)نام ومشخصات آزمون کننده.
    ث)تاريخ آزمون.
    پيوست چ
    تلفيق چرخه حرارتي وآزمون خوردگي
    (الزامي)
    چرخه اي ازآزمون حرارتي وآزمون خوردگي شامل مراحل الف تا پ است:
    الف) قطعه پوشش داده شده بايددرمعرض يک چرخه١٦ساعته مطابق با روش اجرايي ذکرشده در استانداردبند٢-10 قرارگيرد (آزمون.(SCAS
    ب) قطعات بايد فقطبعدازهرچرخه آزمون CASS با آب يون زدايي شده،شستشوداده شوند.
    پ) سپس قطعات آبکاري شده بايدتحت چرخه حرارتي مطابق با روش ذکرشده دربند الف. ٢وبا استفاده ازمحدوده دمايي داده شده درجدول الف. ١موردآزمون قرارگيرند.
    یادآوري درصورت نيازبراي عددچرخه حرارتي بند 7-6 وبراي عددچرخه ترکيبي آزمون هاي حرارتي وخوردگي بند٧- ٨ را ملاحظه کنيد.

    جدول چ. ١- مدت زمان آزمون خوردگي مناسب براي عددشرايط کاري
    عددشرايط کاري مدت زمان آزمون CASS(ساعت)
    5
    4
    3
    2
    1
    48
    32
    16
    8
    الف
    الف-باوجودي که هيچ مدت زمان آزموني براي عددشرايط کاري١داده نشده است،چنين پوشش هايي ممکن است تحت آزمون پاشش استيک اسيد نمک مطابق بااستاندارد٢ – 10 قرارگيرند.مدت زمان آزمون توافقي بوده ونبايد بيش از٨ساعت باشد.

     

    عددشرايطکاري مدتزمانآزمون CASS(ساعت)

    5

    4

    3

    2

    1

    48

    32

    16

    8

    الف

    الف-باوجوديکههيچمدتزمانآزمونيبرايعددشرايطکاري١دادهنشدهاست،چنين پوشش­هاييممکناست تحتآزمونپاششاستيکاسيد- نمکمطابقبااستاندارد٢ – 10 قرارگيرند.مدتزمانآزمونتوافقيبودهونبايدبيش از٨ساعتباشد.

    پيوست ح
    مرجع شناسي
    (اطلاعاتي)


    [1] ISO 1456, Metallic coatings - Electrodeposited coatings of nickel plus chromium and of copper plus nickel plus chromium.
    [2] ISO 2859-0, Sampling procedures for inspection by attributes — Part 0:
    introduction to the ISO 2859 attribute sampling system.
    [3] MÖBIUS, A. and TOLLS, E., Plating on Plastic — New Developments in the
    Field of Chemistry, Trans. IMF, 1999, 77 (1), B9.
    [4] HURLEY, J. L. and CHART, J. E., Dependence of Thermal Cycle Response of
    Plated Plastic on the Mechanical Properties of the Electroplate, Plating, 62, 127, 1975.
    [5] DI BARI, G. A., Decorative Electrodeposited Nickel-Chromium Coatings —
    Corrosion Performance on Steel, Zinc, Plastics and Aluminium, Metal Finishing, June
    1977.
    [6] Annual Book of ASTM Standards 2002, ASTM International, West Conshohocken
    PA, p. 489.
    ICS: 25.220.40

  • استاندارد پوشش فلزی نیکل استاندارد ملی 2181

    استاندارد ملی شماره  2181

    پوشش­هایفلزی- پوشش­هایالکتروترسیبینیکل

    Metallic coatings – Electrodeposited coatings

    of nickel

    دویستوچهلونهمینکمیتهملیاستانداردمکانیکوفلزشناسیمورخه 23

    رئیس                                        سمتیانمایندگی

    همایونعقیلی(لیسانسمهندسیمتالوژی)             موسسهاستانداردوتحقیقاتصنعتیایران

    اعضا

    احسانی،ابوالفضل(فوقلیسانساقتصاد)   وزارتصنایعو معادنایران

    بردبار،منصوره(کمککارشناس)                   موسسهاستانداردوتحقیقاتصنعتیایران

    پیروزبخت،نیره(فوقلیسانسمتالورژی)        موسسهاستانداردوتحقیقاتصنعتیایران

    قدیمی،فریده(فوقلیسانسشیمی)                     ادارهکلاستانداردوتحقیقاتصنعتیآذربایجانشرقی

    قزلباش،پریچهر(لیسانسفیزیک)               موسسهاستانداردوتحقیقاتصنعتیایران

    محرمی،مهرداد(فوقلیسانسمتالورژی)    مرکزپژوهشمتالورژیرازی

    نوروزی، سعید (دکتری)                 مشاورونمایندهریاستموسسهاستانداردو                                                تحقیقات صنعتیایران

    دبیر

    نوروزیزاده،حمیرا(لیسانسمهندسیصنایع)   نمایندهمدیریتهماهنگیتدویناستاندارددبیر

    کمیسیونپوشش­هایفلزی-پوشش­هایالکتروترسیبینیکل

    رئیس                                            سمتیانمایندگی

    منصوری،یعقوب(دکتریشیمی)                     دانشگاهمحققاردبیلی

    اعضا

    آقاییلشکری،وحید        (فوقلیسانسمتالوژی)         شرکتکلیداورنگ

    اسدی،علیرضا(لیسانسشیمی)                  ادارهکلاستانداردوتحقیقاتصنعتیآذربایجان شرقی

    خسرویپور،محمدعلی(فوقلیسانسمتالوژی)     تراکتورسازیتبریز

    قدیمی،فریده(فوقلیسانسشیمی)                         ادارهکلاستانداردوتحقیقاتصنعتیآذربایجان شرقی

    منطقی،زهرا(لیسانسمهندسیشیمی)     شرکتملیگازایران

    دبیر

    الفت،علیرضا(فوقلیسانسمهندسیشیمی)        ادارهکلاستانداردوتحقیقاتصنعتیآذربایجان شرقی

    پیشگفتار

    استاندارد"پوشش­هایفلزیپوشش­هایالکتروترسیبینیکل"کهنخستینباردرسال1372تهیهگردیدهبر اساسپیشنهادهایرسیدهوبررسیوتاییدکمیسیونفنیمربوطهبرایدومینبارموردتجدیدنظرقرارگرفت و در دویست و چهل و نهمین کمیته ملی استاندارد مکانیک و فلز شناسی مورخ 23/3/85 مورد تصویب قرار  گرفته است اینک به استناد بند یک ماده سه قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن ماه 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

    برایحفظهمگامیوهماهنگیباتحولاتوپیشرفت­هایملیوجهانیدرزمینهصنایع،علوموخدمات، استانداردهایملیایراندرموقعلزوموتجدیدنظرخواهدشدوهرگونهپیشنهادیکهبرایاصلاحیاتکمیل ایناستانداردهاارائهشود،درهنگامتجدیدنظردرکمیسیونفنیمربوطهموردتوجهقرارخواهدگرفت بنابراینبرایمراجعهبهاستانداردهایملیایرانبایدازآخرینتجدیدنظرآنهابهرهگیریکرد.

    درتهیهوتدوینایناستانداردسعیشدهاستکهضمنتوجهبهشرایطونیازهایجامعه،درحدامکانبین ایناستانداردواستانداردملیکشورهایصنعتیپیشرفتههماهنگیایجادشود. منابعوماخذی که برای تهیه این استانداردبهکاررفتهبهشرحزیراست :

    -1استانداردملیایرانبشماره 2181(سال1372): پوشش­هایفلزیآبکارینیکل

    2- ISO 1458 (2002) : Metallic coatings – Electrodeposited coatings of nickel.

    پوشش­هایفلزی-پوشش­هایالکتروترسیبینیکل

    1  هدفودامنهکاربرد

    هدفازتدوینایناستانداردتعیینالزاماتبرایپوشش­هایالکتروترسیبینیکلاستکهبررویآهنو فولاد،آلیاژهایروی،مسو آلیاژهایمسی،آلومینیومو آلیاژهایآلومینیوم،جهتبهبودظاهرومقاومتبه خوردگینشاندهمی­شود. بعلاوهایناستانداردالزاماتپوشش­هاینیکلبهانضماممسرامشخصمی­کندکه بررویآهنوفولادوآلیاژهایروینشاندهمی­شود. شناسهپوشش­هاکهدرضخامتونوعمتفاوتهستند، مشخصشدهوراهنماییبرایانتخابپوششمناسبباشرایطکاریمی­باشدکهمحصولپوششدادهشده درمعرضآنشرایطقرارمی­گیرد.

    ایناستانداردشرایطسطحلازمبرایفلزپایهقبلازفرایندپوششرادارانمی­باشدوبرایپوششدادنبر رویورقیاسیم­هایعریاندرشکل­هایابست­هایباریکیامارپیچفلزیقابلاستفادهنمی­باشد.

    الزاماتبرایپوشش­هاینیکلکرومومسنیکلکرومبرایزیرآیندهایفلزیدراستاندارد(بند1مرجع­شناسیایناستاندارد)وبرایپوشش­هایمشابهبرایموادپلاستیکیدراستاندارد (بند2مرجع­شناسی ایناستاندارد)آوردهشدهاست. استانداردهای( بند4مرجع­شناسیایناستاندارد) الزاماتپوشش­های نیکلوکرومرابرایفرآیندهایمهندسیارائه می­کند.

    2  مراجعالزامی

    مدارکالزامیزیرحاویمقرراتیاستکهدرمتنایناستانداردبهآنهاارجاعدادهشدهاست. بهاینترتیبآن مقرراتجزئیازایناستانداردمحسوبمی­شود. درموردمراجعدارایتاریخچاپویاتجدیدنظر، اصلاحیه­هاوتجدیدنظرهایبعدیاینمدارکموردنظرنیست.معهذابهتراستکاربرانذینفعایناستاندارد امکانکاربردآخریناصلاحیه­هاوتجدیدنظرهایمدارکالزامیزیرراموردبررسیقراردهند. درموردمراجع بدونتاریخچاپو/ یاتجدیدنظر،آخرینچاپو /یاتجدیدنظرآنمدارکالزامیارجاعدادهشدهمورد نظر است.

    2-1ISO 1463, Metallic and oxide coatings – Measurement of coating thickness – Microscopicalmethod.

    2-2ISO 2064, Metallic and other inorganic coatings – Definition and conventions coating themeasurement of thickness .

    2-3ISO 2079, Surface treatment and metallic coatings – General classification of terms.

    2-4ISO 2080, Surface treatment and other inorganic coatings – Vocabulary.

    2-5ISO 2177, Metallic coatings – Measurement of coating thickness – Coulometricmethod by anodic dissolution.

    2-6ISO 2361, Metallic coatings – Electrodeposited nickel coatings on magnetic and nonmagneticsubstrates - Measurement of coating thickness – Magnetic method.

    2-7ISO 2819, Metallic coatings on metallic substrates– Electrodeposited and chemicallycoatings – Review of method available for testing adhesion.

    2-8ISO 3497, Metallic coatings – Measurement of coating thickness – X-ray spectrometricmethods.

    2-9ISO 3543, Metallic and non-metallic coatings – Measurement of thickness – Betabackscatter method.

    2-10ISO 3882, Metallic and other inorganic coatings – Review of methods of measurement ofthickness.

    2-11ISO 4519, Electrodeposited metallic coatings and related finishes – Sampling proceduresfor inspection by attributes.

    2-12ISO 9220, Metallic coatings – Measurement of coating thickness – Scanning electronmicroscope method.

    2-13ISO 9227 (1990), Corrosion tests in artificial atmospheres – Salt spray tests

    2-14ISO 9587, Metallic and other inorganic coatings – Pretreatments of iron or steel to reducethe risk of hydrogen embrttlement.

    2-15ISO 9588, Metallic and other inorganic coatings – Post-coating treatments of iron or steelto reduce the risk of hydrogen embrttlement.

    2-16ISO 10289 (1999), Methods for corrosion testing of metallic and other inorganic coatingson metallic substrates – Rating of test specimens manufactured and articles subjected tocorrosion tests.

    2-17 ISO 16348, Metallic and other inorganic coatings – Definitions and conventionsconcerning appearance.

    3     تعاریفواصطلاحات

    تعاریفواصطلاحاتایناستاندارددراستانداردهایبند2-2و 2-3و 2-4و 2-17  آوردهشدهاست.

    4      اطلاعاتفراهمشدهتوسطمشتریبههنگامآبکاری

    4-1 اطلاعاتضروری

    لازماستمشتریطبقایناستانداردملیوبههنگامسفارشطرح­هاجهتآبکارییکسریاطلاعاتراکهدر اینجابهآنهااشارهشدهاستآمادهکند. اطلاعاتذیلبصورتقراردادیاسفارشخریدیانقشه­هایمهندسی می­باشد:

    4-1-1  شناسه(بخش)6راببینید

    4-1-2ظاهرخواستهشده،ازقبیلروشن،جلا)بند 6-3 و 7-1 را ببینید) یابهجایآننمونه­هاییکهنشان­دهندهمحدودهنهاییتوسطمشتریبرایاهدافمقایسه­ایارائهمی­گردد.

    4-1-3  نشاندادنسطوحاصلیومهمدرنقشهقسمت­هایاتهیهنمونه­هایعلامت­دار.

    4-1-4  نوعآزمونخوردگی(جدول6وبند 7-5 را ببینید).

    4-1-5  نوعآزمونچسبندگی (بند7-4 راببینید).

    4-1-6  میزانعیوبیکهقادراسترویسطوحکماهمیتتحملشود(بند7-1راببینید).

    4-1-7 مکان­هایرویسطوحاصلیبرایاثراتتماسکهچنیناثراتیغیرقابلاجتنابهستند (بند 7-1 راببینید).

    4-1-8  روشنمونهگیریوسطوحقابلقبول(بخش8راببینید).

    4-1-9 استحکامکششیفولادوهرگونهالزاماتیکهبرایقبلیابعدازعملیاتمختلفرویآهنیا فولادجهتکاهشخطرهیدروژنتردی،بعلاوهروش­هایآزمونتردشدنهیدروژنیاست ( بند 7-8 و 7-9 را ببینید).

    4-2      اطلاعاتتکمیلی

    اطلاعاتذیلممکناستدرموقعضرورتتوسطخریدارتهیهشود:

    4-2-1   الزاماتآزمونSTEP (بند 7-6 را ببینید).

    4-2-2الزاماتضخامترویسطوحیکهتوسطیکتوپبهقطر20میلی­مترتماسندارند (بند7-2 را ببینید).

    5-2-3 اینکهآیازیرلایهمسلازماستیاخیر؟ (6-1- پ و 6-2 را ببینید).

    5     عددشرایطکاری

    عددشرایطکاری،جهتمشخصکردندرجهمحافظت­هایلازموقتیکهمرتبطباشدتشرایطیکهیک محصولدرمعرضآناستتوسطخریداربکارمی­رود،طبقمقیاسزیرمی­باشد:

    3-شدید                       2-متوسط                    1- ملایم

    شاخصشرایطسرویسبرایتعدادیازشرایطکاریمتفاوتدرپیوستالفآوردهشدهاست.

    6      طراحی

    6-1 کلیات -طراحیپوششبهمعنیمشخصکردنفلزپایهوانواعوضخامتپوشش­هایمناسببرای هرشرایطکاری می­باشد (جداول1تا4برایزیرآیندهایمختلفراببینید)کهشاملمواردزیرمیباشد.

    6-1-1 عبارت -"پوششآبکاری"؛شمارهایناستانداردملیکهبایکخطهمراهاست.

    6-1-2نمادشیمیائیبرایفلزپایه (یابرایفلزاصلیدرصورتآلیاژبودن) کهدرادامهباخطمورب همراهاست.

    / Fe برایآهنوفولاد                   /Zn برایآلیاژهایروی          / Cu برایمسوآلیاژهایمس  /Al برایآلومینیوموآلیاژهایآن.

    6-1-3 نمادشیمیائیمس(Cu)،  اگرمسیاپوشش­هایبرنجیدارایبیشاز50%مسباشدبعنوانیکزیرلایهبکار می­­رود.

    6-1-4 عددیمشخصکنندهحداقلضخامتپوششمسدرصورتکاربردبرحسبمیکرومتر.

    6-1-5 یکحرفمشخصکنندهنوعمسدرصورتکاربرد (بند 2-6 را ببینید).

    6-1-6نمادشیمیائینیکل.(Ni )

    6-1-7یکعددمشخصکنندهحداقلضخامتموضعیپوششنیکلبرحسبمیکرومتر.

    6-1-8اختصاصحرفیبراینوعپوششنیکل (بند 6-3 را ببینید)

    6-1-9درصورتاستفادهازلایهروییبرروینیکل،نمادشیمیائیویکعددنشانگرحداقلضخامت موضعیبایدبهشناسه پوششافزودهشود. ودرصورتیکهلایهرویییکالکتروترسیبیباشد،نمادشیمیائی اجزایآلیاژاصلیاستفادهمی­شود. درصورتاستفادهازیکفلزگرانبهاازقبیلطلاونقرهبعنوانلایهرویی، پسازنمادشیمیائیعددیدرپرانتزکهشاملحداقلمقدارفلزگرانبهادرلایهروییاستوبعنواندرصدجرمبایکعدداعشاریبیانمی­شود(مثال­هایآوردهشدهدربند6-4 را ببینید).

    جدول1  –پوششهاینیکلومسبانضمامنیکلرویفولاد

    عددشرایطکاری ناماختصاری
    3

    Fe/ Ni30b

    Fe/Cu20a Ni25b

    Fe/Ni30p

    Fe/Cu20a Ni25p

    Fe/Ni30s

    Fe/Cu20a Ni25s

    Fe/Ni25d

    Fe/Cu20a Ni20d

    2

    Fe/Ni20b

    Fe/Cu15a Ni20b

    Fe/Ni20p

    Fe/Cu15a Ni20p

    Fe/Ni20s

    Fe/Cu15a Ni20s

    Fe/Ni15d

    Fe/Cu15a Ni15d

    1

    Fe/Ni10b

    Fe/Cu10a Ni10b

    Fe/Ni10s

    Fe/Cu10a Ni10s

    یادآوری -یکپوششاولیهمس،باضخامت5میکرومترتا10میکرومترعمومارویآهنوفولادبکار بردهمی­شود. ازیکمحلولسیانیدمسقبلازآبکاریبامساسیدیچکش­خوارجهتجلوگیریاز ته­نشینشدنرسوبورسوباتباچسبندگیضعیفاستفادهمی­شود. پوششاولیهمس (مسعریان) شایدبرایهرنقطهازمساسیدیچکشخوارکهدرجدول1ارائهشدهاستجایگزینشود.

     

    جدول-2پوششهاینیکلومسبانضمامنیکلرویآلیاژهایروی

    عددشرایطکاری ناماختصاری
    3

    Zn/ Ni25b

    Zn/Cu15a Ni20b

    Zn/Ni25s

    Zn/Cu15a Ni20b

    Zn/Ni20d

    Zn/Cu15a Ni15d

    2

    Zn/Ni15b

    Zn/Cu10a Ni15b

    Zn/Ni15s

    Zn/Cu10a Ni15b

    1

    Zn/Ni10b

    Zn/Cu10a Ni10b

    Zn/Ni10s

    Zn/Cu10a Ni10b

    یادآوری -جهتاطمینانازچسبندگیپوشش­هایبعدینیکل،بایدآلیاژهایرویدرابتداآبکاریشوند .معمولالایهاولیهمسبایکمحلولسیانیدمسالکتروترسیبیمی­شود،امامحلولمسقلیائیعاریازسیانید بکار برده می شود. حداقلضخامتلایه اولیه مس 8-10  میکرومتر می­باشد. برای قطعات پیچیده، ممکن است حداقل ضخامت مسبه15میکرومترافزایشپیداکندتاازپوششکافیرویسطوحبیرونازسطوحاصلی بادانسیتهکماطمینانحاصلشود. معمولاوقتیکهضخامتمسمشخصبیشتراز 10میکرومترباشدلایه الکتروترسیبیهموارکنندهمسچکش­خوارازمحلولاسیدی،رویرسوبسیانیدمساولیهاستفادهمی­شود.

    جدول3- پوشش­هاینیکلرویمسوآلیاژهایمس

    عددشرایطکاری ناماختصاری
    3

    Cu/Ni20b

    Cu/Ni20p

    Cu/Ni20s

    Cu/Ni20d

    2

    Cu/Ni10b

    Cu/Ni10s

    Cu/Ni10p

    1

    Cu/Ni5b

    Cu/Ni5s

    جدول4- پوشش­هاینیکلرویآلومینیوموآلیاژهایآلومینیوم

    عددشرایطکاری ناماختصاری
    3

    Al/Ni30b

    Al/Ni30s

    Al/Ni30p

    Al/Ni25d

    2

    Al/Ni25b

    Al/Ni25s

    Al/Ni25p

    Al/Ni20d

    1 Al/Ni10b
    یادآوری -برایآلومینیوموآلیاژهایآن،رسوب­هایغوطه­وریازفلزرویوقلعومسالکتروترسیبیو سایرزیرپوشش­هاجهتاطمینانازچسبندگیبعنوانبخشآماده­سازیبرایالکتروترسیبقبلازبکاربردن پوشش­هاینیکلبکاربردهمی­شوندکهدرجدول4آوردهشدهاست.

    6-2   انوعپوشش­هایمس

    نوعمستوسطنمادذیلبایدمشخصشود:

    a       برایمسچکشخوارالکتروترسیبشدهمحلول­هاینوعاسیدی

    6-3  انواعپوشش­هاینیکل

    نوعپوششنیکلتوسطنمادذیلبایدمشخصشود:

    b       براینیکلالکتروترسیبشدهدرشرایطکاملاروشن.

    p       براینیکلتیرهیانیمهبراقکهبطورمکانیکیبراقشدهاست.

    s       براینیکلکدریانیمهبراق،کهنبایدبطورمکانیکیبراقشدهباشد.

    d       پوشش­هایسهلایهیادولایه،کهالزاماتآندرجدول5آوردهشدهاست.

    6-4   نمونه­ایازیکشناسه

    یکپوششرویفولادشاملحداقل 20 میکرومتر از مس نرم چکش خوار (Cu20a)باضافه30میکرومتر(حداقل) نیکل روشن (Ni30b) بصورت زیر طراحی می­شود: 

    پوشش­هایآبکاری   ISO- 1458 -Fe/Cu20a Ni30b

    پوششبالائیآبکاریشدهباحداقل2میکرومترطلا،شامل98%جرمیطلابهشرحزیر طراحیمی­شود:

    [Au(98,0)2]

    پوشش­هایآبکاری     ISO- 1458 -Fe/Cu20a Ni30b Au(98,0)2

    یادآوریبرایسفارش،جزئیاتمشخصاتمحصولنبایدمنحصراشاملطراحیباشد،بلکهبایدشاملعباراتواضحاز سایرالزاماتیکهبرایسرویس­دهیمحصولویژهاست،باشد (بخش4راببینید).

    7        الزامات

    1-7   شکلظاهری

    رویسطحنبایدعیوبقابلمشاهدهآبکاریمثلتاولزدن­ها،حفره­ها،زبری،ترک­ها،سطوحبدونآبکاری، لک­هایاتغییررنگداشتهباشد.محدودهاثراتیکهرویسطحفرعیمی­تواندآشکارشودبایدتوسطمشتری مشخصشود. هرجاکهاثراتتماسرویسطوحاصلیاجتناب­ناپذیرباشند،مکانآنهارویسطحباید توسطمشتریمشخصشود.شکلظاهریبایدیکنواختوازرنگتوافقیباشدونمونه­هایآمادهشده مصنوعیبایدبرایاهدافمقایسه­ایبکاررود(بند 4-1-2راببینید).

    7-2    ضخامتموضعی

    ضخامتپوششمشخصشدهدرشناسهبایدکمترینضخامتموضعیباشدکمترینضخامتموضعییک پوششحاصلازالکتروترسیبیبایددرهرنقطهرویسطحاصلیاندازه­گیریشودتاآنجائیکهبایکگلوله بهقطر20میلی­متربتواندتماسیابدمگردرمواردیکهتوسطمشتریارائهشود.

    ضخامتپوششالکتروترسیبیبایدتوسطیکیازروش­هایارائهشدهدرپیوستب     اندازه­گیریشود.

    7-3    پوشش­هایدولایهوسهلایهنیکل

    الزاماتلازمبرایپوشش­هایدولایهوسهلایهدرجدول5آوردهشدهاست.

    جدول5 -الزاماتبرایپوشش­­هایدولایهوسهلایهنیکل

    لایه ها

    (انواع پوشش های نیکل)

    درصد ازدیاد

    طول ویژه

    مقدار گوگرد

    درصد وزنی

    ضخامت درصدی از کل ضخامت پوشش
    سه لایه دولایه
    زیرین بزرگتر از 8 کوچکتر از 005/0 50 تا 70 بزرگتر یا مساوی 60
    مبانی (لایه با گوگرد بالا) - بزرگتر از 15/0 کوچتر با مساوی 10 -
    بالایی - بزرگتر از 04/0 و کوچکتر از 15/0 بزرگتر یا مساوی 30 10 تا 40

    1: روشآزمونبرایتعیینازدیادطولیویژه (یاچکش­خواری)درپیوست(پ)آوردهشدهاست.

    2:مقدارگوگردبرایتعییننوعمحلولآبکارینیکلمورداستفاده،مشخصشدهاست. روشسادهبرایتعیینمقدار گوگردرسوبنیکلرویمادهپوششدادهشدهوجودندارد. ولیتعییندقیقروینمونهآزمونبطورویژهآمادهشدهبا استفادهازروشارائهشدهدرپیوست  (ت)آوردهشدهاست.

    3.معمولا"تشخیصنوعوتعییننسبت­هایلایه­هاینیکلتوسطآزمایشمیکروسکوپیمقطعپوششدادهشدهقطعه آمادهشدهمطابقبااستانداردملیبند 2-1 با توسط آزمونSTEP میسر است.

    4-7    چسبندگی

    پوششبایدبهقدرکافیبهفلزپایهچسبیدهولایه­هایمجزاازیکپوششچندلایهبایدبههمدیگربطور مناسببچسبد. برایاینآزمونبهاستانداردبند 2-7 مراجعهشود.

    نبایدهیچتفکیکپوششاززیرآیندلایهمیانلایه­هایپوششاتفاقبیافتد.

    یادآوریلازماستشخصآبکارروشیبرایآماده­سازیقبلازنتایجآبکاریدرسطحتعیینکندکهقادربهبرآوردن الزاماتاینبخشباشد.

    7-5مقاومتدرمقابلخوردگیدر ) CASSپاششنمکاسیداستیک)

    قطعاتپوششدادهشدهبایددرمعرضیکآزمونخوردگیطبقجدول6درزمانمناسببرایعددشرایط کاریویژهقرارگیرند. آزمون­هایخوردگیدر استانداردبند 2-13 آوردهشدهاست. آزمونمخصوصیکهبکار بردهمی­شودبایدتوسطمشتریمشخصشود. بهمنظوراطمینانازاینکهپوششکارکردمفیدارائهدهد،مدت زمانآزمونخوردگیبایدتوسطمشتریمشخصشدهوالزاماتکاربردویژهوسرویسموردنظرلحاظشود.

    مدتزمانونتایجاینآزمون­هاارتباطکمتریباعمرکارکردوسیلهپوششدادهشدهدارد. بعدازاینکهقطعات درمعرضآمادگیبرایآزمونخوردگیقرارگیرند،آنهابایدمطابقاستانداردبند 2-16 موردآزمونقرارگیرند.

    درجهبندیبعدازآزمونخوردگیباید9یا10باشد.

    پوششنیکلومسبهانضمامپوششنیکلبدونکرومبطورگستردهبکارنمی­روند، ولذااطلاعاتدرباره کارکردآنهادرآزمون­هایتسریعشدهوکارکردواقعیآنمحدودمی­باشد.

    جدول6-آزمون­هایخوردگیمناسببرایشرایطکاری

    عدد شرایط کاری زمان آزمون خوردگی(h)

    آزمونCASS

    استاندارد بند 2-13

    آزمون پاششی استیک اسید

    استاندارد بند 2-13

    3 16 96
    2 8 48
    1 4 8

    1:زمانهرآزمونخوردگیبطورآزمایشگاهیثابتنبودهوزماننشاندادهشدهتنهابعنوانراهنمابکارمی­رود.

    2: آزمون­هایخوردگیپاششینمکدراستانداردبند 2-13 ارائهشدهکهبعنوانوسیله­ایبرایکنترلپیوستگیو کیفیتپوششرامهیامی­کند. بنابراینمدتزماناینآزمون­هاارتباطکمتریباعمرکارکردبهویژهدرارتباطبا پوشش­هاینیکلبیانشدهدرایناستانداردملیدارند.

    7-6      الزاماتآزمون STEP

    زمانیکهمشخصاتیتوسطمشتریدرخواستمی­شوداختلافپتانسیلالکتروشیمیاییبینلایه­هایمنفردنیکلبایدبرایپوشش­هایچندلایهاندازه­گیریشود.

    یادآوری1-اگرچهمقادیرپذیرفتهشدهSTEPتثبیتنشده­اند،برخیتطابق­هابرای محدوده­هایموردنیازوجوددارند.بعنوانمثالاختلافپتانسیلمیانلایهنیکلبراقونیمهبراقبینمحدوده100تا200میلیولتولایهنیکلنیمه براق همیشهنادرترازلایهبراقاست.

    یادآوری2-درپوشش­هاینیکلسهلایه،اختلافپتانسیلمیانلایهنیکلبافعالیتبالاولایهنیکلبراقبین15تا 35 میلی­ولتاستولایهبافعالیتبالاهمیشهفعالیتبیشتریازلایهنیکلبراقدارد.

    7-7     چکشخواری

    ازدیادطولویژهیاچکش­خواریلایهنیکلنیمهبراقدرپوشش­هاینیکلچندلایههمانندزیرپوشش­های مس،بایدطبقجدول5ومطابقروشمخصوصدرپیوستپانجامگیرد.

    7-8   عملیاتتنش­زدایی قبلازپوشش­­دهی

    زمانیکهمشتریتعیینمی­­کندقطعاتفولادکهاستحکامکشش­نهاییبرابریابزرگتراز1000مگاپاسکال (HRC31) دارندودارایتنشکششیهستندکهبراثرماشین­کاری،سنگ­زنی،قالب­گیرییاعملیاتشکل­دهیسرد،ایجادشده­اند،بایدقبلازتمیزکاریورسوبفلزتحتعملیاتتنش­زداییقرارگیرد. روش­هاو رده­هایعملیاتتنش­زداییبایدتوسطمشتریتعیینشود (بهاستانداردبند2-14 مراجعهشود). فولادهای اکسید شدهبایدقبلازپوششکاریتمیزشوند. برایفولادهایبااستحکامبالا،پاککننده­ایقلیاییغیرالکترولیتیونیزآندیوهمچنینروش­هایتمیزکاریمکانیکیبرایاجتنابازهیدروژنتردیدرحینفرآیند تمیزکاریترجیحدادهمی­شود.

    7-9     عملیاتحذفتردیهیدروژن

    قطعاتفولادیبااستحکامکششنهاییبرابریابزرگتراز 1000مگاپاسکال HRC)31)،بایدبهخوبیقطعات سختشدهسطحی،عملیاتحرارتیرفعتردیهیدروژنمطابقروش­هایارائهشدهومراحلتعریفشدهدر استاندارد بند 2-15 یاتعیینشدهتوسطمشتریداشتهباشند.

    ممکناستتاثیرعملیاتحذفهیدروژنتردیتوسطیکروشآزمونتعیینشدهتوسطمشترییاروش آزموناستاندارداندازه­گیریشود. برایمثالاستانداردبند 2-17 روشی برایاندازه­گیریتردشدن هیدروژنباقی­ماندهقطعاتراشرحمی­دهد. فنرهایآبکاریالکتریکییاسایرقطعاتدرمعرضخمیدگی قبلازرفعتردشدنهیدروژنینبایدنمشوند.

    یادآوریپوشش­هایارائهشدهدرایناستانداردملینادرهستند،حتیاگربرایقطعاتفولادیکهدارایاستحکام کششیبزرگتراز1000مگاپاسکالدارندبکارروندوحتیاگرعملیاتحرارتیشوند .اگرچنینپوشش­هاییبهفولادهایی کهمستعدتردیهیدروژنیهستنداعمالشودوپسازآبکاریالکتریکیگرمکردنموردنیازباشد،مشتریبایدآگاهباشد کهگرمایشممکناستموجبتغییررنگوتردشدنپوششنیکلکهدارایگوگرداست،شود.

    8     نمونه­برداری

    روشنمونه­برداریبایدازروش­هایتعیینشدهدراستانداردبند2-11 انتخابشدهوباتوافقمشتریتعیین شود.

     

    پیوستالف

    (اطلاعاتی)

    مثالهاییازاعدادمختلفشرایطکاری

    الف- 1    عددشرایطکاری3

    شرایطبیرونیتصادفییاتکراریمرطوبشدهبابارانیااحتمالشبنم.

    الف-2    عددشرایطکاری2

    شرایطدرونیکهاحتمالمیعانباشد.

    الف-3عددشرایطکاری1

    شرایطدرونیدراتمسفرخشکوگرم.

     

    پیوستب

    (الزامی)

    روشآزموناندازه­گیریضخامت

    ب-1    کلیات:استانداردملیبند 2-10 روش­هایاندازه­گیریضخامتپوشش­هایفلزیوسایرپوشش­های نیکلرابیانمی­کند.

    ب-2    آزمونهایمخرب

    ب- 2-1روشمیکروسکوپی

    روشارائهشدهدراستانداردبند2-1 رادرصورتنیازبکارببرید،بامعرفحک­کاری نیتریکاسید /استیکاسیدگلاسیالاشارهشدهدرآنویابرایپوشش­هایمسبهانضمامنیکل،محلولیازیکقسمتحجمی استیکاسید(باچگالی40/1 گرمبرمیلی­لیتر)به5قسمتحجمیاستیک اسید گلاسیالبکاربرید.

    یادآوری -کاربرداینمحلولحککاریقادرمی­سازدضخامتلایه­هایمختلفدرپوشش­هایدویاسهلایهقابل تشخیصشدهوبنابرایناندازه­گیریشوند.

    ب-2-2   روشکولومتری

    روشکولومتریدراستانداردبند 2-5ارائهشدهاست،اگرترکیبآنمعلومباشدبرای اندازه­گیریکل ضخامتپوششنیکلوضخامتمسوضخامتلایهآلیاژمسزیرلایهبکارمی­روددرهرنقطهرویسطح بااهمیتمی­تواندتوسطیکتوپباقطر20میلی­مترتماسیابد.

    ب- 2-3روشمیکروسکوپالکترونی (SEM)

    اینروشدراستانداردملیبند2-12 ارائهشدهاستکهبرایاندازه­گیریضخامتلایه­هایمنفرددر پوشش­هایچندلایهبکارمی­رود.

    ب- 2-4   آزمونSTEP

    ضخامتلایه­هایمنفردنیکلدرپوشش­هایدویاسهلایهمی­تواندتوسطآزمونSTEP اندازه­گیریشود.

    یادآوری-درصورتبروزاختلاف،برایاندازه­گیریضخامتپوششکرموبرایپوششنیکلباضخامتکمتراز 10 میکرومترروشکولومتریبکارمی­رود. روشمیکروسکوپیبرای  اندازه­گیریضخامتپوشش­هاینیکلوزیرپوشش­های 10میکرومتروبالاتراستفادهمی­شود.

    ب-3       آزمون­هایغیرمخرب

    ب- 3-1روشمغناطیسی(فقطقابلاستفادهبرایپوششهاینیکل)

    روشارائهشدهدراستانداردبند2-6رابکاربرید.

    یادآوری-اینروشبهتغییراتدرنفوذپذیریپوششحساساست.

    ب-3-2روشبرگشتیاشعهبتا(فقطقابلاستفادهدرغیابزیرپوششمس)

    روشارائهشدهدراستانداردبند2-9رابکاربرید.

    یادآوریاینروشکلضخامتپوششرااندازه­گیریمی­کندکهشاملیکزیرلایهمس(درصورتوجود)است.

    ضخامتاینزیرپوششمی­تواندازپوشش­هایبیرونیقابلتشخیصشود. بابکاربردناینروشدرارتباطبااستاندارد بند 2-5،برایپوشش­هاینیکل و کروم، و همچنین استاندارد بند 2-6 برای پوشش­های نیکل آورده شده است.

    ب-3-3  طیفسنجیاشعهX

    روش ارائه شده در استاندارد بند 2-8 را بکار ببرید.

    پیوستپ

    (الزامی)

    آزمونچکش­خواری

    پ- 1  هدف

    اینپیوستروشیبرایاندازه­گیریازدیادطولویژهیاچکش­خوارینیکلالکتروترسیبیبررویقطعه آزمونارائهمی­دهدومیانگینارزیابیچکش­خواریپوششرابیانمی­کند.

    یادآوری-آزمونبرایکنترلنوعرسوبنیکلکهباالزاماتپوششمشخصشدهدرجدول5مطابقتمی­کندودر ارزیابیچکش­خواریسایرپوشش­هاهمکاربرددارد،مورداستفاده میباشد.

    پ-2    اساسکار

    اینآزمونبراساسخمشقطعهآزمونکهبانیکلآبکاریشدهودوریکمیلهباقطرمعینبرایتولیدیک حداقلازدیادطول8درصدتوسطآزمونحجمیپوششبرایآشکارسازیترک­دارشدنبکارمی­رود.

    پ-3    وسایللازم

    پ-3-1   میله،باقطر 1/0± 5/11میلیمتر

    پ-4     آمادهسازیقطعهآزمون

    قطعهآزمونبطول150 میلی­متر،بهعرض0/1میلی­متر وضخامت1/0± 1 میلی­مترراطبقروشزیرتهیه  کنید:

    یکورقازفلزپایهمناسبمشابهباماده-ایکهپوششدادهمی­شودبهجزورقبرنجنرمدرصورتیکهفلز پایهآلیاژرویباشد،جداکنید. ورقیکهبهمقدارکافیبزرگباشدبکارببریدتااینکهامکانبریدنباریکه آزموننوارراحداقلبهعرض25میلی­مترازآنبدهد.

    تحتهمانشرایطودرهمانحمام،مطابقوسایلقبلی،بررویطرفجلادادهشدهورقبانیکلبه ضخامت25میکرومترآبکاریانجاممی­­گیرد. تکهآزمونهراازورقپوششدادهشدهبایکگیوتینیابرش تختببرید،لبهبلندآزمونراحداقلازسمتپوششدادهشدهبوسیلهسنگزنییالبهزین،گردیاپخ­دار کنید.

    پ-5     روشآزمون

    قطعهآزمونرابهطرفپوششدادهشده،توسطفشاراعمالیپایداربازاویه180درجهمیلهخمکنید (مطابق بندپ -3-1)،تادوانتهایقطعهباهمموازیباشندمطمئنشویدکهتماسبینتکهآزمونهومیلهدرطولخمیدگیحفظشود،طرفمحدبتکهآزمونهخمیدهشدهرابصورتچشمیبرایرویتترک­هاموردآزمونقراردهید.

    پ-6بیاننتایج

    پوششیراکهفرضمی­شودحداقلازدیادطول8درصدرابرآوردهمی­کند،تهیهکنیدمشروطبرآنکهبعداز آزمونهیچشکافیدربینسطحمحدببوجودنیاید.

     

    پیوستت

    (الزامی)

    تعیینگوگردموجوددرنیکلالکتروترسیبی

    ت-1اندازه­گیریتوسطاحتراقوتیتراسیونیدات

    درصورتلزوممقدارگوگردنیکلالکتروترسیبیبایداندازه­گیریشودکهاینکارتوسطسوختنیکتکه نمونهازنیکلدرحضوراکسیژندریککورهالقاییانجاممی­گیرد.       دی­اکسیدگوگردخارجشده،درمحلول اسیدیپتاسیمیدات /نشاستهجذبمی­شود. سپسمحلولباپتاسیمیداتتیترمی­شودکهاینمحلولبطور روزانهبرایجبرانتغییراتناشیازبازیافتدی­اکسیدگوگرد،استانداردمی­گردد.

    اینروشبراینیکلالکتروترسیبیشاملگوگردقابلکاربرداستکهگوگردآندرمحدوده 005/0 درصدوزنی تا 5/0 درصد وزنی باشد.

    یادآوری-وسایلیتجاریبرایاینکاردردسترسهستندکهبااستفادهازروش­هایتشخیصهدایتگرماییومادون قرمز،دیاکسیدگوگردحاصلازسوختنرااندازهمی­گیردوتوسطتجهیزاتکامپیوتریبطورسریعمقدارگوگردرا می­توانقرائتکرد.

    ت-2      اندازه­گیریتوسطتشکیلسولفیدوتیتراسیونیدات

    متناوبامقدارگوگردموجوددرنیکلالکتروترسیبیبایدباتبدیلگوگردموجوددرنیکلبهسولفیدهیدروژن اندازه­گیریشودکهاینکارتوسطفرآوریباهیدروکلریکاسیدوهگزاکلروپلاتنیکاسید(بهعنوانشتاب دهندهبرایانحلال)انجاممی­گیرد. سولفیدهیدروژنخارجشدهباسولفاترویآمونیاکیواکنشمی­دهدو سولفیدرویتشکیلشدهبامحلولپتاسیمیداتتیترمی­شود. نتایجبراساسپتاسیمیداتبهعنواناستاندارد اولیهمی­باشند.

     

    پیوستث

    (اطلاعاتی)

    مرجعشناسی

    1- ISO 1456 (2002), Metallic coatings- Electrodeposited coatings of nickel plus chromiumand of copper plus nickel plus chromium.

    2- ISO 4525 (2003), Metallic coatings- Electroplated coatings of nickel plus chromium onplastics materials.

    3- ISO 4526 (2004), Metallic coatings- Electroplated coatings of chromium for engineeringpurposes.

    4- ISO 6158 (2004), Metallic coatings- Electrodeposited coatings of chromium forengineering purposes.

    5- ISO 10587 (2002), Metallic and inorganic coatings - Test for residual embrittlement inboth metallic – coated and uncoated externally- threaded articles rods – Inclined wedge

    method.

    ICS: 25.220.40

  • استاندارد خودرویی شماره B15 4120 پوشش¬های مس، نیکل و کروم به روش الکترولیتی

    استاندارد خودرویی شماره B15 4120 پوشش¬های مس، نیکل و کروم به روش الکترولیتی

    1 موضوع 
    2 مشخصات روکش ها 
    2.1 جدول مشخصات و آزمایشات خوردگی روکش هایی که برای بهبود ظاهر و محافظت در برابر خوردگی استفاده می شوند. 
    2.1.1 قطعات خارجی 
    2.1.2 قطعات داخلي 
    2.1.3 قطعات نيكل كاري شده 
    2.1.4 قطعاتي كه پوشش مسي دارند. 
    2.1.5 پرداخت و صيقل 
    2.1.6 ارتباط با علامت گذاري ISO 
    2.2 جدول مشخصات پوششهاي كروم سخت 
    3 مشخصاتي كه بايد بررسي شود. 
    3.1 اندازه گيري ضخامت پوشش 
    3.2 محاسبه چسبندگي و شكنندگي پوشش. 
    4 نحوة بيان بر روي مدارك 
    5 تاريخچه و مدارك مورد اشاره 
    5.1 تاريخچه 
    5.2 مدارك مورد اشاره 
    1 موضوع
    دستورالعمل حاضر در ارتباط با پوشش¬های الکترولیتی زیر می باشد:
    • پوشش مس، نیکل، نیکل- کروم و مس- نیکل- کروم که برای بهبود ظاهر و محافظت از قطعات فلزی (فولاد و آلیاژهای روی) بکار برده می شود.
    • پوشش کروم سخت برای بهبود مقاومت سایشی قطعات فولادی مورد ساتفاده در مجموعه های مکانیکی و محافظت آنها در برابر خوردگی .
    پوشش های تزئینی کروم را می توان بصورت براق، نیمه براق و یا مات (کدر) سفارش داد.
    2 مشخصات روکش ها
    2.1 جدول مشخصات و آزمایشات خوردگی روکش هایی که برای بهبود ظاهر و محافظت در برابر خوردگی استفاده می شوند.
    2.1.1 قطعات خارجی
    (روکش مس، نیکل، کروم و نیکل- کروم)

    ملاحظات آزمايشات تركيب مطلوب پوشش (1) فلزپوشش داده شده علامتي كه بايد در شكل ذكر گردد
      Corrod-kote ME D23 1325

    Cass-Test (3)

    MED 231001

    حداقل ضخامت لايه­ها به ميكرون ماهيت نيكل ماهيت كروم    
      2سيكل­بدون­خوردگي يا زنگ زدگي 32 ساعت بدون خوردگي يا زنگ زدگي NI 40 دوپلكس معمولي فولاد CrE-1
    NI 30 دوپلكس

    ترك ريز يا

    تخلخل­هاي ريز

    CU 15

    NI 15

    دوپلكس يا براق

    بررسي محل

    اتصال قالب كه ميتواندمشكلات پرداخت قطعه

    رادرپي­داشته باشد.

    2سيكل­هيچگونه علامت­خوردگي قابل قبول­نمي باشد 32 ساعت هيچگونه علامت­خوردگي قابل قبول نمي باشد

    CU8

    NI 40

    دوپلكس معمول آلياژهاي روي    (Zamak) CrE-1

    - تركيبات نقل شده محدود نمي باشند و مي توان درصورت لزوم تركيبات مختلفي را ارائه نمود كه البته تنها بعد از آزمايشات كامل قابل تأييد خواهند بود.
    2- كروم معمول: رسوب در مخزن هاي تركيب معمولي ايجاد مي شود و حداقل ضخامت آن m 0.5 است.
    كروم با ترك هاي ريز : رسوبي است كه حداقل داراي 250 ترك خوردگي در هر سانتيمتر مربع و در تمام جهات است و حداقل ضخامت آن 0.3Um مي باشد (دستورالعمل آزمايش D251002)
    3- لازم به توجه است كه اين آزمايش براي ايجاد قابليت تشخيص كيفي بين رسوبات نيكل و نيكل- مس مناسب نمي باشد زيرا معرف شيميايي مورد استفاده داراي يون مس مي باشد كه تسريع كننده خوردگي براي نيكل و بدون تأثير بر روي مس مي باشد.
    2.1.2 قطعات داخلي
    (پوشش،‌مس، نيكل،‌كروم، و نيكل كروم).

    ملاحظات

    آزمايش

    CASS-TEST

    MED231001

    تركيب مطلوب پوشش  (1) نام فلز پوشش داده شده علائمي كه بايد در شكل ذكر گردد
    حداقل ضخامت روكش بهm  (2)  
      16 ساعت بدون زنگ زدگي

    NI 15

    Cr 0.2

    كلاسيك فولاد CrI-1
    محل واشرهائي را كه ممكن است باعث مشكل درپرداخت شوند را نظارت كنيد 16 ساعت بدون خوردگي

    Cu8

    NI15

    Cr0.2

    كلاسيك

    آلياژ روي

    (Zamak)

    CrI-1

     

    1- تركيبات فوق الذكر محدود نمي باشند. مي توان تركيبات متفاوتي را ارائه نمود كه تنها بعد از آزمايشات قابل تأييد مي باشد.
    2- پوششهاي نيكل مي توانند، نيكل براق، نيكل دوپلكسي يا تري نيكل باشند.
    كروم پوششها مي تواند ”معمولي“ يا ”ترك دار“ باشد.

    1. 1.1قطعات نيكل كاري شده
    نمونه كاربرد آزمايشات ضخامت لايه فلز پوشش داده شده علامتي كه بايد بر روي شكل ذكر شود
    شمع هاي پيش گرمايشي ديزل

    تخلخل

    ME D 201253

    4 الي8 فولاد Ni4
    1. 1.1.2 قطعاتي كه پوشش مسي دارند.
    نمونه كاربرد ضخامت لايه فلز پوشش داده شده علامتي كه بايد بر روي شكل ذكر شود
    پيچ اگزوز 4 الي 8M فولاد Cu4

    2.1.5 پرداخت و صيقل
    پرداخت اوليه بايد بر طبق اصول هنري صورت گيرد و هيچگونه زدگي و آثار بجاي مانده قابل قبول نمي باشد. ظاهر قطعه بايد يكنواخت باشد. در مورد قطعاتي كه از جنس آلياژ روي هستند، پرداخت نبايد سطح فوقاني غير متخلخل را بردارد.
    اگر سطح قابل رؤيت قطعه بگونه اي باشد كه پذيرش وضعيت سطح خام ريخته گري را فراهم سازد ديگر نيازي به پرداخت نيست و مي توان پوشش مس را براي قطعه ريخته گري اعمال نمود.
    اين مسئله از نقطه نظر مقاومت در برابر خوردگي بسيارمطلوب است.
    2.1.6 ارتباط با علامت گذاري ISO
    CrE-1 بر روي آهن: Fe/Ni 40dcrr
    Fe/Ni 30dCrmc
    Fe/Cu 15 NI 15b crmc
    CrE-1 بر روي Zn/Cu8N40dcrr Zamak
    Zn/Cu8NI30dcrmc
    Zn/Cu20NI20d crmc
    CrI-1 بر روي آهن: Fe/NI 15bcrr
    CrI-1 بر روي Zamak: Zn/Cu8NI 15bcrr

    1. 1جدول مشخصات پوششهاي كروم سخت
    نمونه كاربرد محافظت ضد خوردگي سختي حداقلHV ضخامت كروم (m ) علامتي كه بايد بر روي شكل ذكر شود
      ضعيف 900 5 الي 10 CrDur5
    ميله و پيستون كمك فنر متوسط 900 10 الي 40 CrDur10
    پيستون كمك فنر مناسب 900 40 الي 100 CrDur 45

    نکته:
    a) سختي Vickers براي Cr Dur5 زير ده گرم و براي انواع ديگر زير صد گرم اندازه گيري مي شود.
    b) اگر تخليه گاز مورد نياز باشد، حرف D را به ادامه سمبل (نماد) اضافه كنيد.
    مثال: Cr Dur 5D
    c) حداكثر ضخامتها جهت اطلاع ارائه شده اند، اگر رعايت حداكثر مقدار تعيين شده در دستور العمل اجباري است بايد كه اين نكته در نقشه ذكر شود.
    d) در مورد برخي كاربردهاي خاص، مي توان ضخامتهاي ديگر را ايجاد كرد كه مقدار و تلرانس آن در نقشه ذكر مي گردد.

    2.2.1 امكان كروماژ سخت انواع فولادها
    فولاد با سختي بيش از 32HRC كروماژ باعث تضعيف فولاد و كاهش مقاومت آن مي گردد (اين مقدار براي برخي انواع %40 مي باشد). گازگيري بمدت 2 ساعت و درجه حرارت cْ180 بعد از كروماژ باعث كاهش شكنندگي فلز مي گردد ولي مقاومت آن را كاهش نمي دهد. در ضمن باعث كاهش مقاومت در برابر خوردگي نيز مي گردد.
    فلزات با سختي كمتر از 32HRC.
    تقويت نسبي مقاومت فولادهاي نوع XC8A
    2.2.2 حداكثر درجه حرارت استفاده
    سختي در درجه حرارت cْ200 شروع به كاهش پيدا مي كند و مقدار آن در cْ 400 تا HV 600 نزول پيدا مي كند.
    3 مشخصاتي كه بايد بررسي شود.
    3.1 اندازه گيري ضخامت پوشش
    اندازه گيري ضخامت پوشش با يكي از روشهاي زير انجام مي گيرد در صورت اختلاف نظر تنها روش ميكروگرافيك مورد قبول است.
    3.1.1 متد ميكروگرافيك
    آزمايش طبق دستورالعمل D251057 انجام مي شود.
    3.1.2 روش انحلال شيميايي
    اين روش مبتني بر انحلال شيميايي پوشش سطحي كه به دقت اندازه گيري شده و اندازه گيري جرم فلزي كه بدين ترتيب حل شده، با استفاده از روشهاي شيميائي مناسب (پلاروگرافي، گراويمتري، اندازه گيري حجم و اسپكتروفوتومتري و...) مي باشد.
    آزمايش طبق دستور العمل PEU1117 انجام خواهد شد.
    3.1.3 روش انحلال آنوديك
    آزمايش طبق دستور العمل D251056 انجام خواهد شد.
    3.1.4 روش مغناطيسي
    آزمايش طبق دستور العمل6 PEU 111 انجام خواهد شد.
    3.2 محاسبه چسبندگي و شكنندگي پوشش.
    3.2.1 آزمايش جدول بندي
    آزمايش بر طبق دستور العمل آزمايشگاهي D251075 يا انتخاب پوشش بر طبق NFA91-101 انجام خواهد شد.
    3.2.2 آزمايش به روش خم نمودن
    اگر قطعه قابل خم نمودن باشد، بايد آنرا در چند نقطه با وارد آوردن نيروي متغير در چند نقطه آنها را خم بنمائيم، تا بدين ترتيب باعث كشيدگي و فشردگي پوشش شويم، اين كار بايد تا هنگام گسيختگي قطعه ادامه داشته باشد. جداشدگي يا پوسته شدن پوشش به هيچ وجه قابل قبول نمي باشد.
    اين آزمايش را مي توان در مورد كروم سخت بر روي نمونه اي كه داراي روكش كروم به ضخامت um25 است انجام داد. اين آزمايش مي تواند به عنوان دليلي براي اثبات تطابق روند كار مورد استفاده قرار گيرد.
    3.2.3 آزمايش با سوهان
    (بجز در مورد كروم سخت)
    آزمايش بر طبق دستورالعمل NF-A-91-101 انجام خواهد شد.
    3.2.4 آزمايش چسبندگي در حين رفع معايب قطعه.
    (در مورد كروم سخت)
    چسبندگي نامناسب باعث جداشدن پوشش در حين رفع معايب قطعه مي گردد. پوسته نشدن و جدانشدن پوشش بعد از رفع عيب قطعه نشانة اجراي صحيح فرآيند آب كاري صورت گرفته است.
    در حين اعمال پوشش كروم در برخي مواقع مي توان نقاطي را بر روي قطعه براي كروم كاري اضافي در نظر گرفت و بدين ترتيب آزمايش چسبندگي پوشش را در اين نقطه با اصلاح و تغيير در فلز پايه، انجام داد.
    3.2.5 آزمايش شوك حرارتي
    قطعه را در كوره اي كه درجه حرارت آن مناسب فلز پايه است با تلرانس cْ10 ± گرم مي نمائيم.
    • فولاد: cْ300 بمدت 1 ساعت
    • آلياژ روي: cْ160 به مدت 30 دقيقه

    سپس قطعه را در آبي كه درجه حرارت آن در حد محيط است خنك مي نمائيم. در اين حالت پوسته و يا جداشدن پوشش قطعه قابل قبول نمي باشد. كلية قطعات آزمايش شده غير قابل استفاده تلقي مي شوند.
    4 نحوة بيان بر روي مدارك
    پوشش با علامت و شماره دستورالعمل (در بين پرانتز) مشخص مي گردد.
    (دستورالعمل CrE-1(B154120)
    5 تاريخچه و مدارك مورد اشاره
    5.1 تاريخچه
    5.1.1 تدوين
    1979/12/01 تدوين دستورالعمل
    5.1.2 موضوع تغييرات
    1997/12/04 وارد شدن دستورالعمل به شبكه كامپيوتري IDEM
    5.2 مدارك مورد اشاره
    5.2.1 مدارك PSA
    5.2.1.1 دستور العملها
    D251056,D251002,D231325, D231001,D201253,D251075,D251057
    5.2.1.2 غيره
    PEU1117 , PEU1116
    5.2.2 مدارك خارجي
    NF A91-101-10/1971
    3-5- معادل با:
    4-5- مطابق با:
    5-5- كلمات كليدي

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

  • استاندارد خودرویی شماره D20 5381 پوشش های نیکل – سیلیسیم کاربید، تعیین مقدار سیلیسیم کاربید

    استاندارد خودرویی شماره D20 5381 پوشش های نیکل – سیلیسیم کاربید، تعیین مقدار سیلیسیم کاربید

    هدف و زمینه کاربرد 
    1 فرآیند
    1.1 مبنا 
    1.2 تجهیزات و شناساگرها 
    1.3 روش عملکرد 
    1.4 تشریح نتایج 
    2 فرایند B
    2.1 مبنا 
    2.2 تجهیزات و شناساگرها 
    2.3 آماده کردن نمونه ها 
    2.4 روش اجرا 
    2.5 تشریح نتایج 
    3 گزارش آزمایش 
    تالیف: OR 01 – 07– 1989

    موضوع اصلاح
    A 05 – 02 -1997 بدون تغییر (نقطه فرانسه)
    OR 01 – 04 -1995 تالیف استاندارد

    اسناد مرجع:
    اسناد PSA:
    استانداردها:

    دیگر اسناد:

    اسناد خارجی:

    هدف و زمینه کاربرد
    هدف از این روش، شرح روشی علمی است برای تعیین میزان سیلیسیم کاربید ترکیب شده در پوشش نیکل - سیلیسیم کاربید.
    ممکن است در این روش از دو فرآیند استفاده شود:
    فرآیند A: از طریق حل کردن شیمیائی پوشش و وزن کردن
    فرایند B: از طریق اندازه گیری کربن موجود در پوشش .
    فرآیند A
    مبنا
    مقدار مشخصی از پوشش را حل کنید. ذرات را برای وزن کردن، جمع آوری کنید و جرم نسبی را تعیین کنید.
    برا ی پوشش، همراه با ماده زیرسازی آن، جرم پوشش از طریق اختلاف بین جرم قبل از حل شدن و جرم بعد از حل شدن ماده زیر سازی تعیین می¬شود.
    تجهیزات و شناساگرها
    کوره
    با دمای 100 °c ± 2 °c .
    ترازو
    با دقت حدود 0.1 mg .
    بشر
    100 ml .
    صافی های میلی پور
    قطر حفره ها 0.2 µm .
    اسید نیتریک غلیظ شده
    آب یون زدائی شده
    روش عملکرد
    پوشش نیکل – سیلیسیم کاربید را در اسید (5-2-2) حل نمائید. (باید نیکل کاملا حل شود، سیلیسیم کاربید جزء غیر قابل حل است.)
    با استفاده از ترازو (2-2-2)، فیلتر (4-2-2) را وزن کنید، فرض کنید M1 جرم آن بر حسب گرم باشد.
    محلول را صاف کرده، سپس فیلتر (4-2-2) را با آب (6-2-2) بشوئید.
    به مدت یک ساعت، فیلتر را بر روی یک شیشه ساعت، درون کوره (1-2-2) خشک کنید.
    با استفاده از ترازو (2-2-2) فیلتر را وزن کنید، فرض کنید M2 جرم آن باشد، که بر حسب گرم بیان می شود.
    توجه: واضح است هرچه جرم پوشش مورد تحلیل بیشتر باشد دقت بیشتری برای تعیین محتوای آن لازم است.
    تشریح نتایج
    جرم پوش سیلیسیم کاربید M1، که بر حسب گرم (g) بیان می شود، از طریق فرمول زیر داده می شود:
    M = M2 – M1
    که در آن: M1 = جرم فیلتر خالی، بر حسب گرم
    M2 = جرم فیلتر بعد از صاف کردن، بر حسب گرم
    تعیین مقدار سیلیسیم کاربید ترکیب شده در پوشش که بر حسب درصد (%) بیان می شود، از طریق فرمول زیر معین می شود:
    □((جرم¬پوشش¬سیلیسیم¬کاربید)/(جرم¬¬پوشش¬حل¬شده))×100
    فرایند B
    مبنا
    عملکرد دستگاه اندازه گیری کربن بر اساس جذب اشعه مادون قرمز است و دستگاه را قادر می سازد تا دی اکسید کربن حاصل از سوختن پوشش را که از سلول عبور می کند اندازه بگیرد.
    دی اکسید کربن انرژی مادون قرمز را جذب می کند.
    این کاهش انرژی توسط دستگاه اندازه گیری می شود.
    تجهیزات و شناساگرها
    دستگاه اندازه گیری کربن،
    نوع CS 125 تعیین کننده سولفور کربن .
    بوته .
    محلول سودا
    تا 100 g/l
    تنگستن .
    آماده کردن نمونه ها
    یک نمونه پوشش، بدون ماده زیرسازی آن، ممکن است از طریق زیر بدست آمده باش:
    پوشش غیر چسبنده ای ایجاد کنید که به آسانی جدا شود.
    بدون این که پوشش را مورد حمله قرار دهید، ماده زیر سازی را حل نمائید. برای مثال آلومینیوم در محلول سودا (3-2-3) حل می شود.
    روش اجرا
    به منظور تحلیل کردن، نمونه را در بوته (2-2-3) قرار دهید.
    تنگستن (4-2-3) را اضافه کنید تا سرعت احتراق بیشتر شود.
    بوته را داخل سلول اندازه گیری دستگاه (1-2-3) قرار دهید.
    دستگاه (1-2-3)، مستقیما در صد جرم کربن را نسان می دهد. همچنین دستگاه درصد جرم سولفور را هم نشان می دهد.
    تشریح نتایج
    تعیین مقدار سیلیسیم کاربید که بر حسب درصد جرمی (%) بیان می شود، از طریق فرمول زیر معین می شود:
    %SiC = % C 3.33
    گزارش آزمایش
    علاوه بر نتایج به دست آمده، گزارش آزمایش باید بیانگر موارد زیر باشد:
    مرجع این روش،
    فرایند استفاده،
    مرجع قطعه مربوطه،
    جزئیات عملکردی مشخص نشده در روش، بعلاوه هر اتفاقی که احتمالا در نتایج تاثیر داشته است.

  • الکترولس نیکل بهبود خواص

    بهینه‌سازی خواص تریبولوژی پوشش نیکل الکترولس
    به کمک تغییر ترکیب شیمیایی حمام
     

    چکیده
    پوشش نیکل-بور الکترولس پوششی سخت و مقاوم به سایش است که در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته و به‌طور ویژه در صنایع دفاع ایالات متحده به‌کار گرفته‌شده‌است. در تحقیق حاضر اثر غلظت اتیلن‌دی‌آمین، آمونیاک و محلول پایدارکننده‌ای حاوی تنگستات سرب و اتیلن‌دی‌آمین تترا استیک اسید روی ساختار و میکروسختی پوشش نیکل-بور الکترولس مطابق طرح مرکب مرکزی در دو شرایط پس از آبکاری و پس از عملیات حرارتی مورد بررسی قرار گرفت. مطابق نتایج به‌دست‌ آمده، مورفولوژی سطحی اغلب این پوشش‌ها برخلاف همتاهای دیگر خود دارای ساختار قلوه‌سنگی می‌باشند. این در حالی است که مقالات پیش از این ساختار گل‌کلمی را برای این پوشش معرفی کرده‌اند. علت تشکیل چنین ساختاری به حضور آمونیاک در محلول آبکاری نسبت داده‌شد. بررسی میکروسختی برای پوشش‌ها در شرایط صرفا آبکاری شده، نتوانست منجر به تعریف یک مدل از سختی نسبت به متغیرهای فوق‌الذکر شود، اما به‌طور کلی میکروسختی به دست آمده برای پوشش‌های صرفا آبکاری شده 50HV26±825 بود. در شرایط پس از عملیات حرارتی، غلظت پایدارکننده و اثر متقابل آمونیاک و پایدارکننده به عنوان عوامل تاثیرگذار در میکروسختی پوشش در شرایط پس از عملیات حرارتی شناخته شدند به‌طوری که استفاده از غلظت‌های بهینه از این متغیرها توانست میکروسختی را از مقدار حداقلی 50HV52±1072به مقدار حداکثری 50HV26±1371برساند. بر این اساس بیشینه میکروسختی زمانی به دست می‌آید که مقدار پایدارکننده و آمونیاک بیشینه باشند. بالاترین میکروسختی به‌دست آمده برای این پوشش 50HV1371 بود. مشاهده گردید که در برخی از غلظت‌های متغیرهای پوشش‌دهی، پوشش ترد می‌گردد. مشخص شد که کمترین تردی مربوط به نمونه‌هایی است که بیشینه آمونیاک و پایدارکننده در آبکاری آن‌ها به‌کار رفته است. بررسی سایش پوشش‌ها نشان داد که علاوه بر میکروسختی، تردی و مورفولوژی سطحی پوشش‌ها نیز در کاهش میزان سایش مؤثر هستند و کم‌ترین سایش متعلق به پوششی است که علاوه بر میکروسختی بالا، زبری بالایی داشته و ترد نباشد.

    واژه‌های کلیدی: نیکل-بور الکترولس؛ مورفولوژی، توپوگرافی، میکروسختی، سایش، بهینه‌سازی.

     

    فهرست مطالب                                                                                     

                                                                                                                              صفحه

    فصل اول: مقدمه

    فصل دوم: مروری بر منابع

    2-1-    آشنایی با آبکاری الکترولس نیکل

    2-2-    مشخصات آبکاری نیکل-بور الکترولس

    2-2-1-   منبع نیکل

    2-2-2-   عامل احیاکننده

    2-2-3-   عوامل کمپلکس‌ساز...

    2-2-4-   عوامل تسریع‌کننده

    2-2-5-   عوامل پایدارکننده

    2-2-6-   عامل تنظیم‌کننده  pH

    2-2-7-   مواد افزودنی

    2-2-8-   تلاطم

    2-2-9-   دما

    2-3-    سازوکار تشکیل پوشش نیکل-بور الکترولس

    2-3-1-   چگونگی تشکیل فیلم آمورف

    2-3-2-   چگونگي شكل‌گيري و رشد پوشش Ni-B الكترولس

    2-3-3-   عمليات حرارتي پوشش نيكل-بور الكترولس

    2-4-    خصوصيات و وي‍ژگي‌هاي پوشش‌هاي نيكل-بور الكترولس

    2-4-1-   خصوصيات فيزيكي

    2-4-2-   ويژگي‌هاي شيميايي

    2-4-3-   خواص مكانيكي

    2-5-    به‌سازی خواص پوشش نیکل-بور الکترولس

    2-5-1-کامپوزیتی کردن پوشش

    فصل سوم: روش تحقیق........................................................................................................................................... 42

    3-1-    مقدمه

    3-2-    آماده‌سازی زیرلایه

    3-3-    انجام آبکاری

    3-3-1-   آبکاری نمونه‌های مرتبط با طرح عاملی

    3-3-2-   انجام آبکاری برای نقاط محوری

    3-4-    جدول آزمون‌ها

    3-5-    عملیات حرارتی پوشش‌ها

    3-6-    بررسی متالوگرافی

    3-7-    بررسی میکروسختی

    3-8-    بررسی تردی نمونه‌ها

    3-9- بررسی‌های XRD

    3-10- بررسی سایش پوشش‌ها

    فصل چهارم: نتایج...................................................................................................................................................... 57

    فصل پنجم: سگالش

    5-1-    بررسی نتایج متالوگرافی سطحی

    5-2-    بررسی الگوی پراش اشعه ایکس

    5-3-    بررسی سختی پوشش نیکل-بور الکترولس

    5-2-1-   بررسی اثرات اصلی و متقابل

    5-2-2-   بهینه‌سازی

    5-4-    بررسی تردی

    فصل ششم: جمع‌بندی

    6-1- نتیجه‌گیری

    6-2- پیشنهاد‌ها

    مراجع و منابع

     

    فصل اول:

    مقدمه  

    در سال 1844م، ـ«ورتز[1]» پی‌برد که فلز نیکل می‌تواند از محلول آبیِ حاوی نمک آن به‌وسیله احیاشدن توسط هیپوفسفیت رسوب ‌کند.  با این حال رسوب نیکل به‌دست‌آمده در آن موقع به‌‌صورت پودر بود. فرايند آبكاري پوشش نيكل الكترولسی که امروزه رایج است، توسط برنر[2] و ريدل[3] كشف گرديد. پوششي كه توسط اين دو ابداع شد در حقيقت پوشش Ni-P الكترولس بود. وجه نام‌گذاری پوشش Ni-P الکترولس به‌علت وجود فسفر در کنار نیکل در پوشش می‌باشد که منشا آن، فسفر موجود در عامل احیاکننده یعنی سدیم‌هیپوفسفیت است. پوشش‌هاي الكترولس داراي برخي خواص مشتركند. از جمله اين موارد مي‌توان به قابليت اين پوشش‌ها در آبكاري زيرلايه‌هاي غيرهادي و نيز ايجاد پوششي يكنواخت روي انواع زيرلايه‌ها با هندسه پيچيده اشاره‌داشت. پوشش‌هاي الكترولس نيكل با داشتن خواص فيزيكي، شيميايي و مكانيكي خاص، كاربرد ويژه‌اي در صنايع مختلف پيدا کرده‌اند.

    يكي از انواع پوشش‌هاي نيكل الكترولس پوشش Ni-B الكترولس است. تركيب شيميايي اين پوشش علاوه بر نيكل حاوي مقداري بور مي‌باشد كه منشاء آن عامل احياكننده‌ای حاوي بور است. اين پوشش داراي قابليت‌هاي ويژه‌اي است. خواص سايشي و مكانيكي اين پوشش و نيز عدم داشتن مشكلات زيست‌محيطي همچون كروم سخت، منجر به آن شده‌است كه اين پوشش در مصارف سايشي به‌كار گرفته‌شود. بر این اساس، اين پوشش به‌عنوان پوشش مقاوم به‌سايش قابليت به‌كارگيري در صنايع دفاع، نفت و گاز، صنايع هوا فضا، صنايع خودرو و... را داراست.

    كاربرد پوشش نيكل-بور الكترولس تنها به مصارف سايشي محدود نمي‌شود، بلكه اين پوشش قابليت به‌كارگيري در صنايع الكترونيكي به‌عنوان جايگزين طلا و نقره در اتصالات و نيز مانع نفوذ مس را داراست. افزودن كبالت به اين پوشش منجر به تقويت خواص مغناطيسي آن گرديده و دريچه كاربرد آن را در حافظه‌هاي مغناطيسي همچون ديسك سخت مي‌گشايد. ديگر كاربرد اين پوشش قابليت آن در انواع مصارف كاتاليزوري است كه در آنجا به‌عنوان يك كاتاليزور فاز جامد منجر به تسريع انواع واكنش‌هاي شيميايي مي‌گردد.

    آبكاري نيكل-بور الكترولس در عين ظاهر ساده پيچيدگي‌هاي خاصي در بطن خود دارد. اين پوشش نسبت به همتاي نيكل-فسفر خود داراي هزينه‌بري بيشتري مي‌باشد كه باعث محدود شدن كاربرد آن گرديده‌است. عوامل مختلفي خواص پوشش نيكل-بور الكترولس را تحت تاثير قرار می‌دهد. از جمله اين موارد باید به تركيبات حمام آبكاري، نوع زيرلايه، دماي انجام آبكاري و نيز عمليات تكميلي همچون انجام عمليات حرارتي روي پوشش اشاره داشت. تعداد متغيرهايي كه براي رسيدن به يك پوشش بهينه بايد محسوب شوند شامل ده‌ها مورد است كه بسياري از آن‌ها ناشناخته‌ مي‌باشند.

    برای دستیابی به نمونه تجاری پوشش نیکل-بور الکترولس، نسل‌های مختلفی از این پوشش ارائه شده‌اند که هر یک دارای نقاط قابل بهبود زیادی از حیث خواص و مسائل محیط زیست بودند. یک دستاورد ویژه راجع به پوشش نیکل-بور الکترولس، نسل پنجم این پوشش می‌باشد که تحت نام تجاری اولتراسم[4] شناخته می‌گردد. برای این پوشش ویژگی‌های خاصی علاوه بر سختی و مقاومت به‌سایش ذکر شده‌است که در این باره می‌توان به ضریب اصطکاک پایین و خودروغن‌کاری اشاره نمود.

    فناوری تولید پوشش فوق با هدایت «مک‌کوماس[5]» شکل گرفت. ایشان اختراعات بسیاری را در رابطه با پوشش نیکل-بور الکترولس به ثبت رسانده‌است. وی در برجسته‌ترین اختراع ثبت‌شدة خویش به ساختار سطحی متفاوتی نسبت به پوشش‌های Ni-Bالکترولس معمول دست یافت. مطابق این ثبت اختراع، ساختار سطحی پوششی که ایشان به آن دست‌یافت، دانه‌دانه‌ای است. این امر برخلاف ساختار سطحی مطرح برای پوشش نیکل-بور الکترولس یعنی ساختار گل‌کلمی شکل می‌باشد. هم‌چنین وی در حمام آبکاری خود از ترکیبات ویژه‌ای استفاده نمود که در حمام‌های آبکاری معمولی نیکل-بور الکترولس دیده‌نمی‌شود.

    تفاوت محلول‌ آبکاری ایشان با سایر محلول‌های آبکاری که سایر محققان مورد بررسی قرار داده‌اند از قرار زیر است:

    1-       افزودن هیدروکسید آمونیوم به محلول به مقدار قابل توجه؛

    2-       افزایش دوبرابری در مقدار اتیلن‌دی‌آمین به‌عنوان عامل کمپلکس‌کننده؛

    3-       استفاده از محلول پایدارکننده حاوی تنگستات سرب، اتیلن‌دی‌آمین تترا استیک اسید، اتیلن دی‌آمین و سورفکتانت و عدم افزودن تنگستات سرب به محلول آبکاری به‌صورت جامد.

    4-       افزودن مقدار کمی از تنگستات سرب (به‌طور محلول) به حمام آبکاری نسبت به سایر محققان و افزودن مکرر عامل پایدارکننده به حمام آبکاری.

    5-       استفاده از pHنسبتا بالا

    در رابطه با تغییراتی که مک‌کوماس در حمام آبکاری ابداعی خویش بدان مبادرت نموده‌است ابهامات علمی جدی وجود دارد و عملا در مقالات علمی به آن پرداخته نشده‌است. از آنجا که کار ایشان به‌طور عملی و گسترده در صنایع دفاع ایالات متحده آمریکا به کار گرفته‌ شده‌است و شواهدی نیز برای استفاده از این پوشش در صنایع هوایی وجود دارد تحقیق روی حمام آبکاری ابداعی ایشان جالب توجه می‌باشد.

    مطابق مطالب اشاره‌شده در فوق، لازم دانسته‌شد که دلیل تفاوت محلول ایشان با محلول‌هایی که اکثر محققان از آن استفاده می‌کنند و اثری که این تفاوت روی خواص مکانیکی پوشش می‌گذارد مورد بررسی قرار گیرد.

    در تحقیق حاضر از میان موارد فوق اثر غلظت اتیلن‌دی‌آمین، آمونیوم هیدروکسید و محلول پایدارکننده (با فرمولاسیون مشابه محلول ابداعی مک‌کوماس) روی ساختار سطحی، ضخامت و سختی پوشش مورد بررسی قرار گرفت تا مزیت تغییرات فوق در حمام آبکاری آشکار گردد. همچنین از چند نمونه انتخابی آزمون‌های سایش و XRDبه عمل آمد.

    برای بررسی اثر متغیرهای مذکور، طرحی مبتنی بر روش مرکب مرکزی مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس این طرح میان متغیرهای مورد بحث و متغیرهای پاسخ یک رابطه ریاضی برقرار می‌گردد و بنابراین می‌توان فرایند ساخت پوشش را برای رسیدن به خواص مطلوب بهینه نمود.

    خواص مورد بررسی در تحقیق حاضر ساختار سطحی، میکروسختی و تردی بودند. همچنین خواص سایشی چند نمونه‌ای که میکروسختی بالا و تردی کمی داشتند مورد بررسی قرار گرفت. در کنار موارد فوق از برخی از نمونه‌ها الگوی پراش اشعه ایکس تهیه گردید و همچنین در رابطه با نرخ آبکاری پوشش تحلیل‌هایی ارائه شد.

     

    فصل دوم:

    مروری بر منابع

     

    2-1-     آشنایی با آبکاری الکترولس نیکل
    آبکاری الکترولس، یک روش پوشش‌دهی الکتروشیمیایی است که طی آن، الکترون‌های مورد نیاز برای شکل‌گیری پوشش، از طریق وقوع واکنش‌های شیمیایی در حمام آبکاری و نه از طریق اعمال جریان خارجی تامین می‌گردد [1-3]. اگرچه انواع مختلفی از آبکاری الکترولس وجود دارد، عنوان آبکاری الکترولس عمدتا برای حالتی از این آبکاری به‌کار می‌رود که طی آن یون‌های فلز تشکیل‌دهنده پوشش و یون‌های عامل احیاکننده (تولیدکننده الکترون) هر دو به‌صورت محلول در حمام آبکاری حضور داشته و واکنش آن‌ها روی یک سطح کاتالیزگر منجر به تشکیل پوشش می‌گردد. واکنش های 2-1 و 2-2، واکنش‌های اصلی در آبکاری الکترولس هستند [2 و 3]:

     

    (2-1)

    واکنش آندی:

    Rn+ → R(n+z) + ze-

    (2-2)

    واکنش کاتدی:

    Mz++ ze-→ M

    فلزات مختلفی را همچون نیکل، مس، کبالت، پالادیوم، نقره، طلا پلاتین و... را می‌توان به روش الکترولس آبکاری نمود [1]. در رابطه با فلزات نیکل، کبالت و پالادیوم ثابت شده‌است که آبکاری الکترولس این عناصر با عوامل احیاکننده‌ای همچون سدیم هیپوفسفیت، دی‌متیل‌آمین‌بوران و سدیم بوروهیدرید، پوشش‌هایی را حاصل می‌دهد که حاوی فسفر و بور هستند [1]. این امر سبب شده‌است که بسته به نوع عامل احیاکننده مصرفی سه نوع مختلف از پوشش الکترولس نیکل وجود داشته باشد:

    1- پوشش نیکل-فسفر الکترولس حاصل از عامل احیاکننده هیپوفسفیت؛

    2- پوشش نیکل-بور الکترولس حاصل از عامل احیاکننده بورهیدرید یا ترکیبات آمین‌بوران؛

    3- پوشش نیکل الکترولس خالص که حاصل از عوامل احیاکننده‌ا‌ی مبتنی بر هیدرازین است [2].

    2-2-     مشخصات آبکاری نیکل-بور الکترولس
    پوشش‌های نیکل-بور الکترولس را می‌توان براساس نوع عامل احیاکنندة استفاده شده در آبکاریِ آن‌ها به دو دستة مختلف تقسیم کرد: پوشش‌هایی که در آبکاری آن‌ها از عامل احیاکننده سدیم‌بوروهیدرید استفاده می‌گردد و پوشش‌‌هایی که در آبکاری آن‌ها از عوامل احیاکنندة حاوی آمین‌بوران استفاده می‌شود [1 و 2]. خواص این دو گروه از عوامل احیاکننده منجر به آن‌ شده‌است که اساسا دو نوع حمام آبکاری برای پوشش نیکل-بور الکترولس وجود داشته باشد.  یون بوروهیدرید در محیط‌های بازی با pHبین 14-12 قابل استفاده است [2 و 4] و در محیط‌های اسیدی و خنثی تجزیه می‌گردد [5]. در مقابل ترکیبات آمین‌بوران در محیط‌های خنثی یا اسیدی ضعیف کاربرد دارند [2]. در ادامه به معرفی اجزای حمام آبکاری نیکل-بور الکترولس می‌پردازیم.

    2-2-1-     منبع نیکل
    اشاره شده‌است که هر نمک قابل حل نیکل در حمام آبکاری می‌تواند جهت رسوب‌نشانی الکترولس نیکل-بور مورد استفاده قرار گیرد، اما این امر نیازمند آن است که جزء آنیونی نمک مورد نظر نسبت به سایر اجزای حمام آبکاری خنثی بوده و با آن‌ها وارد واکنش بی‌مورد نشود [1 و 6]. تاکنون استفاده از کلرید نیکل، سولفات نیکل و استات نیکل برای آبکاری پوشش‌های نیکل-بور الکترولسی که در آن‌ها از عامل احیاکننده آمین‌بوران استفاده شده، گزارش گردیده‌است [6-8]، اما در رابطه با حمام آبکاری الکترولسی که عامل احیاکننده آن سدیم بورهیدرید می‌باشد، استفاده از کلرید نیکل گزارش شده‌است [6].

    2-2-2-     عامل احیاکننده
    همانطور که بدان اشاره رفت، استفاده از دو نوع عامل احیا‌کننده؛ یعنی سدیم بورهیدرید و ترکیبات آمین‌بوران برای آبکاری نیکل-بور الکترولس متداول هستند. در میان ترکیبات آمین‌بوران همچون دی‌اتیل‌آمین‌بوران، مونومتیل‌آمین‌بوران، دی‌متیل‌آمین‌بوران و تری‌اتیل‌آمین‌بوران، استفاده از دی‌متیل‌آمین بوران (DMAB) متداول‌تر بوده و نشان‌داده‌شده‌‌است که این ترکیب نسبت به سایر ترکیبات آمین‌بوران پایداری بیشتری دارد و عامل احیاکننده قوی‌تری است [2 و 9].

    یون‌بورهیدرید عامل احیاکننده قوی‌تری نسبت به ترکیبات آمین‌بوران است و آن‌ را می‌توان به‌صورت هر نمک پایدار و قابل حل در حمام آبکاری همچون سدیم‌بوروهیدرید یا پتاسیم‌بورهیدرید به حمامی با pHبین 14-12 اضافه کرد [2، 4 و 10].

    2-2-3-                    عوامل کمپلکس‌ساز
    استفاده از عوامل كمپلكس‌كننده در حمام آبكاري براي جلوگيري از رسوب خودبه‌خودي هيدروكسيد نيكل‌ و نيز كنترل واكنش‌هايي است كه روي سطح كاتاليزگر (زیرلایه) انجام مي‌گيرد. به‌عنوان مثال حمام آبكاري بازي با عامل احياكننده 4NaBH را در نظر بگيريد. در نبود عامل كمپلكس‌كننده‌اي همچون اتيلن‌دي‌آمين، يون نيكل در حمام آبكاري بلافاصله از حالت كمپلكس آبي خارج شده و به‌شكل هيدروكسيد نيكل رسوب مي‌كند كه اين امر امكان تشكيل رسوب نيكل را از بين مي‌برد. براي غلبه بر اين مشكل هر يون +2Niكمپلكس‌شده با آب مي‌تواند با يك، دو يا سه مولكول EDAواكنش داده و كمپلكس‌هاي ديگري تشكيل دهد كه در حمام آبكاري به صورت محلول قرار مي‌گيرند. عوامل كمپلكس‌كننده مي‌توانند به‌عنوان بافر نيز عمل كرده و از تغيير ناگهاني pH  ناشي از توليد هيدروژن جلوگيري نمايند [2، 7، 11 و 12]. در مورد محلول آبكاري پوشش Ni-Bالکترولس با عامل احیاکننده بوروهيدريدي، علاوه بر اتيلن‌دي‌آمين، تركيبي از آمونياك، تارتاريك اسيد و نمك قابل حل تارتاريك اسيد، عوامل كمپلكس‌ساز پايه سيترات و تارتارات [13] و پلي‌آمين [5] را مي‌توان به‌عنوان عامل کمپلکس‌کننده به‌كار برد. همچنين در حمام آبكاري با عامل احياكننده DMABاز COOH2HOCH [1]، سدیم تارتارات (O2H.6O4H4C2Na)، سدیم سیترات (O2H4O2H3C3Na)، سدیم مالونات (O2H.4O2H3C3Na) و ساکسینیک اسید (6O4H4C) [14] مي‌توان به‌عنوان عامل کمپلکس‌کننده استفاده نمود.

    2-2-4-                    عوامل تسریع‌کننده
    این عوامل ترکیباتی هستند که جهت افزایش سرعت آبکاری الکترولس و به میزان ناچیز به آن اضافه می‌گردند [7]. استفاده از آرسنیک اسید به‌عنوان عامل تسریع‌کننده در حمام‌های بازی آبکاری حاوی یون بورهیدرید گزارش شده‌است [1].

    2-2-5-                    عوامل پایدارکننده
    هدف از استفاده از این ترکیبات جلوگیری از تجزیه ناگهانی حمام آبکاری، ایجاد ممانعت از رسوب پوشش روی دیواره حمام و انجام عملیات رسوب‌دهی در سرعتی قابل پیش‌بینی می‌باشد. تجزیه ناگهانی حمام آبکاری معمولا در اثر ورود ذرات کلوئیدی به‌موجب مواد بیگانه‌ای همچون گرد و غبار و... رخ می‌دهد [2، 4، 12، 15، 16]. عنوان گردیده‌است که سازوکار پایدارکنندگی توسط این عامل، جذب آن‌ها روی سطوح کلوئیدی و جلوگیری از رسوب نیکل روی آن‌هاست [10].

    از جمله مواد پایدارکننده‌ای که در حمام‌های بورهیدریدی نیکل الکترولس استفاده می‌گردد می‌توان به نیترات تالیم [5، 13 و 17]، استات تالیم [13]، سولفات تالیم [1]، نیترات سرب [4 و 5]، تنگستات سرب [17 و 18] و 2-مرکاپتوبنزوتیازول[6] [5] اشاره کرد.

    2-2-6-                    عامل تنظیم‌کننده  pH
    در حمام‌های آبکاری بورهیدریدی استفاده از سود برای ایجاد pHبالاتر از 12 گزارش گردیده‌است [1، 2، 13 و 19]. در رابطه با حمام‌های آبکاری حاوی DMABنیز استفاده از استات سدیم به‌عنوان بافر عنوان شده‌است [20].

    2-2-7-                    مواد افزودنی
    مواد افزودنی برای دستیابی به اهداف خاصی به این حمام اضافه می‌گردند. به‌عنوان مثال استفاده از         2-مرکاپتوبنزوتیازول برای کاهش تنش در پوشش حاصله در حمام آبکاری نیکل –بور الکترولس حاوی DMABگزارش گردیده است [1]. در برخی از موارد استفاده از مواد افزودنی برای حمام آبکاری الکترولس گزارش شده‌است. در این بین می‌توان به آمونیاک و اتیلن‌دی‌آمین تترا استیک اسید اشاره نمود که تا این لحظه تاثیر آن مسکوت مانده‌است [21].

    2-2-8-                    تلاطم
    در فرایند آبکاری نیکل-بور الکترولس ایجاد تلاطم برای رساندن محلول تازه به سطح زیرلایه و حذف حباب‌های هیدروژن از سطح لازم است. چنانچه این حذف حباب صورت نگیرد، ممکن است در برخی مناطق شاهد حضور یکسری حفره ناشی از قطع رشد پوشش به‌موجب حضور حباب در آنجا باشیم [10].

    2-2-9-                    دما
    انرژي از عوامل مهم در آبکاری نیکل-بور الکترولس است که خواص پوشش را دستخوش تغییر می‌سازد. در آبکاری الکترولس، دما معیار مقدار انرژی حمام است و خواص پوشش تولید‌ شده را تغییر می‌دهد [10]. دما سازوكار واكنش را آغاز و فرايند يونيزاسيون و احيا را كنترل مي‌نمايد[22].

    2-3-     سازوکار تشکیل پوشش نیکل-بور الکترولس
    بسته به اينكه عامل احياكننده DMABيا يون بوروهيدريد باشد، واكنش‌هاي متعددي براي فرايند رسوب نيكل-بور الكترولس ذكر شده است. زماني كه عامل احياكننده DMABباشد مرحله اولِ تجزيه‌ي آن، جذب مجزاكننده‌‌اش به روي سطح فلز با شكست پيوند B-Hدر عامل احياكننده‌است كه به‌صورت واكنش زير بيان مي‌گردد:

    (2-3)

    (CH3)2HN(BH3) + M = (CH3)2HN + M(BH3)ads

    راديكال بوران شكل‌گرفته تجزيه مي‌شود تا بور اهدا كرده و پيوند قوي ميان بور و فلز (به‌وسيله كوئورديناسي شامل اوربيتال‌هاي خالي d فلز) و  به‌طور هم‌زمان میان اتم‌هاي هيدروژن برقرار گردد:

    (2-4)

    2M(BH3)ads = 2MB + 3H2

    لايه‌هاي سطحي فلز در اين مرحله از زمان از بور اشباع مي‌گردد. اين فرايند همراه با واكنش رقيب خود (واكنش 2-5) ادامه مي‌يابد:

    (2-5)

    M(BH3)ads + 3H2O = M + H3BO3 + 3H2

    بعد از اينكه لايه سطحي فلز از بور اشباع گرديد، فرايندهاي ديگر يعني اكسيداسيون شيميايي يا الكتروشيميايي بور به‌وسيله واكنش زير ممكن مي‌گردد:

    (2-6)

    B(M) + 3H2O = H2BO3-(M) + 4H+ + 3e

    حالت ديگري كه مي‌تواند اتفاق بيفتد نفوذ بور به‌ داخل پوشش است. نقش پذيرنده‌ الكترون در واكنش اكسايش بور جذب شده به‌سطح فلز (واكنش فوق)، مي‌تواند به‌وسيله فلز يا هيدروژن يا ساير يون‌هاي حاضر در محلول آبكاري انجام گيرد:

    (2-7)

    2H+ + 2e = H2

    (2-8)

    M2+ + 2e = M

    ورود عميق بور به فلز منجر به‌ تشکیل تركيبي آلياژي در پوشش مي‌گردد. محتواي بور در پوشش به‌وسيله نرخ‌هاي احياي يون‌هاي فلزي و نرخ نفوذ بور به آلياژ تعيين مي‌گردد [9]. به واكنش‌هاي مطرح‌شده در فوق بايد واكنش هيدروليز دي‌متيل‌آمين‌بوران را نيز افزود كه روي سطح از نظر كاتاليزی فعال رخ مي‌دهد:

    (2-9)

    (CH3)2HN(BH3) + 3H2O + HCl = (CH3)2NH2Cl + H3BO3 + 3H2

    [2].

    يون بوروهيدريد (-4BH)، طي واكنش زير اكسيد مي‌گردد:

    (2-10)

    BH4- + 4OH- = BO2- + 2H2O + 2H2(g) + 4e

    (2-11)

    BH4- = B + 2H2 (g) + e


    واكنش‌هاي احياي متناظر را می‌توان مطابق واكنش‌های زير بيان کرد:

    (2-12)

    Ni2+ + 2e = Ni

    (2-13)

    2H2O + 2e = 2OH- + H2 (g)

    واكنش 2-10 را مي‌توان به‌عنوان واكنش اصلي كه احيای يون نيكل را موجب مي‌گردد در نظر گرفت. واكنش 2-11 مسئول حضور بور عنصري در پوشش است. بر این اساس شاید بتوان وزن تقريبي پوشش به‌دست‌آمده طي آبكاري يا نرخ آبكاري را از طريق واكنش 2-10 و محتواي بور پوشش را از طريق واكنش     2-11 محاسبه‌نمود. اگر هر عاملي واكنش 2-3 و 2-4 را به ‌اندازه‌ای برابري تحت تاثير قرار دهد، تغيير در نرخ آبكاري بايد خيلي بيشتر از تغيير در واكنش 2-11 باشد، چون در واكنش 2-10، چهار الكترون و در واكنش 2-11، یک الكترون آزاد مي‌گردد. حتي ممكن است رقابتي بين واكنش 2-10 و واكنش 2-11 به‌وجود آيد، چون -4BH به‌طور هم‌زمان توسط دو واكنش مختلف اكسيد مي‌شود. در آخر بايد به واكنش هيدروليز يون بوروهيدريد در حمام بازي اشاره كرد (واکنش 2-6). سرعت واكنش‌هاي 2-10، 2-11، 2-12 و 2-13 ممکن است توسط تغيير دادن تركيب حمام آبكاري تغييركند [23].

    پس از معرفي واكنش‌هاي درگير در واكنش رسوب آلياژ الكترولس نيكل-بور، حال به‌چگونگي تشكيل ميكروساختار و توپوگرافي سطحي پوشش مي‌پردازيم. براساس درصد بور، ساختاری بلورين، نيمه‌بلورين و آمورف براي پوشش گزارش‌شده‌است؛ به‌طوري كه ساختار پوشش با افزايش بور به سمت نيمه‌بلورين و آمورف حركت مي‌كند. اصولا تركيب شیمیایی نزدیک به فاز بین‌فلزی تمايل بيشتري جهت تشكيل فاز آمورف نسبت به ترکیبی دورتر از آن را دارد. بر اين اساس عنوان‌شده است كه ممكن است لزوما افزايش درصد بور منجر به افزايش درصد فاز آمورف نگردد [24]. در ابتدا چگونگي تشكيل فاز آمورف را شرح داده و سپس به‌بحث شكل‌گيري پوشش و رشد آن مي‌پردازيم.

    2-3-1-        چگونگی تشکیل فیلم آمورف
    براي درك چگونگي تشكيل فيلم آمورف دو نوع اتم A و B را در نظر مي‌گيريم كه روي سطح زيرلايه رسوب مي‌كنند. فرض مي‌گردد كه ميل تركيبی بین اتم‌هاي متفاوت (A-B) قوي‌تر از ميل تركيبي ميان اتم‌هاي مشابه (A-A و B-B) و شعاع اتمي و عدد همسايگي اتم‌ A با اتم B متفاوت باشد. در اين شرايط مشكل است كه فيلم‌ آلياژي حاويِ اين اتم‌ها آرايش منظمي داشته‌باشد. بنابراين فيلم آلياژي مطابق شكل 2-2الف تشكيل ساختار نامنظمي مي‌دهند. اين امر سازوكار اساسي تشكيل فيلم‌هاي آمورف به‌وسيله رسوب الكتروشيميايي است.

    سازو كار مذكور با استفاده از نمودار فازي شكل 2-1 به‌خوبي تفسير مي‌گردد. شكل 2-1الف يك نمودار فازي دوتايي از فلزات A و B را نشان‌مي‌دهد. در اين نمودار يك تركيب بين‌فلزي در محدودة تركيبي ميانه شكل‌مي‌گيرد كه به‌وسيله دو سيستم يوتكتيك احاطه شده‌است. تشكيل تركيب بين‌فلزي ميان A و B‌ بيانگر آن است كه A و B ميل تركيبي شيميايي نسبت به يكديگر دارند. آلياژي را كه تركيبش نزديك تركيب بين‌فلزي است در نظر مي‌گيريم. فرض مي‌كنيم كه آلياژ بدون دريافت انرژي فعال‌سازي كافي براي تشكيل تركيب بين‌فلزي منجمد مي‌گردد. بنابراين ممكن است كه بتوان از حضور تركيب بين‌فلزي در نمودار فازي صرف‌نظر كرد و بنابراين يك سيستم يوتكتيك بزرگ به‌وسيله بسط دادن‌ خطوط ليكوئيدوس همانطور كه به‌‌وسيله خط‌چين نشان‌داده‌شده‌است متصور شد (شكل 2-1الف). نزديك نقطه يوتكتيك فرضي يك حالت مايع (ساختار اتفاقي) در دماي 1T وجود خواهد داشت.

    شكل(2-1)- الف) نمودار فاز آلياژی دوتايي؛ داراي يك تركيب بين‌فلزي در محدوده تركيبي ميانه که توسط دو سيستم يوتكتيك احاطه‌شده است. اگر انرژي فعال‌سازي كافي براي تشكيل تركيب بين‌فلزي در دماي 1T داده‌نشود، ممكن است يك فاز آمورف شبه‌پايدار توليد شود. ب) نمودارانرژي آزاد در دماي 1T كه نشان مي‌دهد كه انرژي آزاد فاز آمورف بزرگ‌تر از تركيب بين‌فلزي است [1].

    در مورد آبكاري آلياژي در اين دما (1T)، تركيبي از اتم‌هاي A و B به‌صورت تركيب بين‌فلزي رسوب كرده و تشكيل فيلم جامدي روي سطح زيرلايه خواهد داد. با اين حال در صورت عدم وجود انرژي فعال‌سازي كافي براي تبلور، اين تركيب خيلي سريع در اين دما منجمدشده و سرانجام يك فاز آمورف تشكيل خواهدداد. فيلم‌هاي آبكاري شده را مي‌توان مشابه جامدهاي به‌دست‌آمده به‌وسيله سرمايش سريع از دماهاي بالا فرض نمود.

    شكل 2-1ب نمودار انرژي آزاد براي تركيب بين‌فلزي و فاز آمورف را در دماي 1T نشان مي‌دهد. اگرچه انرژي آزاد تركيب بين‌فلزي كمتر از فاز آمورف است، ليكن فاز آمورف مي‌تواند در حالت شبه‌پايدار حضور يابد.

    فرض نماييد تركيب فيلم آلياژيِ رسوب كرده در شكل 2-1الف از تركيب بين‌فلزي (50:50) به سمت آلياژي غني از A تغيير كند. ساختار فيلم‌هاي آلياژي از شكل 2-2الف به 2-2ب و ج تغيير مي‌كند. در اينجا اتم‌هاي A و B به‌ترتيب به‌صورت روشن و تيره نشان‌داده‌شده‌اند. مشاهده گرديد كه به‌علت ميل‌تركيبي قوي بين اتم‌هاي A و B، تمايل شديدي براي پيوند ميان اتم‌هاي A و B به‌طور ترجيحي وجود دارد. همانطور كه در شكل 3-2ج نشان داده‌شده‌است، زماني كه نسبت غلظت اتم‌هاي A و B (روشن به سياه) 80 به 20 است، مساحت تحت تصرف به‌وسيله توده اتم‌هاي A افزايش مي‌يابد. افزايش بيشتر در غلظت A به صورت 95:5 منجر به افزايش مساحت توده‌هاي A مي‌گردد. اين‌گونه توده‌ها، اين فيلم‌هاي آلياژي را در بلوري شدن ياري مي‌رساند. اين امر بيان مي‌دارد كه حتي تحت شرايط مطلوب براي تشكيل فيلم آمورف اگر تركيب تغيير كند، فيلم آلياژي ممكن است بلورين گردد. در ادامه نشان‌داده‌خواهدشد كه عمليات حرارتي در دماي خاص مي‌تواند منجر به تبلور فاز آمورف Ni-B گردد. در شكل 2-3 اثر درصد بور بر روي الگوي پراش اشعه ايكس نشان‌داده‌شده‌است. نيكل و بور در درصد بوري برابر با at% 5/24 تشكيل تركيب بين‌فلزي با فرمول B3Ni مي‌دهند. همانطوركه از پهن‌شدن پيك الگوي پراش اشعه ايكس با افزايش درصد بور در نمودارهاي شكل 2-3 پیداست، نتيجه‌گيري مي‌شود که با افزايش درصد بور پوشش ريز‌دانه‌شده و در غلظت خاصي به آمورف تبديل مي‌گردد [1].

    2-3-2-        چگونگي شكل‌گيري و رشد پوشش Ni-B الكترولس
    همانطور كه در فوق به آن اشاره گرديد ساختار پوشش نيكل-بور الكترولس مي‌تواند آمورف يا متبلور يا مخلوطي از اين دو باشد. در ادامه به سازوكار تشكيل پوشش نيكل-بور الكترولس مي‌پردازيم. بحث راجع به چگونگي اتفاقاتي كه ممكن است كه از لحظه‌ي فروبردن زيرلايه در حمام تا شروع آبكاري رخ دهد كمي مشكل است. «ويتري» و همكارانش [19] در آبكاري زيرلايه‌های فولادي، معتقد به وجود يك مرحله القا قبل از تشكيل برآمدگي‌هاي سطحي متعلق به پوشش نيكل-بور الكترولس هستند. از طرف ديگر وجود واكنش جابه‌جايي در مرحله اوليه آبكاري را رد مي‌كنند، زيرا زماني كه زيرلايه را درون حمام آبكاري فاقد احياكننده فروبردند، نيكلي روي سطح تشكيل نشد. از طرف ديگر «ونگ» [25] در پوشش خود مقداري آهن يافت كرد. وي معتقد است كه اين امر ناشی از واكنش جابجايي ميان زيرلايه‌فولادي با يون‌هاي نجيب‌تر موجود در حمام آبكاري می‌باشد كه در نهايت با حل شدن آهن در حمام آبكاري و سپس احياي آن طي تشكيل پوشش منجر به‌حضور اتم آهن در ساختار پوشش گرديده است.

    شكل (2-2)- يك نمودار الگووار كه نشان‌مي‌دهد كه چگونه ساختار يك سيستم‌ آلياژي آبكاري‌شده با ساختار آمورف با تركيب آن تغيير مي‌كند [1].

    با فروبردن زيرلايه در حمام آبكاري، ابتدا تعدادي جوانه در محل‌هاي ترجيحي همچون خراش‌ها و عيوب سطحي تشكيل مي‌گردند. با ادامه جوانه‌زني و رشد آن‌ها كل سطح پوشش‌داده‌خواهدشد و از اين پس افزايش ضخامت پوشش و چگال‌شدن آن را شاهد خواهيم بود [19].

    شكل (2-3)- الگوهاي پراش اشعه ايكس براي فيلم‌هاي آلياژي نيكل-بور الكترولس با غلظت‌هاي بور متفاوت [1].

    بيان شده‌است كه ساختار پوشش نيكل-بور الكترولس، دولايه‌اي مي‌باشد. اولين لايه، لايه‌اي بلورین است كه به‌طور هم‌محور روي زيرلايه شكل‌مي‌گيرد و در فراتر از آن لايه‌ آمورف قرار دارد. تصور مي‌گردد كه ضخامت لايه ابتدايي از بين چند نانومتر تا چند صد نانومتر فراتر نرود [1 و 26]. مطالعات «رائو» و همكارانش [26] حكايت از غلظت‌هاي متفاوتي از بور در ضخامت‌هاي مختلف پوشش 10 ميكرونيِ نيكل-بور اعمال‌شده توسط اين محققان دارد؛ به‌طوري كه بيشترين غلظت در سطح پوشش و كمترين غلظت در فصل‌مشترك پوشش-زيرلايه مشاهده مي‌گردد. دليل اين امر به كاهش غلظت نيكل و pHبا افزايش ضخامت پوشش نسبت‌داده‌شده‌است. كاهش غلظت نيكل، سرعت واكنش ترسيب را كاهش داده و كاهش pH، هيدروليز و تجزيه بوروهيدريد را طي واكنش زير شدت مي‌بخشد.

     

    (2-7)

    2BH4-+ 2H2O → 2B + 2OH- + 5H2

    واكنش فوق محتواي بور پوشش را تامين مي‌كند. در اين رابطه، توسط نويسندگان فوق‌الذكر بيان شده‌است كه با كنار هم گذاشتن تغيير ساختار پوشش از  «بلورين» در فصل‌مشترك پوشش- زيرلايه به «آمورف» در سطح پوشش و تغيير درصد بور در اين فاصله به نظر مي‌رسد كه ساختار بلورين ناشي از درصد كم بور و ساختار آمورف منبعث از افزايش درصد بور مي‌باشد [26].

    در رابطه با چگونگي رشد و تشكيل ساختار پوشش و نيز توپوگرافي گل‌كلمي در سطح پوشش نيكل-بور الكترولس اختلاف نظر وجود دارد. رائو و همكارانش [26] تشكيل ساختار پوشش نيكل-بور را به شرح ذيل توجيه مي‌كنند:

    پس از اينكه سطح زيرلايه از جوانه‌ها پوشانده‌شد، آن‌ها به‌طور عرضي، رشد يك‌ديگر را محدود می‌کنند که این امر باعث مي‌شود دانه‌ها رشد شكل‌ ستوني به خود بگيرند (شكل 2-4الف). در مقابل جبهه‌ي در حال رشد جوانه‌ها، ناحيه‌اي با غلظت يوني كم ناشي از مصرف یون‌ها طي واكنش احيا وجود دارد كه مشابه يك لايه نفوذي است. اين لايه نفوذي منجر به كاهش سرعت رسوب و شكل‌گيري جوانه‌ها مي‌گردد. با گذر زمان اين لايه‌ نفوذي ضخيم‌شده و از رشد ممانعت به‌عمل‌مي‌آورد (شکل 2-4ب). با اين حال در جاهايي كه لايه‌ نفوذي توسط حباب گاز 2H تخريب مي‌گردد جوانه‌هاي جديدي شكل گرفته و شروع به رشد مي‌كنند. رائو و همكارانش [26] تعداد اين جوانه‌ها را كم دانسته و بدين دليل اعتقاد دارند كه اين جوانه‌ها شكل هم‌محور[7] به‌خود مي‌گيرند. ويتري و همكارانش [19] اعتقاد ديگري دارند و معتقدند كه دانه‌هاي ستوني اوليه به چندين ستون ثانويه تبديل مي‌گردند و ريزتر مي‌شوند كه البته با رشد فزاينده پوشش كمتر قابل تشخيص هستند.

    شکل (2-4)- شمای مرحله جوانه‌زنی و رشد دانه‌های نیکل در آبکاری نیکل-بور الکترولس [26].

    نظريه ديگري راجع به‌چگونگي توپوگرافي سطحي پوشش نيكل-بور در كتاب «نانوآبکاری» نوشته «واتانابه» [1] شرح داده‌شده‌است. يك برآمدگي كوچك[8]، يك نيم‌كره است كه در سطح فيلم‌هاي آبكاري‌شده ايجاد مي‌گردد. يك مثال در شكل 2-5الف نشان داده شده‌است. اين برآمدگي كوچك در سطح فيلم Ni-P که روي ورق مس چندبلوري نوردشده شکل گرفته‌، ایجاد گردیده‌است. شكل 2-5ب سطح مقطع تصوير 2-5الف است. ناحيه بين يك برآمدگی کوچک از نظر بلوري مشابه ناحيه ماتريس اطراف آن است. بنابراين پيوند فصل‌مشتركي بين برآمدگي كوچك و ماتريس وجود ندارد و چنانچه تنش خمشی به فیلم اعمال شود، پوشش به‌ سهولت در طول این فصل مشترك ترك مي‌خورد. شكل 2-5ب را ببينيد. تصور مي‌گردد كه برخي ناخالصي‌ها همچون هيدروژن در فصل‌مشترك دچار جدايش شده و بنابراين استحكام پيوند فصل‌مشترك را كاهش مي‌دهند.

    يك برآمدگي كوچك تمايل دارد كه به شكل جانوري كه هم‌نوع خود را مي‌خورد رشد كند و از ميانه فيلم جوانه نمي‌زند. يك بار كه شكل گرفت به‌طور مداوم شروع به رشد مي‌كند و با قطع آبكاري اين رشد متوقف مي‌گردد. سازوكار تشكيل برآمدگي‌هاي كوچك پيچيده است و هم در رسوب الكتروليتي و هم در رسوب‌هاي الكترولس يافت مي‌شوند. يكي از عوامل تشكيل اين مورفولوژي، برآمدگي‌هاي ريز روي سطح زيرلايه است كه معمولا طي حك‌كاري لايه قبل از آبكاري شكل مي‌گيرند. مشاهده‌شده‌است كه چگالي برآمدگي‌ها در فيلم Ni-P الكترولس با افزايش زمان حك‌كاري افزايش مي‌يابد [1].

    شكل (2-5)- برآمدگي‌هاي كوچك تشكيل‌شده روي سطح فيلم‌هاي آلياژي Ni-P الکترولسِ رشدكرده روي زيرلايه‌هاي مسي چندبلوري، ميكروگراف‌هاي SEMالف)مورفولوژي‌ فوقاني و ب) مورفولوژي فوقاني و سطوح شكست را نشان مي‌دهد [1].

    در مورد آبكاري الكترولس تشكيل برآمدگي‌هاي كوچك ممكن است با نرخ شارش محلول آبكاري در ارتباط باشد؛ به‌طوري كه الكتروليت در برآمدگي‌ها سريع‌تر از ناحيه اطراف آن جريان مي‌يابد. شارش سريع محلول، نرخ رسوب جامد در برآمدگي‌ها را افزايش مي‌دهد.

    در آبكاري الكترولس عوامل ديگري وجود دارد كه تشكيل ساختارهایی با برآمدگي‌هاي متعدد را مساعدت مي‌كند. اين عوامل شامل محلول و شرايط آبكاري هستند. به‌عنوان مثال، برآمدگي‌هاي سطحي بيشتري در غلظت خاصي از محلول نيكل-فسفر تشكيل مي‌گردند [1].

    2-3-3-        عمليات حرارتي پوشش نيكل-بور الكترولس
    جامدهاي آمورف فازهاي شبه‌پايداري از ديد ترموديناميك هستند. سيستم‌هاي آلياژي حاوي تركيبات بين‌فلزي توانايي تشكيل فاز آمورف دارند. به‌علاوه تركيب فاز آمورف بايد نزديك به تركيب فاز بين‌فلزي باشد. اگر دماي ذوب تركيب بين‌فلزي متناظر بالا باشد، پايداري فاز آمورف بالا مي‌رود. اگر تركيب آلياژي از تركيب بين‌فلزي پايين‌تر بيايد تركيبي از فازهاي آمورف و فازهاي ريزدانه تشكيل خواهد شد [1]. شكل 2-6 نمودار فازي آلياژ Ni-B الكترولس را نشان مي‌دهد. مطابق گزارش مك‌كوماس درصد بور پوشش در آلياژ Ni-Bاز 10 درصد وزني فراتر نمي‌رود [17].

    شکل (2-6)- نمودار فازی دو جزئی Ni-B [16].

    رفتار آلياژ نيكل-بور در برابر حرارت همانند شكل‌گيري آن به ميزان غلظت بور آن بستگي دارد. اگر درصد بور پوشش به حدي كم باشد كه بتوان آن را تقريبا بلورين فرض كرد با افزايش دما، شاهد رشد دانه‌هاي بلورين نيكل هستيم. اگر درصد بور پوشش به قدري افزايش پيدا كند كه بخشي از ساختار بلورين و بخش ديگر آمورف باشد نیز با افزايش دما تا C°280 شاهد رشد دانه‌هاي بلورين خواهیم‌بود. اين امر از تيز شدن پيك [111] نيكل استدلال گرديد‌ه‌است [1]. از طرف ديگر «كومار» و همكارش [24] با تحليل خاصي كه روی الگوي پراش اشعه X پوشش نيكل-بور الكترولسی با غلظت بور wt% 32/4-34/2 انجام دادند، بيان داشتند كه در عمليات حرارتي تا دماي K 423 (C°150)، افزايش درصد فاز آمورف نسبت به‌ بلورين به‌موجب نفوذ بور از فاز بلورين به فاز آمورف صورت مي‌گيرد و نيز بيان داشتند كه نفوذ بور از فاز بلورين به فاز آمورف حتي قبل از تجزيه فاز آمورف مشاهده مي‌گردد [24]. تبلور فاز آمورف به دماي C°300 در اين پوشش دوفازي نسبت داده‌شده‌است [1]. زماني كه تركيب آلياژي پوشش نزديك به تركيب B3Ni است، الگوي پراش اشعه ايكس تا دماي  C°280  پهن (آمورف) باقي مي‌ماند و خطوط مربوط به نيكل بلورين غايب هستند. شكل‌گيري فاز B3Ni در بالاتر از دماي C°280 به‌طور ناگهاني شروع مي‌گردد [24].

    كومار و همكارش [24] معتقدند كه تجزيه فاز آمورف از دماي K 503 (°C230) آغاز شده و با افزايش آنيل‌كردن منجر به تجزيه پيوسته فاز آمورف مي‌گردد، ضمن اينكه اين محققان معتقدند كه تجزيه فاز آمورف به فاز بلورين يك فرايند يك‌مرحله‌است. اتمام واكنش تجزيه فاز آمورف در تمام نمونه‌هاي Ni-B آماده شده با درصدهاي بور متوسط در دماي K 573 (°C 300) توسط اين دو محقق گزارش گرديده‌است. ضمنا ایشان اشاره داشته‌اند كه سرعت واكنش تجزيه وابسته به درصد بور بوده و با افزايش درصد بور اين واكنش آهسته‌تر مي‌گردد.

    مشاهدات TEMاز پوشش نيكل-بور الكترولس حاوي at% 25 بور نشان‌مي‌دهد كه اين پوشش داراي ساختاري آمورف است، اما اين پوشش حاوي ذرات بسيار ريز نيكل بلوري نیز هست كه به‌طور يكنواخت در سرتاسر پوشش پراكنده‌شده‌اند. پس از عمليات حرارتي اين ذرات در ميان بلورهاي B3Ni باقي مي‌مانند [1].

    براساس مشاهدات تجربي رفتار پوشش نيكل-بور الكترولس در اثر دما به‌صورت ذيل و شكل 2-7 تقسيم بندي‌شده‌است:

    الف- اگر پوشش، تركيبي آلياژي برابر با تركيب B3Ni داشته‌باشد، در آن صورت ساختار آمورف تا دماي وقوع تبلور، آمورف باقي‌مي‌ماند (شكل 2-7الف2). زماني كه دماي آنيل‌كردن به دماي تبلور B3Ni برسد، فاز مذكور جوانه‌زني مي‌كند (شكل 2-7الف3). با افزايش بيشتر در دماي آنيل‌كردن دانه‌هاي بين‌فلزي رشد كرده و همراه با ناپديد‌شدن فاز آمورف كل پوشش را در تسخير خود در مي‌آورند (شكل 2-7الف4).

    ب- شكل 2-7ب مربوط به زماني است كه درصد بور پوشش كمي كمتر از درصد بور تركيب B3Ni‌باشد. در چنين شرايطي كه پوشش نسبت به تركيب B3Ni كمي از نيكل غني است، در دماي تبلور در مرزهاي دانه B3Ni و درحالي كه تبلور B3Ni به‌موجب افزايش دما ادامه‌ مي‌يابد بلورهاي نيكل شكل مي‌گيرند.

    ج- حالت سوم زماني است كه تركيب پوشش كاملا آمورف نيست و داراي بلوره‌هاي ريز نيكل مي‌باشد (شكل 2-7ج1). اين بلوره‌هاي ريز مي‌توانند در دماي آنيل‌كردن پايين رشد كنند (شكل 2-7ج2). در دماي تبلور تركيب بين‌فلزي، بلور‌هاي B3Ni به‌طور ناگهاني شكل‌مي‌گيرند (شكل 2-7ج3) و سپس رشد كرده و ضمن عبور از كنار بلورهاي نيكل مابقي ساختار را دربرمي‌گيرند (شكل 2-7ج4).

    د- آخرين حالت مربوط به‌زماني است كه فيلم آبكاري شده‌ متشكل از بلوره‌هاي ريز نيكل است (2-7د1). در اين‌صورت با انجام آنيل دماي پايين بلورهاي نيكل‌ رشد مي‌كنند و اتم‌هاي بور اضافي در مرزهاي دانه دچار جدايش شده و تجمع مي‌نمايند (شكل 2-7د2). با افزايش دما تشكيل بلورهاي B3Ni در مرزهاي دانه رخ داده (شكل 2-7د3) و در آخر پوششي دوفازي از بلور Ni و B3Ni خواهيم داشت.

    در رابطه با حالت (د) بيان گرديده‌است كه در درصدهاي كم بور در پوشش نيكل-بور در شرايط پس از آبكاري كه در آن پوشش ساختاری بلورين را از خود نشان مي‌دهد، عملا يك جامد فوق‌اشباع از بور در فاز معكبي‌مركزدار نيكل داريم.

    تقسيم‌بندي فوق كه در كتاب واتانابه [1] بيان‌شده‌است، راجع به امکان استحاله‌هاي ممكن در بالاتر از دماي °C 300 اظهار نظر نكرده‌است. طي تحقيقي كه توسط «بسكاران» و همكارانش [13]روي نمونه‌هاي Ni-B با درصد بور مختلف به وسيله آناليز DSCصورت گرفت، علاوه بر پيكي در دماي °C 300، پيك ديگري نیز در دماي °C 410 مشاهده شد كه البته پيك دوم براي پوشش‌هاي حاوي درصد بورِ كم قابل‌مشاهده نبود. آن‌ها پيك اول را به تشكيل فاز نيكل و B3Ni و پيك دوم را به تشكيل فاز B3Ni از تركيبات با درصد بور بالاتر همچون B2Ni نسبت دادند [13]. در كنار اين نظر، نظريه ديگري توسط «نارايانان» و همكارانش [5] بيان‌شده‌است. آن‌ها كه پيك‌هاي مشابهي در آزمون DSCخود در دماي °C 306 و °C420 به‌دست‌آوردند، پيك اول را مربوط به تشكيل فاز نيكل فلزي و B3Ni و پيك دوم را مرتبط با شكل‌گيري فاز B2Ni دانسته‌اند؛ ضمن اينكه بيان كرده‌اند كه با افزايش دماي عمليات حرارتي حرارتی B2Ni ناپایدار به فاز پایدارتر B3Ni تبدیل می‌گردد و بلورهای نیکل نیز رشد می‌نمایند[5]. نتايج مشابهي نيز توسط آنيك و همكاران وي [23] گزارش شده‌است، ضمن اينكه اين امر مورد تاييد نتايج XRDنيز مي‌باشد.

    شكل (2-7)- نموداری الگووار که تغييرات ساختاريِ در حال وقوع به‌وسيله عمليات حرارتي در فيلم‌هاي آلياژي Ni-B الکترولس را از حالت پايدار به ناپايدار نشان می‌دهد [1].

    تحقیق دیگری نیز توسط «پاک» و همکاران وی [27] روی پوششی حاوی wt% 6 بور انجام گرفته‌است. مطابق این تحقیق، دو پیک گرماده در دمای °C 330 و  °C 410 مشاهده شدند که براساس الگوهای XRD، پیک دمای °C 330 به تشکیل فاز نیکل و B3Ni و پیک دمای °C 410 به تشکیل فازB2Niنسبت داده‌شد. محققان مذکور با انجام آنالیز XRDروی نمونه‌های عملیات حرارتی شده به‌مدت 1 الی 48 ساعت در دمای °C300 نشان دادند که عملیات حرارتی در پیک اول گرماده که در فوق به آن اشاره شد، منجر به تبلور کامل پوشش نمی‌گردد. ایشان ضمن نشان‌دادن عدم یکنواختی در توزیع بور در پوشش نیکل-بور الکترولس بیان نمودند که در حدود دمای °C 300 قسمتی از پوشش که درصد بور آن کمتر از at% 25 بور است به به فاز Niو B3Niسایر نقاط در دمایی بالاتر از °C 400 به B3Niو B2Niتبدیل می‌شوند. پیش از این «درووس» [28] در رابطه با پوشش‌های نیکل-بور حاوی wt% 5 بور بیان داشته‌بود که با درنظر گرفتن نمودار فازي پوشش نيكل-بور الكترولس، پوششي با درصد بور wt% 5  بايد طی فرایند آنیل به فازهاي Ni و B3Ni تبدیل گردد، اما ممكن است در پوشش برخی نواحي وجود داشته‌باشد كه درصد بور آن‌ها از  wt%6 فراتر رفته و تشكيل فاز B2Ni را ميسور سازد.

    «بونتي» و همكاران وي [29] در تحقيق خود براي بررسي استحاله‌هاي حين حرارت‌دهي پوشش نيكل-بور الكترولس، تحليلي مبتني بر مقايسه اصطكاك داخلي، مدول ديناميك و الگوی پراش اشعه ایکس پوشش را در دماهاي مختلف به‌عنوان مبناي كار خود قرار دادند. در نمودار اصطكاك داخلي، آن‌ها دو پيك در دماي °C 260 و °C 360 مشاهده كردند و همچنین در طي حرارت‌دهي، مدول ديناميك پوشش مورد تحقيق آن‌ها سه افزايش متوالي را نشان مي‌داد. لازم به‌ذكر است كه يال پيك اول از دماي °C 200 آغاز مي‌گردید. هم‌چنين در دماي °C450، يك پيك ثانويه در اصطكاك داخلي و كاهش در مدول ديناميك متناظر با آن مشاهده گرديد. استدلالي كه نويسندگانِ اين مقاله داشتند، آن است كه استحاله تبلور پوشش نيكل-بور الكترولس در 3 مرحله رخ مي‌دهد. اولين پيك به تبلور فاز B3Ni و پيك دوم به رسوب فاز نيكل از داخل بلورهاي B3Ni نسبت داده‌شده‌است. به‌علاوه شروع شدن يال پيك اول از دماي °C 200 به تشكيل ميكروبلورهاي نيكل در فاز آمورف نسبت داده‌شده‌است.

    بررسي اثر عمليات حرارتي در مدت زمان 1 دقيقه در دماهايي تا °C 170 نشان‌دهنده كاهش مدول ديناميك است كه احتمالا ناشي از بازآرايي محلي و تشكيل خوشه‌هاي غني از نيكل مي‌باشد [29].

    اتفاق ديگري كه طي عمليات حرارتي پوشش نيكل-بور الكترولس اتفاق مي‌افتد، خروج هيدروژن از داخل پوشش است. دانسته‌شده‌است كه هيدروژن در نيكل حل نمي‌شود، اما با اين حال در فرايند تشكيل پوشش نيكل-بور الکترولس، هيدروژن وارد پوشش مي‌گردد. علي‌الظاهر اين هيدروژن حتي در دماي اتاق مي‌تواند از پوشش فرار كند. خروج هيدروژن از پوشش Ni-Bالكترولس در دمايي بين 350 الي K 450 (°C 177-77) گزارش شده‌است [24].

    در حالت بلوري، هيدروژن در مرزدانه‌ها و كمتر در شبكه بلوري قرار مي‌گيرد. اين واقعيت كه جذب هيدروژن با انجام كارسرد افزايش مي‌يابد نشان مي‌دهد كه جذب هيدروژن در محل عيوب بيشتر است. اين امر تلويحا بيان مي‌كند كه در فاز پر از عيب آمورف انحلال بيشتري از هيدروژن مي‌تواند انجام گيرد [24]. بررسي‌هايي كه توسط آناليز خروج گاز[9] صورت گرفته‌است ضمن تاييد خروج گاز هيدروژن طي آنيل‌كردن، بيانگر آن است كه درست در زير دو دمايي كه دو فاز B3Ni و B2Ni شكل مي‌گيرند شاهد افزايش خروج هيدروژن هستيم [5].

    اگرچه تقسيم ماتريس پوشش به بلوره‌هاي ريز، متجانس با به‌دام افتادن هيدروژن در پوشش است، حذف هيدروژن لزوما دال بر رشد اندازه بلورها نيست. همچنين محققان خروج هيدروژن را عامل كاهش يا افزايش فاز آمورف ندانسته‌اند [24].

    2-4-     خصوصيات و وي‍ژگي‌هاي پوشش‌هاي نيكل-بور الكترولس
    2-4-1-خصوصيات فيزيكي
    مطابق آنچه كه پيش از اين اشاره شد بسته به درصد بور، ساختار بلورشناختي پوشش نيكل-بور الكترولس مي‌تواند گستره‌اي از بلورين تا آمورف را در شرايط پس از آبكاري دارا باشد؛ به‌طوري كه با افزايش درصد بور پوشش به سمت تركيب بين‌فلزي، ضمن تغيير ميكروساختار از بلورين به آمورف، درصد فاز آمورف افزايش مي‌يابد [1، 2 و 30]. همچنين براساس درصد بور پوشش، ميكروساختار پوشش پس از عمليات حرارتي شامل بلورهاي نيكل و بوريد نيكل مي‌باشد [2].

    بنا به مشاهدات فراوان مقالات مختلف، مورفولوژي سطحي پوشش نيكل-بور الكترولس به‌ صورت گل‌كلمي[10] يا دانه‌دانه‌اي[11] است (شكل 2-8) [6، 18، 28، 31، 32، 33 و 34]. هم‌چنين ماهيت رسوب الكترولس منجر به ضخامت يكنواخت پوشش در تمام نقاط زيرلايه به ويژه لبه‌ها می‌گردد [2]. البته به‌موجب تصاعد گاز هيدروژن از سطح پوشش حين آبكاري ممكن است برخي تخلخل‌ها در پوشش رويت گردد  [20 و 35]. خصیصه دیگری که در پوشش نیکل-بور الکترولس توسط میکروسکوپی الکترونی عبوری آشکار گردیده‌است، حضور میکروترک‌ها به‌ویژه در نواحی لبه‌ایست. ضمنا طی این مطالعات حضور بلوره‌های بسیار ریز و در ابعاد نانو در نواحی ترک‌خوردگی مورد تایید قرار گرفته‌است [5].

    شكل (2-8)- تصوير توپوگرافي سطحي پوشش نيكل-بور الكترولس [17]، الف) ساختار گل‌كلمي شكل، ب) ساختار دانه‌دانه‌اي [40].

    2-4-2-1-                ضخامت و نرخ آبکاری پوشش نیکل-بور الکترولس
    ضخامت پوشش نيكل-بور الكترولس از چند ده نانومتر[1] تا بيش از 100 ميكرون [36] گزارش شده‌است. البته در اين بين لازم است كه به پوشش‌هاي كمتر از nm10 نيز اشاره داشت كه روي ذرات ميكروني و زيرميكروني اعمال ‌شده‌اند. در این موارد احتمال پوشش نگرفتن برخي از نقاط زيرلايه وجود دارد [11]. عواملي كه مقدار ضخامت پوشش‌داده‌شده در يك زمان معين (نرخ آبكاري) را تغييرمي‌دهد، شامل نوع و غلظت تركيبات حمام آبكاري [37]، دما [5]، تلاطم [38] و زمان آبكاري [13] است. براساس استدلال سينتيكي معمول، افزايش دماي پوشش‌دهي منجر به سرعت‌گرفتن واكنش‌‌هاي ترسيب شده و نرخ آبكاري را افزايش مي‌دهد [5 و 39]. اين به‌شرطي است كه افزايش دما منجر به ناپايداري حمام آبكاري و رسوب نيكل روي نواحي غيرمطلوب نگردد ‍[22 و 39]. گذر زمان باعث كند‌شدن سرعت رسوب‌گذاري در پوشش و كاهش نرخ آبكاري به‌علت كاهش غلظت عامل احياكننده به‌موجب مصرف‌شدن آن مي‌گردد [13].

    اثر غلظت تركيبات حمام بوروهيدريدي توسط «زيوان» و همكارانش [37] روي نرخ آبكاري مورد بررسي قرارگرفته‌است. مشاهدات اين محققان بيانگر وجود يك مقدار بهينه از غلظت نيكل، عامل كمپلكس‌كننده و پايداركننده‌ است كه در آن بيشينه نرخ آبكاري به‌دست مي‌آيد. در اين رابطه، ايشان تلويحا بيان مي‌دارند كه بالاترين نرخ آبكاري مربوط به زماني است كه كل نيكل با اتيلن‌دي‌آمين تشكيل كمپلكس داده تا از تشكيل 2Ni(OH) جلوگيري‌گردد، در غير اين صورت شاهد نوعي ناپايداري در حمام آبكاري خواهيم بود [37]. وجود غلظت بهينه براي EDAدر حمام بوروهيدريدي نيكل-بور توسط «آنيك» و همكاران وي [23] مورد تاييد قرار گرفته‌است. از طرفی نوع عامل کمپلکس‌کننده نیز در نرخ رسوب‌گذاری پوشش مؤثر است. به‌طور کلی عواملی کمپلکس‌کننده‌ای که ثوابت پایداری کمتری نسبت به یون نیکل دارند منجر به نرخ رسوب بالاتری می‌گردند.

    در مورد حمام‌هاي مبتنی بر عامل احیاکننده DMABکه در pH‌های اسیدی یا خنثی کار می‌کنند، گزارش داده‌شده‌است که نرخ رسوب حمام‌های Ni-B الکترولس با حضور بیشتر عوامل کمپلکس‌کننده که منجر به کاهش غلظت یون آزاد نیکل می‌گردد کاهش‌می‌یابد. به‌علاوه در همین حمام‌ گفته‌شده‌است که عوامل کمپلکس‌کننده ممکن است با اعمال اثر بافری در جلوگیری از تغییر pH محلول منجر به افزایش نرخ آبکاری گردد و البته این تسریع در رسوب‌دهی در مورد عوامل کمپلکس‌کننده‌ای مشاهده‌شده‌است که ثوابت پایداری پایینی دارند [14].

    همچنين عنوان‌شده‌است كه افزايش غلظت عامل پايداركننده بيش از حد بهينه به‌علت كاهش سرعت واكنش‌هاي اكسايش-كاهش در فصل مشترك محلول-زيرلايه  منجر به كاهش نرخ آبكاري مي‌گردد [36 و 37]. البته افزايش در غلظت عامل پايداركننده حتي مي‌تواند افزايش چندبرابري را در نرخ آبکاری به موجب پايدار كردن حمام آبكاري سبب شود [23].

    از دیگر عواملی که می‌تواند نرخ آبکاری را تحت تاثیر قرار دهد، pHحمام آبکاری است. مشاهده شده‌است که افزایش pHحمام آبکاری Ni-B الکترولس  از 4 الی 8 منجر به افزایش نرخ رسوب پوشش می‌گردد که به افزایش اکسیدشدن DMABنسبت داده‌شده‌است [14 و 40]. بررسي ديگري روي اثر pHدر نرخ رسوب در حمام‌هاي بوروهيدريد صورت گرفته‌است كه نشان‌دهنده افزايش نرخ آبكاري با افزايش غلظت سود حمام آبكاري است. محققانِ بيان‌كننده‌ي اين موضوع به اثر افزايش غلظت =OH در پيشرفت واكنش 2-3 نسبت‌داده‌اند [23].

    با علم به كاهش نرخ آبكاري در گذر زمان [13]، يكي از راه‌هاي افزايش ضخامت پوشش، بازيابي يا شارژ مجدد حمام آبكاري است، اما اين شارژ مجدد منجر به ظهور ناپيوستگي در پوشش به‌موجب جوانه‌زني پوشش جديد روي پوشش قبلي مي‌گردد [33].

    مطابق مشاهده زيوان و همكارانش [37] و سايرين [13 و 36] در حمام بورهیدریدی و «سائیتو» و همکارانش [14] در حمام آبکاری حاوی DMAB، با افزايش غلظت عامل احياكننده، نرخ رسوب‌دهي پوشش افزايش مي‌يابد كه ناشي از افزايش قدرت احياكنندگي حمام آبكاري است. البته بايد در نظر داشت كه تا زماني اين افزايش پابرجاست كه حمام پايدار بوده و رسوب نيكل تنها روي زيرلايه مورد نظر صورت گيرد و الا همانطور كه «موندال» و همكاران وي [39] و نيز «ارائون» و همكارانش [22] مشاهده كردند، امكان كاهش نرخ آبكاري پس از رسيدن به يك مقدار بهينه از رسوب‌دهي ممكن است. در ميان گزارش‌هاي فراوانِ حاكي از افزايش نرخ‌آبكاري با افزايش غلظت سديم بوروهيدريد حمام آبكاري، لازم است كه به نتايج تحقيق «آنيك» و همكاران وي [23] اشاره كرد كه افزايش غلظت احياكننده بوروهيدريدي در حمام آبكاري آن‌ها اثر ناچيزي در افزايش نرخ آبكاري داشته‌است.

    مطابق آنچه که در مقاله «یون» و همکاران وی [40] بیان شده‌است، در پوشش‌هایی که درصد بور آن‌ها بیشتر است نرخ آبکاری کم‌تر می‌باشد، زیرا اتم‌های بور که به‌صورت اتفاقی روی اتم‌های نیکل در پوشش گیر می‌افتند، می‌توانند از جوانه‌زنی نیکل جلوگیری به‌عمل آورده و از نرخ آبکاری بکاهند. با اين حال الزام اين امر را مي‌توان به‌وسيله نتايج به‌دست‌آمده توسط آنيك و همكاران وي [23] رد نمود؛ زيرا آن‌ها با افزايش pHحمام بوروهيدريدي ضمن مشاهده افزايش در نرخ‌ آبكاري شاهد افزايش درصد بور در پوشش نيز بودند.

    در رابطه با عواملی که نرخ آبکاری را تحت تاثیر قرار می‌دهند تنها نباید از غلظت اجزای حمام آبکاری و دما یاد کرد، بلکه تلاطم داخل حمام آبکاری و نوع تلاطم نیز در نرخ رسوب‌گذاری مؤثر است. به اعتقاد «چیبا» و همکاران وی [38] در حمام‌های اسیدی دارای DMABبه‌عنوان عامل احیاکننده، با پیشرفت واکنش، یون هیدروژن روی سطح مورد آبکاری افزایش یافته و pHکاهش می‌یابد که این امر می‌تواند منجر به توقف واکنش شود. ایجاد تلاطم در حمام آّبکاری با نفوذ دادن این هیدروژن می‌تواند در پیشبرد فرایند مؤثر واقع گردد. ايجاد تلاطم به‌وسيله صوت در عمل ایجاد آشفتگی به‌وسیله ايجاد خلا می‌باشد. پدیده ايجاد خلا یکی از عوامل ايجاد خسارت در پوشش به‌وسیله موج شوك‌دهنده و فشارهای ناشي از برخورد سيال است. اگر زیرلایه در فرکانس ايجاد تلاطم به‌وسيله صوت به لرزه درآید، اثرات تلاطم نسبت به ايجاد تلاطم به‌وسيله صوت متفاوت خواهد بود. مطابق تحقیق انجام‌شده توسط محققان فوق‌الذکر اثر انواع روش‌های ایجاد تلاطم روی نرخ آبکاری به‌صورت ذیل است:

    ايجاد تلاطم به‌وسيله صوت (KHz 45) < هم‌زدن مکانیکی (rpm 250) < لرزش با فرکانس (Hz 500) < لرزش در زيرلايه با فرکانس (MHz 6/1) < حالت ایستایی؛

    که براین اساس واضح است که نوع و میزان ایجاد آشفته‌سازی در میزان افزایش نرخ رسوب‌گذاری پوشش نقش به‌سزایی دارد  آشفته‌سازی حمام، به‌صورت مکانیکی، صوت و لرزش در زيرلايه قادر است نرخ رسوب‌گذاری را بین 5/2 تا 3 برابر نسبت به حالت ایستایی افزایش دهد [38].

    2-4-2-2-                توپوگرافی سطحی
    اثر ديگري كه متغيرهاي فوق‌الذكر منجر به‌آن‌ مي‌شوند تغيير توپوگرافي سطحي است.  مشاهده شده است كه افزايش زمان آبكاري [19]، افزايش غلظت عامل احياكننده [13] وكاهش سطح زيرلايه (در پوشش‌دهي پودرها و به‌موجب افزايش ضخامت پوشش) باعث درشت‌شدن توپوگرافي سطح مي‌گردد. همچنين بيان شده‌است كه در حمام‌هاي بوروهيدري كه در آن‌ها از عامل پايداركننده تنگستات سرب استفاده‌شده‌است نسبت به حمام‌هايي كه در آن‌ها از عامل يون تاليم استفاده شده‌است، شكل گل‌كلمي سطح ريزتر و تخلخل باز كم‌تر است [17].

    در رابطه با اثر دما روی ظاهر خارجي پوشش Ni-Bالكترولس نیز اينگونه بيان شده‌است كه پوشش Ni-Bدر زير دماي ◦C85 ظاهر مناسبي ندارد، بين دماي 88 و ◦C 92 كيفيت پوشش بهبود يافته و دماي ◦C 95 دماي بهينه براي آبكاري اين پوشش مي باشد، اما بالاتر از ◦C 98 شاهد ناپايداری و تجزيه حمام آبكاري خواهيم بود [34].

    دیگر عاملی که می‌تواند توپوگرافی سطحی را متاثر سازد، pHحمام آبکاری است. گزارش شده‌است که مورفولوژی سطح در حمام‌‌هایی حاوی DMABبه‌عنوان عامل احیاکننده با افزایش  pHاز 6 به 8 افزایش یافته‌است [40].

    توپوگرافی سطحی می‌تواند به‌شدت توسط میزان و روش هم‌زدن تحت تاثیر قرار گیرد. شکل 2-9 مورفولوژی پوشش Ni-B الکترولس را تحت اثر روش‌های مختلف هم‌زدن نشان می‌دهد. واضح است که ايجاد تلاطم به‌وسيله صوت به‌شدت به سطح آسیب وارد ساخته است [38].

    تلاطم سطحی، صافی سطح پوشش را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. مطابق تحقیق صورت‌گرفته توسط «چیبا» و همکاران وی [38] در حمام آّبکاری Ni-Bالکترولس حاوی DMAB ، اعمال تلاطم به وسيله صوت در حمام سطح صاف‌تری را در پوشش نسبت به شرایط ایجاد لرزش در زیرلایه، ایجاد لرزش در زیرلایه سطح صاف‌تری را نسبت به حالت هم‌زدن مکانیکی حمام و هم‌زدن حمام آبکاری سطح صاف‌تری را نسبت به حالت شرایط ایستایی در حمام ایجاد می‌کند و اندازه ذره تولید شده طی اعمال تلاطم به‌وسيله صوت از شرایط ایستایی کوچک‌تر می‌باشد.

    2-4-2-3-                خواص الکتریکی
    مقاومت الكتريكي پوشش نيكل-بور الكترولس را مي‌توان در حد و اندازه پوشش نيكل-فسفر الكترولس درنظر گرفت [10]. طبق گفته یون و همکاران وی [40] مقاومت الکتریکی ویژه پوشش نیکل-بور الکترولس با افزایش درصد بور افزایش می‌یابد. از جمله آثار توپوگرافي روی خواص الکتریکی این پوشش، مي‌توان به اثر آن روي مقاومت كنتاكت الكتريكي اشاره‌داشت؛ به‌طوری که هرچه كه سطح پوشش صاف‌تر باشد اين مقاومت كمتر است [41].

    شکل (2-9)- مورفولوژی سطح پوشش متاثر از ایجاد تلاطم در حمام آبکاری الف) حالت ایستایی، روی زیرلایه مسی، ب) حالت ایستایی روی زیرلایه شبکه‌ای برنز، ج) حالت لرزش د) حالت ايجاد لرزش توسط صوت  [38].

    2-4-2-4-                خواص مغناطیسی
    مطالعات انجام‌شده روی رفتار مغناطیسی پوشش نیکل-بور الکترولس، حاکی از رفتار غیرمغناطیسی آن در شرایط پس از آبکاری و رفتار مغناطیسی آن پس از عملیات حرارتی به‌دنبال تبلور پوشش است [5]. خواص مغناطيسي پوشش نيكل-بور الكترولس، خاصيتي تابع درصد بور پوشش عنوان گرديده‌است. طبق تحقيق «بسكاران» و همكاران وي [13] در پوشش صرفا آبكاري شده از حمام بوروهيدريدي با درصد بور متغير بين 6/0 تا 2/3 درصد وزني، افزايش بور پوشش منجر به كاهش حد اشباع مغناطيسي مي‌گردد، در حالي كه اين روال پس از عمليات حرارتي يك ساعته در دماي °C 400 معكوس مي‌باشد. ضمن اينكه تمام حدهاي اشباع مغناطيسي در شرايط پس از عمليات حرارتي نسبت به حدهاي اشباع مغناطيسي پوشش‌هاي صرفا آبكاري‌شده بيشتر است [13]. بسكاران [13] علت كاهش حد اشباع مغناطيسي در شرايط پس از آبكاري را تغيير در اندازه‌ دانه‌ها عنوان كرده‌است.

    2-4-2-        ويژگي‌هاي شيميايي
    خصوصيات شيميايي پوشش نيكل-بور الكترولس مي‌تواند گستره زيادي از كميت‌ها و كاربرد‌ها را دربرگيرد. از جمله این کمیت‌ها می‌توان به ترکیب شیمیایی، توزیع عناصر شیمیایی، مقاومت به‌خوردگی، مقاومت به اکسیداسیون و... را نام برد. در ذیل به چندی از این خصوصیات اشاره می‌گردد.

    2-4-2-1-                ترکیب شیمیایی
    به‌طور قطع يكي از خصايص شيميايي پوشش نيكل-بور الكترولس تركيب شيميايي آن است كه منشاء آن ويژگي‌هاي حمام آبكاري مي‌باشد. تركيب شيميايي پوشش نيكل-بور الكترولس در حالت ايده‌آل بايد فقط شامل نيكل و بور باشد، اما در عمل بسته به شرايط حمام آبكاري ممكن است تركيبات ديگري همچون سرب [19]، تاليم [31] (بسته به‌عامل پايداركننده مورد استفاده)، اكسيژن (ناشي از اكسيدشدن پوشش) [26 و 42]، هيدروژن [5 و 24]، كربن [42] و... وارد پوشش گردد.

    در سطح خارجي پوشش تازه تشكيل‌شده نيكل-بور، هم عنصر نيكل و هم عنصر بور در دو شكل احياشده و اكسيدشده حضور دارند. همچنين در سطح پوشش مقداري كربن با منشاء آلي، احتمالا ناشي از تجزيه اتيلن‌دي‌آمين (حمام بوروهيدريدي) ممكن است يافت شود. در عمق پوشش درصد اكسيژن و كربن به تدريج كاهش مي‌يابد [42]. مطابق تحقيق «ايوانف» و همكاران وي [42] در عمق nm150 پوشش نيكل-بور با درصد بور wt% 4/6، پيك اكسيد نيكل حضور ندارد و مقدار بور در شرايط احياشده افزايش مي‌يابد. در اين تحقيق با حركت از سطح به عمق nm200 شاهد افزايش درصد بور و نيكل و كاهش درصد كربن و اكسيژن هستيم. در سطح پوشش نسبت مولي بور به نيكل برابر 1/1 گزارش شده‌است، درحالي كه اين مقدار در عمق μm3/1 پوشش نيكل-بور به 35/0 مي‌رسد؛ حال آن كه در كل پوشش اين نسبت برابر 37/0 مي‌باشد. توسط محققان مذكور عنوان گرديده‌است كه در مقايسه با پوشش Ni-P الكترولس درصد عنصر آلياژي در عمق پوشش به‌طور غيريكنواخت‌تري توزيع‌شده‌است كه بايد با مطالعه ساختار لايه‌اي-ستوني تفسير گردد. همچنين درصد اكسيژن در داخل پوشش Ni-B نسبت به Ni-P كمتر است كه ناشي از تخلخل كمتر آن مي‌باشد كه اين امر مي‌تواند آثار محافظتي را تقويت‌كند. انجام عمليات حرارتي در خلا منجر به افزايش درصد اكسيد نيكل و بور روي سطح مي‌گردد. همچنين طي عمليات حرارتي درصد بور در سطح به‌موجب نفوذ افزايش مي‌يابد. در مورد سرب حاضر در پوشش مشاهده گرديده است كه با افزايش دماي عمليات حرارتي از 400 به ◦C 700 درصد سرب در سطح افزايش يافته‌است. همچنين در سطح درصد بيشتري از سرب نسبت به عمق μm3/1 مشاهده مي‌گردد. اگر عمليات حرارتي در دماي ◦C 700 در برابر اتمسفر انجام گيرد، باعث مي‌شود كه در سطح پوشش تنها اکسید بور داشته‌باشيم و سطح پوشش فاقد نيكل مي‌باشد. فقدان حضور نيكل در تركيب سطحي تا نزديكي nm160 گزارش شده‌است. با افزايش دماي عمليات حرارتي اتفاقي كه رخ مي‌دهد، افزايش درصد سرب حاضر در پوشش در لايه‌هاي سطحي است [42].

    مطابق تحقیق صورت گرفته توسط «پال» و همکاران وی [27] توزیع بور در سطح پوشش نیکل-بور الکترولس یکنواخت نیست، بلکه مطابق شکل 2-10 غلظت بور در گل‌کلم‌ها بیشتر و در مرز میان آن‌ها یا نواحی میان دو گل کم این مقدار کمتر می‌باشد.

    شکل (2-10)- الف) تغییر غلظت بور روی سطح پولیش‌شده پوشش صرفا آبکاری شده، ب) تصویر فوقانی سطحی که مورد بررسی قرار گرفته‌است. پروفیل غلظت بور روی خط نشان داده شده اندازه‌گیری شده‌است [27].

    «پرويني احمدي» و همكاران وي [36] اثر غلظت اجزاي حمام آبكاري را روي تركيب شيميايي آن بررسي‌كردند. مطابق مشاهده آن‌ها در يك غلظت بهينه از يون نيكل و عامل‌كمپلكس‌كننده، غلظت نیکل پوشش به مقدار بيشينه مي‌رسد. ايشان بيان مي‌دارند زماني كه نسبت مقدار يون نيكل به اتيلن‌دي‌آمين بيشتر از حد بهينه باشد غلظت اتيلن‌دي‌آمين براي جلوگيري از تشكيل 2­­Ni(OH) كافي نبوده و اين امر كاهش نيكل در پوشش را سبب مي‌گردد. در شرايطي كه غلظت اتيلن‌دي‌آمين از غلظت يون نيكل نسبت به شرايط بهينه بيشتر مي‌باشد، ايشان ضمن اشاره به كاهش پايداري و تجزيه حمام، باز هم معتقد به تشكيل 2­­Ni(OH)در حمام آبكاري بوده و مدعي هستند كه تشكيل اين نمك در حمام آبكاري احياي يون‌هاي نيكل را در حمام آبكاري تسهيل مي‌نمايد و منجر به تجزيه حمام آبكاري مي‌گردد، زيرا كه ذرات ريز مكان‌هاي مناسبي براي رسوب نيكل هستند. آنيك و همكاران او ‍[23] شاهد كاهش درصد بور پوشش با افزايش درصد EDAدر حمام آبكاري بورهيدريدي خود بودند و براي خالي از عريضه نبودن، در مقاله فوق‌الذكر اين اتفاق را نشات گرفته از تاثير اتيلن‌دي‌آمين روي بار سطحي زيرلايه دانسته‌اند؛ حال آن كه به بيان خود آن‌ها براي اثبات اين امر نياز طراحي آزمون مي‌باشد.

    از سوي ديگر در تحقیقی که در حمام‌های حاوی دی‌متیل‌آمین‌بوران صورت گرفته‌، بیان شده‌است که هرجا که غلظت عامل کمپلکس‌کننده منجر به افزایش نرخ آبکاری گردیده‌است، کاهش درصد بور پوشش مشاهده‌گردیده است [14].‌

    در كنار مطالب عنوان شده‌ در فوق بايد به تحقيق ژيو و همكاران وي [11] اشاره داشت. آن‌ها پوشش‌دهي ذرات C4B را که سومين ماده سخت بعد از الماس و نيتريد بور است با پوشش Ni-Bالكترولس از حمام بوروهيدريدي مورد بررسي قرار داده‌اند. گذشته از اهميت كاربردي اين عمل، آن‌ها ضمن اينكه از عامل پايداركننده استفاده نكردند و براي رسوب يكنواخت پتاسيم‌بوروهيدريد را به‌صورت قطره‌قطره به حمام اضافه نمودند، غلظت ذرات C4B را در حمام آبكاري جهت رسيدن به‌ضخامت‌هاي مختلف از پوشش نيكل-بور مورد استفاده قرار دادند. در آناليز XPSروي پوشش‌هاي مختلف ايجاد شده‌ توسط آن‌ها مشاهده شد كه با افزايش ضخامت پوشش نسبت Ni:B در پوشش كاهش مي‌يابد. آن‌ها علت اين امر را آزاد‌شدن كنترل‌شده ­+2Niاز عامل كمپلكس‌كننده EDAدانستند، در حالي كه بور به‌سهولت طي افزودن پتاسيم‌بوروهيدريد تامين مي‌شده‌است، زيرا كه در شرايطي كه ضخامت پوشش زياد مي‌گردد زمان بيشتري براي يون نيكل طول مي‌كشد تا از حالت كمپلكس خارج شود و اين در حالي است كه پتاسيم بوروهيدريد به‌سهولت در دسترس مي‌باشد. لايه اوليه شكل گرفته روي زيرلايه غني از نيكل است، حال آنكه لايه‌هاي بعدي بور بيشتري دارند كه به‌موجب نقش چيره‌تر هيدروليز پتاسيم بوروهيدريد است.

    افزايش غلظت عامل احياكننده در حمام آبكاري منجر به افزايش سرعت واكنش‌هاي احياي نيكل و بور مي‌گردد [14]. اگرچه بسكاران و همكارانش [13] و آنيك و همكاران وي [23] افزايش غلظت بور پوشش را با افزايش غلظت عامل احياكننده بوروهیدریدی و سائیتو و همکارانش [14] افزایش درصد بور پوشش را با افزایش غلظت عامل احیاکننده دی‌متیل‌آمین بوران مشاهده نمودند، پرويني احمدي و همكاران وي [36] ضمن مشاهدات تجربي بيان داشتند كه با افزايش غلظت عامل احياكننده تا يك حد مشخص، درصد نيكل پوشش افزايش و درصد بور و تاليم پوشش كاهش و پس آن حد بهينه درصد نيكل كاهش و درصد بور و تاليم افزايش مي‌يابد. از طرفي «واتانابه» و همكار وي [30] بيان داشتند كه افزايش غلظت عامل احياكننده بورهيدريدي تا يك حد (l/mg 400) باعث افزايش غلظت بور پوشش مي‌گردد و بعد از آن درصد بور پوشش افزايش نمي‌يابد. از نكات حائز اهميت در تحقيق ايشان استفاده از آرسنيك اسيد به‌عنوان عامل شتاب‌دهنده در حمام آبكاري است.

    ديگر مشاهده پرويني و همكارانش [36] افزايش درصد نيكل پوشش با افزايش غلظت پايداركننده حمام آبكاري تا يك حد بهينه به‌علت پايدارشدن حمام و كاهش آن پس از اين حد بهينه به‌علت كاهش سرعت واكنش‌هاي اكسايش-كاهش مي‌باشد. از طرفي آنيك و همكاران وي [23] بيان داشتند كه افزايش غلظت استات تاليم به‌عنوان عامل پايداركننده منجر به كاهش زيادي در محتواي بور مي‌گردد. آن‌ها بيان مي‌دارند كه مشاركت واكنش احياي يون تاليم به‌صورت زير منجر به كاهش درصد بور پوشش گرديده‌است:

    (2-14)

    Tl+ + e = Tl

    از ساير نكات حاضر در مقاله آقاي پرويني احمدي و همكاران وي [36] آن است كه هر جا درصد نيكل پوشش افزايش مي‌يابد درصد بور و تاليم پوشش (به علت استفاده از پايداركننده يون تاليم) كمي كاهش مي‌يابد. عدم تناسب افزايش درصد نيكل و كاهش بور و تاليم در پوشش و اينكه وي از دستگاه ICPبراي تعيين غلظت عناصر استفاده كرده‌است مي‌تواند دال بر حضور عناصر ديگر در پوشش باشد.

    در ادامه بررسی عوامل مؤثر در ترکیب پوشش نیکل-بور الکترولس باید به pHمحلول اشاره داشت. در حمام‌های حاوی عامل احیاکننده دی‌متیل‌آمین بوران مشاهده‌گردیده‌است که کاهش pHاز 8 به 6 منجر به افزایش درصد بور پوشش از 1 به wt% 3 گردیده‌است [40]. در تقابل با این گزارش ابراز گردیده‌است که در حمام حاوی دی‌متیل‌آمین‌بورانی که از عامل کمپلکس‌کننده سدیم مالونات و سدیم سیترات استفاده گردیده‌است افزایش pHمنجر به تغییر محسوسی در غلظت بور پوشش برابر با wt% 2/5 نمی‌گردد [14]. با توجه به اینکه مقاله اولی [40] از حمام آبکاری تجاری استفاده کرده‌است امکان ریشه‌یابی علت مقدور نیست.

    در رابطه با اثر pHبر روي غلظت بور پوشش Ni-B الكترولس در حمام‌هاي بوروهيدريدي بايد به تحقيق آنيك و همكاران وي [23] اشاره كرد. آن‌ها بيان كردند كه با افزايش غلظت هيدروكسيد سديم در حمام آبكاري تا g/l 50 شاهد افزايش درصد بور هستند. ايشان معتقدند كه افزايش pHمحلول از هيدروليز سديم ‌بورهيدريد جلوگيري به‌عمل آورده و از كاهش غلظت بور در پوشش جلوگيري مي‌كند. همچنين ايشان بيان داشتند كه افزايش غلظت NaOHبالاتر از مقدار فوق تغيير قابل توجهي در درصد بور ايجاد نمي‌كند.

    ديگر عاملي كه تركيب پوشش نيكل-بور را تغيير مي‌دهد دماي آبكاري است. مشاهده‌شده‌است كه در يك حمام آبكاري با عامل احياكننده DMABبا افزايش دما از 60 به °C 80، درصد بور پوشش افزايش يافته‌است. [20]. در حمام بورهيدريدي نيز رفتار مشابهي در اثر افزايش دماي آبكاري روي درصد بور پوشش ديده‌شده‌است [23].

    2-4-2-2-                مقاومت به‌خوردگی
    مقاومت به‌خوردگي پوشش نيكل-بور الكترولس نسبت به پوشش نيكل-فسفر الكترولس داراي رتبه نازل‌تري است، زيرا كه لايه اثرناپذير آمورف روي سطح آن به اندازه لايه اثرناپذير روي پوشش Ni-P الكترولس محافظت‌كننده نيست. از ديگر نقاط ضعف پوشش نيكل-بور الكترولس مي‌توان به توزيع غيريكنواخت عناصر آلياژي اشاره نمود كه ممكن است منجر به تشكيل نواحل فعال/اثرناپذير ريز در پوشش و اشاعه خوردگي گردد [31]. با تمام اين اوصاف پوشش نيكل-بور الكترولس سرعت خوردگي كمتري نسبت به زيرلايه‌هاي فولاد نرم دارد، با اين حال اين پوشش پتانسيل خوردگي نجيب‌تري نسبت به اين زيرلايه‌ها داشته و مي‌تواند منجر به خوردگي گالوانيكي گردد [35]. بايد اشاره داشت كه افزايش در دماي آبكاري، كاهش نرخ خوردگي را به‌دنبال دارد، زيرا ساختار پوشش آبكاري‌شده در دماي پايين‌تر ريزتر مي‌باشد [20].

    مقاومت‌ به خوردگی پوشش Ni-Bپس از عملیات حرارتی کمتر از پس از آبکاری ‌است، زیرا خاصیت آمورف پوشش (پس از آبکاری) مقاومت به‌خوردگی بیشتری را نسبت به پوشش متبلورشده نشان‌می‌دهد. به­علاوه تبلور صورت‌ گرفته ناشی‌ از عملیات حرارتی با افزایش مرز دانه‌‌ها که محل فعالي برای خوردگی می‌باشند، مقاومت به‌خوردگی را کاهش می‌دهد [31].

    مقاومت به‌خوردگی پوشش به خصوصیات فیزیکوشیمیایی از جمله چسبندگی، تخلخل و زبری، حضور سوراخ‌ها، در معرض قرار گرفتن زیرلایه از طریق تخلخل‌های پوشش نیز بستگی دارد. یک روش آزمون الکتروشیمیایی که از خواص پوشش و خواص شمیایی زیرلایه و فصل‌مشترک فیلم/زیرلایه و فیلم و محیط اطلاعات می‌دهد، روش طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) است.  از مصارف روش EISمی‌توان به دادن اطلاعات دقیق از سطحی کوچک‌تر از یک فوت مربع، تعیین حضور و نرخ خوردگی، محتوای رطوبت پوشش قبل از خوردگی و تعیین مؤثر بودن روش‌ پوشش‌دهی اشاره‌کرد. اساسا تخلخل‌های کمتر و کوچکتر در پوشش باعث بهبود مقاومت به‌خوردگی می‌گردد [43].

    در تحقیقی که توسط «کنتراس» و همکاران وی [43] انجام گرفت، آزمون EISبرای بررسي رفتار خوردگی پوشش Ni-B الکترولس به دست‌آمده از حمام آبکاری حاوی DMABو شامل wt%34/8 بور، روی زیرلایه فولادی 1026 به‌كارگرفته‌شد. در این تحقیق پوشش‌ها تحت عملیات حرارتی متفاوتی طی دماهای متفاوت از 300 الی °C 500 و 1 الی 10 ساعت قرار گرفتند. سپس ایشان رفتار الکتروشمیایی پوشش‌ها را در یک محیط اسیدی با pH2 حاوی اسید کلریدریک و محیط خنثی حاوی 3% کلر مورد بررسی قرار دادند. شکل 2-11 و   2-12 نتایج آزمون EISرا روی پوشش‌های مختلف نشان می‌دهد. نمودارهای نایکوئست نشان می‌دهد که به استثنای نمونه عملیات حرارتی شده در دمای °C 300 به مدت 5 ساعت، همه پوشش‌ها مقادیر امپدانس کمی همراه با یک حلقه فعال در همه فرکانس‌ها نشان می‌دهند. این رفتار برای یک فصل‌مشترک فعال خوردگی متداول است که به‌وسیله واکنش اکسایش شامل انتقال بار و ظرفیت الکتریکی لایه دوگانه مشخص می‌گردد. رفتار مشابه زیرلایه با این پوشش‌ها حاکی از آن است که هر دو تحت شرایط اسیدی رفتار خوردگی فعالی دارند. نمونه عملیات حرارتی شده در °C 300 به مدت 5 ساعت دو حلقه یکی در فرکانس پایین و دیگری در فرکانس بالا نشان می‌داد. حلقه حاضر در فركانس بالا حاكي از پاسخ پوشش است در حالي كه حلقه حاضر در فركانس پايين مرتبط با رفتار پديده‌ فيزيكوشيمیايي خودبه‌خودي در فصل مشترك فلز/پوشش/محلول مثلا نفوذ يون كلر يا خوردگي حفره‌دارشدن مي‌باشد [43].

    «تاملينسون» و همكاران وي [44] اثر رفتار پسيوشدن و حفره‌دار شدن پوشش‌هاي 15 ميكروني B%25/0-Ni، 35 ميكروني P%10-Niو 25 ميكروني Cu%1-P%5/11-Ni را مورد تحقيق و بررسي قرار دادند. بررسي انجام شده‌ توسط آن‌ها طي آزمون پلاريزاسيون آندي در محلول 10% حجمي اسيدسولفوريك حكايت از مقاومت به‌خوردگي بهتر پوشش نيكل‌-بور دارد، زيرا اين پوشش محدوده پسيوشدگي گسترده‌تري را از خود نشان مي‌دهد كه علت آن علاوه بر يكنواختي و ماهيت شيميايي و تخلخل كم پوشش، به اثر عنصر آلياژي روي خواص فيلم پسيو نسبت داده‌شده‌است. طبق مطالعات محققان مذكور حضور  و افزايش غلظت يون كلر در محلول خوردگی منجر به كوچك‌تر شدن ناحيه‌ پسيوشدگي در پوشش نيكل-بور مي‌گردد، زيرا كه يون كلر اشاعه‌دهنده خوردگي حفره‌اي مي‌باشد. انجام عمليات حرارتي روي اين پوشش و انجام پلايزاسيون آندي در حمام اسيدي حاوي يون كلر، نشان‌دهنده افزايش خوردگي و حفره‌دار شدن مي‌باشد، البته اثر عمليات حرارتي روي پوشش B%25/0-Ni كم  گزارش شده‌است. به‌طور کلی خواص خوردگی پوشش نیکل-بور کمتر از پوشش نیکل-فسفر با درصد فسفر بالاست [10].

    شكل (2-11)- نمودارهاي EISنمونه‌هاي مختلف در حمام اسيدي الف) نمودار نايكوئست، ب) نمودار بود [43].

    شكل (2-12)- نمودارهاي EISنمونه‌هاي مختلف در حمام خنثي حاوي يون كلريد، الف) نمودار نايكوئست، ب) نمودار بود [43].

    از دیگر عواملی که می‌تواند مقاومت به‌خوردگی پوشش نیکل-بور الکترولس را تحت تاثیر قرار دهد، نحوه و میزان ایجاد تلاطم در حمام آبکاری است. مطابق مشاهده‌ای که توسط «چیبا» و همکاران وی [38] در حمام آبکاری اسیدی Ni-Bالکترولس صورت گرفت، مشاهده گردید که اعمال تلاطم به‌وسيله صوت منجر به کاهش مقاومت به‌خوردگی پوشش در محلول 3% کلرید سدیم گردیده‌است. این امر به وجود ترک در سطح پوشش‌های ایجاد شده توسط اعمال تلاطم به‌وسيله صوت نسبت داده‌شده‌است.

    2-4-3-   خواص مكانيكي
    در رابطه با خواص مكانيكي پوشش نيكل-بور الكترولس مي‌توان گستره وسيعي از كميت‌ها شامل سختي، مقاومت به‌سايش، ضريب اصطكاك، چسبندگي به زيرلايه، چكش‌خواري و... را نام برد. ميكروسختي نوعي پوشش نيكل-بور الكترولس پس از آبكاري بين 650 تا HV 750 (با نيروي اعمالي g 100)، پس از عمليات حرارتي در ◦C 500-300 به مدت يك ساعت حداكثر برابر 100HV 1200 و پس از عمليات حرارتي طولاني مدت (40 هفته‌اي) در  ◦C 300-200 برابر با 100 HV2000-1700  مي‌باشد [17 و 32]. توسط آنيك و همكاران  وي [23] گزارش شده‌است كه با وجود بستگي مقادير ميكروسختي به غلظت سديم بوروهيدريد، تاليم استات، اتيلن دي‌آمين و هيدروكسيد سديم، به‌طور كلي با افزايش درصد بور در پوشش نيكل-بور الكترولس در شرايط پس از آبكاري ميكروسختي پوشش افزايش يافته‌است. هم‌چنين اشاره‌شده‌است كه افزايش ميكروسختي با درصد بور خطي نيست، بلكه يك كاهش در شيب منحني افزايش ميكروسختي با افزايش درصد بور مشاهده مي‌گردد [23].

    همانطور كه عنوان شد ساختار سطحي پوشش نيكل-بور گل‌كلمي يا دانه‌دانه‌اي است. اين ساختار گل‌كلمي ضمن كاهش تماس سطحي تا 70% و به‌دنبال آن كاهش اصطكاك، قابليت نگه‌داري روغن ميان دانه‌هاي سطحي و روانكاري طبيعي را داراست [18، 33 و 34].

    به‌منظور بررسی سازوكار سایش پوشش Ni-Bالکترولس، چندین محقق از دستگاه  پین-روی-دیسک استفاده‌کرده‌اند [31، 45 و 46]. در رابطه با اين پوشش در شرايط صرفا آبكاري‌شده، حضور وصله‌هاي پارگي و در برخي نواحي جداشدن پوشش مشاهده‌شده‌است كه نشان از رفتار سايش چسبان دارد كه با وجود حلاليت متقابل آهن و نيكل اين امر محتمل مي‌باشد [31]. برخلاف پوشش‌هاي صرفا آبكاري‌شده، سازوكار سايش اين پوشش در شرایط عملیات حرارتی‌شده به‌موجب تشكيل فازهاي بوريد نيكل، حلاليت كم بوريد نيكل و زيرلايه، افزايش مقاومت به پلاستيسيته پوشش و كاهش سطح درگير پوشش در سايش (طي رشد دانه‌ها به دنبال عمليات حرارتي)، مشابه سایش خراشان مي‌باشد  [31]. مطابق مشاهده کرشناونی و همکاران وی [31] پوشش‌های Ni-B الکترولس عملیات حرارتی شده مقاومت به سایش بیشتری نسبت به پوشش‌های صرفا آبکاری شده دارند.

    دماي عمليات‌حرارتي روي خواص مكانيكي پوشش مؤثر است [17 و 31]. انجام عمليات حرارتي در دمايي پايين‌تر از °C 250 منجر به افزايش ميكروسختي پوشش نمي‌گردد. از طرفي گزارش‌شده‌است كه انجام عمليات حرارتي در  °C 210-190 منجر به بهبود چسبندگي پوشش به‌زيرلايه مي‌گردد [17 و 36].  «كريشناوني» [31] در بررسي اثر دماي عمليات حرارتيِ يك ساعته روي ميكروسختي پوشش دو ماكزيمم نسبي در دماي °C 350 و دیگری °C 450 يافت؛ به‌طوري كه ميكروسختي نمونه عمليات حرارتي‌شده در  °C 450 بالاترين ميكروسختي و نزديك به HV1200 است. به‌نظر مي‌رسد كه رابطه‌اي ميان پيك‌هاي رخ داده در DSCو نتايج ميكروسختي وجود داشته‌باشد. اين گفته در تقابل با [10] مي‌باشد كه بيشينه سختي و مقاومت به‌سايش را در رابطه با پوشش Ni-B الكترولس با درصد بور wt% 5 در طي عمليات حرارتي يك ساعته در °C400 عنوان كرده‌است.

    عمليات حرارتي در بالاتر از دماي ميكروسختي ماكزيمم به‌علت رشد ذرات بوريد نيكل و نيز كلوخه‌شدن ذرات بوريد نيكل كه از تعداد نقاط سخت مي‌كاهد، منجر به کاهش سختی می‌گردد [31]. البته پال و همکاران وی [27] مدعی‌اند که در طی انجام عملیات حرارتی، بور به درون زیرلایه نفوذ می‌کند و بنابراین فراتر رفتن دمای عملیات حرارتی از حد بهینه لازم برای بیشینه میکروسختی، منجر به کاهش میکروسختی به علت کاهش در درصد فازهای سخت بوریدی می‌شود.

    از ديگر اثرات عمليات حرارتي كاهش ضريب اصطكاك است. عنوان شده‌است كه افزايش دماي عمليات حرارتي يك ساعته از  °C 350 به °C 450 منجر به كاهش بيشتري در ضريب اصطكاك شده‌است [31].

    در رابطه با سایر خواص مکانیکی پوشش Ni-B الکترولس عنوان ‌گردید‌ه‌است که استحکام و چکش‌خواری پوشش‌های B%5Ni- تقریبا یک پنجم رسوب با محتوی فسفر زیاد می‌باشد [10 و 17].

    بررسي سختي پوشش در مقياس نانو[12] در مقطع پوشش نيكل-بور حكايت از توزيع ناهمگن آن در شرايط صرفا آبكاري شده و توزيع همگن‌تر و مقدار بالاتر آن پس از عمليات حرارتي دارد. يكي ديگر از قابليت‌هاي بررسي سختي در ابعاد نانو، اطلاع از مدول يانگ است. طبيعتا ناهمگني مذكور در بررسي مدول يانگ نيز مشاهده مي‌‌گردد. با اين وجود مشاهده شده‌است كه عمليات حرارتي در دو دماي °C 180 و °C 400 منجر به افزايش ميانگين مدول يانگ در پوشش فوق‌الذكر گرديده‌است، ضمن اينكه اين افزايش به‌موجب حضور بوريد نيكل در مورد دوم بيشتر است [47].

    ويتري [47] ضمن بيان اين مطلب كه براي مقايسه مقاومت به‌سايش دو پوشش نسبت به يكديگر، مقايسه اندازه نسبت سختي به مدول يانگ كارايي دارد، استدلال كرد كه نمونه عمليات حرارتي شده در دماي °C  180 به­مدت 4 ساعت مقاومت به‌سايش تقريبا مشابهي نسبت به نمونه عمليات حرارتي شده در °C 400 به­مدت یک ساعت دارد، در حالي كه سختي دومي بيشتر است.

    یکی از خواصی که باید در رابطه با پوشش نیکل الکترولس عنوان گردد رفتار خستگی این پوشش است. در مورد پوشش‌های نیکل-فسفر پوشش‌های دارای درصد فسفر کم می‌توانند به‌شدت خواص خستگی زیرلایه‌های فولادی را کاهش دهند. به‌عنوان مثال یک پوشش Ni-Pتوانسته‌است در شرایط پس از آبکاری، 78% عمر خستگی یک آلیاژ پایه فولاد و 92% عمر خستگی آن را پس از عملیات حرارتی متعاقب کاهش دهد. ميزان كاهش به تركيب، عمليات حرارتي، ضخامت پوشش و استحكام اوليه فولاد بستگي دارد.  مشاهدات ميکروسکوپی حاکی از آن است که ترک خستگی ابتدا در سطح شکل‌گرفته و سپس به‌سمت زیرلایه رشد می‌کند. البته در یک مورد افزایش عمر خستگی در پوششی حاوی 12 درصد فسفر بدون عملیات حرارتی متعاقب ادعا شده‌است. عملیات حرارتی و تبلور پوشش Ni-P منجر به ایجاد تنش کششی در پوشش نیکل-فسفر می‌گردد و عمر خستگی را کاهش می‌دهد.‌ در مواردی نیز ممکن است ترک خستگی از فصل مشترک پوشش-زیرلایه جوانه‌زنی کرده و به داخل زیر لایه رشد نماید. این مورد در شرایط پس از عملیات حرارتی پوشش Ni-Cu-Pمشاهده‌شده‌است [10 و 48].

    عملیات ساچمه‌زنی روی سطح پوشش نیکل-فسفر می‌تواند از کاهش در حد خستگی بکاهد، اما از آن جلوگیری نمی‌کند. همچنین میزان تنش فشاری ایجاد شده پس از انجام عملیات حرارتی بین K 873-473 کلوین کاهش می‌یابد. با وجود حضور تنش‌های فشاري در پوشش Ni-P الکترولس، آنیل‌کردن منجر به کاهش حد خستگی این پوشش می‌گردد. با وجود ادعاي مذكور راجع به افزایش عمر خستگي زيرلايه فولادي با پوشش Ni-P حاوي 12% وزني فسفر، در تحقیق دیگري که از حمام آبکاری تجاری با عنوان "Nimet's HP autocatalytic Nickel" استفاده‌شده‌است و در حالي كه پوشش حاصل از آن نسبت به پوشش‌های Ni-Pمعمولی چسبندگی بهتری به زیرلایه دارد، کاهش قابل ملاحظه‌ای‌ در عمر و حد خستگی مشاهده شد [49].

    2-5-     به‌سازی خواص پوشش نیکل-بور الکترولس
    2-5-1-                 کامپوزیتی کردن پوشش
    روش كامپوزيتي كردن پوشش را مي‌توان براي بهبود خواص مشمول در پوشش Ni-Bالكترولس به‌كار برد. سازوكار پيوستن ذرات مقاوم‌كننده به پوشش الكترولس يك سازوكار مكانيكي است و به دو عامل شار ذرات به‌سمت فصل مشترك و زمان باقي‌ماندن اين ذره در اين‌فصل مشترك كه خود تابع آشفتگي، سرعت و شكل ذرات و نيز نيروي پس‌راننده ناشي از متصاعد شدن هيدروژن از سطح است بستگي دارد. همچنين چگالي نسبي ذرات، شكل ذرات، غلظت ذرات در محلول، روش و ميزان هم‌زدن حمام، سازگاري ذرات با زمينه پوشش و جهت‌گيري زيرلايه و نيز اثر عوامل فعال‌ سطحي در ايجاد سوسپانسيوني پايدار، با توزيع يكنواخت و فاقد ذرات كلوخه‌شده در حمام را باید به‌عنوان عوامل مؤثر در آبكاري Ni-B الکترولس کامپوزیتی نام برد [6، 50، 51 و 52].

    از جمله ذرات تقويت‌كننده مورد تحقيق در پوشش Ni-B الكترولس مي‌توان ذرات 4N3Si [45]، نانو الماس [6] و نانوذرات 60C [51] را نام برد. افزودن ذرات سخت مقاوم به حرارت و اكسيداسيون به پوشش نيكل-بور الكترولس منجر به افزايش ميكروسختي، مقاومت به‌سايش و از طرفي افزايش ضريب اصطكاك پوشش Ni-B الكترولس مي‌گردد كه اين افزايش در مقاومت به‌سايش با انجام عمليات حرارتي در پوشش مي‌تواند بيشتر ‌گردد [45].

    در مطالعه‌اي كه «كايا» روي افزودن ذرات نانوالماس به اين پوشش انجام داد، گرچه وي افزايش قابل ملاحظه‌اي را در ميكروسختي در شرايط پس از آبكاري مشاهده نكرد، اما پس از عمليات حرارتي شاهد افزايش ميكروسختي به‌ميزان %6-4 بود. همچنين به‌علت آرام‌تر شدن سرعت رشد رسوب در اثر افزودن ذرات نانوالماس، درشت‌تر شدن توپوگرافي سطحي پديدار گشت [6].

    افزودن ذرات نرم و ابعاد نانو 60C در پوشش Ni-B الكترولس گر چه كاهش ميكروسختي را در پي دارد، اما منجر به بهبود خواص سايشي پوشش مي‌گردد، زيرا كه طي سايش ذرات 60C مي‌توانند از سطح در معرض سايش جدا و از تماس دو سطح در معرض سايش ممانعت و اصطكاك سرشي را به غلتشي تبديل كنند و بنابراين ضريب اصطكاك و سايش پوشش را كاهش دهند [51]. مجري تحقيق مذکور؛ «شي» و همكارش [51] ريزشدن و افزايش زبري سطحي پوشش Ni-B را طي افزودن ذرات 60C به حمام آبكاري مشاهده‌كردند و علت آن‌ را به جلوگيري ذرات 60C از ساماندهي سلولي Ni-B براي رشد همزمان نسبت‌دادند.

    2-5-2-                     دوگانه کردن پوشش با Ni-P الکترولس

    یکی از رو‌ش‌هایی که عنوان شده‌است می‌تواند منجر به بهبود خواص سایشی و سختی پوشش Ni-B الکترولس می‌گردد، دوگانه کردن آن با پوشش Ni-P الکترولس می‌باشد؛ به‌طوری که بیان شده‌است که در میان ضخامت‌های یکسان از میان پوشش‌های Ni-Pالکترولس، Ni-B الکترولس و پوشش‌های دوگانه، پوشش‌های دوگانه هم پس از آبکاری و هم پس از عملیات حرارتی در دمای °C450، میکروسختی و مقاومت به‌سایش بالاتری ارائه‌کرده‌اند و نیز در میان پوشش‌های دوگانه، پوششی که لایه Ni-B لایه خارجی است میکروسختی و مقاومت به‌سایش بالاتر می‌باشد [46].

    2-5-3-                     افزودن عناصر جدید به حمام آبکاری

    «ونگ» [25] در طی تحقیقی اثر افزودن Co به پوشش Ni-B الکترولس و اثر عمليات حرارتيِ یک ساعته در دماهاي مختلف (250، 350، 450 و ◦C 600) را روی آن بررسي نمود. وي ظهور فازهاي B3Ni و Ni-Co را پس از عمليات حرارتي در دماي ◦C 350 يافت، در حالي كه طي عمليات حرارتي در دماهاي پايين‌تر پوشش‌ها آمورف بودند. هم‌چنين بالاتر از دماي ◦C 350 فاز جديدي تشكيل نگرديد. ميكروسختي پوشش Ni-Co-B به‌دست‌آمده توسط ونگ در شرايط پس از آبكاري HV601 بود و در شرايط پس از عمليات حرارتي در ◦C 350 به بيشينه‌ مقدار خود برابر HV950 رسيد و عمليات حرارتي در دماهاي بالاتر منجر به افت ميكروسختي به‌موجب رشد دانه‌هاي بلورين شد.

    نارایانان و همکارش [46] بیان داشته‌اند که در حمام آبکاری بوروهیدریدی آلکالین، از آنجا که هیپوفسفیت عامل احیاکننده‌ي ضعیف‌تری نسبت به بوروهیدرید است درصورت استفاده هم‌زمان از اين دو عامل احياكننده مقدار فسفر در پوشش نهایی کم خواهدبود. ايوانف [53] تشكيل پوشش Ni-P-B را با استفاده از حمامي حاوي عامل احياكننده هيپوفسفيت و DMABو نيز هيپوفسفيت و بوران مورد مطالعه قرار داد. افزودن بور به آلياژ  Ni-P به طور قابل توجهي (60%-50) سختي پوشش را افزايش مي‌دهد كه حتي از سختي پوشش نيكل-بور نيز متجاوز است، به‌طوري كه ميكروسختي پوشش‌های P%3/1-Ni، P%3/1-B%9/4-Ni و B%2/4-Niبه‌ترتيب 3/3، 6/6 و Gpa0/6 گزارش شده‌اند.

    همچنين عمليات حرارتي يك ساعته‌ روی پوشش Ni-P-B در دمايي بين °C 500 – 300 منجر به افزايش در ميكروسختي پوشش مي‌گردد كه ناشي از تبلور پوشش مي‌باشد. ماكزيمم ميكروسختي پوشش Ni-P-B بسته به تركيبات پوشش از 7/10 الي Gpa6/12 گزارش شده‌است كه از ميكروسختي پوشش Ni-Bالکترولس نيز بيشتر است. همچنين بيشينه ميكروسختي اين پوشش در دمايي بالاتر (°C 500) نسبت به Ni-B (°C 400) و Ni-P الکترولس (°C 350) ظاهر مي‌گردد كه نشان از پايداري بيشتر ساختار سه‌تايي طي عمليات حرارتي است.

     در بررسي مقاومت به‌سايش پوشش‌هاي مذكور در شرايط پس از عمليات حرارتي در 300 و °C 400 به‌مدت يك ساعت مشخص‌گرديد كه Ni-Bالکترولسكمترين سايش را از خود نشان مي‌دهد و پوشش‌هاي  Ni-P و Ni-P-Bالکترولسسايش بيشتري از خود نشان مي‌دهند. در مورد پوشش‌هاي Ni-B و Ni-P-Bالکترولس ایجادشده با به‌ترتيب عامل احيا‌كننده بوران و هيپوفسفيت-بوران، تنش‌هاي داخلي كم‌تري به‌موجب اثر عنصر غير فلزي در آمورف‌كردن ساختار گزارش شده‌است، در حالي كه در حمام‌هاي نيكل‌-بور الکترولس دارای عامل احياكننده DMABكه در آن‌ها از گليكوليك اسيد به‌عنوان ليگاند استفاده شده‌است، تنش داخلي به‌قدري افزايش مي‌يابد كه پوشش ترك برمي‌دارد [53].

    2-5-4-                     افزودن مواد خاص به حمام آبکاری و به‌سازی توپوگرافی

    در اختراع ثبت شده توسط «مک‌کوماس» [21]، ماده جدیدی به پوشش نیکل-بور افزوده نشده‌است، اما با افزودن آمونیاک و محلول پایدارکننده خاص، پوششی با سختی مناسب و ساختار سطحی دانه‌دانه‌ای با قابلیت کاهش در ضریب اصطکاک و خود روغن‌کاری به‌دست آمده‌است. با این حال در این ثبت اختراع به اثرات این دو عامل در تشکیل چنین ساختاری اشاره نگردیده‌است.

     


    [1] Wuretz

    [2]Brenner

    [3]Ridell

    [4]Ultracem

    [5]McComas

    [6]mercaptobenzothiazole

    [7]Equi-axed

    [8]nodule

    [9] Evolved Gas Analysis

    [10] Cauliflower

    [11]Nodular

    [12] Nano indentation

     

     

    مراجع و منابع


    1- TOHRU WATANABE, "NANO-PLATING, Microstructure Control Theory of Plated Film and Data Base of Plated Film Microstructure", Elsevier Ltd, First edition, 2004, pp 4-6, 79-82, 88-90, 113-118, 121-131,182-192,

    2. Wolfgang Riedel, “Electroless Nickel Electroplating”, ASM International, First Edition, 1991, pp 5-11, 26-32, 81-82, 115-116, 122-129.

    3- Nasser kanani, "Electroplating, Basic Principles, Processes and Practice", Elsevier Ltd, 2004, first print, pp 89-91 ,131-136.

    4. C.T. Dervosa, J.  ovakovica, P. Vassilioub, “Vacuum heat treatment of electroless Ni–B coatings”, Materials Letters, No 58,2004 , pp 619-623.

    5. T.S.N. Sankara Narayanan, S.K. Seshadri, " Formation and characterization of borohydride reduced electroless nickel deposits", Journal of Alloys and Compounds, No. 365, 2004, pp 197-205.

    6. B.Kaya, T. Gulmez, M.Demirkol, “Preparation and Properties of Electroless Ni-B and Ni-B Nanocomposite Coatings”, Proceeding of the World Congress on Engineering and Computer science 2008, October 22-24, 2008, san Francisco, USA .

    7. اسرافیل بشارت، «مهندسی آبکاری فلزات»، طراح، چاپ دوم، 1383،صفحات  180 – 173.

    8- V. A. Arslambekov, E. N. Loubnin, M. V. Ivanov, A. B. Drovosekov, and V. M. Krutskikh, "The Kinetics and Mechanism of Thermal Oxidation  of Electrolessly Deposited Ni–B and Ni–W–B Alloys", Protection of Metals, Vol. 40, No. 2, 2004, pp. 153–158. Translated from Zashchita Metallov, Vol. 40, No. 2, 2004, pp. 167–172.

    9- Yu. V. Prusov and V. F. Makarov, "Some Properties of Chemically Deposited Ni B Coatings", Russian Journal of Applied Chemistry, Vol. 78, No. 2, 2005, pp. 193-196.

    10- "ASM Metals Handbook", Vol 5, "Surface Engineering", ASM International, 1994, pp 897.

    11- Xiaojing Zhu, Hongying Dong, Kathy Lu, "Coating different thickness nickel–boron nanolayers onto boron carbide particles", Surface & Coatings Technology 56 (2007) 342–350.

    12. Mordechay Schlesinger,Milan Paunonic, “Modern Electroplating”, A Wiley-Interscience Publication, Fourth Edition, 2000, pp  673 -678.

    13. I. Baskaran, R. Sakthi Kumar, T.S.N. Sankara Narayanan, A. Stephen, “Formation of electroless Ni–B coatings using low temperature bath and evaluation of their characteristic properties”, Surfaced & Coatings Technology, No. 200, 2006, pp 6888-6894.

    14- T. SAITO, E. SATO, M. MATSUOKA, C. IWAKURA, " Electroless deposition of Ni-B, Co-B and Ni-Co-B alloys using dimethylamineborane as a reducing agent", JOURNAL OF APPLIED ELECTROCHEMISTRY, No 28, 1998, pp 559-563.

    15-  محمد قربانی، «پوشش‌دادن فلزات»، جلد دوم، مؤسسه انتشارات علمی دانشگاه صنعتی شریف، چاپ دوم، 1385، صفحات172- 169.

    16.Joseph R. Davis “Nickel, cobalt, and their alloys” ,ASM International. Handbook Committee, First printing,December  2000, pp 332.

    17. F. Delaunois, P. Lienard, "Heat Treatment for electroless nickel-boron plating on aluminum alloys", Surface and Coatings Technology , No. 160, 2002, pp 239-248.

    18. Yancy W. Riddle, C.Edward McComas, “Advances in Electroless Nickel Boron Coatings: Improvements to lubricity and Wear Resistance on Surface of Automotive Components”, 2005 SAE World Congress, April 11- 14, 2005, Detroit, Michigan.

    19. V.Vitry, A.-F. kanta, F. Delaunois, “Initiation and formation of electroless nickel-boron coatings on mild steel: Effect of substrate roughness”, material science and engineering B, No. 175, 2010, pp 266–273.

    20. Abdel Hamid, H.B. Hassan, A.M.Attyia, "Influence of Deposition temperature and heat treatment on the performance of electroless Ni-B films", Surface & coatings Technology, No. 205, 2010, pp 2348–2354.

    21- Edward McComas, “NODULAR  NICKEL  BORON  COATING”, United States Patent, US  6,782,650 B2, Aug.  31,  2004.

    22- B. Oraon, G. Majumdar, B. Ghosh, "Parametric optimization and prediction of electroless Ni–B deposition", Materials and Design, No 28, 2007, pp 2138–2147.

    23- Mustafa Anik, Erhan Körpe, Esin Şen "Effect of coating bath composition on the properties of electroless nickel–boron films", Surface & Coatings Technology 202 (2008) 1718–1727.

    24- P. S. Kumar  and P. K.  Nair, "X-RAY  DIFFRACTION  STUDIES  ON  THE  RELATIVE PROPORTION  AND  DECOMPOSITION  OF  AMORPHOUS PHASE  IN  ELECTROLESS  Ni-B  DEPOSITS", NanoStructured  Materials, VoL 4, No. 2, pp,  183-198,  1994.

    25- Sen-lin Wang, “Electroless Deposition of Ni-Co-B Alloy films and influence of heat treatment on the substrate and the magnetic performance of the film”, The Solid Films, No. 515, 2007, pp 8419-8423.

    26. Qun-li Rao, Gang Bi, Qing-hua Lu, Hao-wei Wang, Xiao-lan Fan, “Microstructure evolution of electroless Ni-B film during its depositing process” Applied Surface Science, No 240, 2005, pp 28-33.

    27- Soupitak  Pal, Nisha  Vermaa, Vikram  Jayarama, Sanjay Kumar Biswasb, Yancy  Riddlec, “Characterization of phase transformation behaviour and microstructural development of electroless Ni–B coating”, Materials  Science  and  Engineering,  A  528, 2011, pp 8269– 8276.

    28. C.T. Dervos, J. Novakovic and P. Vassiliou, "Electroless Ni-B And Ni-P Coatings with High-Fretting Resistance for Electrical Contact Application", Proceedings of the 50th IEEE Holm conference on electrical contacts and the 22nd international conference on electrical contacts, 20–23 September; 2004. pp. 281–88.

    29- E.  Bonetti, E.  Evangelista , E.  Lanzoni, "INTERNAL FRICTION  AND  DYNAMIC MODULUS BEHAVIOUR OF ELECTROLESS DEPOSITED  AMORPHOUS  Ni-B  SHEETS", Scripta  METALLURGICA, Vol.  15  1981  ,  pp.  1067-1071.

    30- T. WATANABE  and  Y.  TANABE, "Formation and Morphology of Ni-B Amorphous Alloy Deposited by Electroless Plating", Materials Science and Engineering, No 23,  1976, pp  97  - 100.

    31. K. Krishnaveni, T.S.N Sankara Narayanan, S.K. Seshadri, "Electroless Ni-B coatings: preparation and evaluation of hardness and wear resistance", Surface & Coatings Technology, No 190, 2005, pp 115-121.

    32. Y.W.Riddle, T.O. Bailler, “Friction and Wear Reduction via an Ni-B Electroless Bath Coating for Metal Alloys”, JOM, No. 57, April 2005, pp 40-45.

    33. A.-F.Kanta, V. Vitry, F. Delaunois, "Wear and corrosion resistance behaviours of autocatalytic electrolees plating", Journal of Alloys and Compounds, No. 486, 2009, pp L21-L23.

    34. F. Delaunois, J.P Petitjean, P Lienard, M. Jacob-Duliere, "Autocatalytic electroless nickel-boron plating on light alloys", Surface and Coatings Technology, No. 124, 2000, pp 201-209.

    35. A.-F. Kanta, V. Vitry, F. Delaunois, "Effect of thermochemical and heat treatment on electroless nickel-boron", Material Letters, No. 63, 2009, pp 2662-2665.

    36. N. Parvini Ahmadi, R. A. Khosroshai, M. Abdeli, "A Study of The Chemical Composition and Heat Treatment Of Electroless Ni-B-Tl Alloy Coating on AISI 316 Stainless Steel", International Journal of ISSI, Vol.2 (2005), No.2, pp19-23.

    37. Shi Ziyuan, Wang Deqing, Ding Zhimin, “Surface strengthening pure copper by Ni-B coating”, Applied Surface Science, No. 221, 2004, pp 62–68.

    38- A. Chiba, H. Haijima, K. Kobayashi, "Effect of sonication and vibration on the electroless Ni–B deposited film from acid bath", Surface and Coatings Technology 169 –170 (2003) 104–107.

    39- Anup Mondal, Sabyashachi Nath, Ashok Mondal, Sikha Bandopadhyay, Utpal Gangopadhyay, Hiranmay Saha, "Ni–B deposits on p-silicon using borohydride as a reducing agent", Materials Research Bulletin, No 39, 2004, pp 2187–2192.

    40- Jeong-Won Yoon, Ja-Myeong Koo, Jong-WoongKim, Sang-Su Ha, Bo-In Noh, Chang-Yong Lee, Jong-HyunPark, Chang-Chae Shur, Seung-Boo Jung, "Effect of boron content in electroless Ni-B layer on plating layer properties and soldering characteristics with Sn-Ag solder", Journal of Alloys and Compounds, pp 133–141.

    41- K.  NAITO,  T.  MATSUNAMI,  K.  OKUNO, M.  MATSUOKA,  C.  IWAKURA, " Electrochemical  characteristics  of hydrogen  storage alloys modified by electroless nickel coatings", JOURNAL OF APPLIED ELECTROCHEMISTRY, No 24, 1994, pp 808-813.

    42- M. V. Ivanov, E. N. Lubnin, and A. B. Drovosekov, "X-Ray Photoelectron Spectroscopy of Chemically Deposited Amorphous and Crystalline Ni–B Coatings", Protection of Metals, Vol. 39, No. 2, 2003, pp. 133–141. Translated from Zashchita Metallov, Vol. 39, No. 2, 2003, pp. 155–163.

    43-  A. Contreras, C. León, O. Jimenez, E. Sosa, R.Pérez, " Electrochemical behavior and microstructural characterization of 1026 Ni–B coated steel", Applied Surface Science, No 253, 2006, pp 592–599.

    44- W. J. TOMLINSON and P. GENTIL, "PASSIVATION  AND  PITTING  OF  ELECTROLESS NICKEL  SURFACE COATINGS", Surface  Technology,  No 20, 1983, pp 149  - 155.

    45. K. Krishnaveni, T.S.N. Sankara Narayanan and S.K. Seshadri, "ELECTROLESS Ni-B AND Ni-B-Si3N4 COMPOSITE COATINGS- THEIR ROLE IN SURFACE ENGINEERING", International Symposium of Reseach Students on Materials Science and Engineering, December 20-22, 2004,Department of Metallurgical and Materials Engineering, Indian Institue of Technology Madras, Chennai, India.

    46. T.S.N. Sankara Narayanan, K. Krishnaveni, S.K. Seshadri, “Electroless Ni–P/Ni–B duplex coatings: preparation and evaluation of microhardness, wear and corrosion resistance”, Materials Chemistry And physics, No. 82, 2003, pp 771-779.

    47. V. Vitry, F. Delaunois, C. Dumortier, "Mechanical properties and scratch test resistance of nickel-boron coated aluminum alloy after heat treatments" Surface & coatings Technology. No. 202, 2008, pp 3316-3324.

    48- T. Saeid, S. Yazdani, N. Parvini-Ahmadi, "Fatigue properties of a Ck45 steel coated with a post-heat treated Ni–Cu–P electroless deposit", Surface & Coatings Technology, No 200, 2006, pp 5789–5793.

    49-J.A. Díaz, M. Passarelli, J.A. Berríos, E.S. Puchi-Cabrera, "Fatigue behavior of a 4340 steel coated with an electroless Ni-P deposit", Surface and Coatings Technology, No 149, 2002, pp 45–56.

    50- ساره رحمانی، «الکترولس کامپوزیت Ni-Cu-B و بررسی افزودن نانوتیوب‌های کربنی بر روی آن»، پروژه کارشناسی ارشد رشته شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، اسفند ماه 1388.

    51- Xiao Shi, Danlu Song, “Study on Alleviating Fretting Damage Properties of Ni-B-C60 Nano-Composite on Titanium Alloy”, International Conference on E-Product, E-Service and E-Entertainment (ICEEE), 7-9 Nov, 2010, Henan, Chaina, pp 1-4.

    52- I. Apachitei, J. Duszczyk, L. Katgerman, P.J.B. Overkamp, "PARTICLES CO-DEPOSITION BY ELECTROLESS NICKEL", Scripta Materialia, Vol. 38, No. 9, 1998 pp. 1383–1389.

    53- P.W. Atkins, “Physical Chemistry”, Oxford University, Sixth edition, 1998, pp 114, 118, 178-179.

    54- John A. Dean, “ANALYTICAL CHEMISTRY HANDBOOK, McGraw-Hill Inc, First edition, 1995, pp 2.5- 2.13.

    55- Steven S. Zumdahl, “CHEMISTRY”, D. C. Heath and company, Second edition, 1986, pp 680.

    56- Milton J. Rosen, “SURFACTANTS AND INTERFACIAL PHENOMENA”, A JOHN WILEY & SONS, INC., PUBLICATION, third edition, 2004. Pp 60-62.

     

    محصولاتی که در این مقاله مورد استفاده قرار گرفت

    banner NE 1 2

jala-logo4.png
شرکت جلاپردازان پرشیا
تولیدکننده محصولات و تجهیزات آبکاری
خدمات آبکاری، پوشش دهی و مشاوره
تهران - شهرک صنعتی باباسلمان
02165734701 - 02165734702
ایمیل: service@jalapardazan.com

جستجو