سنتز نانوذرات نیکل اکسید (NiO)

*فروش نانوذرات سنتزی در جلاپردازن پرشیا*

اکسید نیکل (NiO) در طول دهه ها تحت بررسی های گسترده­ای بوده است. این ماده به عنوان یک ماده بسیار کاربردی به عنوان کاتد باتری، کاتالیزورها، سنسورهای گاز، فیلم الکتروکرومی و مواد مغناطیسی است[1-8].

بدلیل اثر حجم، اثر اندازه کوانتومی و اثر سطحی، نانو کریستال NiO انتظار خواص بهبود یافته ذرات نسبت به ذرات NiO میکرو می­رود. ویژگی ساختاری ذرات (اندازه ذرات، توزیع و مورفولوژی) به روش های آماده سازی نمرتبط است. تا کنون، روش های مختلفی برای تهیه نانوساختارهای NiO شامل نانوذرات و نانولوله ها گزارش شده است [9-15].

نانوذرات NiO با اشکال مختلف با استفاده از چهار روش مختلف با آمین ها و سورفکتانت های مختلف سنتز شده است. مشخص شد که با تغییر غلظت و ترکیب حلالها، مورفولوژی های مختلف دارای قطرهای مختلف، شکل و توزیع می توانند به دست آیند [10]. اندازه های مختلف نانوذرات NiO با استفاده از روش سل ژل با استفاده از نیترات نیکل به عنوان پیش ماده استفاده شد. مسیر میکرومولسیون برای تهیه نانوذرات NiO با استفاده از سورفاکتانت های کاتیونی بکار گرفته می­شود [11-12]. نانوذرات NiO به دست آمده از طریق تجزیه حرارتی با استفاده از اتانول به عنوان حلال [13] استفاده شده است. نانوذرات NiO را با روش رسوب شیمیایی تهیه کرد [14].

نانوذرات اکسید نیکل و نانوفلاورز با یک واکنش نرم پودر نیکل و آب بدون ارگانیک در دمای 100 درجه سانتیگراد سنتز شده است. ساختار، مورفولوژی و فاز بلوری نانوساختارهای حاصل شده توسط تکنیک های مختلف مشخص شده است. در مقایسه با روش های دیگر، روش حاضر ساده، سریع، اقتصادی، بدون قالب و بدون ارگانیک است. علاوه بر این، این روش بدون تولید زباله های خطرناک غیر سمی است و می تواندگسترش یابد تا یک استراتژی کلی و مناسب برای سنتز نانوساختارها به سایر نانومواد عملیاتی ارائه شود.

تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نانوذرات و نانوفلاور بدست آمده از کاهش نیکل فلزی با آب

پراش پرتوی ایکس نانوذرات نیکل اکسید تهیه شده در 100 درجه سانتیگراد

References

1.  R.W. Chantrell, K. O’Grady, in Applied Magnetism, ed. by R. Gerber, C.D. Wright, G. Asti (Kulwer Academic Publishers, the Netherlands, 1994), p. 113.
2.  H. Gleiter, Acta Mater. 48, 1 (2000). doi:10.1016/S1359-6454(99)00285-2.
3.  C. Feldman, H.O. Jungk, Angew. Chem. Int. Ed. 40, 359 (2001). doi:10.1002/1521-3773(20010119)40:2\359::AID-ANIE359[3. 0.CO;2-B.

       4. V. Biji, M.A. Khadar, Mater. Sci. Eng. A 304, 814 (2001). doi:10.1016/S0921-5093(00)01581-1.

5.  F.B. Zhang, Y.K. Zhou, H.L. Li, Mater. Chem. Phys. 83, 260(2004). doi:10.1016/j.matchemphys.2003.09.046.
6.  Y.P. Wang, J.W. Zhu, X.J. Yang, X. Wang, Thermochim. Acta437, 106 (2005). doi:10.1016/j.tca.2005.06.027.
7.  M. Gosh, K. Biswas, A. Sundaresan, C.N.R. Rao, J. Mater. Chem. 16, 106 (2006). doi:10.1039/b511920k.
8.  J.R. Sohn, J.S. Han, Appl. Catal. Gen. 298, 168 (2006). doi: 10.1016/j.apcata.2005.09.033.
9.  Y. Wu, Y. He, T. Wu, W. Weng, H. Wan, Mater. Lett. 61, 2679(2007). doi:10.1016/j.matlet.2006.10.022.
10.  S.D. Tiwari, K.P. Rajeev, Thin Solid Films 505, 113 (2006). doi:10.1016/j.tsf.2005.10.019.
11.  D.Y. Han, Y.H. Yang, C.B. Shen, X. Zhou, F.H. Wang, Powder Tech. 147, 113 (2004). doi:10.1016/j.powtec.2004.09.024.
12.  X. Li, X. Zhang, Z. Li, Y. Qian, Solid State Commun. 137, 581(2006). doi:10.1016/j.ssc.2006.01.031.
13. M.S. Wu, H.H. Hsieh, Electrochim. Acta 53, 3427 (2008).

     14. N. Dharmsraj, P. Prabu, S. Nagarajan, C.H. Kim, J.H. Park, H.Y. Kim, Mater. Sci. Eng. B 128, 111 (2006). doi:10.1016/j.mseb. 2005.11.021.

15. C. An, R. Wang, S. Wang, Y. Liu, Mater. Res. Bull. (2007). doi:10.1016/j.materresbull.2007.10.042.
16. D. Tao, F. Wei, Mater. Lett. 58, 3226 (2004). doi:10.1016/ j.matlet.2004.06.015.
17. L.X. Yang, Y.J. Zhu, H. Tong, Z.H. Liang, L. Li, L. Zhang, J Solid State Chem. 180, 2095 (2007). doi:10.1016/j.jssc.2007. 05.009.
18. S.C. Lyu, Y. Zhang, H. Ruh, H.J. Lee, H.W. Shem, E. Esuh et al., Chem. Phys. Lett. 363, 134 (2002). doi:10.1016/S0009-2614(02) 01145-4.
19. Y.M. Zhao, L.H. Yan, R.Z. Martn, J. Roe, G.D. Davd, Y.Q. Zhu, Small 3, 422 (2006). doi:10.1002/smll.200500347.

      20. Z.P. Liu, J.B. Liang, S. Li, S. Peng, Y.T. Qian, Chem. Eur. J. 10, 634 (2004). doi:10.1002/chem.200305481